Etchica Voorn met ‘Dubbelbloed’ genomineerd voor de OPZIJ Literatuurprijs 2018

Dubbelbloed_01Etchica Voorn met ‘Dubbelbloed’ genomineerd voor de OPZIJ Literatuurprijs 2018, 1 juni 2018:
De tien genomineerde boeken voor de shortlist van de OPZIJ Literatuurprijs 2018 – in alfabetische volgorde van de auteur – zijn: Griet op de Beeck met ‘Het beste wat we hebben’, Renate Dorrestein met ‘Dagelijks werk’, Laura van der Haar met ‘Het Wolfgetal’, Hella de Jonge met ‘Hartschade’, Charlotte Mutsaers met ‘Harnas van Hansaplast’, Nina Polak met ‘Gebrek is een groot woord’, Marieke Lucas Rijneveld met ‘De Avond is ongemak’, Aya Sabi met ‘Verkruimeld land’, Etchica Voorn met ‘Dubbelbloed’ en Jolande Withuis met ‘Raadselvader’.
Deze tien titels werden geselecteerd uit een longlist van 33 boeken, die tot stand was gekomen na beoordeling van totaal 81 titels. Alle boeken zijn uitgekomen tussen 1 mei 2017 tot 30 april 2018
We kunnen zonder meer spreken van een rijk en zeer gevarieerd aanbod, waarbij de literaire kwaliteit gemiddeld opvallend hoog was. Op 3 juli a.s. zal de winnaar van de OPZIJ Literatuurprijs 2018 bekend worden gemaakt in het dubbeldikke zomernummer van OPZIJ, dat ook in het teken van deze prijs zal staan. De OPZIJ Literatuurprijs is een prijs die jaarlijks wordt uitgereikt. In aanmerking komen titels die bijdragen aan de bewustwording, emancipatie en ontplooiing van vrouwen. Maar daarnaast moet de winnende titel ons ook hebben gegrepen vanwege de literaire kwaliteit en/of de impact op onze maatschappij.
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Grappig door zelfspot en confronterend zonder hard te zijn.»

CovervoorRotgelukDef.inddOver ‘Rotgeluk’ van Kristien De Wolf in Boeken Magazine (België), april/mei 2018:
(…) Zo heb ik al lang geen voeling meer met het nihilistische, materialistische, postmoderne denken en dat steek ik niet weg. In het boek komen personages die zo denken in de problemen – de vrouw die een plek onder de zon wil away from it all, de man die de marathon wil winnen – maar er zijn ook vele figuren die met verbluffend gemak gelukkig zijn. Ik laat me niet vastpinnen op een vertelstijl, verwacht alles tussen naturalisme en pure fantasie. (…). Een groot deel van Generation X heeft dertig jaar liggen slapen. Ik ook. Intussen is het materialistische denken zonder veel weerstand doorgeschoten. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘Rotgeluk’
Meer over Kristien De Wolf op deze site

«Fraai geschreven.» – Nels Fahner

VoorplatVloeivelden1_Opmaak 1.qxdOver ‘De vloeivelden in’ van Aly Freije in Friesch Dagblad, 7 april 2018:
(…) Meteen aan het begin van het boek worden al je zintuigen aangesproken: het gaat over warmte, licht, geluid. Hier is een dichter aan het woord. (…) Het is eigenlijk een soort coming of age-verhaal. Op zichzelf zijn de gebeurtenissen ndie worden verteld niet heel spectaculair; het gaat over vriendinnen, over een zieke vader, over een jongen die haar meeneemt het bos in, waarbij je je afvraagt of hij wel te vertrouwen is. De natuur spiegelt de sfeer van het verhaal, die nu eens weids, dan weer onheilspellend is. (…) Het hele verhaal door hangt er een soort paradoxale sfeer, gevoed door een groot besef van vergankelijkheid. Je beseft opeens weer wat een tweeslachtige tijd de puberteit is. Je staat overal voor open, de wereld ligt ook voor je open, maar tegelijkertijd ben je nog enorm kwetsbaar en naïef. (…) ‘De vloeivelden in’ is een ode aan Groningen, en een fijnbesnaarde karakterschets van een jeugd die nooit ophoudt, hoe oud je ook wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De vloeivelden in’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer

Etchica Voorn – Dubbelbloed (2de druk)

Dubbelbloed_01Etchica Voorn
Dubbelbloed

Biografische roman
Suriname – Nederland
Gebrocheerd in omslag met flappen,
176 blz., € 17,50
Eerste druk 2017
Tweede druk mei 2018
ISBN 978-90-6265-969-2

De pers over Dubbelbloed

‘Autobiografisch relaas van de zoektocht van de hoofdpersoon naar antwoorden op vragen als ‘Waar hoor ik bij?’ en ‘Waar ben ik thuis?’. Aangezien de hoofdpersoon een Nederlandse moeder en een Surinaams-Creoolse vader heeft, is zij noch zwart noch wit. In geen van beide werelden wordt zij geaccepteerd. Zowel in Nederland als in Suriname ondervindt zij hevige weerstand. Het is een pijnlijk boek. Het is niet niks als haar overgrootvader aan moeders kant haar volstrekt negeert bij een bezoek. Het gaat ook niet in haar koude kleren zitten als de kennismaking met haar grootmoeder aan vaders kant uitloopt op een totale teleurstelling. Als zij haar duttende grootmoeder liefdevol streelt vraagt deze alleen wie die brutale blanke is. De schrijver moet geprezen worden om haar openhartigheid over het alledaagse racisme dat zij als ‘dubbelbloed’ zowel aan Nederlandse als Surinaamse kant ervaart.’ – NBD | Biblion

‘Dit boek is het autobiografische verslag, waarin de auteur vanuit haar bi-raciale achtergrond haar eigen identiteit tracht te vinden. Een knap boek over een dappere reis, mooi verwoord in alle twijfels.’ – Marianne Janssen op Leeskost

‘Zelden zo’n openhartig verhaal gelezen over het omgaan met je afkomst. Dubbelbloed, wat een prachtige omschrijving van de verscheurdheid die een kind voelt. Dit boek dwingt respect af voor onze landgenoten en medemensen met dubbelbloed, of ze nu uit Indonesië, Suriname, de Antillen of welke godvergeten plek ook komen.’ – Marjan Berk in AD | Algemeen Dagblad

‘Blanke Nederlanders zien haar als een zwarte vrouw, terwijl ze dat voor Surinaamse begrippen niet is. Waar zij zich minderwaardig had kunnen gaan voelen omdat ze in geen beide culturen geaccepteerd wordt, bij geen van tweeën thuis lijkt te horen, besluit ze dat ‘dubbel’ voor haar betekent dat ze van alle twee de culturen de beste dingen heeft meegekregen. Ze is een onafhankelijke sterke vrouw, en dat wil ze uitstralen.’ – Marjo van Turnhout op Leestafel

Dubbelbloed vertelt een verhaal van een moksi die te lijden heeft gehad door haar huidskleur, een inmiddels een klassiek thema uit de wereldliteratuur. Bekende schrijvers met name uit Amerika die over kleur hebben geschreven zijn Maya Angelou en Toni Morrison. Tegen de achtergrond van raciale spanningen gaat Angelou de confrontatie aan met de traumatische gebeurtenissen in haar eigen leven en ze onderzoekt de ontwikkeling van haar eigen identiteit als Afro-Amerikaanse vrouw. Dit doet Etchica Voorn in Dubbelbloed ook: ze is op zoek naar haar roots met name naar haar Surinaamse roots! Op haar eenenvijftigste besluit de ik-figuur een rituele wasi te nemen. Ze wil dichterbij haar Surinaamse familie komen.’ – Jerry Dewnarain in De Ware Tijd Literair
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Sprankelende zinnen, ontroerende observaties, mooie woorden.» – Mieke Koster

CovervoorRotgelukDef.inddOver ‘Rotgeluk’ van Kristien De Wolf op Alles over boeken en schrijvers, 25 maart 2018:
Kristien De Wolf heeft een prachtige titel gekozen voor haar debuut: Rotgeluk. Wat moet je met geluk en wat kun je eigenlijk mee? En hoe zinvol is het om ernaar op zoek te gaan, terwijl het soms gewoon voor je neus ligt en je er overheen kijkt omdat jet het niet verwacht, niet herkent. In deze bundel staan tien prachtige verhalen die alle erg verschillen. Ze lijken alle opgedist uit het dagelijks leven. (…) De zoektocht naar geluk, of de hoop op geluk leidt eigenlijk vaak tot onoplosbare dilemma’s. Dus…stop ermee en kijk gewoon goed om je heen. In dit boek dus tien mooie geloofwaardige verhalen die helpen kunnen het leven een mooier randje te geven.
Lees hier de recensie ****
Meer over ‘Rotgeluk’
Meer over Kristien De Wolf op deze site

«Zelden is de zoektocht naar de eigen identiteit van een kind zo openhartig beschreven.» – Cees Luckhardt

Dubbelbloed_01Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in Antilliaans Dagblad, 20 maart 2018:
‘Dubbelbloed’ is de eerste roman die heel persoonlijk en zeer herkenbaar de witte onschuld, kleurblindheid en ‘wit’ als superieur en ‘de’ maatstaf beschrijft. (…) Deze debuutroman bewijst een dienst aan eenieder die op zoek is naar heldere voorbeelden en bewijzen van ‘de witte onschuld’. (…) Zelden is de zoektocht naar de eigen identiteit van een kind, uit een relatie tussen een Surinaams-creoolse vader en een Nederlands-Drentse moeder, zo openhartig beschreven. Etchica kende een verscheurend verlangen naar haar Drents dialectsprekende grootmoeder en Surinaamse oma die Sranantongo sprak. Die taal kreeg Etchica thuis nooit aangeleerd omdat deze, en niet alleen thuis, betiteld werd als ‘Negerengels’. De emoties die dit alles oproept weet zij zeer beeldend en inlevend te omschrijven.
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Mooi boek, betekenisvolle inhoud.» – Elvira Rijsdijk

Dubbelbloed_01Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in Parbode, nummer 142, februari 2018:
(…) Etchica Voorn slaagt erin haar dubbele ervaringen met haar Nederlandse landgenoten en Surinaamse familie te delen op een manier die de lezer raakt. Het is een knappe biografie waarvan elk hoofdstuk een awkward of liefdevolle situatie uit haar leven beschrijft, vaak emotioneel heftig, en voelbaar grievend. (…). Er is geen woord te veel gebruikt, dat maakt dat de 21 hoofdstukken een goede flow hebben en je geïnteresseerd door blijft lezen. (…) Mooi boek, betekenisvolle inhoud, realistisch, ik hoop dat bij veel mensen het kwartje gaat vallen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dubbelbloed’

Etchica Voorn in Echt Gebeurd.

Dubbelbloed_01Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in Toomler, 19 november 2017:
Bij Echt Gebeurd vertellen mensen op een klein podium mooie, bijzondere of grappige verhalen over wat ze zelf hebben meegemaakt. Op 19 november 2017 was o.a. Etchica Voorn te gast.
Luister hier naar aflevering 155 van Echt Gebeurd
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Surinaamse en Nederlandse wortels in ‘Dubbelbloed’.» – Audry Wajwakana

Dubbelbloed_01Surinaamse presentatie ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in De Ware Tijd (DWT Online), 25 februari 2018:
Bijna haar hele leven heeft Etchica Voorn moeten aanhoren dat ze een halfbloedje is. Kind uit een Moengonese afro-Surinaamse vader en een witte moeder uit Groningen, Nederland. Als haar Nederlandse opa het bijvoorbeeld over zijn dochter had, zei hij vaak ‘zij met de zwartjes’. “Hoewel ik toen nog heel jong was, waren zulke opmerkingen, opgroeiend in een witte samenleving niet leuk om aan te horen. (…) Het boek wordt op 28 februari, tijdens de maandelijkse thema-avond van Schrijversgroep ’77 gepresenteerd. (…)
Klik hier voor de aankondiging
Lees hier het interview
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Fijnzinnige roman.» – Miriam Piters

VoorplatWHAB-75Over ‘We hebben alles bij ons’ van Arjen van Meijgaard op Tzum, 4 maart 2018:
(…) De volwassen Victor worstelt met zijn relatie met zijn vader, die hem en zijn moeder verliet toen hij pas tien jaar oud was. (…) Jarenlang was er niets meer dan ‘een overweldigende stilte’. Nu hij zelf in lastig vaarwater zit in zijn relatie met Marjolein en vreemdgaat met jeugdliefde Valerie zijn die antwoorden van nog groter belang. In de roadtrip die volgt, gaat Victors worsteling onder je huid zitten. Je voelt de gevolgen die een scheiding op een kind heeft, ook als dat kind inmiddels een volwassen man is. Arjen van Meijgaard laat je subtiel ondervinden wat het leed is dat echtscheiding heet. Dat zit hem vooral in de bondige, treffende observaties en zinnen die laten zien dat Van Meijgaard kan schrijven. (…) Victor zoekt een verhaal dat de afwezigheid van zijn vader in zijn leven verklaart. Van Meijgaard biedt geen gemakkelijke, gratuite antwoorden in zijn fijnzinnige debuut We hebben alles bij ons, maar hij laat voelen dat een scheiding is ‘als een breuk met vertakkingen en uitlopers, soms onder de oppervlakte, maar allemaal even diep en definitief. Enkele manifesteren zich pas jaren later.’ (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘We hebben alles bij ons’