Over ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Bolcom, 12 december 2020:
In één ruk uitgelezen en ik wacht met veel spanning op deel 2. Persoonlijk vind ik er universele thema’s in terug: moeder-dochter relatie, familierelaties, verstikkende loyaliteit, het gekwetste en verwaarloosde kind dat tevergeefs naar liefde-aandacht-goedkeuring van een ouder smacht, onuitgesproken behoeftes en verlangens, spanningen met pubers, de strijd en de moed om het anders te willen en het te doen…, de hoge lat die vrouwen van deze generatie van de leeftijd van Ilse voor zichzelf leggen. Dit alles in de historische en culturele context van Suriname waar wij, hier in België, minder mee vertrouwd zijn.
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: roman
«Zeker in tijden waarin het slavernijverleden om een passend antwoord vraagt is ‘De geur van bruine bonen’ een must.» – Lennie Haarsma
Over ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Bolcom, 8 december 2020:
(…) ‘De geur van bruine bonen’ is een belangrijk boek. De wijze waarop de schrijfster de ontwikkeling van Ilse beschrijft, overtuigt en geeft een prachtig en indringend beeld van Surinaamse- Nederlandse vrouwen in Nederland. En hoe zij een evenwicht zoeken tussen de cultuur van Suriname waar ze schatplichtig aan willen zijn en de Nederlandse samenleving die zich tot op de dag van vandaag onvoldoende realiseert wat een 3 eeuwen lange koloniale geschiedenis betekent. Het boek is spannend, je leeft mee met de personages uit het boek, generatieconflicten worden bloot gelegd en er is humor. Alleen al de achternaam van Ilse, als je het omdraait Rotterdam. Overigens herkenbaar zo’n Nederlandse naam, want Nederland heeft ook qua naamgeving van dorpen en steden zijn koloniale stempel op Suriname gedrukt als je alleen al kijkt naar plaatsen met namen als Utrecht, Alkmaar, Domburg en Wageningen. Zeker in tijden waarin het slavernijverleden om een passend antwoord vraagt is ‘De geur van bruine bonen’ een must.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Relatie wordt meesterlijk beschreven.» – Nellie Bakboord
Over ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Caraïbisch Uitzicht, 7 december 2020:
(…) Anita Madrettor vertrekt net als vele anderen rondom de onafhankelijkheid naar Nederland. Ze laat haar dochter Ilse achter bij haar moeder, Ilse’s oma. We maken kennis met het leven van deze Ilse. Haar moeder laat nooit meer iets van zich horen tot op een dag Ilse naar Holland wordt gehaald. Voor Ilse breekt dan een heel ander leven aan. (…) We leren Ilse kennen als een vrouw van middelbare leeftijd die kost wat kost iedereen van dienst wil zijn. (…) Van haar puberdochter Abigail krijgt Ilse keer op keer de wind van voren. (…) Je wil weten hoe het zit met de relatie tussen Ilse en haar moeder. Waarom is de moeder van Ilse, Anita Madrettor, vlak voor de onafhankelijkheid in 1975 zonder Ilse naar Nederland afgereisd? (…) ‘De geur van bruine bonen’ is een innemend geschreven roman waarin onze zwijgcultuur zonder opsmuk wordt doorbroken. Door het neerzetten van tot de verbeelding sprekende karakters leg je dit boek niet naast je neer. (…)
Lees hier de recensie ‘De zwijgcultuur doorbroken’
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer
Peter Lenssen – Genoeg geweest. Roman
Peter Lenssen
Genoeg geweest
De zelfmoordbestanden
roman
Nederland
royaal formaat 210 x 145 mm
gebrocheerd in omslag met flappen,
318 blz., € 22,00
ISBN 978-90-6265-797-1 NUR 301
maart 2021
Twee betekenisvolle boeken liggen ten grondslag aan deze roman. ‘Permanent Record’ (Onuitwisbaar) van klokkenluider Edward Snowden, een onthullend boek over de ongrondwettelijke praktijken van de Amerikaanse geheime dienst NSA inzake massasurveillance, én ‘Het is oorlog, maar niemand die het ziet’ van Volkskrant-journalist Huib Modderkolk, waarin de kwetsbaarheid van de open samenleving, de schaduwkanten van het Internet en de kwalijke rol van inlichtingendiensten in Nederland worden belicht.
Wat doet het met een mens wanneer hij dag in dag uit anderen afluistert en bespioneert? Maakt het hem tot een ander mens? Een onmens? Wat betekent het voor de relatie met zijn naasten? Wat gebeurt er als hij vervolgens zelf wordt bespied?
In Genoeg Geweest, een roman over afluisteren en bespioneren – een volksziekte van deze tijd – én de psychische en sociale verloedering die daar het gevolg van is, wordt het verhaal verteld van een geheimagent die door zijn werk alles kwijtraakt: zijn vrouw, zijn zoon, zijn sociale leven én zijn morele kompas. Wat blijft er over van een man wiens leven draait om het in de gaten houden van medeburgers? Wat gebeurt er als de verstoten zoon op wrede manier zijn vaders leven stilzet, en geheel in lijn met vaders werk, alsnog indringend om aandacht vraagt?
Peter Lenssen bracht met zijn vorige roman ‘Pleisterplaats Belleville’ een ode aan Charlie Hebdo en de vrijheid van het woord. De roman werd genomineerd voor Halewijnprijs 2018 en Peter Lenssen won er de Reinaerttrofee 2018 mee. Met Genoeg Geweest neemt hij stelling tegen de verwording van de menselijke intimiteit en het obsceen variété van oude en nieuwe media, waarin dom geweld, plat amusement, emotie-exhibitionisme en valse reclame naadloos in elkaar overlopen. Opnieuw een hoogst actueel, onmisbaar boek van een dwarse auteur die zich niets gelegen laat liggen aan maatschappelijke taboes of literaire trends.
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Peter WJ Brouwer – Het oog van de kraanvogel. Roman
Peter WJ Brouwer
Het oog van de kraanvogel
roman
Nederland
omslag Albert van der Weide
gebrocheerd met flappen,
280 blz., € 19,50
maart 2021
ISBN 978-94-93214-22-4 NUR 301
Het oog van de kraanvogel is een ontwapenend verhaal over de verbondenheid tussen twee mannen. Een psychologische roman over coming-out in de brede zin van het woord. Over persoonlijkheid, identiteit en seksualiteit.
Wanneer Marcus voor zijn werk naar Japan reist, blijkt zijn komst voorbereid door Arthur, een oud-studiegenoot met wie hij meer dan twintig jaar geen contact heeft gehad. Marcus is na één conservatoriumjaar rechten gaan studeren, Arthur is orkestmusicus geworden. Marcus laveerde dat eerste jaar tussen zijn vriendin, zijn muziekopleiding en de zorgzame maar claimende Arthur. Het lange weekend dat de jongens samen aan zee doorbrachten, staat in zijn geheugen gegrift. Wat stond zijn vriendschap met Arthur in de weg?
In Tokio kijkt Marcus terug op een leven vol onvervulde verlangens. De ontmoeting met Arthur levert een nieuwe confrontatie op. Kijkt Marcus weer weg of heeft hij het lef om bij zichzelf te rade te gaan?
Peter WJ Brouwer (1965) is schrijver, vertaler en theatermaker. Hij publiceerde drie dichtbundels, waaronder bij Uitgeverij In de Knipscheer ‘Brief aan wie niet bestaat’ (2016). ‘Het oog van de kraanvogel’ is zijn tweede roman na ‘Het Siamees moment’ uit 2017.
Over ‘Het Siamees moment’ schreef Britta Koopen in Eindhovens Dagblad: «Met zijn debuutroman laat Brouwer meteen zien waar hij als romanschrijver thuishoort: in het niet al te lange rijtje van literaire schrijvers. Het gewone wordt bijzonder en blijft toch alledaags, een liefde komt en gaat voorbij, het leven gaat door terwijl het even lijkt stil te staan. Eigenlijk doet Brouwer in zijn roman niets anders dan wat hij in zijn gedichten doet: hij vangt een scène in woorden, in de mooiste woorden die je kunt gebruiken om een scène in te vangen.»
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een sterk verhaal over leven en overleven als kind uit twee culturen.» – André Oyen
Over ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Ansiel, 6 december 2020:
(…) Ilse’s moeder verliet Suriname rond het uitroepen van de onafhankelijkheid zowat 45 jaar geleden en Ilse bleef achter bij haar grootmoeder in Paramaribo. Dat verandert wanneer Anita Madrettor, Ilses moeder, in haar nieuwe gezin problemen heeft om een oppas te vinden voor haar zieke man en haar jongste dochter. Ilse wordt naar Nederland ‘gehaald’ (…). Henna Goudzand Nahar beschrijft uitermate goed de worsteling die Ilse moet voeren om overeind te blijven in een veeleisende familie, op een school met leerkrachten die in een concurrentiestrijd zitten en een gezin met een puberende dochter die steeds kritiek heeft op haar gebrek aan assertiviteit. Ilse leeft in Nederland met haar opvoeding die ze uit Suriname meekreeg! Een sterk verhaal over leven en overleven als kind uit twee culturen.
Lees hier het signalement
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer
Harman Nielsen – Het Meer. Roman
Harman Nielsen
Het Meer
roman
gebrocheerd in omslag met flappen, 112 blz.,
€ 16,50
ISBN 978-90-6265-772-8 NUR 301, 285 [young adults]
eerste uitgave januari 2021
Het Meer is een magisch-realistisch, spannend verhaal over het zoeken naar een werkelijkheid waarin schoonheid, vrijheid, en verbeelding niet langer ontbreken. Een novelle over zacht verzet, die ook zeer geschikt is voor jongeren vanaf 15 jaar
Diyan is een teruggetrokken, jonge fotograaf. Op school was hij die tere Indiër, hoewel zijn ouders uit Suriname kwamen, of die slappe Hindoe. Het is waar dat hij zich nooit verweerde, het ligt hem niet. Zijn verweer is zijn kunst – misschien. Op een ochtend waagt hij zich voor zijn foto’s op verboden terrein in een oude fabrieksruïne, die volkomen verlaten had moeten zijn.
Hoe lang heeft hij gedoezeld? Twee minuten? Hooguit. Niettemin is in het vertrek iets grondig veranderd, dat zou hij kunnen zweren. Het ziet er niet langer uit zoals het was. Kan het door de lichtval komen? Zijn de schaduwen nu anders dan eerst verdeeld over de muren en de vloer? Hij staat toch maar op om zijn rugzak te pakken. Tegelijkertijd gaat zijn blik naar de gang, waarna hij verstart. In de schemer op de overloop staat iemand…
Wat hij in de bouwval doet, brengt hem in ernstige moeilijkheden. Zal hij zich nu toch moeten verweren?
Harman Nielsen is de auteur van diverse romans en van de 7-delige fantasyromancyclus Het verscholen volk (afgesloten in 2017). In 2018 verrast hij met Mal, een psychologische [young adults-] roman, thriller bijna, in zijn geroemde poëtische stijl, met een creoolse vrouw als hoofdpersonage. Met Het Meer (dat in zekere zin) een tweeluik vormt met Mal) voegt Nielsen een nieuw pareltje toe aan zijn opmerkelijk oeuvre.
Meer over ‘Het Meer’
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Boekpresentatie ‘De geur van bruine bonen’ op YouTube
Op 25 november jl. werd 45 jaar onafhankelijkheid Suriname gevierd met de presentatie van de roman ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar. Aan de gesprekstafel van moderator Guilly Koster zijn behalve de auteur Nellie Bakboord, Boris Dittrich (senator Eerste Kamer) en Peter de Rijk van Uitgeverij In de Knipscheer aangeschoven. Op 21:00 van de tijdlijn leest Nellie Bakboord een speciaal voor deze gelegenheid geschreven column. Op 26:30 komt via Zoomverbinding Peggy Bouva (van de podcast ‘De plantage van onze voorouders’ die ze samen met Maartje Duin maakt) in beeld. Zij is overigens de vrouw die op het omslag staat afgebeeld. Op 39:30 zingt Amber Nijman (ja, familie van) een prachtig lied. Uiteraard komen de thema’s van de roman zoals het doorbreken van de ‘zwijgcultuur’ tussen dochter en moeder en de openhartige belevingswereld van een vrouw van middelbare leeftijd ter sprake. Maar een boek als dit maakt méér los: op 47:00 pleit Boris Dittrich, die voor D66 in de Eerste Kamer zit, voor openbaarmaking van het geheime dossier over de rol van Nederland bij de coup van Bouterse in 1980, dat officieel pas in 2060 wordt vrijgegeven.
Kijk hier naar de presentatie
Meer over de presentatie
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Zorgvuldig vertelde roman over feminisme, emancipatie, migratie en identiteit.» – Wim Rutgers
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin in Antilliaans Dagblad, 14 november 2020:
(…) De grote lijn van het verhaal in ‘De catalograaf’ is gauw verteld. Edgar van Rijn is catalograaf en gaat na een werkzaam leven met pensioen, “een wanhopig makend uitzicht op een toekomst zonder enig perspectief”. Talrijke en uitvoerige terug-verwijzingen in de tijd tonen een onevenwichtig gezin van een katholieke vader en joodse moeder die de jonge Edgar – te – weinig houvast bieden. Vader Van Rijn (…) is erg traditioneel ten opzichte van zijn echtgenote die hij het liefste in de keuken ziet, waartegen de moeder zich aanvankelijk lijdzaam maar vasthoudend en effectief verzet. (…) Feminisme en emancipatie blijken daarom belangrijke motieven in het verhaal. (…). Vrouwen slaan zich op verschillende manieren door het leven in zelfstandigheid en onafhankelijkheid. Twee andere motieven zijn migratie en identiteit. (…) De ondertitel, ‘een liefdesgeschiedenis’ (…) duidt op de dubbele liefde voor zijn werk als catalograaf en een tenslotte gevonden geliefde aan het eind van het verhaal. Diana Tjin heeft met haar derde roman, ‘De catalograaf’, in bijna vijftig korte hoofdstukken van gemiddeld nog geen vijf pagina’s een zorgvuldig vertelde roman geschreven die zorgvuldige lezing vraagt en verdient. (…) Zijn aanvankelijk gevreesd “wanhopig makend uitzicht op een toekomst zonder enig perspectief” als pas gepensioneerde aan het romanbegin krijgt perspectief aan het eind. Dat levert tot besluit een drievoudig onverwacht slot op, maar dat leest u zelf wel.
Prof. dr. Wim Rutgers is als buitengewoon hoogleraar Caraïbische letterkunde verbonden aan de universiteiten van Aruba en Curaçao.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het is fascinerend hoe hij de gedachten, visies en menselijke normen en waarden weet te verwoorden.» – Dettie Leestafel
Over ‘Het witte land’ van Rob Verschuren op Leestafel, 20 november 2020:
Al op jonge leeftijd maakt Bobby kennis met de vraag of zijn geciviliseerde wereld nu écht is. Tijdens een vakantie in Oostenrijk ontdekt hij een andere wereld, daar gezeten in zijn eentje, bovenop een berg, onderging hij de tijdloosheid en de magie van het bestaan. (…) Maar hij was nog jong en voldeed aan de dwang en de vraag van de maatschappij. Hij studeerde, ging samenwonen en zette een succesvol reclamebureautje op. In de ogen van de wereld had hij het gemaakt. Maar in feite is hij een vreemde voor zichzelf, hij is ‘een man van niets waarschijnlijk’. En dan ziet hij een foto van een tsunamislachtoffer in een Aziatisch land, een jonge vrouw met een deken om zich heen geslagen. Het was de blik in haar die hem trof. Het laat hem niet meer los. Het voelt als de schilderijen van Rothko, onder die kleurige vlakken zit een gloed die Bobby diep raken. (…) Bobby, inmiddels vijfenvijftig, besluit de vrouw te gaan zoeken. Hij verkoopt huis en haard én zijn bedrijf en vertrekt, de Westerse wereld in al zijn gekte achterlatend. (…) Zijn leven voltrekt zich, zijn gedachten zijn van hem evenals zijn fantasie, er is geen oordeel meer, alleen het bestaan telt. Er zijn mooie en goede momenten, er zijn heftige, zware hallucinerende momenten, hij ontmoet mensen en gaat weer verder, alles is zonder oordeel, alles is goed. (…) Rob Verschuren weet dit alles op zijn eigen unieke manier te verwoorden. Het is fascinerend hoe hij de gedachten, visies en menselijke normen en waarden weet te verwoorden en op hun plek weet te zetten. In feite geeft hij een aanzet om na te denken over het leven zelf, het an sich. Een boek om meerdere keren te lezen om de diepte ervan in zijn totaliteit te kunnen omarmen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het witte land’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij in de Knipscheer