«Godsdienstvrijheid is in mijn DNA gegraveerd.» – Walter Palm

Opmaak 1Presentatie ‘Het sluipend gif van islamofobie’ door Walter Palm tijdens Welkom in het Kleurrijk, 8 september 2019:
(…) De invloed van 9/11 reikt ongelooflijk ver want achttien jaar later hebben we in Nederland een politieke partij die vooral gericht is tegen de islam. Een islamofobe partij dus waarbij ik islamofobie kort door de bocht definieer als afkeer van de islam en van moslims. In mijn essay heb ik een uitgebreidere en preciezere definitie van islamofobie opgeschreven. Geboren op Curaçao is het voor mij buitengewoon wonderlijk dat een partij die overwegend islamofobie in het vaandel heeft überhaupt stemmen krijgt. Op mijn geboorte-eiland zou een dergelijke partij kansloos zijn. (…) Dat is in de Nederlandse politiek écht anders. (…) Deze partij heeft een enorme politieke invloed. In mijn essay wijd ik daar een aparte paragraaf aan. (…) Godsdienstvrijheid is gegeven mijn familiegeschiedenis voor mij buitengewoon belangrijk. Aan mijn moeders kant zijn wij namelijk Hugenoten die in de zeventiende eeuw Frankrijk zijn ontvlucht toen godsdienstvrijheid werd afgeschaft. (…) Godsdienstvrijheid is in mijn DNA gegraveerd. Dat het Nederlandse parlement islamofobe wetten goedkeurt wijt ik aan het feit dat de meerderheid van Nederlandse politici nooit het lef heeft gehad om in de afgelopen achttien jaar openlijk afstand te doen van islamofobie. (…) In mijn essay heb ik uiteengezet welke islamofobe wetten strijdig zijn met de Grondwet. (…)
Lees hier de hele tekst van de presentatie door Walter Palm in Podium Mozaïek
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De geschiedenis van de eigen familie onder Surinamers wint enorm aan kracht.» – Jean Jacques Vrij

VoorplatNankoe75Presentatie ‘Trouwportetten. Surinaamse voorouders in beeld’ door Jean Jacques Vrij tijdens Welkom in het Kleurrijk, 8 september 2019:
Eind 2013, nu bijna zes jaar geleden, stelde Lucia Nankoe mij voor om samen een boek te maken rondom Surinaamse trouwportretten. De kiem voor dit idee was bij haar al bijna dertig jaar eerder gelegd, toen zij een affiche zag van een Duitse tentoonstelling over de positie van de bruid in verschillende culturen. Daarop was een Surinaams bruidspaar afgebeeld. [dia 1] (…) Wat mij betreft ligt de basis van dit project in de activiteiten van de Stichting voor Surinaamse Genealogie, kortweg SSG genoemd, waar ik al vanaf de oprichting in 2001 deel van uitmaak. [dia 2] Lucia Nankoe en trouwens ook Karel Berkhout zijn eveneens donateurs van de SSG. (…) Ik geloof heilig in de meerwaarde van genealogie. (…) Dit is voor mij ook de waarde van ‘Trouwportretten’. (…) Het boek heeft twee pijlers: de bruiloftsfoto’s en de geschreven portretten. (…) In interviews die Lucia Nankoe n.a.v. het boek gaf, vaak verbazing geuit dat de geportretteerden er zo ‘westers’ uitzien. (…) In Suriname is de leerplicht voor kinderen van 7-12 jaar al in 1876, ruim dertig jaar eerder dan in Nederland, ingevoerd. (…) Voor dit soort achtergrondkennis is natuurlijk verklarende tekst nodig. De teksten bij de foto’s zijn soms wat beknopt maar ik geloof dat zij de aandachtige lezer toch veel leerzame informatie bieden.
Lees en bekijk hier de presentatie door Jean Jacques Vrij in Podium Mozaiek
Meer over ‘Trouwportretten’
Meer over Welkom in het Kleurrijk’

Randy Winterdal & Friends op ‘Welkom in het Kleurrijk’

RandyDe nieuwe boeken die op 8 september in ‘Welkom in het Kleurrijk’ in Podium Mozaïek gepresenteerd worden waren al belend. Maar één programma-onderdeel bleef vooralsnog ongewis: wie verzorgt het muzikaal intermezzo? Wel, niemand minder dan de Curaçaose meesterbassist en componist Randy Winterdal zal in Podium Mozaïek zijn opwachting maken. Hij speelde met alle groten uit de Caribische muziekwereld, onder wie Izaline Calister, Ronald Snijders en Frank Ong-Alok die elk afzonderlijk al eens de muzikale intermezzo’s verzorgden bij eerdere boekpresentaties van Uitgeverij In de Knipscheer in Podium Mozaïek. Randy Winterdal is thuis in alle genres van klassiek en latin tot jazz en is een graag geziene gastmuzikant op bijvoorbeeld North Sea Jazz. Hij bespeelt vele basgitaren, waaronder contrabasgitaar; maar het meest bijzonder blijft zijn favoriete fretloze basgitaar Op 8 september zal hij o.a. Antilliaanse walsen en mazurka’s ten gehore brengen. Met Ilvio Pietersz (Curaçao, studeerde aan Erasmus University Rotterdam) op piano en Claudia Valenzuela (Rotterdams Conservatorium) op viool.
Meer over ‘Welkom in het Kleurrijk’
Meerover Randy Winterdal op deze site

«Van boekpresentatie naar een theateroptreden.»

Dubbelbloed_01Etchica Voorn over nominatie ‘Dubbelbloed’ voor de OPZIJ Literatuurlijst 2018 op AFRO Magazine, 5 juni 2018:
‘Dubbelbloed’, de debuutroman van Etchica Voorn is genomineerd voor de OPZIJ Literatuurprijs 2018. ‘Dit had ik ook echt nooit kunnen dromen. Het is bijna idioot dat ik daar sta, in een lijst van 10 boeken, naast twee van mijn heldinnen. Ik ben supertrots op die nominatie. Dat is eigenlijk al winnen voor mij en voor mensen die zich herkennen in mijn verhaal dat ik neerpende in mijn boek.’ (…) De imposante Amsterdamse bracht ‘Dubbelbloed’ uit in september vorig jaar en overrompelde zwart en wit met de ervaringen en onderwerpen die haar identiteit hebben doen vormen als Nederlands-Surinaamse vrouw in Amsterdam. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Het gaat om geheimzinnigheid, wijsheid, waarheid en schoonheid.» – Jos de Roo

VoorplatVerWegDichtbij75Over ‘Ver weg dichtbij’ van Boeli van Leeuwen tijdens The Twain Shall Meet in Podium Mozaïek, 3 september 2017:
(…) «De kunstopvatting die Van Leeuwen hier aanhangt, heeft hij niet uit de Europese schoolboeken, maar uit de Curaçaose werkelijkheid. Dat is in een tijd dat het culturele kolonialisme de mode was, hoogst origineel. De uitwerking die hij geeft aan zijn stelling dat kunst maatschappelijk relevant moet zijn en de waarheid getrouw moet weergeven, is ook origineel. Hij vindt dat de poëzie en een absurde benadering van de werkelijkheid de waarheid duidelijker aan het licht brengen dan een normale benadering.» (…) In zijn presentatie van de door hem bezorgde ‘columns voor de Wereldomroep’ van Boeli van Leeuwen, citeert Jos de Roo uit diverse verhalen: een heerlijke voorproef voor de liefhebber van het werk van Boeli van Leeuwen.
Lees hier de toespraak
Meer over ‘Ver weg dichtbij’
Meer over ‘Praatjes voor de west’ van Jos de Roo
Meer over ‘The Twain Shall Meet’
Bekijk hier de foto’s van André Homan

Auteurs doen uitgever reis cadeau.

Franc en MichielHumoristische speech van Michiel van Kempen namens auteurs en vrienden van Uitgeverij In de Knipscheer voor hun uitgever Franc Knipscheer en Anja Brandse voor 40 jaar In de Knipscheer. Programma The Twain Shall Meet in Theater Podium Mozaïek Amsterdam, 3 september 2017.
Klik hier voor het filmpje
Meer over The Twain Shall Meet

«Verdeeldheid Curaçao gevoed door overblijfselen van slavenverleden.» – Joseph Hart

VoorplatWooncirkel-75Over ‘De wooncirkel’ van Joseph Hart tijdens The Twain Shall Meet in Podium Mozaïek, 3 september 2017:
Als geen ander toont Joseph Hart van binnenuit de Curaçaose maatschappij en politiek van alledag met alle goeds en met alle slechts – en maakt ze tot thema van zijn romans. In ‘De wooncirkel’ staat de geschiedenis van de slavernij met haar naweeën tot in het heden centraal. Voor wie alles wil weten over het hoe en waarom van het reilen en zeilen van Curaçao, is ‘De wooncirkel’ (en de andere romans van Joseph Hart) verplichte kost: o zo kritisch op zijn eiland maar tegelijk met een onblusbare liefde voor zijn Curaçao. «De vonk van inspiratie die deze roman deed ontstaan was de ervaring van een trouwe vriendin die het proces van regressieve therapie heeft meegemaakt via hypnose en door haar vorige levens werd geleid.»
Lees hier de toespraak
Meer over ‘De wooncirkel’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over ‘The Twain Shall Meet’
Bekijk hier de foto’s van André Homan

Het waarom van ‘Schaduwvrouw’

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 12 september 2017:
Tijdens de gecombineerde boekpresentatie ‘The Twain Shall Meet’ van Uitgeverij In de Knipscheer op 3 september jl. in Podium Mozaïek, bracht Margarita Molina een hartstochtelijke apologie van haar roman ‘Schaduwvrouw’, het relaas van haar liefdesrelatie met de dichter Elis Juliana. De presentatie werd onverwacht onderbroken door de overhandiging van een cadeau van de auteurs aan de uitgevers, vanwege het 40-jarig bestaan van de uitgeverij in 2016, namelijk een compleet verzorgde reis naar Suriname. Fred de Haas was aanwezig en schrijft het volgende commentaar op het feestelijk samenzijn: «Al zegt ‘goud’ me helemaal niets: ik had die middag voor geen goud willen missen. Een staande ovatie voor Franc en zijn uitgeverij. Een mooie fotoreportage door Michiel van Kempen, initiator van het geschenk voor Franc en Anja: een reis naar Suriname. Goede, humane interviews door Peter de Rijk. Jopi Hart hield een excellente toespraak. Aart Broek was mild over het ‘voortschrijdend inzicht’ ten aanzien van Zwarte Piet. Clyde Lo A Njoe zwierde met de Schaduwvrouw die wat meer uit de schaduw kwam. Jos de Roo liet de geest van Boeli over de wateren zweven en we zagen dat het goed was.»
Klik hier voor de krantpagina’s met foto’s van Michiel van Kempen
Meer over ‘Schaduwvrouw’
Meer over ‘The Twain Shall Meet’

«Sinterklaas op Curaçao is warming-up voor het carnaval.» – Aart G. Broek

VoorplatSchaamrood75Aart G. Broek presenteert zijn ‘Schaamrood’ tijdens The Twain Shall Meet in Podium Mozaïek, 3 september 2017:
Broeks onderzoek naar de reikwijdte van het begrip schaamte bestrijkt beide zijden van het Koninkrijk der Nederlanden. Een van de spraakmakende opstellen in ‘Schaamrood’ gaat over de carnavaleske sinterklaasviering op een zonovergoten eiland in de Caribische Zee. Dat essay koos Aart Broek uit voor zijn lezing in het boekpresentatieprogramma ‘The Twain Shall Meet’, waarin hij laat zien dat heikele zaken niet altijd confronterend hoeven zijn, maar zich ook in alle harmonie kunnen aanpassen aan veranderende inzichten. «Na de gewelddadige revolte van mei ’69 op Curaçao dienden niet alleen de gouverneur, de premier en de hoofdcommissaris een zo donker mogelijke huidkleur te hebben, maar ook Sinterklaas. Op het eilandelijke Peter Stuyvesant College– een school voor havo/VWO – kleurde Sinterklaas en verbleekten de Zwarte Pieten uit protest tegen onderdrukking en racisme van het moederland: Nederland. Eigenlijk diende het feest voorgoed van het eiland verbannen te worden.»
Lees hier de uitgesproken tekst
Klik voor de gefilmde versie
Bekijk en beluister (!) hier het geprojecteerde filmpje
Meer over ‘Schaamrood’
Meer over ‘The Twain Shall Meet’

«Sommige scènes krijgen een betoverende schoonheid.» – Ezra de Haan

VoorplatGrunwald75Over ‘Het geheim van Mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Caraïbisch Uitzicht, 8 september 2017:
Met haar debuutroman ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ toont Diana Tjin dat ze een zeer geraffineerd schrijfster is. Want ondanks het waargebeurde historische verhaal waarop het boek gebaseerd is, en dat je zeker niet in de koude kleren gaat zitten, is het vooral de wijze waarop ze dit verhaal vertelt, dat het je bijblijft. Zo lokt de auteur je op uiterst slimme wijze het verhaal in. Ene Anna klopt bij mevrouw Grünwald aan. Ze vraagt om hulp, heeft een kamer nodig, al is het maar voor een nacht… Het briefje van haar oma doet wonderen. En zo belandt ze in het huis van mevrouw Grünwald aan de Jacob van Lennepkade. De oude vrouw blijkt in de dagen die volgen alles te weten over okers, sopropo, kousenband, tayerblad en antruwa: Surinaamse groenten die ze altijd pas na lang afdingen koopt. En als ze, in gesprek met Anna, dan ook nog mi gudu zegt, geef je haar al snel de Surinaamse nationaliteit… Anna worstelt ook met de vraag waar mevrouw Grünwald vandaan komt. Haar opmerking: ‘Ik wist niet dat er in Suriname ook Duitsers wonen,’ maakt veel bij de oude vrouw los. (…) Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleek het vasthouden aan de Duitse nationaliteit uit sentimentele overwegingen reden genoeg om mevrouw Grünwald, samen met haar man en haar drie kinderen in Kamp Copieweg te interneren. Zeven jaar duurt de lijdensweg van de familie en pas wanneer vrijwel iedereen al het kamp heeft verlaten en de oorlog al twee jaar achter de rug is, komen ze vrij. Geen wonder dat ze Suriname in 1955 verlaten. (…) ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ is een prachtige roman die een uiterst wrange geschiedenis beschrijft met soms haast surrealistische beelden. Hierdoor krijgen sommige scènes een betoverende schoonheid en gaat de roman verder dan een in meerdere landen spelend levensverhaal. Diana Tjin is een schrijfster waar we nog veel van mogen verwachten.
Tekst uitgesproken op de boekpresentatieprogramma ‘The Twain Shall Meet’ van Uitgeverij In de Knipscheer, Theater Podium Mozaïek Amsterdam, 3 september 2017.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’