Tag: Peter Lenssen

«Een mooi eerbetoon aan deze bijzondere schrijver.» – Piet Windhorst

Over ‘Een rijke oogst’ over Ton van Reen op LeesKost, 18 februari 2025:

‘Een rijke oogst’ is een uitgebreid en gevarieerd liber amicorum over de schrijver Ton van Reen (Waalwijk 1941). Aan dit vriendenboek werkten tien schrijvers mee. Adri Gorissen, die zelf vier van de veertien hoofdstukken leverde, stelde deze bundel samen. In het eerste hoofdstuk wordt Ton van Reen zelf aan het woord gelaten. Hij vertelt over zijn leven en zijn werk. (…) Na het leven van Ton van Reen komt diens schrijverschap aan de orde. Ben van Melick besteedt aandacht aan de vertelkunst van Van Reen. Deze wilde van zijn boeken geen kunstwerken maken, maar zijn lezers boeien, informeren en verheffen. De rasverteller was geliefd bij een groot publiek, maar werd niet gewaardeerd door de literaire critici: ‘Die literaire wereld, dat was en is mijn wereld niet.’ Wiel Kusters noemt Van Reen met veel waardering primair een dichter. Hij debuteerde met de gedichtenbundel ‘Vogels’. Rob Molin bespreekt de romans die Van Reen schreef tussen 1963-2013. Veel boeken spelen zich af in Noord-Limburg. Over het rijke roomse leven heeft hij uitvoerig geschreven, bijvoorbeeld ‘Roomse meisjes’. Peter Lenssen bespreekt in een hoofdstuk ’s mans laatste drie boeken. Bekend werd ‘Het nooit geschreven verhaal’. (…) ‘Een rijke oogst’ is in twee opzichten ‘rijk’. De inhoud is omvangrijk en veelzijdig. De lezer krijgt uitgebreide informatie over de schrijver. Het boek is prachtig uitgegeven met heel veel foto’s. (…)

Lees hier de recensie
Meer over ‘Een rijke oogst’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ton van Reen is een schrijver die ik al heel lang volg en bewonder.» – André Oyen

Over ‘Een rijke oogst’ over Ton van Reen op Ansiel, 8 februari 2025:

Ton van Reen is een schrijver die ik al heel lang volg en bewonder omwille van zijn kwaliteit, gedrevenheid, zijn veelzijdigheid en zijn passie voor Afrika. In 2024 vierde de maestro de verjaardag van zijn zestig jaar schrijverschap en ter gelegenheid daarvan verscheen ‘Een rijke oogst, Schrijver, verteller en wereldburger Ton van Reen’, een kleurrijk uitgegeven vriendenboek samengesteld door Adri Gorissen e.a. voor de 83-jarige nog steeds bezige bij. Het eerste deel behandelt leven, werk en opvattingen van Van Reen, deel twee bespreekt zijn werk in Afrika, de inspanningen voor het uitgeven van oorspronkelijk Afrikaanse literatuur en vertelt over zoon  David en de tragedie die hem trof. Het derde deel is met zeven hoofdstukken het omvangrijkst en bevat beschouwingen over Van Reens werk. Aan het boek werkten mee de auteurs Wim van Grinsven, Hans Hendriks, Wiel Kusters, Peter Lenssen, Ben van Melick, Rob Molin, Gerard Sonnemans, Gerard Staals, Marc van der Sterren en Adri Gorissen. (…)  Van Reen is altijd solidair met de mensen aan de rand van de samenleving. Dit prachtig en rijk geïllustreerde boek is een mooi overzichtswerk van een zeer verdienstelijk auteur. (…)

Bron ook op Antwerpen Leest
Meer over ‘Een rijke oogst’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Krachtig eerbetoon aan een auteur die niet vergeten mag worden.»- Kees de Kievid

Over ‘Een rijke oogst’ over Ton van Reen op Boekenbijlage, 21 januari 2025:

(…) Een aantal auteurs legt als een soort ‘liber amicorum’ het leven en werken van Ton onder een vergrootglas. “Dit nieuwe boek valt grofweg in drie delen uiteen. In het eerste deel vertelt Ton aan Adri Gorissen en aan Wim Grinsven over zijn leven, schrijverschap en opvattingen. Het tweede deel gaat vooral over zijn werk in Afrika en over dat van zijn zoon David in Ethiopië en Kenia. Dit is geschreven door Marc van der Sterren, Gerard Sonnenmans en Adri Gorissen. Het laatste deel is het omvangrijkst – daarin beschouwen Ben van Melick, Wiel Kusters, Rob Molin, Peter Lenssen, Gerard Staals en Adri Gorissen zijn werk.” De drie delen zijn weer onderverdeeld in hoofdstukken. Wat deze uitgave bijzonder maakt is dat elk hoofdstuk wordt gevolgd door een bijdrage van Ton van Reen zelf, soms een gedicht, soms een verhaal (met bronvermelding) (…)  Uit veel bijdragen blijkt dat Ton van Ren een groot vechter tegen onrecht is. Dat geldt zowel voor de realiteit van de omstandigheden van de mensen in zijn geliefde Afrika als voor de situaties in zijn werk. Denk maar eens aan het thema in een van zijn bekendste werken De legende van de bokkenrijders die stelen van de rijken ten behoeve van de armen. Van Reen is altijd solidair met de mensen aan de rand van de samenleving. (…)  In zijn werken rekent hij als het ware met de veroorzakers van al die ongelijkheid, op scherpe en scherpzinnige wijze, af. De huidige uitgave is een krachtig eerbetoon aan een auteur die om genoemde redenen niet vergeten mag worden. Hijzelf zal er niet wakker van liggen dat hem nooit een grote literaire prijs ten deel is gevallen. Dat was ook nooit zijn doel. Hij is een verteller puur sang, zonder opsmuk, die ondanks de soms heftige voorbeelden ook de humor nooit in de steek laat. (…)

Bron
Meer over ‘Een rijke oogst’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Werkelijk een bijzonder man, die dit bijzondere boek verdient!» – Marjo van Turnhout

Over ‘Een rijke oogst’ over Ton van Reen op Leestafel, 18 januari 2025:

(…) Ton van Reen (1941,  Waalwijk) nu woonachtig in Maasbree, had behalve een rijke oogst aan geproduceerd werk ook een rijk leven. En hij is vast nog niet klaar! In 1965 debuteerde hij met zijn gedichtenbundel ‘Vogels’, en daarna verschenen er meer dan 80 boeken: dichtbundels, romans, jeugdboeken. (…) Als journalist reisde Ton van Reen de hele wereld af. In Afrika werd hij getroffen door de armoede en begon hij enkele projecten ter bestrijding van de armoede, waaronder de Stichting Lalibela in Ethiopië, die hij in 1999 samen met zijn zoon David oprichtte. (…) In dit boek vind je twaalf verhalen, interviews en studies over het leven en het werk van Ton van Reen, door 10 schrijvers en journalisten. (…) Na iedere tekst van een collega-schrijver staat er een verhaal of gedicht van Ton van Reen dat past bij het behandelde of besproken onderwerp. De schrijvers zijn: Wim van Grinsven, Hans Hendriks, Wiel Kusters, Peter Lenssen, Ben van Melick, Rob Molin, Gerard Sonnemans, Gerard Staals, Marc van der Sterren en samensteller Adri Gorissen. (…)

Bron
Meer over ‘Een rijke oogst’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Adri Gorissen – Een rijke oogst. Schrijver, verteller en wereldburger Ton van Reen

Adri Gorissen e.a.
Een rijke oogst
Schrijver, verteller en wereldburger Ton van Reen
biografie
vormgeving Carmen Arends
foto omslag Marc van der Sterren
gebrocheerd in omslag met flappen,
royaal formaat, 25 x 18 cm, 310 blz., geheel in kleur,
geïllustreerd met honderden foto’s,
van o.a. Peter de Ronde, David van Reen
€ 29,50
ISBN 978-94-93214-98-9
Eerste uitgave oktober 2024

In de traditie van het aloude schrijversprentenboek verschijnt Een rijke oogst over Ton van Reen (1941), schrijver van meer dan 90 boekpublicaties. Aan het boek werkten mee de auteurs Wim van Grinsven, Hans Hendriks, Wiel Kusters, Peter Lenssen, Ben van Melick, Rob Molin, Gerard Sonnemans, Gerard Staals, Marc van der Sterren en Adri Gorissen (samenstelling).

‘Onze beschaving is opgebouwd uit uitbuiting en uitsluiting. Dat is onze basiscultuur.’ Ton van Reen doet deze uitspraak in dit boek in een hoofdstuk over Afrika. Een hoofdstuk dat veel van doen heeft met zijn hele persoonlijke leven. Maatschappijkritiek, soms verpakt in sprookjesachtige romans en verhalen, is het centrale thema in welhaast zijn hele literaire oeuvre. Het heeft alles te maken met de ongelijkheid in de samenleving en het daaruit voortvloeiend onrecht dat hij in zijn jeugd aan den lijve ervaart.  Ton van Reen groeit op in de Ringovenstraat, een arbeidersstraat in Panningen, waar de buren voor elkaar zorgen als woont er één grote familie. Het is een buurt waar de notabelen van het dorp op neerkijken.

De missieblaadjes uit zijn jeugd wakkeren zijn belangstelling aan voor Afrika. Hij wil ontdekkingsreiziger worden. Al vroeg gaat hij het werk van Afrikaanse schrijvers lezen, dat dan nog uitsluitend in het Frans en het Engels verkrijgbaar is. Hun boeken zijn hoopvol. Nog jong wordt hij de eerste uitgever van Afrikaanse literatuur in het Nederlands, middels de Afrikaanse Bibliotheek. Hij gaat ook op reis naar Afrika, schrijft voor kranten, zoals de Volkskrant, over de Afrikaanse mensen, raakt betrokken bij hulpprogramma’s en sticht met zoon David de Stichting Lalibela in Ethiopië voor de hulp aan de allerarmsten. Meer nog dan zijn schrijven ziet hij zijn werk voor de kansarmen als zijn levenswerk.

Zo ontwikkelt Ton van Reen zich tot een schrijver met een enorme kennis. Door zijn lezen, zijn vele reizen en zijn werk als journalist  heeft hij ook een uitgebreide kennis van de rest van de wereld.

Door zijn ervaringen en door de bibliotheek die hij bijeenbracht in zijn huis in Maasbree te combineren met het talent van de schrijver en het vakmanschap van de verteller, weet hij een boekenkast vol te schrijven. Een eigenzinnig oeuvre, vaak sprookjesachtig, maar soms ook hard en afrekenend, maar altijd zacht voor de mensen aan de onderkant van de samenleving, bij wie hij zich thuis voelt.

Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Postume boekpresentatie van ‘Wat onbesproken bleef’ van Niek Bremen.

Op zaterdag 11 mei 2024 vindt in Galerie Marie in de Schipperskerk in Papenhoven de presentatie plaats van de postuum verschenen novelle ‘Wat onbesproken bleef’ van Niek Bremen. Niek Bremen (1947) overleed op 14 maart 2024. U wordt ontvangen door Marieke Russel van Galerie Marie. Het woord wordt gevoerd door zijn schrijversvrienden Peter Lenssen, Peter van Deursen en Jacques Smeets. Zanger/gitarist Ruud Verhoeven zorgt voor muziek. Het eerste exemplaar wordt uitgereikt aan Emma, de weduwe van Niek. Zij zal ook een gedicht voordragen. De organisatie en presentatie is in handen van Ton van Reen, die de honneurs waarneemt voor uitgever Franc Knipscheer die op bezoek is bij zijn auteurs op Curaçao. Na afloop wordt het glas geheven op het verschijnen van ‘Wat onbesproken bleef’ dat ter plekke te koop zal zijn, evenals zijn vorige titels bij Uitgeverij In de Knipscheer: ‘Bang voor de liefde’ en ‘Wat ons raakt’. Plaats van handeling is Galerie Marie, Sterre der Zeeplein 12 (Schipperskerk), 6124 AR Papenhove.

Meer over ‘Wat onbesproken bleef’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«…en wordt de roman er een voor alle tijden.» – Peter de Rijk

Over ‘Wat onbesproken bleef’ van Niek Bremen in Pletterij, 18 maart 2024:

(…) Bremen rept in ‘Wat onbesproken bleef’ over het zwijgzaam zijn van een personage. Het is het gevolg van wantrouwen en kwetsbaarheid. Deze keer betreft het de vader van het hoofdpersonage die het zwijgen boven het spreken verkiest. Tenminste, tot zijn Duitse vrienden komen om te drinken, te kaarten of het Horst Wessel Lied te zingen. Even lijkt de vader een ander, is het niet langer iemand die moeite met praten en trappenlopen heeft. Maar als zijn zoon over de oorlog en de dood van zijn Joodse moeder wil praten, stuit hij op stilzwijgen. (…)  Indrukwekkend is de wijze waarop Bremen de twee kanten van de vader beschrijft, vooral van die stille, voor het raam zittende man. (…) Niek Bremen beschrijft eigenlijk al die mensen die de oorlog meemaakten en daarna door moesten leven. In stilte gehuld, met een hoofd vol vreselijke herinneringen. Families die daarmee moesten zien te leven… (…) Niek Bremen trekt je langzaam maar zeker in het verhaal en je wordt deelgenoot van alles wat Daniël denkt, voelt en moet meemaken. Hij leert zijn vader kennen op een wijze die allesbehalve prettig is. Desondanks blijf je lezen. Want als Bremen iets kan dan is het schrijven. (…) Hij kondigt onheil op een mooie wijze aan. Haast nog fraaier beschreven dan het sterven van de vader. Dit is typerend voor zijn proza dat strak, haast zakelijk is, maar wel met ieder woord op de juiste plek. Wie het boek leest, zal het later ervaren alsof hij een film heeft gezien. Een met geweldig acteerwerk, boeiende dialogen en ontluisterende scènes. Dit effect veroorzaken met letters op papier is het ware schrijven en slechts weinigen gegeven. Niek Bremen schreef over een man, over wie we veel te weten komen en tegelijkertijd haast niets. Het blijft maar gissen voor zijn zoon die het vooral van de verhalen van anderen moet hebben. En dan verdwijnt zijn vader in een poortje. En is weg… Daniël begrijpt dat het ondergaan van het kwaad niet alleen een ziekte van die tijd was. Het is een ziekte die in iedere tijd en in iedere werkelijkheid past, al zal die naar aard en omvang verschillen. Met deze regels legt de auteur een verbinding met het heden en wordt de roman er een voor alle tijden.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Wat onbesproken bleef’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«***** Lenssen overtuigt in dit rijke boek, dat je nauwelijks laat ademhalen.» – Jan Stoel

Over ‘Het theater der herinneringen‘ van Peter Lenssen op Bazarow, 13 maart 2024:
(…) De roman is het enerzijds het verhaal van Käthe en Karl Kollwitz en hun zoon Peter, en anderzijds het verhaal van Meryem Yildiz. Meryem, geboren in Istanbul, is verhuisd naar Berlijn toen ze zes jaar was en uiteindelijk in Heerlen beland. (…) Ze kan nu een lang gekoesterde wens in vervulling doen gaan, het spoor van Käthe Kollwitz volgen van wie ze op een uitstapje met haar ouders in Keulen in de Sankt Albankerk een kopie van hetTreurend Ouderpaar had gezien. (…) Ze wil het origineel in Vladslo zien, ruim honderd jaar na de Grote Oorlog. (…) Lenssen heeft een meeslepende roman geschreven die je helemaal onderdompelt in het leven van Käthe Kollwitz, haar engagement met de sociaaldemocratie, haar ijveren voor mensenrechten, de vrijheid om Peter een eigen keuze te laten maken in zijn leven, haar werk als kunstenares, haar herinneringen en haar leven ten tijde van de nazi’s. We volgen haar tot aan haar dood. Maar we volgen ook de verschrikkingen van de Grote Oorlog, “de mensenvleesverwerkende industrie”, krijgen een beeld van de slagvelden, de modder, de gasaanvallen en de eindeloze bombardementen. De verwerking van de dood van haar zoon Peter is een mooie verhaallijn in de roman. Er lag achttien jaar tussen de dood van Peter en het plaatsen van het beeld in Vladslo. (…) Het gaat Lenssen vooral om de psychologische ontwikkeling van zijn personages. Daardoor beklijft de roman. Hij vlecht de personages van Meryem en Käthe als het ware in elkaar: twee zoektochten naar wat er in het verleden is gebeurd en wat je had kunnen doen om het te “veranderen” en hoe je verder kunt leven. (…) Lenssen overtuigt in dit rijke boek, dat je nauwelijks laat ademhalen, zuigt je mee in zijn verhaal. Hij schrijft met gevoel, weet te emotioneren en te ontroeren. Laat je meevoeren in de wereld van Käthe en Meryem.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het theater der herinneringen’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een fijne manier van schrijven plus een thematiek die behalve historisch ook actueel is, dat maakt dit boek zeer boeiend.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Het theater der herinneringen’ van Peter Lenssen op Leestafel 23 november 2023:
(…) Het begon in een vakantie met Erik en de kinderen. Ze waren in Zwitserland, waar ‘het eindstation’ ligt van de frontlijn van de Eerste Wereldoorlog, een lijn vanaf Nieuwpoort in West-Vlaanderen. Een ander uitstapje, naar Keulen, liet Meryem kennis maken met Käthe Kollwitz. Het zaadje was geplant, en nu bezoekt ze de plaatsen waar Käthe geweest is. Liever nog: waar diens zoon Peter geweest is. Hij diende in het Duitse leger en is daar in de buurt van Vladslo gesneuveld. Maar waar is hij begraven? En wat is de geschiedenis van de beelden die zijn moeder maakte? Het beroemde werk dat op de militaire begraafplaats in Vladslo staat is het ouderpaar dat rouwt om hun omgekomen zoon. (…) Twee levens, die van Mereym en Käthe Kollwitz, raken verstrengeld. Het boek is een eerbetoon aan de kunstenares, die natuurlijk ook onderwerp van fascinatie is van de schrijver zelf. Ook verhaalt het boek over de gevolgen van oorlog en van onderdrukking. Het geeft een cynische kijk op de verheerlijking van oorlog. Lenssen bekritiseert de vercommercialisering van herdenkingsplaatsen bij monde van Meryem. (…) Een lijvige roman, met behalve bovengenoemde thematiek nog zo veel meer, kritiek op Heerlen bijvoorbeeld. Een fijne manier van schrijven plus een thematiek die behalve historisch ook actueel is, dat maakt dit boek zeer boeiend. (…)
Lees meer
Meer over ‘Het theater der herinneringen’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Waar een roman al niet toe in staat kan zijn, en dat is de grote verdienste van Peter Lenssen!» – Janna Navis

Over ‘Het theater der herinneringen’ in Schunck Nieuwsbrief 4 november 2023:

Het gebeurt niet vaak, en meestal onverwacht. Je bent een roman aan het lezen, een roman met wortels in het verleden, en je wordt zo gegrepen door het verhaal dat je er meer van wilt weten omdat het iets aanboort dat al lang lag te sluimeren. Dat overkwam Janna Navis, onze Coördinator Collectie tijdens het lezen van ‘Het theater der herinneringen’ van Peter Lenssen. Lenssen zet hierin zó’n overtuigend verhaal neer dat het Janna inspireerde om naar de westhoek van België af te reizen om het rouwende ouderpaar van Käthe Kollwitz in het echt te kunnen zien. “Toen ik de laatste zin gelezen had besefte ik dat ‘Het theater der herinneringen’ eigenlijk een heel universeel verhaal is: het verhaal van mensen die zich staande moeten houden in de storm die het leven soms is.” Dus wat betreft dat sluimeren: het gevolg was dat Janna drie weken later zich prompt in Vladslo bevond, op de begraafplaats waar zoon Peter, samen met 26.000 andere Duitse soldaten, begraven ligt. Onder het wakend en zeer indrukwekkend oog van twee beelden, een vader en een moeder, rouwend om hun kind: Het treurend ouderpaar, gemaakt door Käthe Kollwitz. (…)
Op 2 november 2023 was Peter Lenssen op schrijversbezoek in Schunck Glaspaleis en ging in gesprek met Janna Navis (coördinator Collectie van SCHUNCK Bibliotheek) over zijn nieuwe boek en wat het betekent een geëngageerd schrijver te zijn. (…)
Lees meer
Meer over ‘Het theater der herinneringen’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer