Tag: poëzie

«Zowel humoristisch als serieus in eigenwijze, schertsende stijl.»

Over ‘Mens is de naam’ van Philip Hoorne voor NBD Biblion, 12 maart 2025:

‘Mens is de naam’ is een lichtvoetige dichtbundel over mens-zijn. Deze dichtbundel verkent diverse aspecten van het menselijk bestaan, zoals de liefde, teleurstellingen, de complexiteit van het leven, alledaagse absurditeiten en de onvermijdelijke eindigheid van het leven. De bundel bevat zowel humoristische als serieuze elementen. Geschreven in eigenwijze, schertsende stijl. Geschikt voor een breed tot geoefend lezerspubliek. Philip Hoorne (1964) is een Belgische dichter. ‘Mens is de naam’ is zijn achtste dichtbundel.
Meer over ‘Mens is de naam’
Meer over Philip Hoorne bij Uitgeverij In de Knipscheer

Gedicht van Karel Wasch vertaald in het Indonesisch

Uit ‘Tegelijkertijd’ van Karel Wasch op Nederlandse poëzie in het Indonesisch, 11 maart 2025:

Op ‘Suara suara dari utara’ (‘Stemmen uit het noorden’), het blog Puisi Belanda, is op 11 maart 2025 het gedicht ‘Opeens’ uit de bundel ‘Tegelijkertijd’ (2024) geplaatst in een Indonesische vertaling van Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars onder de titel  ‘Tiba-tiba’ In deze almaar groeiende digitale poëziereeks van een keur van Nederlandstalige dichters is dit inmiddels het 262ste gedicht in vertaling.

Lees hier het betreffende gedicht in het Nederlands en in het Indonesisch
Meer over Karel Wasch bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer gedichten vertaald in het Indonesisch

«Met het expressionisme geassocieerde tendens in poëzie van Curaçaose Oda Blinder.» – Henry Habibe

Over ‘Curaçao bij nacht’ van Oda Blinder in Antilliaans Dagblad, 13 en 20 februari 2025:  

In een eerdere editie van het Antilliaans Dagblad schreef Wim Rutgers over de verschijning van de door Klaas de Groot samengestelde bundel ‘Curaçao bij nacht’. Het betreft een bundel met poëzie van Oda Blinder, die zij vlak vóór haar overlijden op een audiocassette ingesproken heeft. Op een later tijdstip werd de cassette door Oda’s zuster, Marie Louise Rutten-Corsen, aan schrijver dezes geschonken. In twee artikelen analyseert Henry Habibe enkele thematische en stilistische aspecten van een aantal van de gepubliceerde gedichten. Onder meer valt bij sommige gedichten een met het expressionisme geassocieerde tendens te bespeuren. Verder blijkt dat Oda Blinder ook met proza heeft geëxperimenteerd. In de in 1981 verschenen ‘Verzamelde stilte’ werden van haar reeds een paar ‘losse’ prozastukjes opgenomen. Maar door een vondst van andere prozastukken door Klaas de Groot bleek dat die stukken samen een spannend ‘verhaal’ vormen. In zijn ‘Nawoord’ schrijft De Groot: ,,De twaalf tekstdelen kunnen als één geheel gelezen worden, als een prozagedicht.” Het prozagedicht is getiteld ‘Wazig landschap’.

Lees hier en hier de twee artikelen
Meer over Oda Blinder bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Klaas de Groot bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Henry Habibe bij Uitgeverij In de Knipscheer

Podcast Paul van der Gaag over dichter Oda Blinder

Over ‘Curaçao bij nacht’ van Oda Blinder met Klaas de Groot in De Kronieken Extra, 12 februari 2025:

In De Kronieken Extra spreekt Paul van der Gaag met biografen en kenners over landelijke en internationale schrijvers van betekenis die in De Kronieken direct of indirect aan bod kwamen.

Paul van der Gaag was jarenlang eindredacteur en gespreksleider van het VPRO-radioprogramma OVT. In deze podcast  spreekt hij met Neerlandicus en letterkundige Klaas de Groot over het werk van de Curaçaose dochter Oda Blinder (1918-1919). Zij was de eerste vrouwelijke stem in de Antilliaanse letteren. Hij doet dit vanwege een nieuwe uitgave van haar werk ‘Curaçao bij Nacht’ bij uitgeverij In de Knipscheer. Wie was deze in Nederland vrijwel onbekende dichter en waarover schreef ze? Klaas de Groot is gespecialiseerd in Caribische Nederlandstalige literatuur en kenner van de poëzie van Oda Blinder. Eerder werd in De Kronieken oorspronkelijk werk van Blinder in beheer gegeven aan Hans Sibarani. Hij droeg dit later over aan Klaas de Groot. Hans Sibarani is festival directeur en hoofdprogrammering bij Woordnacht.

Luister hier naar de podcast 30:24
Meer over Oda Blinder bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Klaas de Groot bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Netheid geen criterium voor de kwaliteit van poëzie.» – Taco van Peijpe

Over ‘Mens is de naam’ van Philip Hoorne in Meander Magazine, 10 februari 2025:

Felgekleurde maskers grijnzen op de glanzende kaft van de achtste bundel ‘Mens is de naam’ van Philip Hoorne (Kortrijk 1964). (…) Bij nadere bestudering blijkt achter die maskers een gevoelige dichter schuil te gaan. (…) Hoorne is niet vies van vuile taal. (…) In ‘Voor de niet tevreden schrijfdocent’ voegt hij zijn misnoegde leermeester toe: ‘kust mijn gat!’. Als hij bedoelt te zeggen dat netheid geen criterium is voor de kwaliteit van poëzie, geef ik hem gelijk. Op heel andere toon wordt de zondagse verveling bezongen in ‘Zondag’, dat eindigt met: ‘niemand wordt begraven op een zondag / de zondag is al van zichzelf een graf ’. De laatste zin blijft naklinken door het strakke metrum met een heffing op het eenlettergrepige slotwoord, dat het hele gedicht samenvat. Vakmanschap spreekt uit de eerste strofe van ‘De duivel is onder ons’. Rust en stilte worden beeldend opgeroepen, gevolgd door het nog onzichtbare onheil dat de straalmotoren komen brengen. Sombere klanken (‘hoor’, ‘ronk’, ‘straalmotoren’) ondersteunen de boodschap. Bij lezing van dit gedicht (…) komt ook het duivelsmasker op de kaft in herinnering, evenals het motto voorin de bundel, ontleend aan ‘Sympathy for the Devil’ van de Rolling Stones. (…) Dat Hoorne zich bewust is van de maskerade die hij opvoert, spreekt uit ‘Sujet’, waarin hij in de laatste strofe meldt dat sommigen hem zien als goedaardig, vreemd, enigszins verlegen en anderen als ‘een verwerpelijk sujet, gemeen van top tot teen’, terwijl zij die het zeggen te weten opmerken: ‘dat schrijven is een manier (…) om zijn schuchterheid te maskeren ‘. Die ‘maskerade’ komt overeen met de afbeelding op de kaft en met het tweede motto van de bundel, waarin Urbanus zich afvraagt: ‘Ra, ra, ra, wie benne-k-ik’. (…)

Lees hier de recensie
Meer over ‘Mens is de naam’
Meer over Philip Hoorne bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Heftig gevoelde afwezigheid van een geliefde.» – Ko van Geemert

Over ‘Curaçao bij nacht’ van Oda Blinder in Argus, nr. 190, 15 januari 2025:

Een van de meest mysterieuze Curaçaose schrijfsters is Oda Blinder (1918-1969). Ze heeft haar eiland nooit verlaten en woont haar hele leven in het ouderlijk huis. Heel lang weet (vrijwel) niemand wie zich achter het pseudoniem Oda Blinder verschuilt. Dat is Yolande Corsen. (…) Haar ouders komen uit beroemde Curaçaose families: Palm en Corsen. (…)  Onlangs zijn 35 onbekende  door Blinder zelf voorgelezen gedichten op een cassette uit 1968 ontdekt , die nu zijn gebundeld onder de titel ‘Curaçao bij nacht’. In het geheim werkt Oda Blinder aan haar, meestal korte, gedichten en op poëzie gelijkend proza. Op een enkeling na weet niemand ervan en ook na haar debuut blijft haar schuilnaam nog lang werkzaam. (…) Een jaar voor Yolandes overlijden verschijnt haar eerste bundel en postuum nog een tweede, die samen worden gebracht in 1981 onder de titel ‘Verzamelde stilte’, bezorgd door Chris Engels,  die in zijn Nawoord schrijft: “Oda Blinder, gaf ik haar als schuilnaam, omdat zij anders misschien moeilijkheden zou kunnen krijgen.  Zij was nog redelijk jong.”  (…) Blinders poëzie is indringend, zinnelijk, zintuiglijk. Het overheersende thema is de heftig gevoelde en lichamelijk beleefde afwezigheid van de geliefde, gekoppeld aan de onontkoombaarheid daarvan. Geen bedachte geheimzinnigheid, maar haar (dagelijkse) realiteit. (…) ´Blinder heeft niet de aandacht gekregen die ze verdient’, aldus kenner van de Antilliaanse literatuur Klaas de Groot, de bezorger en samensteller van ‘Curaçao bij nacht’.

Bron
Meer over Oda Blinder bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Klaas de Groot bij Uitgeverij In de Knipscheer

Prozagedicht van Scott Rollins vertaald in het Indonesisch

Uit ‘Spiegelschriften’ van Scott Rollins op Nederlandse poëzie in het Indonesisch, 22 januari 2025:

Op ‘Suara suara dari utara’ (‘Stemmen uit het noorden’), het blog Puisi Belanda, is op 22 januari 2025 het gedicht ‘Breuklijnen in Klein-Azië’ uit de bundel ‘Spiegelschriften’ geplaatst in een Indonesische vertaling van Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars onder de titel  ‘Breuklijnen in Klein-Azië’ In deze almaar groeiende digitale poëziereeks van een keur van Nederlandstalige dichters is dit inmiddels het 260ste gedicht in vertaling.

Lees hier het betreffende gedicht in het Nederlands en in het Indonesisch
Meer over Scott Rollins bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer gedichten vertaald in het Indonesisch

«Uitbundig en toch intiem spel met de taal maakt deze bundel bijzonder.» – Hettie Marzak

Over ‘Spiegelschriften’ van Scott Rollins op Literair Nederland, 14  januari 2025:

(…)  De titel brengt tot uitdrukking dat de een zich gespiegeld ziet in de ander, evenals dat ervaringen en gedachten van anderen ons een spiegel kunnen voorhouden. (…)  De gedichten zijn als korte verhalen van meerdere alinea’s van slechts enkele lange zinnen, die doen denken aan de zkv’s van A.L. Snijders. Ze bevatten een schets van een gebeurtenis, een dialoog, een beschouwing. De uiterlijke vorm heeft geen herkenbare kenmerken van een gedicht, maar de inhoud met zijn poëtische metaforen en ingeklonken taalgebruik wijzen erop dat deze filosofische schetsen tot de poëzie gerekend mogen worden. (…) Het perspectief van waaruit verteld wordt, kan per gedicht verschillen: nu eens is een ik-figuur aan het woord van wie niet altijd duidelijk is of dat het lyrisch ik van de dichter is of dat een willekeurige passant zijn levensverhaal doet. Dan weer gaat het over iemand die zelf niet betrokken wordt als spreker. Verschillende stemmen klinken op om hun gedeelte van de realiteit weer te geven. Als lezer is het zaak om aan de hand van wat er staat, die realiteit vorm te geven en in een samenhangend geheel onder te brengen. Pas dan wordt het wereldbeeld dat Rollins aanschouwelijk maakt compleet en krijgt een diepere betekenis. (…) Hij speelt een uitbundig en toch intiem spel met de taal, dat deze bundel bijzonder maakt, om te herlezen en opnieuw je gedachten erover te laten dwalen.

Lees hier de recensie
Meer over Scott Rollins bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hier klinkt een bijzondere dichteres van Curaçao.» – Mario Molegraaf

Over ‘Curaçao bij nacht’ van Oda Blinder op MdNL | Maatschappij der Nederlandse letterkunde, 30 december 2024:

Een Nederlandse dichter die nooit in Nederland is geweest. In de literatuur was ze Oda Blinder, in het leven heette ze Maria Yolande Corsen (1918-1969). ‘Je gezicht is mij nog onbekend:/ je bloeiende lippen,/ je warme blik,/ je gele wangen,/ je koude lach/ zijn dingen, die ik nimmer zag,’ dichtte ze over Nederland. Ze had het gevoel daar ‘in je school zeer welkom’ te zijn. In zekere zin is dat waar, vijfenvijftig jaar nadat ze stierf verschijnt in Nederland een bundel van haar, vernoemd naar haar tropische eiland, Curaçao bij nacht. We danken deze uitgave met ‘voorgelezen en andere gedichten’ aan twee toevallige vondsten. Gewoon op Catawiki stuitte bezorger Klaas de Groot op een mapje met haar prozagedicht ‘Wazig landschap’. Verder dook een geluidsopname op, waarop Oda Blinder poëzie voordraagt. (…) [Hier] klinkt een bijzondere dichteres van Curaçao, een eiland dat is zoals zij, ‘vol grillige vormen’ met ‘om haar heen’ de branding die zwelt ‘tot een machtig verzet’. De liefde volgens Oda Blinder: ‘Laat deze nacht verloren gaan,/ laat de lianen kermen in hun dans,/ maar geef dit één zijn met de maan/ nog een kans’. Droomgenot, even geliefd en even onbereikbaar als die verre streek. Wie weet verklaart dat de bloeiende lippen en de warme blik die ze toedicht aan Nederland.

Bron ‘Poëzie van nu 104’
Meer over Oda Blinder bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Klaas de Groot bij Uitgeverij In de Knipscheer

Gedicht van Bernardo Ashetu vertaald in het Indonesisch

Uit ‘Yanacuna’ van Bernardo Ashetu op Nederlandse poëzie in het Indonesisch, 30 december 2024:

Op ‘Suara suara dari utara’ (‘Stemmen uit het noorden’), het blog Puisi Belanda, is op 30 december 2024 het gedicht ‘Baleh-Baleh’ uit de bundel ‘Yanacuna’ (Antilliaanse Cahiers, Cultureel Centrum Curaçao, 1962) geplaatst in een Indonesische vertaling van Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars. In deze almaar groeiende digitale poëziereeks van een keur van Nederlandstalige dichters is dit inmiddels het 258ste gedicht in vertaling.

Lees hier het betreffende gedicht in het Nederlands en in het Indonesisch
Meer over Bernardo Ashetu op deze site
Meer gedichten vertaald in het Indonesisch