Tag: rijke roomse leven

«Een mooi eerbetoon aan deze bijzondere schrijver.» – Piet Windhorst

Over ‘Een rijke oogst’ over Ton van Reen op LeesKost, 18 februari 2025:

‘Een rijke oogst’ is een uitgebreid en gevarieerd liber amicorum over de schrijver Ton van Reen (Waalwijk 1941). Aan dit vriendenboek werkten tien schrijvers mee. Adri Gorissen, die zelf vier van de veertien hoofdstukken leverde, stelde deze bundel samen. In het eerste hoofdstuk wordt Ton van Reen zelf aan het woord gelaten. Hij vertelt over zijn leven en zijn werk. (…) Na het leven van Ton van Reen komt diens schrijverschap aan de orde. Ben van Melick besteedt aandacht aan de vertelkunst van Van Reen. Deze wilde van zijn boeken geen kunstwerken maken, maar zijn lezers boeien, informeren en verheffen. De rasverteller was geliefd bij een groot publiek, maar werd niet gewaardeerd door de literaire critici: ‘Die literaire wereld, dat was en is mijn wereld niet.’ Wiel Kusters noemt Van Reen met veel waardering primair een dichter. Hij debuteerde met de gedichtenbundel ‘Vogels’. Rob Molin bespreekt de romans die Van Reen schreef tussen 1963-2013. Veel boeken spelen zich af in Noord-Limburg. Over het rijke roomse leven heeft hij uitvoerig geschreven, bijvoorbeeld ‘Roomse meisjes’. Peter Lenssen bespreekt in een hoofdstuk ’s mans laatste drie boeken. Bekend werd ‘Het nooit geschreven verhaal’. (…) ‘Een rijke oogst’ is in twee opzichten ‘rijk’. De inhoud is omvangrijk en veelzijdig. De lezer krijgt uitgebreide informatie over de schrijver. Het boek is prachtig uitgegeven met heel veel foto’s. (…)

Lees hier de recensie
Meer over ‘Een rijke oogst’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Leerzame en ontroerende herinneringen met vaardige pen opgehaald.» – Prof. dr. P.J.A. Nissen

voorplategbers75Over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’ van Henk Egbers op NBD | Biblion, 9 maart 2017:
De schrijver werkte negen jaar als rooms-katholiek priester in drie parochies in Nederland en assisteerde bovendien enkele maanden in Duitse parochies. Na het priesterschap te hebben neergelegd, werkte hij als kunstredacteur van een regionaal dagblad. Met vaardige pen haalt hij in dit boek herinneringen op aan zijn priesterjaren tussen 1957 en 1966 en aan zijn jeugd en vormingsjaren in het seminarie. Hij doet dit in de wetenschap dat het om een kwetsbaar verhaal gaat en in de hoop dat generatiegenoten er troost uit kunnen putten. Verbittering is de grondtoon in zijn herinneringen. Het katholieke geloof was van een totalitair en collectivistisch karakter, dat de schrijver doet denken aan het nationaalsocialisme. Vandaar de titel van het boek. Intussen krijgt de lezer een leerzame en soms ontroerende inkijk in het alledaagse leven van een priester in de nadagen van het ‘rijke roomse leven’ en in zijn worsteling met ‘een kerk die op de troon van God was gaan zitten’. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’