Tag: Rob Verschuren

«Hij zet deze observaties treffend om in een beeldende en uiterst mooie taal.» – André Oyen

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Ansiel, 19 november 2024:

Rob Verschuren (geb. 1953, woonachtig in Vietnam) is pas op late leeftijd gedebuteerd. Hij heeft korte verhalen gepubliceerd in de literaire tijdschriften Tirade en Extaze (inmiddels ter ziele) en schrijft regelmatig blogs voor Elders Literair. De auteur heeft vier romans op zijn naam staan en ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ is zijn derde verhalenbundel. In de tien verhalen in de bundel krijgen we de portretten van niet alledaagse personages voorgeschoteld en benadert de auteur (zoals trouwens ook in vorig werk) zijn onderwerpen vanuit een heel originele invalshoek. Kijken naar de samenleving, ethiek, geschiedenis, geloof en liefde het komt allemaal voorbij. In het langste verhaal, ‘De stem van de roos’, wordt een worsteling met waarheid, waanzin en onbegrip vormgegeven door Basel Lund die bij zijn ontslag uit de gevangenis een vreemde Jeroen Boschachtige stoet voorbij ziet komen. Hij kijkt naar de optocht ‘met een fascinatie die alles wil begrijpen’, maar het is ‘alsof het vermogen om te denken hem ontglipte’. In een aantal verhalen speelt een historisch feit een rol. Zoals de vernieling van de Pietà van Michelangelo op 21 mei 1972 waarbij een stukje van de neus van Maria afgehakt werd. Wat volgt is een humoristisch verhaal met als boodschap ‘grote kunst verandert ons.’ En het verhaal van Phan Thank Gian die in 1796 in de Mekong Delta werd geboren en die tot een machtig man uitgroeide die zelfs met Napoleon III over de teruggave van Vietnamees grondgebied onderhandelde. Rob Verschuren toont in zijn verhalen dat hij een scherp observator is die over grenzen en culturen kijkt. Hij zet deze observaties treffend om in een beeldende en uiterst mooie taal.

Bron
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Rob Verschuren kijkt over grenzen en culturen. Het is een wijde blik, die ieders denken kan verruimen.»

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Literair Nederland, 8 oktober 2024:

(…) Rob Verschuren (geb. 1953, woonachtig in Vietnam) is pas op late leeftijd gedebuteerd. Hij heeft korte verhalen gepubliceerd in de literaire tijdschriften Tirade en Extaze (inmiddels ter ziele) en schrijft regelmatig mooie blogs voor Elders Literair die gewoon gratis online toegankelijk zijn. Verschuren heeft vier romans op zijn naam staan en deze uitgave is zijn derde verhalenbundel. Van de tien verhalen in deze bundel zijn er vier eerder verschenen in de genoemde tijdschriften en in een boekenweekeditie ‘Zin en Waanzin’ uit 2015. Zin en waanzin zijn ook thema’s in de verhalen in zijn nieuwe verhalenbundel. (…) In het langste verhaal, ‘De stem van de Roos’, wordt deze worsteling met waarheid, waanzin en onbegrip vormgegeven door Basel Lund die bij zijn ontslag uit de gevangenis een vreemde Jeroen Boschachtige stoet voorbij ziet komen. Hij kijkt naar de optocht ‘met een fascinatie die alles wil begrijpen’, maar het is ‘alsof het vermogen om te denken hem ontglipte’. Gevangen door de blik van de beenloze voorganger Chokhamela die zich verplaatst op een plank met wieltjes kan hij niet anders dan zich bij de groep aansluiten. Basel is dichter. Hij weet weinig ‘van de dingen van de wereld, maar alles van de zaken van het hart.’ (…) De weerbarstige werkelijkheid is soms pijnlijk, vaak bizar, maar de personages wekken ook sympathie door hun kwetsbaarheid en door een soort onverschrokken en uitgesproken onbevangenheid die hen siert. Het zijn mensen wier ziel het daglicht kan verdragen. Dat geldt voor Hai uit China, de schilder die het portret van zijn vrouw in ‘De Abrikozenzomer’ na haar overlijden nóg mooier wil maken. (…) De bundel heeft een citaat van de Russische schrijver Isaak Babel meegekregen. ‘ […] alleen de wijze scheurt de sluier van het bestaan aan flarden met gelach.’ Dat is precies wat Verschuren zijn personages in de verhalen in deze bundel laat doen, met de nodige humor en in een verzorgde en poëtische stijl. (…)In zijn verhalen toont hij zich een schrijver die over grenzen en culturen kijkt. Het is een wijde blik, die ieders denken kan verruimen.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Dit is waarom ik zo van Verschurens werk houd.» – Hein-Anton van der Heijden

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Boekenbijlage,  18 augustus 2024:

(…) In de vier romans en de verhalenbundel die Rob Verschuren (1953) tot nu toe publiceerde, was het de specifieke setting die zijn werk bijzonder maakte. Een niet-westerse setting – Verschuren woont zelf al jaren in Vietnam – met niet-westerse personages, niet-westerse thematieken en niet-westerse manieren waarop mensen zich door het leven slaan. (…) In ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’, de tweede verhalenbundel van Rob Verschuren, wordt die exotische eenheid van plaats doorbroken. Vijf van de tien verhalen spelen zich af in Vietnam of in andere niet-westerse landen, maar de andere helft heeft als decor bijvoorbeeld een penthouse in New York of een Van der Valkhotel in Nederland midden in de winter. (…) Dan is er De stem van Roos, veruit het langste verhaal van de bundel. In een naamloos, niet-westers land wordt de oude dichter Basel ontslagen uit de gevangenis, juist op het moment dat er een bijzondere, Jeroen Bosch-achtige optocht voorbijkomt. Die wordt aangevoerd door Chokhamela, een man op een plank wiens benen zijn afgereden door een sneltrein. Basel sluit zich aan, en hij is niet de enige. (…)  Dit is waarom ik zo van Verschurens werk houdt, en dat niveau houdt hij vast in de andere vier niet-westerse verhalen. (…) Misschien wel het mooiste van allemaal is De abrikozenbloesem, een fijnzinnig, perfect verteld relaas over de liefde tussen een amateurschilder en Abrikozenbloesem. Zij is het meisje van zijn dromen en hij schildert haar portret. En wat er daarna gebeurt… (…)
Lees hier de recensie ‘Opiumvelden, derwisjen, dansmeisjes’
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het mooiste, liefste, meest verstilde en ontroerendste verhaal.» – Marianne Janssen

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op LeesKost, 10 augustus 2024:

(…) Waar het ene verhaal trilt van woede, beeft het andere van emotie. Eén ding is zeker, schrijver Rob Verschuren moet het niet hebben van de doorsnee mens, maar vindt de inspiratie voor zijn geschiedenissen in het onalledaagse. In het langste verhaal, De stem van de roos, komt een stoet vreemde mensen voorbij, de drieënzestig volgelingen van Chokhamela, een beenloze man die zich voortbeweegt op een plank, die mij het meest deed denken aan de vreemde figuren die schilder Jeroen Bosch op het doek wist te zetten. (…) Lees [ook] het verhaal van Annabel Clutterbuck in Rumbonen. (…)  Haar eetprobleem vult haar leven. Ze wil afvallen, zeker, maar hoe? (…) Pas als de rumbonen op zijn kan zij écht gaan lijnen… (…) Bij een verhalenbundel is het verleidelijk te kiezen welk verhaal je als recensent het mooist vindt. Wat mij betreft is dat De Abrikozenbloesem. Het is het mooiste, liefste, meest verstilde en ontroerendste verhaal uit het boek. Hoe schildert een man zijn geliefde? Ik zou zeggen lees het zelf maar. Rob Verschuren schrijft mooi zonder een mooischrijver te zijn, een kunst die slechts weinigen beheersen. (…)
Lees hier de recensie ‘Zwerftocht langs vreemde mensen’
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

Scott Rollins – Spiegelschriften. Kortverhalen

Scott Rollins
Spiegelschriften
kortverhalen
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen, 68 blz.
geïll. met foto’s van de auteur
€ 18,50
ISBN 978-94-93368-17-0
NUR 303, 306
eerste druk 2024

Spiegelschriften houdt de lezer spiegels voor. Schrifturen die onze tijd van sociale media, pandemie, internet en voortschrijdende (persoonlijke) geschiedenissen weerspiegelen.  Ze nemen het verstrijken van de tijd onder de loep. Confronteren verschillende stemmen en meningen met elkaar in de spiegel van de actualiteit. Het weer wordt klimaat, de waan van de dag, geschiedenis. De eeuwige dood ligt op de loer voor de onoplettende selfiemaker die het perfecte plaatje wil schieten van een linke omgeving en zich van geen gevaar bewust is. Spiegelschriften die reflecteren wat we vaak over het hoofd zien in ons gedrag en verwachtingen, die verborgen werelden uit- en opzoeken. Hoe zou je ze noemen, prozagedichten, vignetten, ultrakorte romans, uitgelekte verhalen, klank-cursiefjes?

(…) Te zijn of niet te zijn voor de eeuwige camera is de vraag. Of
Het reëler is iets te ervaren zonder tussenkomst van technologie of
toch het toestel te pakken om steeds meer momentopnames
van de dagelijkse vormen van de dood in onze digitale mondaine
wereld te maken, dat is de vraag (…)

De pers over Grenstekens
«Elk gedicht staat in een andere context, door de dichter gedefinieerd met personages en voorvallen. Dat levert een reis op door stemmingen en streken, in de realiteit en ook in de beleving of de overdenking. Een veelzijdige bundel die de lezer pakt door de essentie, op het scherp van de snede.»  – Biblion

«Taal die inhoud genereert – Veel dichters schrijven over de natuur, of verliefdheid maar Scott Rollins gebruikt situaties die symbool voor de condition humaine staan. Hij probeert om tegenstrijdige visies te onderzoeken. Zijn poëzie is dan ook een proces om tegenstrijdige standpunten over dezelfde gebeurtenissen te combineren. Hij wil laten versmelten en syntheses maken. Dat is ook merkbaar in de taal. Hij wil taal die inhoud genereert want hij heeft een verhaal te vertellen.»  – André Oyen in Antwerpen leest

«Poëzie waarover we als lezer moeten nadenken, waarvan de strekking pas langzamerhand tot ons doordringt. […] Scott Rollins is geen dichter van gevoelens. Eerder een dichter van gezichten en gedachten die gevoelens oproepen. Tenminste, als de lezer zich de moeite getroost om ‘door te denken’ wanneer de dichter zich lijkt in te houden.» – Brede Kristensen in Amigoe

Dichter, vertaler, schrijver en muzikant Scott Rollins (1952) is geboren in New York en woont in Nederland sinds 1972. Hij begon in 1975 met het tijdschrift Dremples en was later uitgever van Bridges Books en het muzieklabel Otrabanda Records. Voor uitgeverij In de Knipscheer vertaalde hij o.m. werk van Hugo Pos, Albert Helman, Leon de Winter, Erich Zielinski, Eric de Brabander, Rob Verschuren, Brigitte Spiegeler. In 2001 gaf hij bij Uitgeverij In de Knipscheer de spoken word-cd (incl. booklet) After the Beeb uit. Grenstekens (2020) was zijn Nederlandstalige debuut als dichter.

Meer over Scott Rollins bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Mooie verhalen die je met plezier leest. Verschuren heeft humor, die soms naar cynisme neigt.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Leestafel, 2 augustus 2024:

Rob Verschuren zegt zelf hoe je een kort verhaal schrijft: ‘Er moet een conflict in. Een point of attack moet er zijn, contrast tussen de personages, symbolen.’ (…) Soms is er ook maar een enkel personage. Al zijn die dan in hun hoofd bezig met de buitenwereld, die dan dient als contrast. Het gaat dan veelal wel om een wereld die wij kennen, maar de reactie van de hoofdrolspeler is anders. Verrassend. (…) Het verhaal over de neus van de Pietà is bijna een lezing. Een boeiende lezing, met een verrassende wending. En natuurlijk zijn er verhalen in Vietnamese sfeer. Want de schrijver woont al geruime tijd in dat land. Ook hier een geschiedenislesje. Het zijn mooie verhalen, over uiteenlopende onderwerpen. Niet wat de lezer doorgaans tegen zal komen in zijn of haar leven. Maar juist dat maakt dat je ze met plezier leest. Verschuren heeft humor, die soms naar cynisme neigt. ‘Rumbonen’ bijvoorbeeld, over de vrouw met een eetverslaving.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Sober, gepolijst, kleurrijk maar nooit bombastisch.» – Yolande Belghazi-Timman

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Hebban, 22 juli 2024:

Het oeuvre van Rob Verschuren groeit langzaam maar zeker, als een plant in de schaduw die bloem na bloem ontvouwt. Vier romans en een verhalenbundel zijn al verschenen bij uitgeverij In de Knipscheer en onlangs zag een tweede bundel het licht: ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’. Tien verhalen die sterk van elkaar verschillen qua omvang, setting, personages en thema. (…) Zoveel personen en tijden, zoveel plaatsen van handeling. Maar of het nu in een verzorgingsvilla speelt of op een Aziatische stadswal, in alle verhalen ritselt het. Door de zintuigelijke manier van schrijven ben je in de ruimte aanwezig, hoor je de personages praten, ademen en denken. Tot het doek valt. Zoals in veel goede verhalen zou je langer willen blijven, maar het is voorbij. Je moet het doen met die fragmenten uit het leven van deze personen op deze aarde, hoe vreemd of gewoon ze ook zijn, dat maakt niet uit. Zijn we niet allemaal buitenlanders of andere Papoea’s? (…) Wat de verhalen ook met elkaar verbindt, is de originele manier van kijken die uitgedrukt wordt in de stijl. Die is nu eens poëtisch, dan weer ironisch, maar altijd fraai met treffende beelden. (…) Sober, gepolijst, kleurrijk maar nooit bombastisch. Tegelijk voor liefhebbers van Literatuur (jazeker, met een hoofdletter) én toegankelijk voor een breed publiek. (…)

Lees hier of hier de recensie.
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Alle verhalen in deze verrassende bundel zijn de moeite waard.» – Jan Koster

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren in JKleest.nl, 7 juli 2024:

Dat het Nederlandse taalgebied meer schrijvers kent dan ik kan kennen, blijkt wel uit het feit dat tot voor een paar weken de naam Rob Verschuren mij volledig onbekend was en dat terwijl hij inmiddels een aardig oeuvre bij elkaar heeft gepend. Een mogelijke verklaring daarvoor is dat hij sinds het midden van de jaren tachtig buiten Nederland woont. Vaak helpt dat niet bij het verkrijgen van naamsbekendheid als die vanaf nul moet worden opgebouwd. Hoe dan ook, onlangs is zijn tweede verhalenbundel verschenen met de intrigerende titel ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’.

Verschuren heeft een achtergrond in de reclamewereld. Of er sprake is van toeval is niet duidelijk, maar het openingsverhaal ‘Vrolijk knallen de bomvesten’ gaat over Asher, eigenaar van een bureau, actief in diezelfde reclamewereld. Tijdens een kundalini-meditatie (er zijn meerdere uitleggen, zoals het vrijkomen van transformatieve energie) trilt er iets los in zijn hoofd. Ineens ziet hij het licht: de reclamewereld wordt misbruikt door zelfgenoegzame grootkapitalisten. Er begint een woede te groeien die hem ongeschikt maakt om het bureau te leiden. Later wil hij die woede omzetten in daden en voor dat doel schaft hij zich drie opblaaspoppen aan. De titel verraadt zo’n beetje zijn bedoelingen, de opzet en aanpak van zijn plannen vormen de hoofdmoot van dit wrange korte verhaal. Ook in de andere negen verhalen is er sprake van personen, situaties en voorvallen die niet alledaags zijn (…) en ze zijn de moeite waard. De onderwerpkeuze spreekt tot de verbeelding, net als de personages en de verhalen en ook met de stijl van Verschuren is niets mis. ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ is een verrassende bundel.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Proza dat ontstijgt aan de Hollandse huis-, tuin- en keukenwerkelijkheid: geestig, afwisselend en precies.» – John Jansen van Galen

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren in Argus, 3 juli 2024:

Eerlijk gezegd lokte met name de titel van dit boek, maar daarmee zet Rob Verschuren je meteen op het verkeerde been, want zijn verhalenbundel gaat helemaal niet over voormalig Nederlands Nieuw-Guinea. (…) Nooit van Verschuren gehoord? Dat is vreemd, want hij publiceerde al vier romans en een eerdere verhalenbundel (…) en oogstte lof voor zijn roman ‘Tyfoon’ van niemand minder dan Cees Nooteboom: ‘Je zult niet gauw een Nederlands boek vinden met zulke personages.’ Dat geldt zeker voor ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’. Het proza van Verschuren (1953) ontstijgt aan de Hollandse huis-, tuin- en keukenwerkelijkheid. (…) ‘Bizar’ zouden youngsters vandaag de dag zeggen, maar Verschuren weet er raad mee, want hij beschrijft weliswaar een reeks van buitenissigheden, maar in een geestige, afwisselende en precieze stijl, zonder pompeus te worden. (…)

Lees hier de recensie ‘De vreemdste optocht ooit gezien’
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Spannende verhalenbundel met bijzondere personages in ingetogen en fijnzinnige stijl.»

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren voor Biblion, 28 juni 2024:

‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ is een spannende verhalenbundel over uiteenlopende plaatsen en bijzondere mensen. De verhalen spelen zich af op diverse locaties, van een Van der Valk hotel in een buitenwijk tot een penthouse in New York, en van een louche bar in Goa tot een openbaar toilet op een heuveltop in de Aveyron, en volgen verschillende bijzondere personages, zoals beginnend schrijvers, kunstenaars en beenloze bedelaars. In ingetogen en fijnzinnige stijl geschreven. Rob Verschuren (1953) is een Nederlandse auteur. Hij heeft lang als copywriter in de reclame gewerkt. Sinds het midden van de jaren tachtig woont hij buiten Nederland, de laatste dertien jaar in Vietnam, met zijn Vietnamese familie. Hij schreef verschillende boeken.

Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer