Over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns op Leeskost, 11 september 2020:
Kunstgeschiedenisdocent Koen Grondijs is 50 jaar. Hij is helemaal klaar met de westerse cultuur die hij tot zijn beroep heeft gemaakt. Grondijs (…) vertrekt naar een verre Archipel waar het Wezen te vinden moet zijn. (…) Gelukkig heeft het Wezen ook een zelfportret geschreven. Het Wezen beschouwt zich als de zoekgeraakte zwarte doos van een neergestort vliegtuig, een biologische crash, een vleesgeworden paradox die graag in boomholtes slaapt. Verder is onbewijsbaar-blijven zijn belangrijkste taak en daar zal het niet bij blijven. Omdat wetenschappers hopeloos vastliepen met hun hun onderzoek naar het Wezen, hebben ze het doodverklaard. Koen Grondijs gaat welgemoed op stap. Tenslotte werd het Wezen nog in 1982 waargenomen. Het zal niet lang duren of hij maakt kennis met Dino Drogo, een Italiaan die dode dieren opzet. (…) De twee mannen hebben elkanders steun hard nodig, want de tocht blijkt vol met onvoorziene gevaren. (…) ‘Het Wezen’ is de uitbundige en tragikomische zoektocht van Koen Grondijs die smacht naar het Wezen. (…) Deze woest barokke roman sleept iedereen mee. Vooral lezers die Rousseau en diens hunkering naar de natuur onweerstaanbaar voelen jeuken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Wezen’ op deze site
Tag: roman
«Het verhaal had me van het begin tot het eind in zijn ban.» – André Oyen
Over ‘Hannah en ik’ van Pauline J. van Munster op Lezers tippen lezers, 10 september 2020:
Hannah is tien minuten voor Ada geboren en is van meet af aan het haantje de voorste. Zij is van niemand bang maar als het er op aan komt laat zij haar zus de kastanjes uit het vuur halen. Iets wat Ada in haar grenzeloze adoratie voor Hannah zonder morren doet. Er ontstaat een ongezonde relatie tussen de zussen, die voor Ada uiterst drastische gevolgen zal hebben. Hannah verlaat op jonge leeftijd het gezin om zelfstandig te gaan wonen, Ada volgt enkele jaren later. Want deze laatste wil zo dicht mogelijk bij haar zus wonen en daar maakt zus Hannah zo gretig mogelijk gebruik en misbruik van. Hannah en Ada mogen dan een eeneiige tweeling zijn, innerlijk hebben ze heel weinig gemeen ook al doet Ada wanhopig haar best om een copy van Hannah te zijn. Pauline J. van Munster weet bijzonder knap de personages van de beide zussen te schetsen en hun onderlinge relatie te schetsen. Het verhaal baadt een bijzonder broeierige sfeer en had me van het begin tot het eind in zijn ban.
Lees hier het signalement
Meer over ‘Hannah en ik’
Meer over Pauline J. van Munster bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Misschien kan Het Wezen hooguit als optische illusie worden waargenomen.»
Hilarische korte documentaire over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns (scenario, camera, montage) met enkele getuigenissen ‘based on false events’. In de ogen van de wetenschap bestaat Het Wezen niet meer. En volgens enige nomadische stammen leeft het nog altijd voort ergens op de Archipel, eenzaam en oeroud, zonder nakomelingen, zonder hoop. De film beleefde zijn première bij de presentatie van de gelijknamige roman op zaterdag 5 september 2020 in De Wilg in Utrecht. WAARSCHUWING: het openingsbeeld kan als onaangenaam worden ervaren.
Klik hier voor de film op YouTube
Meer over ‘Het Wezen’
«Om je met open mond het boek dicht te doen slaan.» – Ezra de Haan
Over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns in De Wilg, 5 september 2020:
(…) Peter Drehmanns is een schrijver die on-Nederlands schrijft. (…) Het boek speelt zich immers (gelukkig) grotendeels niet in Nederland af. En ook de omgeving waar het verhaal zich ontrolt is aan de fantasie van de schrijver ontsproten. Met ‘Het Wezen’ schaart Drehmanns zich tussen auteurs als Henri Michaux, Paul Bowles, Marcel Pons, Lawrence Sterne en Raymond Roussel. (…) Wat eerdergenoemde auteurs met elkaar verbindt is hun ongebreidelde originaliteit. Schrijven zonder je iets van modetrends aan te trekken en slechts dat te willen maken wat jij voor ogen hebt. En dat heeft Drehmanns gedaan. (…) De kortste samenvatting van het boek is een opsomming van de vier delen waaruit het bestaat: Homo sapiens, Homo investigans, Homo demens en Homo mutans. De optelsom ervan is een verbijsterende roman, rijk aan taal en kennis die je doet doorlezen zoals Koen Grondijs blijft voortstappen in een steeds intrigerender oerwoud van woorden en gedachten. Om je met open mond het boek dicht te doen slaan. Peter Drehmans heeft zonder meer zijn beste boek geschreven.
Ezra de Haan schreef en schrijft recensies voor o.a. Literatuurplein, Antilliaans Dagblad en Caraïbisch Uitzicht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Wezen’ op deze site
« **** Rob Verschuren heeft weinig pagina’s nodig om de lezer mee te slepen.» – Theo Jordaan
Over ‘Het witte land’ van Rob Verschuren op Alles over boeken en schrijvers, 3 september 2020:
Roman van de week! (…) Bobby, de hoofdpersoon van de roman, is een man van 55 met een vrij succesvol reclamebureau. Relaties met vrouwen lopen meestal op de klippen, zonder in grote drama’s te eindigen. Sowieso is zijn leven vrij saai en voorspelbaar. Tijdens zijn werk als reclameman wordt hij geconfronteerd met een aangrijpende indringende foto van een vrouw die een tsunami heeft overleefd in een land in Azië. (…) Zijn verblijf in de volkswijk en met name de fascinerende ontmoetingen met een gehandicapte vrouw die een inneempunt van oude materialen beheert, zorgen ervoor dat hij zich meer en meer laat meeslepen door het karakter van de stad, de bevolking en het land. Hij raakt hierdoor in een contemplatieve staat van zijn waardoor hij zijn oude leven totaal kan achterlaten en ronduit gelukkig lijkt te zijn. De grote kracht van Rob Verschuren is dat hij weinig pagina’s nodig heeft om de lezer mee te slepen. Op overtuigende wijze creëert hij een bijna magisch realistisch en sprookjesachtige sfeer die je als lezer volledig overtuigt. ‘Het witte land’ is een mooie, stijlvolle en overtuigende roman die een groot lezerspubliek verdient. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het witte land’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij in de Knipscheer
«Een zowel actuele als tijdloze roman.» – André Oyen
Over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns op Lezers tippen lezers, 1 september 2020:
(…) Deze roman is een onderzoek waarin bepaalde hypotheses naar voren komen zonder dat er sluitende verklaringen of eenduidige morele standpunten aanwezig zijn. Conflicten worden zichtbaar gemaakt en de lezer mag vervolgens zijn eigen conclusies trekken. De auteur tracht hier een schets te maken waarin de werkelijkheid duidelijk aanwezig is en waarin de hoofdpersonen een speelbal van die werkelijkheid zijn. De wereld waarin de hedendaagse westerse mens zich staande probeert te houden is een hedonistische, exhibitionistische en uiterst complexe wereld die gekenmerkt wordt door enerzijds wanhopig risicomanagement en anderzijds heftige uitspattingen en woede-uitbarstingen. Veel mensen voelen zich opgejaagd en nemen hun toevlucht tot de gekste strategieën, zoals bijvoorbeeld één willen worden met natuur, om de controle niet te verliezen. Hoofdpersoon Grondijs zet daarom ook alles op alles om het object van zijn obsessies en verlangens te vinden! (…) Het is een zowel actuele als tijdloze roman waarin behalve een forse portie cultuurkritiek (op de gedigitaliseerde, geglobaliseerde westerse wereld) er tegelijkertijd serieuze en relevante thema’s als identiteit, (zelf)bedrog, authenticiteit en waanzin aan bod komen. (…)
Lees hier het signalement
Meer over ‘Het Wezen’
De pers over ‘Oude onbekenden’ (2001) van Saya Yasmine Amores (Cándani)
De sensualiteit en lichamelijkheid van het leven in een tropisch land wordt voelbaar. De schrijfster Roshni raakt in Suriname in de ban van dagboeken van de eerste contractarbeiders. Gelijktijdig onthullen verhalen uit eigen familiekring haar een geheim.
«Cándani’s debuutroman ‘Oude onbekenden’ staat als een remigratieroman in een lange traditie. Cándani (Saya Yasmine Amores) is een van de ‘jongere’ auteurs die de dubbele migratie van de Hindostanen van India naar Suriname en vervolgens naar Nederland thematiseren.» – Wim Rutgers, Amigoe
«Erg mooi en origineel is de lijn van de manuscripten van contractanten die Roshni te zien krijgt. Cándani (Saya Yasmine Amores) wil de contractanten met deze gefingeerde getuigenissen in hun oorspronkelijke taal een eigen stem geven. Cándani schrijft poëtisch proza; dat maakt de bekende thematiek nieuw en bijzonder.» — Els Moor, De Ware Tijd Literair
«Het verhaal is vele malen, op vele verschillende wijzen verteld. Het komt er op aan hoe men dat doet. Cándani (Saya Yasmine Amores) doet dat heel bespiegelend en poëtisch, een lyrisch essay met een autografische inslag.» – Jan-Hendrik Bakker, Haagsche Courant
«Cāndani (Saya Yasmine Amores) geeft blijk van een heel eigen stijl. Met een minimum aan woorden bereikt ze een maximaal effect.» – Jos de Roo, Trouw
«Het einde van het boek is zeer origineel en het zou zonde zijn het te verklappen. De titel blijkt zeer toepasselijk te zijn.» – Wilfred Lionarons, Weekkrant Suriname
Meer over ‘Oude onbekenden’
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Saya Yasmine Amores bij Uitgeverij In de Knipscheer
Henry Toré – De eed. Roman
Henry Toré
De eed
roman
Curaçao, Bonaire
gebrocheerd in omslag met flappen, 120 blz.,
€ 18,50
ISBN 978-90-6265-791-9
eerste uitgave november 2020
In De eed groeit Ofnes Nicolaas (door zijn vrienden Oi genoemd) op Bonaire op in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Het dunbevolkte eiland maakte moeilijke tijden door en was voor de essentiële zaken afhankelijk van de centrale regering, die op Curaçao zetelde. Oi, bijgestaan door zijn trouwe vriend Lucien, omringde zich vaak met andere jonge Bonairianen, die hij trachtte de ogen te openen voor het feit, dat (zoals hij het formuleerde) de wereld niet ophield bij Klein Bonaire, het eilandje voor de kust. Een streven dat hij voortzette nadat hij op Curaçao en in Nederland had gestudeerd. De kleine gemeenschap dweepte met hem. Oi had ook een uitzonderlijke belangstelling voor de situatie in sommige Latijns-Amerikaanse landen, waar priesters optraden als leiders van opstand tegen het gevestigde gezag. Een vreselijke ontdekking in zijn persoonlijk leven pakt uiterst noodlottig uit voor deze gewaardeerde son-of-the-soil.
Deze roman uit Bonaire verhaalt van een persoonlijke tragedie en geeft een mooi ‘klein’ en schrijnend (maar liefdevol en betrokken) portret.
Henry Toré (Curaçao, 1940) was van 1964 tot 1996 werkzaam in het onderwijs op Bonaire, waar hij nog steeds woont. Daarnaast bekleedde hij verschillende officiële functies. Hij was ook actief in het sociale leven op het eiland. Van zijn hand verschenen eerder in eigen beheer de volgende romans: Een tropische kruisiging (1997), De ontspoorde Benjamin (1999), Tranen over Matravagera (2003) en Broos geluk (2010).
«Een magistraal epos dat zijn gelijke in de Nederlandse literatuur nauwelijks kent.» – Kees de Kievid
Over ‘Het dossier van de drakendoder’ van Clyde R. Lo A Njoe op Boekenbijlage, 17 augustus 2020:
(…) Subliem geslaagd is de beschrijving van alle belangrijke personen. Clyde Lo A Njoe maakt er, door een zeer gedetailleerde tekening, levensechte mensen van, in wiens wereld je betrokken gaat raken. Hoe belangrijker ze voor de roman zijn, hoe uitgebreider hun doopceel wordt gelicht. Het gaat er de auteur niet om een ‘misdaadroman’ te schrijven, waarin politiefunctionarissen naargeestig speuren om moorden op te lossen. Natuurlijk komt ook dat om de hoek kijken, maar veel belangrijker is het dat Lo A Njoe zoekt naar hun motieven en iets te ontdekken over hun geweten. (…) Het is een grote verdienste van de auteur dat hij de crimescène uit de clichématige behandeling haalt. Kunnen gewetenloze misdadigers sympathiek overkomen? (…) Clyde Lo A Njoe is een begenadigd verteller en stilist. (…) In dit nieuwe boek krijgt hij het voor elkaar een aantal genres te verenigen. (…) Wat Clyde Lo A Njoe bewerkstelligd heeft, is het scheppen van een magistraal epos, dat zijn gelijke in de Nederlandse literatuur nauwelijks kent.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het dossier van de drakendoder’
Meer over Clyde Lo A Njoe bij Uitgeverij In de Knipscheer
Presentatie van ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns
Uitgeverij In de Knipscheer heeft het genoegen je uit te nodigen voor de presentatie van Peter Drehmanns’ roman ‘Het Wezen’ op zaterdag 5 september om 15.30 uur.
Deze heuglijke gebeurtenis vindt plaats buiten en binnen De Wilg, Mecklenburglaan 3-5, 3581 NV Utrecht (een samenzijn met inachtneming van de anderhalve meter afstand is alleszins mogelijk hier). Ook zijn er kunstwerken te bewonderen van Rop Philippi, maker van het omslagbeeld. Het programma bestaat uit een korte film geïnspireerd op de roman ‘Het Wezen’, spectaculaire en weelderige verrassingsact, toespraak van uitgever Franc Knipscheer, signeersessie door de auteur en verkoop van de roman.
Klik hier voor meer informatie over de roman
Meer over Peter Drehmanns op deze site