Presentatie ‘Tien muziekmomenten die mijn leven veranderden’

AfficheTienmuziekmomentenvan o.a. Cor Gout in OCCII Amsterdam op 15 april 2018, 15.00-18.00 uur:
Het programma omvat een forum over muziektijdschriften en fanzines van toen en van nu o.l.v. Peter Bruyn, met: Gé Huismans (ex-Gonzo), Wim van de Herik (ex-Opscene en -Fake), Oscar Smit (ex-Vinyl, -Disco Dance en -Gonzo), Cor Gout (ex-Vinyl, -Trespassers W, -Mondain den Haag). Daarnaast wordt één van de tien muziekmomenten uitgelegd en uitgevoerd die het leven veranderden van: Rob H. Bekker (Zimihc), Frank van den Bos (o.a. De Ideale Schoonzonen, Trespassers W), Peter Bos (idem), Cor Gout (o.a. Trespassers W), Dolf Planteijdt (o.a. Morzelpronk), Lukas Simonis (o.a. Dull Schicksal, Trespassers W), G.W. Sok (o.a. The Ex), Bert Vissers (Bender). Het programma maakt onderdeel uit van het (7de) Sotu Festival 2018, een vijfdaags underground muziekfestival dat van 10 t/m 15 april in Amsterdam wordt gehouden. Locatie:
OCCII, Amstelveenseweg 134, Amsterdam (020-6717778).
Klik hier voor affiche (Els Kort)
Meer over het festival
Meer over het programma en hier
Meer over het boek
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer

Cor Gout – Tien muziekmomenten die mijn leven veranderden

VoorplatGoutMuziek-75Cor Gout
Tien muziekmomenten die mijn leven veranderden

Muziekgeschiedenis
Nederland
omslagontwerp en vormgeving Els Kort
genaaid gebrocheerd, 204 blz.
groot formaat 23-29,7 cm staand
geïll. met tientallen (kleuren)foto’s
€ 29,50
Eerste uitgave 2018
ISBN 978-90-6265-987-6

Cor Gout, zelf o.a. muzikant en schrijver over muziek, vroeg zeventien zeer door hem gewaardeerde muziekschrijvers om tien muziekmomenten te beschrijven die van invloed op hun leven zijn geweest, en voegde daar zijn eigen bepalende momenten aan toe. Dat leverde 18 emotioneel geladen en wetenswaardige verhalen op. Tegelijkertijd is Tien muziekmomenten die mijn leven veranderden een ode aan het bijzondere talent van deze schrijvers zelf, de tijdschriften die zij oprichtten of waarvoor ze werkten en in sommige gevallen de boeken die zij schreven.

Voor Cor Gout, een bladenman in hart en nieren, behoren de tijdschriften en fanzines van de jaren zestig tot op heden net zo goed tot de momenten die zijn leven veranderden als het eerste jazzconcert waarbij hij aanwezig was: dat van Thelonious Monk in de Kurzaal in Scheveningen. En bij die tijdschriften en fanzines hoort het artwork, met name de covers, die voor hem blijvende bronnen van herinnering zijn en de lezer van dit boek een derde vorm van muziekgeschiedschrijving bieden. Unhinged, Rockerilla, Blow Up, Fictionalize your life, Ptolemaic Terrascope, The Bob, Option, Bad Alchemy, Out of Depression, Onetwothreefour, Music Magazine, Let it rock, Alternative Press, Gonzo Circus, Vinyl, Weekblad, Opscene, Fake, Trespassers W, Mondain den Haag: ieder plaatje vertelt een verhaaltje.

Tien muziekmomenten is een boek over mensen, momenten en muziek. Muziek die niet aan een bepaald genre of een bepaalde stijl gebonden is, muziektijdschriften en fanzines waarvoor hetzelfde geldt en eigenzinnige, onverzettelijke schrijvers uit Engeland, Italië, Frankrijk, de Verenigde Staten, Zwitserland, Japan, België en Nederland: Stefano Isidoro Bianchi, Rigobert Dittman, Simon Frith, Cor Gout, Trevor Hall, Shuhei Hosokawa, Robin James, Brenda Johnson-Grau, Céline Kautz, Peter Kuiters, Michael Mahan, Fred Mills, Phil McMullen, Didi de Paris, Enrico Ramunni , Paul Ricketts, Oscar Smit, Michael Zinsmaier.
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer

Wiebren Rijkeboer – Road

Wiebren Rijkeboer – Road
Nederland
Ingenaaid, 432 blz., € 19,50
ISBN 90 6265 565 3
Eerste druk 2004

Een vuistdikke roman over een fictieve Amerikaanse popgroep die eind jaren zestig begin jaren zeventig van de vorige eeuw furore maakte.

ROAD is het tweede boek van Wiebren Rijkeboer. Rijkeboer (1959) debuteerde in 2000 met Voorbijland, een drieluik over het verleden, het heden en de toekomst van ‘zijn’ eiland Terschelling.

Met ROAD levert Wiebren Rijkeboer een grote debuutroman af die elke veertiger en vijftiger van nu eigenlijk het liefst zelf had willen schrijven…

Wanneer popmuzikant in ruste Wayne Grady wordt overgehaald zijn levensverhaal te vertellen, neemt zijn biograaf hem op sleeptouw door de VS. Deze zet de lijnen uit naar betekenisvolle locaties; de achtergronden waartegen Wayne’s tong moet worden losgemaakt, geholpen door de drank op de voorgrond en een niet aflatende stroom van peuken uit het dashboardkastje. De memorecorder op de achterbank van de Ford Thunderbird ontgaat niets, maar kan dat ook van Wayne gezegd worden, die zich met het steeds eigenaardiger wordende gedrag van zijn biograaf geconfronteerd weet?

Wiebren Rijkeboer zet met zijn tweede boek Road een unieke hybride neer tussen popcultuur en literatuur. Met toepassing van cut-uptechnieken à la Bowie en Burroughs wordt de opkomst en ondergang geschetst van een Amerikaanse band eind jaren zestig, begin jaren zeventig. Rijkeboer creëert een bhne voor de tijdgeest waarin seksuele vrijheid, drank en drugs een soms verraderlijk naïeve rol spelen. De gedetailleerdheid waarmee de muziektechnische aspecten eveneens aan bod komen, maakt de roman compleet van opzet. Een muzikale ‘mix’ avant la lettre, verplichte kost voor liefhebbers.

Rijkeboer vertelt het verhaal van Wayne Grady, een popmuzikant in ruste. Hij laat zich door de biograaf Drew niet alleen overhalen om zijn levensverhaal te vertellen, maar ook nog eens meenemen op een bizarre tocht door de Verenigde Staten. Een reis langs de belangrijke plekken uit zijn verleden, in de hoop dat hij daar meer over prijsgeeft. ‘Road’ zit barstensvol muziek.” – Dagblad De Limburger

Het leven van een fictieve rocker

‘Road’ is het verhaal van een popmuzikant. Wiebren Rijkeboer heeft zijn taak serieus opgevat: zijn held krijgt achterin zelfs een complete discografie mee. Daarin worden de albums die hij met zijn groepen heeft opgenomen uitgebreid beschreven, tot en met een lijst van de meespelenden en van de liedjes.
Samen met gitarist Steven Goudreau en nog wat aanhangende muzikanten trekt Wayne Grady vanuit St. Louis naar het westen, naar Los Angeles. Ze zijn anno 1969, met hun zachtmoedige folkrock ietwat laat in het snel verhardende en psychedelischer wordende muzikale klimaat van die stad, maar de band is toch redelijk succesvol. Zulks ondanks, of misschien wel dankzij de strubbelingen, muzikaal en anderszins, tussen de muzikanten. Zangeres Charlotte onderhoudt seksuele betrekkingen met alle bandleden, terwijl Goudreau steeds gewelddadiger wordt.
Het verhaal van Grady wordt in twee lagen verteld. Eind jaren negentig wordt Grady, die zich dan al meer dan twintig jaar uit de actieve muziekbeoefening heeft teruggetrokken, op sleeptouw genomen door een journalist, die zijn biografie wil schrijven. Tijdens een zwerftocht per Ford Thunderbird spreekt Grady zijn levensverhaal in op de bandjes van een memorecorder.
De vertelconstructie werkt op zich wel, en Rijkeboer geeft bovendien een mooi beeld van hoe het was, of hoe het geweest had kunnen zijn, in het Los Angeles en omstreken van de late jaren zestig en vroege jaren zeventig. De reis van Grady en zijn vreemde biograaf door het zuiden van de Verenigde Staten is ook al mooi beschreven: een ‘road novel’ in een fictieve autobiografie vervlochten. Dit boek druipt van de liefde voor Amerika en de Amerikaanse popmuziek.
– Jacob Haagsma in Leeuwarder Courant

Bestaat er zoiets als ‘de poproman’ in Nederland? Sinds het verschijnen van ‘Nozzing but ze bloes’ van Bert Jansen (1975) en ‘Met stip’ van Jip Golsteijn (1978) groeit het aantal romans waarin popmuziek een bepalende rol speelt in ieder geval gestaag. Na ‘De laatste dichters’ van Christine Otten en ‘Comeback’ van Rick de Leeuw is ROAD van Wiebren Rijkeboer dit jaar alweer de derde poproman op rij. Rijkeboer bewandelt het pad, dat door Jack Kerouac werd uitgestippeld in `On the road’, het prototype van de poproman in 1957. In ROAD zijn de seks, drugs en de zoektocht van Kerouac gebleven, maar is de jazz vervangen door rock, en dan met name het soort dat men tegenwoordig Americana placht te noemen.
Hoofdpersoon is Wayne Grady, een muzikant die begin jaren zeventig als bandlid enig succes kende en een kwart eeuw later door de jonge biograaf Drew Mussburger in een auto van motel naar motel wordt gereden om zijn levensverhaal te vertellen. Grady is als artiest succesvol noch tragisch: geen wereldhits, geen stadionconcerten. Hij wordt welgesteld met een nummer voor een reclamespot en laat daarna zijn muzikale partner in de steek. Die stap blijkt cruciaal voor zijn carrière.
Rijkeboer concentreert zich in ROAD veel op de vorm en minder op het karakter van zijn personages. Hij wisselt keurig per hoofdstuk van tijdperk om uiteindelijk heden en verleden in het plot samen te laten komen. Als sfeertekening van de Amerikaanse popscene aan het begin van de jaren ’70 is ROAD wel geslaagd. Er is veel werk gemaakt van de beschrijvingen van het leven in Sin City, Los Angeles. En al zullen veel details (het druggbruik, de vrije seksuele moraal, de ondeugdelijke manager, de muzikantenttaal) door popkenners als cliché worden afgedaan, je moet Rijkeboer nageven dat hij met veel respect en liefde omspringt met de ‘scene’ uit die periode.
– Dagblad van het Noorden

“Een gewezen popmusicus reist in maart 1997 met zijn vermeende biograaf door Amerika. Hij bereist het landschap van zijn muzikale successen en zijn uiteindelijke neergang (waar drank, drugs en vrije seksuele moraal niet geheel vreemd aan zijn) tussen 1965 en 1975. Hoofdstukken over de jaren zestig en zeventig – een memorecorder op de achterbank van de Ford Thunderbird registreert de herinneringen (in de verleden tijd weergegeven) – worden afgewisseld met het verslag van de week van de reis (in de tegenwoordige tijd weergegeven). Uiteindelijk blijkt de bewonderende biograaf niet zo belangeloos als hij aanvankelijk deed voorkomen. Deze roman is weids als het landschap van Amerika waardoorheen gereisd wordt. Een interessant beeld van de popcultuur in de jaren ’60 en ’70 in Amerika.”
– Biblion, 13 augustus 2004

‘Road’ is het levensverhaal van een popmuzikant, weergegeven in de vorm van een dagboek en bezoeken aan locaties waaraan voor de muzikant herinneringen vastzitten en daardoor de mogelijkheden bieden om wat te vertellen over de achtergronden. Spelend in de Verenigde Staten van Amerika en tevens een beeld van het muzikanten- en muziekleven in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. – Het Nederlandse Boek, november 2004

‘En op mijn vakantieadres was het alsof ik niet alleen maar rondreed in Andalusië, maar ook in de regio’s die Wayne Grady in heden en verleden bestreek. Zodat Road voor mij geen boek meer was, maar iets reëels: iets waarin men rond kon rijden.’ – Tim Donker in De Recensent, 20-12-2004

Lees ook Wiebren Rijkeboer over popmuziek in:

wiebren rijkeboer