«Ze beschrijft heel mooi hoe licht en mooi het is in de Bijlmer van begin jaren zeventig.» – Sanne Faas

VoorplatBijlmerliedje-75Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin in Het Parool Podcast ‘Amsterdam wereldstad’, 20 mei 2023:
De Het Parool-podcast ‘Amsterdam wereldstad’ wijdde op 14 maart 2023 in de Boekenweek een aflevering aan boeken waarin Amsterdam een grote rol speelt. Presentator Lorianne van Gelder ‘wandelt’ met haar gasten van de Wallen van John Irving, via het Vondelpark van Remco Campert, door het Oosterpark van Maartje Wortel, tot de Bijlmer van Diana Tjin. Sanne Fase, mede-eigenaar van de Java Bookshop en de Linnaeus Boekhandel in Amsterdam-Oost, merkt dat Amsterdammers het leuk vinden als een boek zich afspeelt in de buurt. “Het is een beetje alsof je onderdeel bent van een veel groter verhaal. Alsof je een toevallige voorbijganger bent die beschreven wordt.” En over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin: “Ze beschrijft heel mooi hoe begin jaren zeventig een Chinees-Surinaams gezin vanuit het centrum van Amsterdam verhuist als eerste bewoners naar de Bijlmer en tussen de regels door hoe licht en mooi het is in de Bijlmer.”
Luister hier naar de podcast (over Diana Tjin vanaf 21:14)
Meer over Een Bijlmerliedje
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer

Gedicht voor Remco Campert door Ton van Reen

Feest_der_Letteren-_2015-1-17«Remco Campert, gisteren overleden, zag ik vaak toen ik een tijdje in de Van Eeghenstraat woonde. ‘s Ochtends kwam hij een paar kranten halen bij een sigarenwinkeltje om de hoek. En dat deed ik ook. En dan kwamen we vaak aan de praat. Wij hadden een gezamenlijke vriend, Kees Simhoffer, uit Maastricht, ooit schrijver bij Uitgeverij De Bezige Bij, waar Remco toen redacteur was. Kees is al heel lang dood. Toen Remco tachtig werd stuurde ik hem ‘Gedicht voor Remco Campert’ dat werd gepubliceerd in het toenmalige literaire blad ‘Absint’. » – Ton van Reen
Bij wijze van In Memoriam laat Uitgeverij In de Knipscheer dit gedicht hieronder volgen, alsmede de reactie van Remco Campert aan Ton van Reen.

Gedicht voor Remco Campert

Als je tachtig bent, zou je heel veel over willen doen
maar bijna alles wat je hebt gedaan, zou je overslaan
en alle reizen die je als kind, later, wilde maken
maar waar je in alle haast nooit de tijd voor vond
maak je alsnog, je gaat op de fiets, tas met beleg en brood
naar Leuven en Sint Martens-Latem, om België te zien
en lift naar Rome, geen brood maar een meisje mee

En alles wat je als jongen van elf wilde worden
– maar nooit geweest bent, omdat je niet werd uitverkoren
zelfs nooit verkozen tot het voetbalteam van school
nooit spreekstalmeester in het wintercircus op het plein
of de jongen die de koeken en de limonade uit mocht delen –
word je alsnog, wanneer je droomt en winnaar blijkt
en wijn schenkt voor de gasten op je feest

Soms, als je na een reis per trein
– jij was de machinist die je altijd al had willen zijn –
op het podium staat in Oss of Zierikzee
verbaasd lezend uit een boek waarop jouw naam
vol verweerde tekst, doorleefd als een missaal
zo vaak herhaald, toch bijna uit jouw hoofd verweesd,
maar bij het spreken, klank en tonggevoel, weer nieuw
vraag jij je af of het jouw gedicht of gemeengoed is

De kampioen die je wilde zijn, macho en meisjesdroom,
sportheld op het basketbalveld achter het Rijksmuseum
waar jij je zomerse dagen verspeelde, sprong, wierp
maar je was net iets te kort en te broos om te winnen

Nu krijg je ruim de tijd om alles te doen
wat je door eigen schuld hebt nagelaten
alle avonturen waarover je droomde haal je nu in
op kleiner schaal: je gaat op reis door eigen huis
de keukenkast is Afrika, de muis vergroot je uit tot leeuw
in de rommelkamer vindt je de Himalaya, Nepal, Mongolië
het witte kastpapier de grote sneeuwbewaaide steppe
en na je reis over de Noordpool op het achterplat
vind je in bed Amerika, New York, de meisjesstad

Doe het, doe de dingen die je altijd wilde doen
voel je vrij en sla het stof van jaren van je af
vergroot de bloemen op je vensterbank tot oerwoudbos
zit aan tafel in je keuken met Neruda, Borges en Pierre Kemp
en schenk de wijn van het landgoed ‘Ouderdom Is Schijn’

Binnen je huid van vloeipapier, met het craquelé van tijd
blijf je die jongen van elf met lef voor tien
die heel veel wilde, storm, veel te weinig mocht
maar alles wilde zien wat niet gezien mocht worden
dacht dat hij alles kon, en met een bal gedichten in de hand
op het plein achter het museum naar de hemel sprong

[ antwoordbriefje Remco ]

Meer over Remco Campert op deze site
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Jazztrompettist Ado Broodboom (96) overleden

Ado Broodboom januari 2017 foto Joke Schot-75Trompettist Ado Broodboom is op donderdag 18 juli in zijn woonplaats Amsterdam op 96-jarige leeftijd overleden. Dit hebben zijn zoon Roy Broodboom en zijn biograaf Bert Vuijsje bekendgemaakt op 26 juli 2019. Ado Broodboom, op 14 november 1922 in Amsterdam geboren, was in de jaren vijftig en zestig dé Nederlandse jazztrompettist, als stersolist bij de Ramblers en mede-oprichter van Boy’s Big Band. ‘Trompet? Dat was Ado Broodboom’, schreef Remco Campert. Hij maakte platen met Amerikaanse grootheden zoals fluitist Herbie Mann en saxofonist Lucky Thompson, en hij improviseerde de muziek bij drie opvoeringen van het toneelstuk Omzien in wrok. Op vrijdag 26 juli was de uitvaart van Ado Broodboom in Crematorium Westgaarde, Amsterdam-Osdorp. In 2017 verscheen bij uitgeverij In de Knipscheer het boek Ado Broodboom trompet, zijn levensverhaal dat door Bert Vuijsje is opgetekend. Ado Broodboom had een Surinaamse vader en een Nederlandse moeder. Zij opa van vaderskant was nog geregistreerd als slaaf. In zijn rijke carrière speelde hij ook met Kid Dynamite.
Foto: Joke Schot, uit: Ado Broodboom trompet

Lees ook Erik van den Berg in de Volkskrant

Klik hier voor booktrailer 2017 van Henk Tybosch
Meer over Ado Broodboom op deze site

Philip Hoorne bij Radio Villa Bota

VoorplatHoorneDikkemeisje-75Naar aanleiding van zijn nieuwe bundel ‘Het dikke meisje en de ziener’ was Philip Hoorne op 8 februari 2019 te gast bij Radio Villa Bota (Brugge) in het poëzieprogramma ‘De pokken van Voltaire’, dat ‘grasduint in wat de poëzie vandaag te bieden heeft, omringd door de echo’s van de woordkunstenaars van het verleden. In elke aflevering wordt de dialoog aangegaan met de teksten van een centrale gast. Verwacht vurige tongen, hoe het fluisterend of hijgend woord een luisterend oor zoekt, de ontroering nabij.’ Philip Hoorne krijgt verrassende vragen voorgelegd en leest uit de bundel het gedicht ‘Waarom’.
Luister hier naar het deel van de uitzending met Philip Hoorne
Meer over ‘Het dikke meisje en de ziener’
Meer over Philip Hoorne op deze site

«Prachtig tijdsbeeld van het verzet tegen de gevestigde orde, de seksuele revolutie en het kunstenaarsleven.» – Louis Smit

Hans PlompDeBesteOver ‘Dit is de beste aller tijden’ van Hans Plomp voor NBD | Biblion, 5 juni 2017:
Een bundel met circa honderd gedichten en vertalingen van gedichten. De auteur (1944) is dichter, schrijver, vertaler en organisator van literaire festivals. Hij was lid van de Provo-beweging en leidde het verzet tegen de sloop van het dorp Ruigoord, nu een kunstenaarsgemeenschap. Samen met Gerben Hellinga schreef hij op basis van eigen ervaringen een handleiding voor drugsgebruik. De bundel bevat merendeels niet-rijmende gedichten over onder meer liefde en seks. Verder vertalingen van gedichten van onder anderen T.S. Eliot en Arthur Rimbaud en een levensschets. De combinatie van gedichten en context spreekt erg aan en geeft een prachtig tijdsbeeld van het verzet tegen de gevestigde orde, de seksuele revolutie en het kunstenaarsleven. (…)
Lees hier de recensie
Lees meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het is werkelijk een prachtboek met ook nog een heel bijzondere cd.» – André Oyen

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje op Ansiel, 2 april 2017:
In 2013 kreeg hij de Jazz Media Award voor bijzondere jazzjournalistieke prestaties. En nu plaatst hij de Nederlandse jazztrompettist Ado Broodboom in de spotlights in een prachtig boek. (…) Broodboom weet zijn eigen prestaties te relativeren en is open over zijn persoonlijke en muzikale verhoudingen tegenover collega’s. (…)
Lees hier en hier de aankondiging
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

Bert Vuijsje presenteert boek over jazzheld Ado Broodboom

Over ‘Ado Broodboom trompet’ door Bert Vuijsje op RTV NH, 7 maart 2017:
Aanstaande zaterdag 11 maart presenteert journalist Bert Vuijsje in het Bimhuis in Amsterdam zijn boek over jazzheld Ado Broodboom. Ado werd in de jaren vijftig en zestig beschouwd als dé Nederlandse jazztrompetist. Ado is nu de negentig gepasseerd maar nog altijd een glasheldere verteller, vol sterke anekdotes uit het muzikantenleven. Samen met journalist en jazzkenner Bert Vuijsje heeft hij een biografie, genaamd ‘Ado Broodboom Trompet’, in de ik-vorm geschreven.
Lees hier verder
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

Boekpresentatie ‘Ado Broodboom trompet’, biografie m.m.v. Bert Vuysje in Bimhuis

AdoBroodboom_VP_2Komt allen naar Bimhuis op zaterdag 11 maart 2017 voor de boek- en cd-presentatie ‘Ado Broodboom trompet’.
Ado Broodboom was in de jaren vijftig en zestig dé Nederlandse jazztrompettist, als stersolist bij de Ramblers en mede-oprichter van Boy’s Big Band. Hij maakte platen met Amerikaanse grootheden zoals Herbie Mann en Lucky Thompson. Met combo’s en big bands toert hij vanaf de bevrijding tot in de jaren zeventig door Europa en daarbuiten: van Zweden tot Tanger en van Zwitserland tot Carnegie Hall in New York. Ado Broodboom is nu de negentig gepasseerd maar nog altijd een glashelder verteller. Samen met journalist en jazzkenner Bert Vuijsje componeerde hij een biografie in de ik-vorm. Een leven, met sjeu, in spreektaal verteld. Het rijk geïllustreerde boek gaat vergezeld van een cd met muzikale hoogtepunten. In het Bimhuis gaat de trompettist in dialoog met auteur Vuijsje. Voorafgaand aan deze boekpresentatie wordt de aflevering van de serie Jazzportretten vertoond over Ado Broodboom. Toegang gratis, maar reserveren verplicht via accreditatie@bimhuis.nl
Meer over de presentatie
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

Ado Broodboom / Bert Vuijsje – Ado Broodboom trompet. Boek + cd

AdoBroodboom_VP_2Ado Broodboom / Bert Vuijsje
Ado Broodboom trompet

Muziekgeschiedenis
Nederland / Suriname
Gebonden, 22 x 22 cm, 160 blz.,
geïllustreerd met vele tientallen foto’s, € 29,50
incl. cd Ado’s oeuvre 15 nummers plus 4 bonustracks
presentatie 11 maart 2017 Bimhuis Amsterdam
ISBN 978-90-6265-949-4

‘Ard Schenk en Kees Verkerk, twee beroemde schaatsers. Speelde Verkerk ook niet trompet? Nee, dat was Ado Broodboom.’ – Remco Campert (CaMu) in de Volkskrant, 12 november 2004

‘Je moet een andere naam kiezen. Ik geef terzake dikwijls goed advies. Henk Meyer recommandeerde ik de naam Henk Romein Meyer. Jij zou bijvoorbeeld Ado Broodboom kunnen heten.’ – Gerard Reve in Brieven aan Bernard S. 1965-1975

‘Ik ben nooit zo gek op die trompet geweest. Echt niet. Ik zei altijd: het is een van de ergste martelwerktuigen die er bestaan. Maar als je dan toevallig eens een keer een goede embouchure had en alles liep, dan was je de gelukkigste man van de wereld.’
Ado Broodboom

Ado Broodboom was in de jaren vijftig en zestig dé Nederlandse jazztrompettist, als stersolist bij de Ramblers en mede-oprichter van Boy’s Big Band. ‘Trompet? Dat was Ado Broodboom,’ schreef Remco Campert. Hij maakte platen met Amerikaanse grootheden zoals fluitist Herbie Mann en saxofonist Lucky Thompson, en hij improviseerde de muziek bij drie voorstellingen van het toneelstuk Omzien in wrok. Hij is nu de negentig gepasseerd maar nog altijd een glasheldere raconteur, vol sterke anekdotes uit het muzikantenleven. Samen met journalist en jazzkenner Bert Vuijsje heeft hij een biografie in de ik-vorm gecomponeerd. Een leven, met sjeu, in spreektaal verteld.

Als zoon van een Nederlandse moeder en een Surinaamse vader, die in 1925 sterft als Ado Broodboom twee jaar is, wordt hij ‘opgevoed met Ligakoeken en klompen’. De lagere-schooljongetjes uit Amsterdam-Noord schelden hem uit voor ‘neger’, maar als hij tientallen jaren later met saxofonist Kid Dynamite speelt, voelt hij zich buitengesloten. ‘In zijn ogen was ik helemaal geen Surinamer.’ Op twaalfjarige leeftijd heeft hij de trompet ontdekt. Dankzij lessen van Marinus Komst op het Amsterdamse conservatorium groeit hij uit tot een begaafd muzikant die in de jaren vijftig drie keer in de poll van jazzblad Rhythme tot de beste trompettist wordt uitgeroepen. Met combo’s en big bands toert hij vanaf de bevrijding tot in de jaren zeventig door Europa en daarbuiten: van Zweden (waar hij in 1953 voor het eerst groupies achter zich aan krijgt) tot Tanger (waar hij samen met een stonede Wessel Ilcken naar Arabische films gaat kijken), en van Bern in Zwitserland tot Carnegie Hall in New York.

Ado Broodboom trompet is een bron van informatie voor de connaisseur, en een feest voor de jazzliefhebber die wil weten wat een trompettist beweegt in zijn instrument een martelwerktuig te zien. Het boek is rijk geïllustreerd, mede dankzij de plakboeken die Ado Broodboom vanaf 1937 zorgvuldig heeft bijgehouden.

De cd Ado’s oeuvre, die het boek vergezelt, biedt in bijna 80 minuten de hoogtepunten uit Ado Broodbooms muzikale geschiedenis, van The Grasshoppers uit 1947 tot de Boy Edgar Big Band van 1975. Het grootste deel van het materiaal is nooit eerder op de plaat verschenen. Er zijn opnamen met The Ramblers, de Rhythme All Stars, fluitist Herbie Mann en tenorsaxofonist Lucky Thompson. Het onuitgebrachte materiaal omvat onder meer drie stukken afkomstig van het oprichtingsconcert van Boy’s Big Band uit 1960, twee opnamen uit het legendarische radioprogramma Romance in Jazz onder leiding van Theo Loevendie, en de muziek die Ado Broodboom improviseerde bij de tv-versie van het toneelstuk Omzien in wrok.

Bert Vuijsje (1942) schrijft sinds 1962 professioneel over jazzmuziek. Hij publiceerde de interview-bundels De Nieuwe Jazz (1978) en Jazzportretten (1983), in 2004 gevolgd door Rita Reys: Lady Jazz. In 2005 ontving Bert Vuijsje de Pierre Bayle-prijs voor muziekkritiek; het was de eerste keer dat deze Nederlandse prijs werd toegekend aan een auteur van buiten de klassieke muziek. In 2013 kreeg hij de Jazz Media Award voor bijzondere jazzjournalistieke prestaties.

«Droom van bloemrijke poëzie (…).» – Eric van Loo

VoorplatTussenhondenwolf72Over ‘Tussen hond en wolf’ van Klaas Jager op MeanderMagazine, 14 september 2016:
(…) Met ‘iemand’ heeft de dichter het woord ‘ik’ vermeden, maar erg onpersoonlijk is dit personage niet. Het lijkt ook geenszins op de hoofdpersoon van het beroemde ‘Iemand stelt de vraag’ van Remco Campert, want in dat gedicht is ‘iemand’ telkens iemand anders, waardoor tenslotte een massa ‘iemanden’ in verzet komt. ‘Iemand’ heeft meer weg van het ‘men’ van Kouwenaar. In Tussen hond en wolf is ‘iemand’ bovenal een eenling, die worstelt met zijn relatie tot de wereld. (…) In de laatste afdeling –‘Het andere gezicht’– slaat de dichter een geheel andere toon aan. Een aantal gedichten heeft een meer positieve, bijna mystieke sfeer. (…) De gedichten in deze afdeling zijn af en toe wat lyrischer, waarbij soms ook (half)rijm optreedt. Maar naarmate het einde van de bundel nadert, nadert ook dat andere einde, en lijkt de dichter zich verontrustend genoeg al vrijwel uit de bundel te schrijven, wanneer ‘de dag van morgen op niemand is berekend’.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tussen hond en wolf’
Meer over Klaas Jager op deze site