Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 13 juni 2020:
(…) ‘Onomkeerbaar’, is een psychologische roman over opgroeien en persoonlijke ontwikkeling. De geïsoleerdheid van het hoofdpersonage is aangrijpend en tastbaar. Het meisje Zoé Veneur groeit op bij haar labiele moeder Alida in de jaren 70 van de vorige eeuw. Vanaf haar tiende gaat Zoé op internaat. Over haar vader weet ze niets, en naarmate ze ouder wordt, probeert ze meer te weten te komen over haar afkomst. De nonnen die haar internaat runnen, willen haar moeder beschermen en proberen er alles aan te doen dat ze niet achter de waarheid komt. Dat kan echter niet blijven duren. (…) De personages komen allemaal erg goed uit de verf; ook de geschiedenis van haar moeder wordt duidelijker na een tijd. (…) Het geheim dat zich ontvouwt naar het einde toe en waar naar toe wordt gewerkt met de nodige spanning, is natuurlijk erg pijnlijk voor beiden. (…) De schrijfstijl van Nijs maakt het boek vlot en gemakkelijk te lezen. (…) Thema’s zijn verwaarlozing, het gebrek aan liefde en warmte, de puberachtige onzelfzekerheid, het zoeken naar een afkomst en een identiteit. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
Tag: psychologische roman
«Ontluisterende, schokkende maar ook bijna liefdevolle debuutroman.» – Mieke Koster
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Alles over boeken en schrijvers, 12 juni 2020:
In deze psychologische roman legt de Nijs het verlangen, de trauma’s, de onmacht van een gezin bloot door het ontrafelen van de geschiedenis. Zoé heeft er genoeg van, van het niet weten dat haar persoonlijkheid zo bepaalt. Daarvoor kan het niet anders dan stukje bij beetje je door de pijn heen te werken. De Nijs doet dat door soms terug te gaan in de tijd, zodat we meer leren over moeder, begrip krijgen voor haar. Door een inkijkje te geven in de rol van het klooster in zo’n dorpsgemeenschap. Maar vooral om zeer geloofwaardig het ontwikkelingsproces van Zoé, een jonge vrouw op weg naar volwassenheid, op verschillende levensterreinen te volgen, in beeld te brengen en te verwoorden. Zeer knap.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«De geïsoleerdheid van het hoofdpersonage is aangrijpend en tastbaar.» – Nathalie Brouwers
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 13 juni 2020:
De debuutroman van Ines Nijs (…) ‘Onomkeerbaar’ is een psychologische roman over opgroeien en persoonlijke ontwikkeling. De geïsoleerdheid van het hoofdpersonage is aangrijpend en tastbaar. Het meisje Zoé Veneur groeit op bij haar labiele moeder Alida in de jaren 70 van de vorige eeuw. Vanaf haar tiende gaat Zoé op internaat, wat haar ook niet altijd even goed af gaat. Over haar vader weet ze niets, en naarmate ze ouder wordt, probeert ze meer te weten te komen over haar afkomst. De nonnen die haar internaat runnen, willen haar moeder beschermen en proberen er alles aan te doen dat ze niet achter de waarheid komt. Dat kan echter niet blijven duren. (…) De personages komen allemaal erg goed uit de verf; ook de geschiedenis van haar moeder wordt duidelijker na een tijd. Haar moeder werkt hard, maar is ook een zwijgzame vrouw en ze heeft haar buien. Het geheim dat zich ontvouwt naar het einde toe en waar naar toe wordt gewerkt met de nodige spanning, is natuurlijk erg pijnlijk voor beiden. Zorgt het ook voor de nodige loutering? De boodschap blijft in ieder geval even hangen… (…)
Lees hier de recensie ‘Een aangrijpende debuutroman die blijft hangen’
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Goed geschreven en boeiende roman die interessante vragen oproept.» – Theo Jordaan
Over ‘Mal’ van Harman Nielsen op Alles over boeken en schrijvers, 11 september 2018:
Mal is de hoofdpersoon in de gelijknamige roman. Ze is een creatief Creools tienermeisje met een rijke fantasie die leeft in haar eigen wereld. Een wereld waarin de realiteit soms een bijzondere vorm aanneemt. Als ze op een dag van school naar huis loopt, komt ze tijdens een dreigende onweersbui een wolf tegen die op een geheel vanzelfsprekende manier met haar meeloopt. Aangekomen bij de flat waar ze woont, neemt ze, samen met de wolf, de lift naar boven. Een stroomstoring zorgt ervoor dat de lift blijft steken. Na enige moeite weet Mal de lift open te krijgen en blijkt ze niet meer in de flat te zijn maar een bijzondere wereld te betreden. Op een subtiele wijze beschrijft Harman Nielsen een parallelle fantasierijke wereld die toch raakvlakken met de onze blijkt te hebben. Wat is realiteit? Waarom mogen we niet een eigen werkelijkheid creëren? Op een natuurlijke manier weet Harman Nielsen in ‘Mal’ te spelen met fantasie en werkelijkheid. Is zijn hoofdpersoon wel een Creoolse tiener? Of is ze een volwassen kunstenares met een zeer rijk voorstellingsvermogen die op een bijzondere wijze de wereld waarin ze leeft waarneemt? Zijn het de stemmingen die haar waarnemingsvermogen beïnvloeden? In hoeverre is er plek voor mensen met een rijke fantasie en eigen wereld in onze maatschappij? Zonder een duidelijk waardeoordeel worden dit soort vragen op een subtiele wijze aangestipt in deze goed geschreven, boeiende fantasierijke korte roman.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Traumatische voorvallen heel fijntjes beschreven.» – André Oyen
Over ‘Mal’ van Harman Nielsen op Ansiel, 17 augustus 2018:
(…) Mal (ver)dwaalt door de tijd en treedt periodes uit haar jeugd en schoolperiode binnen en wordt dan weer geconfronteerd met de zorg voor haar moeder en oma. Met mondjesmaat begrijpt de lezer dat er psychisch met deze vrouw iets mis is en ze een strijdt voert om te overleven. (…) De auteur beschrijft heel fijntjes de door haar beleefde traumatische voorvallen waardoor zij zich steeds meer in haar ‘eigen’ wereldje terugtrekt. Een heel bijzonder boek.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Misschien wel het mooiste boek dat ik dit jaar heb gelezen..» – Eus Wijnhoven
Over ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op De Omslag, 17 augustus 2018:
De twee vrienden Duc en Vinh zijn onafscheidelijk verbonden met hun vriendinnetje Mai. (…) Als op zeker moment een burgeropstand uitbreekt om de armen een beter perspectief te bieden, sluit Vinh zich daarbij aan. Duc moet er niets van hebben. Vinh vertrekt naar het noorden, Mai en Duc blijven in het dorp en trouwen. Na enkele jaren is de burgeroorlog gestreden en ontmoeten de drie elkaar weer. Vinh bekleedt inmiddels een hoge positie bij de overwinnaars. Hoewel Mai nog als buffer tussen de vrienden van weleer probeert op te treden, geeft Duc geen krimp. Vinh heeft afgedaan voor hem. (…) Rob Verschuren woont al vele jaren in Vietnam. Als geen ander weet hij je de sfeer te laten proeven van die mysterieuze Oost-Aziatische culturen, de geuren, de geluiden. (…) Vooral ook gaat het boek over taal, over standpunten. Duc en Vinh die vanaf hun geboorte samen zijn opgegroeid en elkaar uiteindelijk niet meer verstaan. Mai, die hun beider talen spreekt. (…) ‘Tyfoon’ is misschien wel het mooiste boek dat ik dit jaar heb gelezen. Niet voor niets prijst Cees Nooteboom het aan: ‘Je zult niet gauw een boek vinden met zulke personages.’
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een ongelooflijk aanstekelijk gevoel voor humor.» – André Oyen
Over ‘Een onfatsoenlijk afscheid’ van Helen Knopper op Ansiel, 24-07-2018:
(…). Een ontroerende autobiografische roman waarin Helen Knopper (1934) de invloed van de Tweede Wereldoorlog onderzoekt op haar ontwikkeling van meisje tot jonge vrouw. Haar vader wordt in die oorlogsjaren voorgoed weggevoerd. Tientallen jaren later probeert ze als volwassen vrouw te achterhalen wat het gezinsleven in Amsterdam en de onderduikperiode in Friesland voor haar innerlijke groei hebben betekend. Haar hele verdere leven en relatie worden hevig beïnvloed door dat onfatsoenlijk afscheid dat ze gedwongen werd te nemen. Tenslotte zoekt ze de plaats van zijn dood op, Bützow in de Oostzône, waar een goederentransport en een ijzeren regime haar vader in gedachten terugbrengt. De gereformeerde Knopper heeft een ongelooflijk aanstekelijk gevoel voor humor dat af en toe wat sarcastisch overkomt! Deze bijzondere roman die heel veel filmische momenten bezit en ook gevoelig verteld is, heeft dat ‘onfatsoenlijk afscheid’ in de ogen van de lezer zeker gefatsoeneerd.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Een onfatsoenlijk afscheid’
Meer over Helen Knopper bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Mooi mythologisch mysterie.» – Helena van Dijk
Over ‘De zoektocht naar Madeleine Merano’ van Pauline J. van Munster op Hebban, 12 juli 2018:
(…) Op de cover zien we een klif die uit de zee oprijst, een wit gebouwtje staat er eenzaam bovenop. Het zou een vakantiefoto kunnen zijn, ware het niet dat de titel een verdwijning suggereert, die het idyllische plaatje een wat dreigende lading geeft. Want, wat is er gebeurd met deze vrouw en vooral: in hoeverre kun je literatuur maken van zo’n gegeven? (…) De structuur van het boek is bijzonder; het verhaal zelf beslaat slechts enkele dagen en wordt verteld vanuit het perspectief van veel verschillende personages, waardoor het geheel een soort puzzel wordt, waarvan de stukjes uiteindelijk in elkaar vallen. (…) Omdat het zich grotendeels afspeelt op het eiland ontstaat er een bepaalde samenhang en beklemming, die ondanks de verschillende perspectieven toch een fijne consistentie aan het verhaal geven. De hele ambiance van een eiland in de Middellandse zee, de warmte en de vegetatie maken het ogenschijnlijk tot een verhaal dat je lekker even tussendoor op het strand kunt lezen en dat kan natuurlijk ook, maar dan zou je toch veel missen. (…) Een boek waarin je over een heleboel personages in zeer korte tijd zoveel te weten komt dat ze niet alleen geloofwaardig zijn, maar dat je er ook uit kunt opmaken dat ze, behalve naar Madeleine Merano, allemaal op zoek zijn naar iets. Dat geeft het boek iets universeels.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De zoektocht naar Madeleine Merano’
Meer over Pauline J. van Munster bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Knappe staaltjes zintuiglijk schrijven.» – Marita de Sterck
Over ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren voor NBD / Biblion, 16 juli 2018:
De auteur (1953) debuteerde in 2016 met de verhalenbundel ‘Stromen die de zee niet vinden’. Zijn eerste roman speelt in een fictief Aziatisch land, dat lijkt op Vietnam, waar de auteur met zijn Vietnamese vrouw woont. Twee jongens en een meisje beloofden tijdens hun jeugdjaren in een vissersdorpje op een eiland dat ze altijd bij elkaar zouden blijven. Als er een burgeroorlog uitbreekt, sluit een van de jongens zich aan bij de opstandelingen en keert terug als een machtig man. De andere jongen huwt met het meisje en wordt een ervaren plukker van vogelnestjes, die levensgevaarlijke omstandigheden trotseert in een mysterieuze grot. De twee mannen worden vijanden, maar hun levens blijven verbonden, tot de plukker een tyfoon trotseert om een laatste keer naar zijn grot te gaan. Net als zijn debuutbundel valt ook dit boek op door knappe staaltjes zintuiglijk schrijven. De auteur zet boeiende personages neer, gevangen in een complexe driehoeksverhouding, en weet de sfeer van het eiland goed te treffen. Een interessante psychologische roman die een ruim publiek kan boeien.
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Verrassende wending, boeiend geschreven in een heldere taal.» – J.J. Wolrich
Over ‘De zoektocht naar Madeleine Merano’ van Pauline J. van Munster op NBD / Biblion, 12 juni 2018:
Abel vertrekt naar het kleine eiland Fortuna voor zijn eindopdracht onderzoeksjournalistiek over de verdwijning daar van een meisje, Madeleine. Maar zijn belangrijkste reden is om zijn vader daar te zoeken. Op dit eiland hebben zijn beide moeders zijn vader ontmoet, waarna ze het contact met hem hebben verbroken. Zijn vader weet niet dat hij een zoon heeft. Abel sluit vriendschap met de tienjarige Manolito, die hem mee naar zijn huis neemt, waar hij onderdak krijgt. Zijn zoektocht naar zijn vader, samen met Manolito, verloopt moeizaam, maar zorgt uiteindelijk voor een verrassende wending. Het verhaal is boeiend geschreven in een heldere taal. Er zijn verschillende lijnen, die uiteindelijk allemaal samenkomen. Het perspectief wisselt steeds tussen de hoofdpersoon en andere personen. Hierdoor worden de personages goed uitgediept, zit er vaart in het verhaal en wordt de lezer meegenomen in de sfeer van het eiland. Vijfde roman van de auteur (1959).
Meer over ‘De zoektocht naar Madeleine Merano’
Meer over Pauline J. van Munster bij Uitgeverij In de Knipscheer