Tag: Rob van Erkelens

Menno Wigman

MennoWigman [foto Uitgeverij Prometheus]

Op 1 februari 2018 is dichter Menno Wigman op 51-jarige leeftijd overleden. Midden jaren negentig, toen Uitgeverij In de Knipscheer huisde aan het Singel in Amsterdam, was hij een paar jaar de redactionele rechterhand van uitgeverijredacteur Rob van Erkelens, die weer de rechterhand was geweest van Jos Knipscheer, die zich vanwege zijn broze gezondheid in de loop van 1993 met name fysiek moest terugtrekken uit de uitgeverij. In de Knipscheer was toen de uitgever van nog jonge dichters als Pieter Boskma, René Huigen en F. Starik en Menno Wigman voelde zich wel thuis binnen deze context. Met hem, met Rob van Erkelens en met Mirjam Vosmeer was het jeugdige elan weer even terug in de uitgeverij. Menno hield zich vooral bezig met ingezonden poëziemanuscripten, maar ook met het redigeren van vertalingen uit het Frans. Toen Jos Knipscheer in februari 1997 overleed en de uitgeverij noodgedwongen terugkeerde naar Haarlem kwam ook een eind aan deze ‘Amsterdamse’ redactie. Menno was een uiterst aimabel mens en een groot dichter. Als hij zijn gedichten voordroeg was dat voor mij telkens een indrukwekkende en ontroerende belevenis. Hij oogde altijd jongensachtig, leek de eeuwige jeugd te hebben.

Franc Knipscheer

Lees hier Inge Nicole Bak over Menno Wigman op Facebook

Denis Johnson * * * * *

Recensent Hans Bouman geeft in De Volkskrant de novelle ‘Treindromen’ van Denis Johnson 5 sterren, 26 januari 2013:
‘Treindromen’ is op een wonderlijke, knarsende manier zowel meedogenloos als vol compassie, een werk waarin Johnson zich een rauwe poëet en een meester van de suggestie betoont. Je moet wel een motherfucker zijn om zo’n boek geen Pulitzer Prize te gunnen.

Jezus’ Zoon (Jesus’ Son, 1993) is het eerste boek van Denis Johnson dat in Nederlandse vertaling verscheen (In de Knipscheer, 1995), nadat in 1994 twee verhalen uit de bundel waren voorgepubliceerd in het literaire tijdschrift Zoetermeer. Jezus’ Zoon kreeg bij verschijnen niet één recensie. De eerste recensie (door Tommy Wieringa) verscheen 10 jaar later in 2005, de tweede recensie op de valreep van 2009. Jezus’ Zoon is nooit verramsjt en is door liefhebbers nog steeds te koop of te bestellen in de boekhandel.

Lees hier de recensie over Treindromen

Lees hier de eerste recensie over Jezus’ Zoon door Tommy Wieringa

Lees hier de tweede recensie over Jezus’ Zoon door Tim Donker

Meer over Jezus’ Zoon

«U moet dit lezen, dit prachtige, jachtige, jagende, duistere, sprankelende werkje.» – Tim Donker

Over ‘Jezus’ Zoon’ van Denis Johnson op DeRecensent.nl, 1 december 2009:
Dat dit verplichte kost is voor iedereen met tenminste één oog in zijn kop. Jezus’ Zoon is een roman die er geen is. Want eigenlijk is het een verhalenbundel. Maar het is zoals met alle goede verhalenbundels niet zomaar bijeengeharkt, samengezet, van los zand trachten een kasteel te bouwen dat steeds maar weer ineen stort, een boemeltreintje dat veel te vaak stopt, een zweer waarin je steeds opnieuw uitgegooid wordt als je er niet lekker in zit, nee: al deze verhalen zijn verbonden met elkaar en heel de bundel leest daarom eigenlijk als een –weliswaar fragmentariese- roman. En zo heb ik mijn verhalenbundels het liefst.
Lees hier de recensie

Meer over Denis Johnson

«Ik herlees Jezus’ Zoon sinds het verscheen. Steeds weer met de dwanggedachte: zo moet het, er is geen andere weg.» – Tommy Wieringa

Over ‘Jezus’ Zoon’ van Denis Johnson in La Vie en Rose, juli 2005:
Zijn boek is een gevaarlijke vriend die je overhaalt dingen te doen die je niet kunt. Denis Johnson beschrijft een onverschillig universum van een eeuwig zoemende koppijn en iets dat mist. De verhalen van Jezus’ Zoon zijn even schitterend als de afzonderlijke zinnen. Alles is bezield, maar de zielen zwerven losgeslagen van elkaar door een harteloze wereld.

Lees hier de recensie

Meer over Denis Johnson