racisme – Uitgeverij In de Knipscheer

«Bevrijd de nationale herdenking van het slavernijverleden van raciale ketenen.» – Aart G. Broek

Aart G. Broek over aankondiging van de conferentie “The National Slavery Museum: Building Bridges” op donderdag 10 oktober 2024:

Deze dag staat in het teken van het erkennen van onze gedeelde geschiedenis en de blijvende impact van slavernij op de huidige sociale, culturele en juridische systemen. De conferentie vindt plaats op donderdag 10 oktober 2024, met inloop vanaf 9:30 uur en het programma start om 10:00 uur en duurt tot 12:30 uur in De Duif, Prinsengracht 756, Amsterdam. Het programma is kosteloos, maar alleen toegankelijk na aanmelding. Onder de aankondiging van de conferentie op Caraïbisch Uitzicht plaatste onderzoeker Aart G. Broek onderstaande reactie: «Building Bridges? (…) Geketende en gevluchte slaven, schrijvers en vakbonden, vrouwen in alle mogelijke hoedanigheden, georganiseerde groepen en moedige dwarsliggers, religieus bevlogen rekkelijken en preciezen, wetenschappers en politici spanden en spannen zich in om werk- en leefomstandigheden te verbeteren. Met succes. Zij vormen voorbeelden om zich aan op te trekken en vooral ook om alert te blijven. Emancipatie is geen kleur gebonden behoefte maar een algemeen menselijk verlangen. Vandaag de dag met plezier aan de slag kunnen gaan, is in ieder geval de krachtige inspanning van voorgaande generaties met een waaier aan etnische diversiteit. Een indrukwekkende vooruitgang. Daar mogen we wel bij stilstaan, maar behoeft dit een specifiek zwarte huidkleur te krijgen? Kleurloos stilstaan bij emancipatie is wel zo gepast en ondermijnt het racisme in plaats van het te voeden. Bevrijd de nationale herdenking van het slavernijverleden van raciale ketenen (en lees: ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’, Haarlem: In de Knipscheer, 2024)»

Bron
Meer over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een gretig verteller, die zijn lezers steeds weer weet te boeien.» – Wim Rutgers

Over ‘Het Huis van de Dans’ van Chesley Rach op Literatuurgeschiedenis, 15 september 2024:

‘Het huis van de dans’ is vooral een romantisch familieverhaal met tegenstellingen als liefde en verstand, hart en hoofd, individualisme en gemeenschapszin, schijn en wezen, verwijdering en verzoening. De spanning tussen traditie en verandering, stad en platteland, kan eveneens als romantisch gezien worden. De onvermijdelijke modernisering op het eiland roept gevoelens van melancholie op, als de grootmoeder sterft en vervolgens de ouders en de hoofdpersonen sterven – eerst Eliza en helemaal aan het einde van de roman, ook Benedicto op zijn oude dag: “Bij de dansschool aangekomen zag hij een mooie jonge vrouw in een rode baljurk hem tegemoet komen. Ze strekte haar hand naar hem uit en glimlachte. Het was Eliza. Ze droeg de jurk van het feest waar ze voor het eerst samen dansten. Ze pakte zijn hand vast, de betoverende glimlach nog steeds op haar lippen. ‘Ik ben je komen halen, Bennie,’ zei ze.” (p. 262) Chesley Rach blijkt in zijn drie romans – hoewel heel verschillend van inhoud, thematiek en stijl – een gretig verteller, die zijn lezers steeds weer weet te boeien.

Luister naar ‘Aura’, de wals die een belangrijke rol speelt in ‘Het huis van de dans’ van Chesley Rach
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
a href=”http://www.indeknipscheer.com/?s=chesley+rach”>Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer

Tula-herdenking vraagt rehabilitatie van een andere Curaçaose vrijheidsstrijder: Medardo de Marchena

Zaterdagavond 17 augustus 2024 besteedde het NOS Journaal van acht uur n.a.v. de Tula-herdenking aandacht aan Medardo de Marchena (1899-1968), de Curaçaose schrijver en criticaster van het Nederlandse koloniale bestuur. Op de Tula-Lezing in Rotterdam werd die middag gepleit voor de rehabilitatie van een andere Curaçaoënaar: Pedro Medardo de Marchena.

Op Curaçao deed Medardo de Marchena in zijn felle geschriften niet onder voor activisten als Anton de Kom en Louis Doedel in Suriname. Niet voor niets sloot het koloniale bestuur hem op in een interneringskamp op Bonaire tijdens WOII. De bewindvoerders trachtten hem voorgoed het zwijgen op te leggen door hem ‘krankzinnig’ te laten verklaren. Hij was in 1929 auteur van o.m. een schotschrift waarin hij in ongekend felle bewoording het racisme en de hypocrisie hekelde van de blanke elite en de uitbuiting van de Afro-Curaçaose bevolking. Het pamflet van Medardo de Marchena veroorzaakte in Nederland ( verg. Wij slaven van Suriname van Anton de Kom) geen ophef omdat het geschreven werd in het Papiamentu, de landstaal van Aruba, Bonaire en Curaçao. Dankzij de vertaling van Aart G. Broek is dit geschrift bijna een eeuw later ook in het Nederlands te lezen.
Klik hier voor het bericht op NOS Nieuws.
Meer over ‘Medardo de Marchena. Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

Eric de Brabander houdt Cola Debrotlezing

Zaterdagmiddag 28 september 2024 spreekt Eric de Brabander de negende Cola Debrot-lezing uit.

Eric de Brabander is schrijver, tandarts en wetenschappelijk onderzoeker op Curaçao. Hij schreef romans, verhalenbundels en kinderboeken. Zijn debuut ‘Het hiernamaals van Doña Lisa’ stond op de longlist van de Libris Literatuurprijs. In oktober 2023 verscheen zijn jongste roman getiteld ‘Urbina’, over de Venezolaanse revolutionair Rafael Simón Urbina (1897-1950). Zijn lezing – met de titel ‘Het wij-zij denken, inclusie in ons koninkrijk’ zal gaan over tijdgebondenheid, locatiegebondenheid en de vergankelijkheid van ethische principes. Hij neemt daarbij racisme en intolerantie – de evergreens van de Nederlandse samenleving en haar voormalige koloniën in de West – onder de loep. Zijn stelling: ‘Als alle negatieve energie die in al de voorbije jaren gestoken werd in het haten van anderen, was omgezet in iets positiefs, dan verplaatsten wij ons allang in vliegende auto’s’. De schrijver zal reflecteren op de innige relatie tussen identiteit en de geldende gewoontes en deugden die moraliteit definiëren. ‘Zo voelt het voor een Caribische man die niet wit is maar de kleur heeft van bedorven melk,’ aldus De Brabander. Locatie: OBA Oosterdok | Oosterdokskade 143 | 1011 DL Amsterdam T: 020-5230900 | E: klantenservice@oba.nl De lezing vindt plaats in het OBA Theater van 15.00 tot 16.00 uur. De toegang bedraagt € 7,50.

Bestel hier kaarten
Klik hier voor de boeken van Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Nieuw standaardwerk over hoe een ‘gewone’ Nederlandse stad nauw betrokken was bij de slavernij zowel in de Oost als de West.» – Cees Luckhardt

Over ‘Haarlemmers en de slavernij’ (3) van Ineke Mok en Dineke Stam in Antilliaans Dagblad, 6 september 2023:

Het boek ‘Haarlemmers en de slavernij’ is veel meer dan een beschrijving van hoe Haarlemmers betrokken waren bij de slavernij. Zo wordt door de auteurs Dineke Stam en Ineke Mok uitvoerig stil gestaan bij het racisme dat ten grondslag ligt aan de slavernij en dat een rode draad is in dit eeuw voor eeuw opgebouwde onderzoek en waarover in de inleiding al gesteld is dat dit niet verdwenen is met de afschaffing van de slavernij.(…) Misschien is de grootste ontdekking in dit jarenlange archief- en bronnenonderzoek van Mok & Stam de ‘Verhandeling over den Landbouw in de colonie Suriname’ geschreven in 1786 door Anthony Blom. Het manuscript kwam via een familielid van de Haarlemse bankiersfamilie Heshuijsen naar Nederland. Het boek geeft informatie over Suriname, een voorbeeld van winstberekeningen van een suikerplantage en bijzondere details over behandeling van slaafgemaakten op de Surinaamse plantages.(…) Verder staat men stil bij het feit dat niet alleen de huizen en straten van Haarlem de sporen van de koloniale slavernij dragen, maar dat dit ook geldt voor de musea van verzamelaars als de slaven- en zijdehandelarenfamilie Teyler. De bijzondere en allerlei vragen oproepende manumissie-regels worden uitvoerig beschreven. Inclusief de regel van 1776 ‘dat wie als slaafgemaakte in Nederland aankomt nog een half tot maximaal een jaar in slavernij mag worden gehouden’. (…) Dit boek kan niet anders omschreven worden als het levenswerk van twee auteurs die jarenlang talloze archieven en museumcollecties tot in detail hebben doorgespit. Het moet worden beschouwd als een nieuw standaardwerk over hoe een ‘gewone’ Nederlandse stad, zoals Haarlem, nauw betrokken was bij de slavernij zowel in de Oost als de West. Dit ongelooflijk informatieve onderzoek maakt duidelijk dat de elite van een ‘gemiddelde’ Nederlandse stad verdiensten hadden in de slavernij door hun banden met de elite in andere Nederlandse steden en die in de overzeese koloniën, inclusief een ‘oldboy-network’ van VOC- en WIC-bestuurders. (…)
Lees hier het artikel (3)
Meer over ‘Haarlemmers en de slavernij’
Meer over slavernij in andere boeken van Uitgeverij In de Knipscheer

«Volkomen geïntegreerd maar nog lang niet altijd ‘one of us’» – Roeland Dobbelaer

cover Noem me Calimero Over ‘Noem me Calimero; of Carmen zo je wilt’ van Diana Tjin op Bazarow, 8 augustus 2023:

‘Noem me Calimero of Carmen zo je wilt’, het laatste boek van Diana Tjin gaat over Carmen, hoog opgeleid, een goede baan, midden vijftig, maar niet helemaal gelukkig in het leven. (…) Zij is volkomen geïntegreerd, met een Nederlandse man getrouwd, maar wordt nog steeds op uiterlijke gronden niet altijd als ‘one of us’ beschouwd. (…) Ze voelt zich maatschappelijk ondergewaardeerd. Ze wordt altijd in dat hokje van ‘dat chinese vrouwtje’ gedrukt, ook bij uitgevers waar ze met ideeën over boeken aankomt. Ze wil eindelijk eens een grote roman schrijven die iedereen wil lezen, en die niet zozeer over haar roots gaat, maar gewoon over haar leven nu, maar ze kampt al jaren met een writer’s block. De oorsprong hiervan ligt in de relatie met haar vader die stierf van verdriet na de 8 decembermoorden in Suriname. In het begin van het boek is Carmen strijdlustig. Ze hoopt tijdens een vakantie in Italië uit te rusten en een oplossing te vinden voor al haar problemen. In Noord-Oost Italië verblijft ze met haar man Joop, een historicus, enige tijd in een huizencomplex. (…) Ze sluit vriendschap met andere vrouwen die in het complex verblijven en werken. Carmen zoekt inspiratie voor het boek dat ze wil schrijven en vindt dat in de gesprekken met de andere vrouwen. (…)
Bron [ = https://bazarow.com/recensie/noem-me-calimero-of-carmen-zo-je-wilt-de-hemel-is-altijd-paars/ ]
Kijk en luister hier naar een interview met de auteur over de roman
Meer over ‘Noem me Calimero; of Carmen zo je wilt’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Maakt zichtbaar wat er daadwerkelijk gebeurde. Door namen te noemen.» – Geerlof de Mooi

VoorplatHaarlemmers en de slavernij-75 Over ‘Haarlemmers en de slavernij’ van Ineke Mok en Dineke Stam in Haarlems Dagblad, 20 mei 2023:
Haarlem draagt de sporen van slavernij. Dat blijkt uit het nieuwe boek van Ineke Mok en Dineke Stam. Ze willen het heersende perspectief op de geschiedenis, eurocentrisch als die is, doorbreken. Hoe? Door zichtbaar te maken wat er daadwerkelijk gebeurde. Door namen te noemen. En door de link met het heden te leggen. (…) Dineke Stam en Ineke Mok schreven er een boek over. Ze keken naar testamenten en kerkregisters. Ook spraken ze met nazaten van tot slaafgemaakten. (…) Ineke Mok: “Op de plantage St. Maria kwamen de tot slaafgemaakten in opstand. Zij waren vanaf het slavenfort Elmina naar Curaçao gebracht in opdracht van een Haarlemmer. Ze werden opgepakt. Tien mensen zijn gruwelijk geëxecuteerd. Wij noemen niet alleen de opstand. Wij noemen die namen. We brengen een eerbetoon aan het verzet.” (…) Dineke Stam: “We zeggen niet alleen: kijk, deze mensen zijn er rijk van geworden. We laten ook de mensen zien die er arm van zijn geworden. Die alles zijn verloren.” (…) “Racisme is een wit probleem. Zwarte mensen worden benadeeld, maar wij zijn degenen die moeten veranderen. Niet zij.” (…) Ineke Mok: “Er komt steeds meer kennis naar boven. Ook in andere steden. Amsterdam, Den Haag, Utrecht. Hier werd de slavenhandel georganiseerd, hier werden de winsten behaald. Dat verhaal moet verteld worden.” (…)
Lees hier het artikel/interview
Meer over ‘Haarlemmers en de slavernij’
Meer over slavernij in andere boeken van Uitgeverij In de Knipscheer

«Geen man om aan voorbij te gaan.» – Aart G. Broek

VoorplatMedardo-75 Over Medardo de Marchena in Brief van de dag in De Volkskrant, 12 november 2022:
(…) Vijf jaar vóór Anton de Kom zijn Wij slaven van Suriname publiceerde, hekelde De Marchena in ongekend felle bewoording het racisme en de hypocrisie van de blanke elite en de uitbuiting van de Afro-Curaçaose bevolking. (…) Het pamflet verscheen vorig jaar voor het eerst in Nederlandse vertaling, waarbij een uitgebreide inleiding licht werpt op de historische context, de voedingsbodem en de agressieve reactie van het koloniaal bestuur. Merdado de Marchenena is geen man om aan voorbij te gaan.
Lees hier of hier de ‘Brief van de dag’
Meer over ‘Medardo de Marchena: Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Roman over een liefde waaraan van alle kanten geknabbeld wordt door de wrede Curaçaose maatschappij. » – Eric de Brabander

VoorplatHuisDans-75 Over ‘Het huis van de dans’ van Chesley Rach in Antilliaans Dagblad, 18 juli 2022:
(…) Eliza, een welgestelde joodse jonge vrouw wordt verliefd op Benedicto, een Curaçaose jongen van ‘lagere komaf’. Wat hen bindt is de liefde voor de dans, de tumba, mazurka, danza, Curaçaose wals maar ook de klassiek Europese. De ouders van Eliza verzetten zich uit raciale en sociale overwegingen heftig tegen het voorgenomen huwelijk en zetten Eliza uit huis. Ze wordt liefdevol opgenomen door de eenvoudige familie van Benedicto en maakt daar kennis met de puur menselijke omgangsvormen die gebaseerd zijn op liefde, acceptatie en wederzijds respect. Samen beginnen de twee een dansschool die gedurende het hele boek de stabiele factor blijft terwijl het eiland Curaçao, getekend door economische vooruitgang, rijkdom en armoede, racisme en standsverschil, voortraast naar de eenentwintigste eeuw. (…)
In het artikel bespreekt Eric de Brabander ook werk van Thomas Rueb, Amalia de Tena, Joseph Roth en Emma van Meyeren.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een familiegeschiedenis als metafoor voor de geschiedenis van het eiland.» – Wim Rutgers

VoorplatHuisDans-75 Over ‘Het Huis van de Dans’ van Chesley Rach in Antilliaans Dagblad, 11 juli 2022:
Eliza weigert een verstandshuwelijk en kiest voor de eenvoudige Benedicto, die ze ontmoet op een feest en die een begenadigd danser blijkt te zijn. De ‘levensdans’ tussen de twee jonge mensen neemt een aanvang als de ouders van Eliza de door haar gekozen partner resoluut weigeren en haar het huis uitzetten. (…) Hun harmonieuze dans is de apotheose van hun extatische relatie. Dans en muziek overwinnen en overtreffen vermeend standsbesef en doen discriminatie op kleur te niet. (…) Een uitgebreid vertelde familiegeschiedenis van vier generaties wordt verbonden met de geschiedenis en ontwikkeling van het eiland vanaf de jaren dertig tot en met de jaren tachtig van de vorige eeuw. (…) ‘Het huis van de dans’ is een romantisch verhaal, inhoudelijk als een verhaal van liefde, maar ook stilistisch en structureel is de roman sterk romantisch, (…) waarbij gaandeweg het verhaal dat wat in het begin duidelijk leek toch veel gecompliceerder is dan eerste gedacht. (…) Zoals dat in romantische verhalen gebruikelijk is, treedt de oude grootmoeder, die nog in slavernij geboren is, op als de wijze vrouw met voorspellende gave, die op cruciale momenten de regie neemt en een juiste keuze adviseert aan haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. (…) ‘Het huis van de dans’ is inmiddels de derde roman van Chesley Rach. Zijn werk kent inhoudelijk een grote variatie en bewijst met dit verhaal opnieuw zijn grote verteltalent.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer