Peter Drehmanns

Peter Drehmanns2Wim van Til is oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland. Hij plaatste vandaag onderstaand gedicht van Peter Drehmanns (60) om hem en nog vier Nederlandstalige dichters te feliciteren met hun verjaardag, dan wel om hun geboorte- of sterfdag te gedenken. Hij doet dat met het gedicht ‘Topografisch’ uit ‘Grafleggingen/In de rots geborgen’ (2015). Behalve dichter is Peter Drehmanns ook romanschrijver. Dit jaar verscheen van hem ‘Het Wezen’.

Topografisch

in de mondhoeken van de stad
glinsterde antiek speeksel
in de supermarkten waren de zeeppompjes
in de bonus de spaarlampen uitverkocht
in de tramdraden struikelen krekels
naar het einde van de wereld
in de Briefdragerstraat deden zich
volgauto’s voor en lachte de regen
zicht kapot – ik ging
geluk zoeken tussen chrysanten
secuur verkwist in het dodenrijk
waar gerechtsdienaren
orde schiepen met kruiwagens
liggen ging ik een piranha op ’t droge
linksboven van mij een engel van stampbeton
en de winkelstraatmanagers in geen velden
of wegen te bekennen

Zie
Meer over Peter Drehmanns op deze site

Gedicht van Jan Kees van de Werk [1]

In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Vandaag (17 juli 2020) is het de geboortedag van onder anderen Jan Kees van de Werk (1948), Cees van Raak (1954) en Tsead Bruinja (1974). Ook is het de sterfdag van Elisabeth Cheixaou (1907-1997). Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til voor een gedicht van Tsead Bruinja; uitgeverij In de Knipscheer kiest voor het gedicht ‘vrijdagmiddaggebed’ van Jan Kees van de Werk (hoofdredacteur van de voormalige Afrikaanse Bibliotheek 1979-2000) uit zijn bij deze uitgeverij verschenen bundel ‘Gevleugeld vuur’ uit 2006. Dit gedicht werd ook door Klaas de Groot gebloemleesd in ‘Grenzenloos. 40 jaar Knipscheer Poëzie’.

vrijdagmiddaggebed

vrijdagmiddaggebed
wassend hand
in woord
schuift schaduw
over stem

rug gebogen
vingers vouwend
om
de tijd

rust
hangt
even
aan een
stille draad

herneemt
het stof
van leven
weer
de straat

Meer over Jan Kees van de Werk op deze site
Meer over ‘Grenzenloos’

«Rogi Wieg alweer 5 jaar geleden.» – Wim van Til [1]

Rogi-Wieg-PletterijWim van Til is oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland. Hij plaatste onderstaand gedicht van Rogi Wieg ter gelegenheid van zijn overlijden 5 jaar geleden (15 juli 2015). Het gedicht De oudste jazzmuziek van ‘als’ komt uit de dichtbundel ‘Afgekapt dichtwerk’ uit 2014, verschenen bij Uitgeverij In de Knipscheer.

De oudste jazzmuziek van ‘als’

‘Als’ is een Groot Woorden-woord,
dat tijdens het zijn van een mensheid,
doorgaande naar een andere mensheid,
misschien vaker valt en is gevallen,
zal vallen, dan welk woord dan ook.

De zwaartekracht in dit heelal trekt
‘als’ uit onze monden, dat is nodig
voor schoon voedsel, waarop gekauwd
kan worden over oorzaak en gevolg.
Zolang er meubilair is, zolang er
zijn: messen en vorken, borden en glazen
voor Eenzamen en Niet-Eenzamen, die
bedenktijd en bedtijd hebben, is ‘als’
het woord voor ruimtetijd. Een grote klok,
een keukenblok waarop de afwas staat,
veel menselijke liefde- en haatvaat.
En verder, van alles daartussenin.

Morsdood zal ik niet na kunnen denken
over onze ligplek, ik moet dit eerder doen.
Hoe jij en ik ooit samen niets zullen doen,
maar, niet onder ongemalen, donker steen,
gelegd over het onbeweeglijke heen. Ik wil
anders. Wil ik ons in hout leggen? Lichamen,
die zich ooit met elkaar deelden, nu in hol hout?
Geen gesnurk of zachte adem te horen. Niets
meer van gegil, gekronkel. Niet iets hebben,
jij en ik. Wanneer wij samen zullen liggen,
is het ‘als’ voor altijd uit, zoals een door God
platgelegde laptop. Een gebarsten, niet meer
zichtbaar beeldscherm zonder toetsenbord.

Toch genoeg. Veel vlinders, met op hun kleine
ruggen en buiken onze dansende vingerafdrukken,
dansend op de oudste jazzmuziek van ‘als’.

Zie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer

Het is de geboortedag van Chawwa Wijnberg [1]

Wim van Til is oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland. Hij plaatste onderstaand gedicht van Chawwa Wijnberg om aan haar geboortedag in 1942 te herinneren. Hij koos voor het gedicht ‘Kus’ uit ‘Nachtvlinders door het kattenluik’ uit 2012. 6 juli is ook de geboortedag van Joris Denoo, Daan Cartens, Lucas Hirsch en de sterfdag van David Kouwenaar, Co ’t Hart en Frans van Dooren.

Kus

Een kubieke centimeter liefde
gaat een lichtjaar mee
of twee
en een kus
een welgemeende kus reikt
en rijkt tot de verste ster
en terug
als onze armen
ons wegen, meten, tillen
dan krullen
onze lippen en tenen
en glimlachen
onze billen
hoor je me als ik roep
vibreert je haar mee
met mijn zinnen
lach je in de wind
speel je buiten
mijn schat
en wanneer kom je binnen

Zie
Meer over ‘Nachtvlinders door het kattenluik’
Meer over Chawwa Wijnberg

Presentatie ‘Brief aan wie niet bestaat’ in Poëziecentrum Nederland

VoorplatBriefNietBestaat-75Op donderdagavond 22 september 2016 om 19.00 uur wordt ‘Brief aan wie niet bestaat’ van Peter WJ Brouwer gepresenteerd in het Poëziecentrum Nederland Mariënbrug 29, 6511 PS Nijmegen.
Peter WJ Brouwer, Uitgeverij In de Knipscheer & Uitgeverij P nodigen u en uw vrienden uit daarbij aanwezig te zijn.

Het programma omvat:
Muziek: Sietske Hoogenboom, gitaar
Presentatie en interview: Peter de Rijk , redacteur Uitgeverij In de Knipscheer
Sprekers: dichter/filosoof Henk van der Waal en dichters Hava Guveli, Jos van Daanen en Tim Pardijs
Dichter Peter WJ Brouwer leest voor uit Brief aan wie niet bestaat
Uitgevers Franc Knipscheer & Leo Peeraer overhandigen het eerste exemplaar
Receptie

Liefdesgedicht

ik volg de pen
boven de Moleskine, haar bleke hand

ze schrijft, verzit en is op weg
ze is er niet en is er wel

met de ogen van mijn liefste,
maar geen enkele herinnering aan mij

Brief aan wie niet bestaat vertelt een verhaal waar geen ontsnappen aan mogelijk is. Soms is het een ontroerend verhaal over familie. Een broer komt thuis. De herinneringen zijn verkleurd door de tijd. Soms is het een liefdevol verhaal, als een klaproos op de helling van de nacht. Maar af en toe is het verhaal ook hard, onverbiddelijk. Het verlies van een vader: De lijken mogen wel in de kast blijven, moeder / maar laten we het skelet van vader leren dansen. De gedichten zweven door een doolhof van een verleden vol vragen, die vaak aangenaam onbeantwoord blijven. Een uitnodiging om door het sleutelgat van het gedicht te gluren.

De gedichten van Peter WJ Brouwer (Eindhoven, 1965) vallen telkens in de smaak: zo werd hij genomineerd voor de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd (2011/2012) en de Bibliotheek Nijmegen Literatuurprijs. Hij debuteerde in 2011 met Landdieren (Uitgeverij P ), dat in 2014 werd opgevolgd door de veelgeprezen bundel Mascara (Uitgeverij P ).

U bent van harte welkom. Meld uw komst vooraf op indeknipscheer@planet.nl; dan wordt u op de gastenlijst geplaatst.

Meer over ‘Brief aan wie niet bestaat’
Meer over Peter WJ Brouwer op deze site