Over ‘De Weinigen’ van Lucas Hirsch in NRC, 16 april 2020:
In de NRC van 16 april jl. schrijft Milou van Rossum in haar column ‘Over seks’ deze keer over pijpen. Toen ik de column las was ik in eerste instantie verheugd te lezen dat mijn debuutroman werd aangehaald en dat ze hier en daar een scene beschrijft of regel citeert. Na een tweede en een derde lezing realiseerde ik me echter dat Van Rossum in haar column (impliciet) suggereert dat de hoofdpersoon (Jonas Staal) een ‘#metoo-tje’ heeft begaan. Aangezien de hoofdverdachte niet bij monde is om de aantijgingen te weerleggen, en zich te verdedigen, zal ik het voor hem doen. (…) Het zal geen verrassing zijn dat de auteur van De Weinigen een man is (Lucas Hirsch), net zoals het, ook voor niet-mannen, geen verrassing is dat Jonas niet alleen staat in zijn liefde voor fellatio. (…) Hier loopt het scheef. Van Rossum haalt feit en fictie door elkaar en ik hoef denk ik niemand uit te leggen dat ik niet mijn hoofdpersonen ben, en vice versa. (…). Wie de quotes goed leest en mijn boek gelezen heeft, weet dat Jonas geen #metoo-pleger is. Roos is een sterke, onafhankelijke, super slimme en beeldschone verschijning die Jonas door het bed bokst. (…) Het is spijtig dat Van Rossum zo selectief te werk is gegaan en precies die regels uit het boek heeft gevist die haar column zouden staven. (…) Wel heeft Jonas er een punt van gemaakt dat hij zich genaaid voelt door de columnist. (…)
Lees hier de column van Milou van Rossum in NRC
Lees hier de reactie van Lucas Hirsch die in zijn roman ‘De Weinigen’ de hoofdpersoon Jonas bedacht
Tag: roman
«Wonderschoon proza met prachtige zinsopbouw en oog voor details. – Marjon Nooij
Over ‘Het Siamees moment’ van Peter WJ Brouwer op Met de neus inde boeken, 21 februari 2020:
Het boek is opgebouwd uit vier delen, voorspel en naspel. Meestal kiest een auteur voor de termen proloog en epiloog. De gekozen termen kunnen hier als hoogst suggestief worden opgevat. Het verhaal meandert door de tijd, het ene deel handelt in het heden, het andere deel is een flashback. Mede hierdoor is het verhaal gelaagd, maar de gelaagdheid uit zich ook in de perspectiefwisselingen. Met name in het eerste deel van het boek gooit de auteur een ruime hoeveelheid bommetjes, met steeds een klein beetje informatie. De gedoseerde opbouw houdt de nieuwsgierigheid groot. (…) Op geheel natuurlijke wijze is de schrijfstijl aangepast aan in de verschillende passages. Wanneer een ruimte of omgeving worden beschreven, zijn de zinnen korter, staccato met meerdere komma’s en veel informatie. (…) In andere passages is de stijl meer beschrijvend, verhalend en komt wonderschoon proza om de hoek kijken, met prachtige zinsopbouw en oog voor details. (…) Dit boek heeft me prettig verrast, zowel qua opbouw, als het intermenselijke thema. De dialogen zijn soepel en nergens geforceerd. Er valt veel te ontdekken en de schrijfstijl, die net zo wisselend is als de omstandigheden zijn, is poëtisch, stemt tot nadenken en zindert door. De titel ‘Het Siamees moment’ en wat dit inhoudt voor de personages, wordt beschreven in het verhaal. Een heel mooi gevonden thema in deze gelaagde en geslaagde roman. Deze debuutroman doet me absoluut verlangen naar een volgend werk van Peter W.J. Brouwer.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Siamees moment’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Readable report is a worthy addition.» – Harry A. Poeze
Over ‘Oorlog aan de Overkant; De belevenissen van een hospik in Indië/Indonesië’ van Sanne Biesheuvel in Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde [176; 187–201] , 13 april 2020:
Dirk Biesheuvel (1926–1991) was a medical orderly, conscripted in 1946, to serve in the Decolonization War of Indonesia. He notes his experiences in a diary. Later in life, he never seriously discussed his Indonesia years, nor the diary he kept. Long after he died, his daughter Sanne read his diary, reworked it and published it as a ‘novel based on the diary of an Indies veteran’. (…) Biesheuvel was part of the Korps Geneeskundige Troepen (…) and during his Indonesia years (January 1947- January 1950) stationed on Java. (…) In general, he worked in the local military hospital, and was directly confronted with the war: many wounded and dead were brought in. It was Biesheuvel’s task to lay out the corpses, whose number grew after the Second Dutch military action. Occasionally he took part in patrols, witnessing torture and execution in Kroya on the Dutch part. He describes daily life, having a serious relationship with a Javanese woman ,a teacher’s daughter. Dirk Biesheuvel returned to Indonesia only once, in 1976. His search for his love, as he reports in a sequel to his diary, was in vain, and resulted in a real cliffhanger. There are a number of accounts on the medical part of the war. Biesheuvel’s readable report is a worthy addition.
Source: KITLV/Royal Netherlands Institute of Southeast Asian and Caribbean Studies – Recent Dutch-Language Publications. Brill.com
Lees hier de bijdrage
Meer over ‘Oorlog aan de overkant’
Meer over Sanne Biesheuvel
«Op bijna elke bladzijde zijn het verdriet en de angst voelbaar.» – Margot Poll
Over ‘Winterwater’ van Lex Paleaux in NRC Handelsblad/Next, 2 april 2020:
Het ook ‘op basis van feiten’ geschreven ‘Winterwater’ van de Haarlemse schrijver Lex Paleaux is als ‘een hand op de schouder’ voor jongens die zich in hun jeugd miskend voelden. Lex is de jongste in een gezin met drie zonen in Friesland; hij wordt continu gepest en krijgt alle klappen die er in het gezin worden uitgedeeld. Op school wil hij bewijzen dat God niet bestaat door achter in de klas op zijn stoel te gaan staan, zich achterover te laten vallen en achteraf te zeggen: zie je wel dat God mij niet beschermt – anders had hij mij wel opgevangen. Op bijna elke bladzijde zijn het verdriet en de angst voelbaar. Als hij ook nog eens verkracht wordt door een automobilist die hem op de fiets staande houdt (‘Kun je een beetje kaartlezen’?) zijn die angst en het verdriet te groot. Hij doet drie pogingen om het te vertellen: aan de dokter (‘Die pijn gaat vanzelf over’), aan zijn vader en aan zijn moeder. Het komt bij niemand aan en dus vat hij zijn geschaafde gezicht en gekneusde billen samen tot een val van de fiets. Wat volgt zijn maanden, jaren gevuld met agressie en onrust. En dan komt die ene brief, de brief die ‘aan de ouders van Lex Paleaux’ is gericht. Dit alarmerende boek is geschreven ‘Voor de onzichtbare, onhoorbare, maar onmisbare’. Dat is een duidelijke opdracht: voor de ouder die zich geen raad weet met de opvoeding van de kinderen of voor de vriend die zijn hand op een schouder legt.
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
Leesfragment uit ‘De catalograaf’ op website Athenaeum
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin bij Athenaeum, 1 april 2020:
Vandaag verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer ‘De catalograaf. Een liefdesgeschiedenis’ van Diana Tjin. De geplande boekpresentatie bij Athenaeum Boekhandel Amsterdam op 9 april kan helaas niet doorgaan. Wel biedt Athenaeum u hier de mogelijkheid hoofdstuk 31 te lezen!
Klik hier voor de webpagina van Athenaeum
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Perfecte hybride tussen een jongensboek en een literaire roman.» – Peter de Rijk
Over ‘Winterwater’ van Lex Paleaux in Straatjournaal nr. 267, 1 april 2020:
(…) [Hoofdpersoon] Lex wil het ‘aanwezige bestaan van God’ bewijzen. Staand op een stoel laat hij zich in de schoolklas achterovervallen waar de leraar, die geen antwoord op zijn vragen heeft, bijstaat. ‘Mijn val leek uren te duren en ik voelde de landing niet eens.’ (…) Dit voorval is typerend voor het verhaal dat Lex vertelt. Hij lijkt niet in zijn omgeving te passen. (…) Pas wanneer hij door het winterwater zakt en bijna verdrinkt, meent hij de stem van God te horen… Het blijkt pake, zijn opa, die hem redt. (…) Heel bijzonder aan deze roman is de stijl die Lex Paleaux hanteert. Het leest als een trein en toch staat het vol schitterende beschrijvingen. Het boek lijkt de perfecte hybride tussen een jongensboek en een literaire roman. In ieder hoofdstuk komen we meer over zijn familie en leven te weten en begin je de verhoudingen en frustraties die spelen steeds beter te begrijpen. Paleaux maakt als geen ander duidelijk dat een kind dat zulke geestelijke en lichamelijke littekens oploopt, makkelijk slachtoffer wordt van zo mogelijk nog groter kwaad. (…)
‘Straatjournaal’ is de maandelijkse dak- en thuislozenkrant van Bollenstreek, Haarlemmermeer, Kennemerland, West-Friesland, de Kop van Noord-Holland en Texel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het is een boek over gemis, over spijt en over berusting.» – Kirsten van Santen
Over ‘Winterwater’ van Lex Paleaux in Leeuwarder Courant, 27 maart 2020:
(…) Lex Paleaux, geboren en getogen in een niet nader omschreven dorp onder de rook van Leeuwarden, schetst in zijn debuutroman ‘Winterwater’ een huiveringwekkend beeld van een eenzame Friese jeugd in een gezin waarin de zwaargelovige moeder wordt geplaagd door migraineaanvallen en epilepsie en de Franse vader, die worstelt met chronische rugpijn, meer van een meegaande aard blijkt – iemand die eerder wegkijkt dan ingrijpt in tijden van nood. (…) ‘Winterwater’ is het verslag van deze jeugd, maar ook een schets van Friesland eind jaren tachtig en begin jaren negentig, van het snel veranderende platteland, van een wereld waarin de gereformeerde Lexje van de muziek van Queen gaat houden (“Ik werd een hysterische fan’’) en zich op de een of andere manier toch weet los te maken van zijn wortels, van school, de kerk en van zijn ouders. (…) Paleaux geeft nogal wat prijs. Er overkomt hem iets verschrikkelijks in een recreatiegebied. Hij beschrijft deze verschrikkelijke gebeurtenis zonder omhaal, op een manier die lezers moet doen sidderen. Maar het ergste is: nadien neemt hij niemand in vertrouwen. (…) Paleaux heeft lang geworsteld om de juiste toon van zijn boek te vinden. Hij wilde vertellen uit het perspectief van een kind, zonder dat de toon ‘kinderachtig’ werd. Daarin is hij geslaagd. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
Boektrailer Winterwater
Klik hier voor het bestelformulier
Videoclip van ‘Winterwater’ door Lex Paleaux, 22 maart 2020:
Lex Paleaux (script/regie/kritisch zijn) maakte deze videoclip met dank aan Sam Bommezijn (camera, montage, geduld) en C.J. van Leeuwen (catering en natte voeten).
«Ik ben gek op honden, op een rare manier lijk ik hun taal te spreken en voelen ze zich bij mij op hun gemak. Ik, op mijn beurt, vind een kus van hun natte neus op mijn wang het fijnste gevoel op de hele wereld. (…) Hij heeft een reusachtige kop, zijn vacht is dik, zacht en grijs. Met zijn blauwe ogen lijkt hij recht in je hart te kijken, waardoor je het gevoel krijgt dat je hem je grootste geheimen kunt vertellen.»
«Ik sloot mijn ogen en wachtte op wat zou komen. Toen mijn klasgenoten zo hard mogelijk ‘één’ brulden, liet ik mij als een olympische schoonspringer achterovervallen. Mijn ogen waren dicht, ik hoorde mijn meester naar voren stormen, een meisje gilde, en ergens viel een etui van een tafel. Mijn val leek uren te duren en ik voelde de landing niet eens. Volgens mij was ik al bewusteloos voor ik de grond raakte.»
Kleine Lex wordt gespeeld door Boris Loeff, de hond en Grote Lex spelen zichzelf.
Kijk hier naar de videoclip (1:24)
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«In Haarlem is het een bestseller.» – Daan van der Valk
Over ‘Winterwater’ van Lex Paleaux in HRLM Stadsglossy, nr. 67, 26 maart 2020:
Op zondagavond 2 februari 2020 presenteerden we in onze boekhandel een Haarlemse debutant: Lex Paleaux. Zijn eerste roman ‘Winterwater’ werd deze avond gelanceerd. Een paar keer per week hebben we activiteiten in onze boekhandel, van eenvoudig signeren tot en met een uitgebreid diner in onze boekhandel. In de 10 jaar dat ik hier inmiddels werk heb ik dus veel meegemaakt. Een signeersessie op een zomerse avond waar slechts twee personen op af kwamen tot en met een top-chef die haar nieuwste kookboek kwam signeren waarbij er een wachtende rij ontstond tot buiten aan de straat. Door deze ervaring verbaas ik me nergens meer over, maar ik weet ook dat het elke keer een verrassing kan zijn, zowel positief als negatief. Zondagavond 2 februari was echt extreem, meer dan 150 personen kwamen af op de presentatie. Er kon werkelijk niemand meer bij. Zoveel enthousiaste mensen die allemaal een boek gingen kopen, dat is echt bijzonder. ‘Winterwater’ is ook mijn absolute favoriete boek. Een aangrijpend jeugdverhaal van kleine Lex die opgroeit in Friesland. Filmisch beschreven, zo’n boek dat je gewoon niet kan neerleggen. Inmiddels zijn er meerdere boekverkopers die even enthousiast zijn als ik, dus wie weet gaat ‘Winterwater’ een landelijk succes worden. In Haarlem is het een beststeller; nu nog in veel andere steden!
Daan van der Valk is winkelmanager van Boekhandel De Vries Van Stockum.
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Mis deze niet ❗» – Hans Cornelissen
Over ‘Winterwater’ van Lex Paleaux op Facebook, 26 maart 2020:
Hans Cornelissen (acteur en theaterproducent) meldt op zijn Facebookpagina: ‘Wel meer rust en tijd voor boeken. Mis deze niet! Intens, mooi, aangrijpend, onderscheidend.’
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer