Tag: Pietà

«Hij zet deze observaties treffend om in een beeldende en uiterst mooie taal.» – André Oyen

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Ansiel, 19 november 2024:

Rob Verschuren (geb. 1953, woonachtig in Vietnam) is pas op late leeftijd gedebuteerd. Hij heeft korte verhalen gepubliceerd in de literaire tijdschriften Tirade en Extaze (inmiddels ter ziele) en schrijft regelmatig blogs voor Elders Literair. De auteur heeft vier romans op zijn naam staan en ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ is zijn derde verhalenbundel. In de tien verhalen in de bundel krijgen we de portretten van niet alledaagse personages voorgeschoteld en benadert de auteur (zoals trouwens ook in vorig werk) zijn onderwerpen vanuit een heel originele invalshoek. Kijken naar de samenleving, ethiek, geschiedenis, geloof en liefde het komt allemaal voorbij. In het langste verhaal, ‘De stem van de roos’, wordt een worsteling met waarheid, waanzin en onbegrip vormgegeven door Basel Lund die bij zijn ontslag uit de gevangenis een vreemde Jeroen Boschachtige stoet voorbij ziet komen. Hij kijkt naar de optocht ‘met een fascinatie die alles wil begrijpen’, maar het is ‘alsof het vermogen om te denken hem ontglipte’. In een aantal verhalen speelt een historisch feit een rol. Zoals de vernieling van de Pietà van Michelangelo op 21 mei 1972 waarbij een stukje van de neus van Maria afgehakt werd. Wat volgt is een humoristisch verhaal met als boodschap ‘grote kunst verandert ons.’ En het verhaal van Phan Thank Gian die in 1796 in de Mekong Delta werd geboren en die tot een machtig man uitgroeide die zelfs met Napoleon III over de teruggave van Vietnamees grondgebied onderhandelde. Rob Verschuren toont in zijn verhalen dat hij een scherp observator is die over grenzen en culturen kijkt. Hij zet deze observaties treffend om in een beeldende en uiterst mooie taal.

Bron
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Mooie verhalen die je met plezier leest. Verschuren heeft humor, die soms naar cynisme neigt.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Leestafel, 2 augustus 2024:

Rob Verschuren zegt zelf hoe je een kort verhaal schrijft: ‘Er moet een conflict in. Een point of attack moet er zijn, contrast tussen de personages, symbolen.’ (…) Soms is er ook maar een enkel personage. Al zijn die dan in hun hoofd bezig met de buitenwereld, die dan dient als contrast. Het gaat dan veelal wel om een wereld die wij kennen, maar de reactie van de hoofdrolspeler is anders. Verrassend. (…) Het verhaal over de neus van de Pietà is bijna een lezing. Een boeiende lezing, met een verrassende wending. En natuurlijk zijn er verhalen in Vietnamese sfeer. Want de schrijver woont al geruime tijd in dat land. Ook hier een geschiedenislesje. Het zijn mooie verhalen, over uiteenlopende onderwerpen. Niet wat de lezer doorgaans tegen zal komen in zijn of haar leven. Maar juist dat maakt dat je ze met plezier leest. Verschuren heeft humor, die soms naar cynisme neigt. ‘Rumbonen’ bijvoorbeeld, over de vrouw met een eetverslaving.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer