«Tjeerd Ybeles Smit kaart met veel vaart en humor uiterst belangwekkende zaken aan.» – Guus Bauer

Opmaak 1Over ‘Bijverschijnselen’ van Tjeerd Ybeles Smit op Literatuurplein.nl, 27 februari 2014:
Fred Bongers deed er alles aan om zijn ouders, de vader was een ouderling, tegen zich in het harnas te jagen. Het o zo begrijpelijke puberale verzet dat uitgroeit tot een levenshouding. Fred begon drugs te dealen. Hij begon dealers en klanten te ‘rippen’ en beroofde op het laatst zelfs een bank. Zijn vriendin Jina liet hij de hoer spelen. Uiteindelijk neemt hij de benen en gaat zwerven in Zuid-Europa. Een mooie ironische samenvatting van de hippietijd. (…) De roman begint wanneer de vrijbuiter op leeftijd terugkomt naar Nederland voor een behandeling vanwege hepatitis C, een gevolg van de levensstijl uit het verleden. Inmiddels is hij al jaren van de drugs af. (…) De therapie ter bestrijding van hepatitis C heeft veel weg van die tegen kanker. De chemo kan tot waanideeën leiden. Smit parodieert en hallucineert er heerlijk op los. Hij weet met zijn vlotte schrijfstijl de lezer te bewegen. Maar door de humor heen sluimert de pijn. De pijn van het ouder worden, de angst voor de dood, de onzekerheid over het geloof.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Bijverschijnelen’

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

«Wat ik las beviel me buitengewoon.» – Tommy Wieringa

IMG_5748Over ‘Bijverschijnselen’ van Tjeerd Ybeles Smit, 26 februari 2014:
Woensdagavond 26 februari 2014 werd in Haarlem de roman Bijverschijnselen gepresenteerd, het tweede boek van Tjeerd Ybeles Smit. Het eerste exemplaar is hem overhandigd door Tommy Wieringa met de woorden: ‘Wat ik las beviel me buitengewoon.’ Gaat Wieringa’s Dit zijn de namen over het ontstaan van religie, Ybeles Smits roman Bijverschijnselen gaat juist over het (individuele) einde ervan. Zowel Tommy Wieringa als Tjeerd Ybeles Smit waren in de begintijd van Sp!ts jarenlang columnist voor deze gratis dagkrant.

Meer over ‘Bijverschijnelen’

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

Meer over Tommy Wieringa bij In de Knipscheer

«De spannend geschreven roman ‘Verkiezingsdans’ van Jopi Hart is een regelrechte aanklacht tegen de politiek op Curaçao.» – Jeannette van Ditzhuijzen

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart in Ñapa (Amigoe), 30 november 2013:
De beschrijvingen in de roman van troosteloze gezinnen en drugskoeriers in arme buurten zijn gebaseerd op Harts ervaringen in het onderwijs. Hij was jarenlang docent Engels aan het Radulphus College. Net als Matthew Bartels in ‘Verkiezingsdans’ hoorde hij op ouderavonden het nodige over de soms schrijnende thuissituaties van zijn leerlingen.

Lees hier het artikel

Meer over ‘Verkiezingsdans’

Meer over Jeannette van Ditzhuijzen

«Je kunt ‘De supermarkt van Vieira’ alleen een Antilliaanse roman noemen omdat de auteur een Curaçaoënaar is.» – Hans van der Heijde

VoorplatSupermarktKlein72Over ‘De supermarkt van Vieira’ van Eric de Brabander in Leeuwarder Courant, 14 februari 2014:
De Brabander ontrukt met deze roman de geschiedenis van die scheepskaping aan de vergetelheid. Maar die mag dan het aangrijpingspunt zijn voor het in een sobere stijl geschreven verhaal, hoofdthema is het steeds aanwezige, maar zelden expliciet benoemde schuldgevoel van João. Over het in de steek hebben gelaten van zijn vrouw en kind, over zijn betrokkenheid als jonge soldaat bij de ongelukkige dood van een dwangarbeider in Angola, toen nog een Portugese kolonie, en over de kaping zelf, waar een scheepsofficier bij omkwam, en die wel opzien baarde, maar de Portugese dictatuur niet aan het wankelen bracht.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De supermarkt van Vieira’

,

«Lobo heeft een prettige manier van vertellen.» – Ko van Geemert

VoorplatDrijfzand1KleinOver ‘Bouwen op drijfzand’ van Ronny Lobo in Parbode, jaargang 8 nr. 94, februari 2014:
De succesvolle Curaçaose architect Kenzo Schmidt ontwerpt gelijktijdig een huis op Curaçao voor een Hollands echtpaar uit Mexico en voor een nog ongetrouwd stel op Bonaire. Schmidt raakt betrokken bij het leven van deze mensen, een betrokkenheid die hem niet in de kouwe kleren gaat zitten. (…) Lobo heeft een prettige manier van vertellen, het verhaal gaat over invoelbare relationele problemen en op zichzelf is het interessant om eens een roman te lezen die zich in de wereld afspeelt van het bouwen en inrichten van huizen. Collega-schrijver Eric de Brabander sprak in zijn recensie van het boek (in het Antilliaans Dagblad, 14 september 2013) over een sympathiek debuut. Dat is naar mijn oordeel een juiste typering.

Meer over ‘Bouwen op drijfzand’

«Het levert literatuur op van hoge kwaliteit.» – Peter de Rijk

VoorplatSupermarktKlein72Over ‘De supermarkt van Vieira’ van Eric de Brabander op Antilliaans Dagblad, 1 februari 2014:
Eric de Brabander maakt in dit boek dankbaar gebruik van een waar gebeurd verhaal, dat van kaping van het Portugese passagiersschip de Santa Maria in 1961. Maar zijn roman gaat verder dan die kaping. Eric de Brabander bedacht de gevolgen voor hen die meededen aan die kaping, mensen zoals João Vieira. (…) Het verhaal start in 1951, in Angola, in het Afrika van Portugal. We maken kennis met João Vieira die op dat moment nog in dienst van het leger is. Hij wordt een moordenaar tot zijn eigen verbijstering, en die van de lezer die amper twee bladzijden gelezen heeft. (…) Zijn familie kwam pas vijftig jaar na de beruchte kaping achter zijn verblijfplaats en wat er van hem was geworden…

Lees hier de recensie in Antilliaans Dagblad (blz. 16 en blz. 17)

Meer over ‘De supermarkt van Vieira’

Meer over Eric de Brabander

Tjeerd Ybeles Smit – Bijverschijnselen. Roman

Opmaak 1TJEERD YBELES SMIT
Bijverschijnselen

Roman
Nederland
Genaaid gebrocheerd, 353 blz. € 19,50
februari 2014
ISBN 978-90-6265-847-3

Uit het niets, leek het, was hij daar: de literaire laatbloeier Tjeerd Ybeles Smit met zijn debuutnovelle in 2012 met de ironische, satirische titel Sterven doe je zo.

Wie zijn website opzoekt leest: ‘Ik ben geboren in 1944, in een streng gereformeerd gezin. Dat betekende dat ik voorbeschikt was voor een leven lang oorlog. Een niet aflatende strijd tussen mezelf en mijn omgeving. Van alle scholen ben ik afgetrapt, mijn militaire diensttijd eindigde in S-5, mijn opvoeders haalde ik het bloed onder de nagels vandaan, ik brak luidruchtig met de kerk waar mijn vader ouderling was. Zelfs mijn eerste liefde en mijn dochtertje liet ik in de steek. Vrij wilde ik zijn. Als een vogel zo vrij, voor zover een krijgsgevangene dat kan zijn.’

Het kan haast niet anders dat deze ‘biografie’ ook zijn echo heeft in zijn tweede boek, de roman Bijverschijnselen. Fred Bongers dacht dat hij jaren geleden uit de criminaliteit was gestapt met een klein fortuin voor zijn oude dag, maar als hij hepatitis c blijkt te hebben overvalt zijn verleden hem met onverwachte heftigheid. Niet alleen zijn criminele verleden, ook zijn christelijke achtergrond gaat een rol spelen. Per slot van rekening staat hij op de drempel van de dood, op het punt God te ontmoeten als die zou bestaan. Is het hallucinante paranoia door de medicijnen tegen hepatitis, of is er meer aan de hand?

Wanneer hij zijn geliefde boot in de steek moet laten in de Griekse wateren en op zijn onderduikadres in Nederland arriveert om zijn kuur te ondergaan, vindt hij een brief die hem waarschuwt al zijn schulden in te lossen voordat de Dag des Oordeels aanbreekt. Wanneer hij zich afvraagt wie hem deze poets heeft gebakken, komt iedereen bij wie hij schulden heeft in aanmerking.

Dan komt de Laatste Dag.

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

«Roman vol taalkundige cadeautjes.» – Peter Bruyn

Opmaak 1Over ‘Murphy Slaughter’ van Roni Klinkhamer in Haarlems Dagblad, zaterdag 25 januari 2014:
“Ik wilde schrijven over een hypergevoelige jongen; een beetje een neuroot, die een soort Jezuscomplex krijgt”, zegt Roni Klinkhamer over haar deze week verschenen roman ‘Murphy Slaughter’. “En die uiteindelijk in een andere stad gaat wonen om zijn obsessie na te leven.” Maar er gebeurt nog veel meer in het lijvige, ruim zeshonderd pagina’s tellende boek van Roni Klinkhamer. (…) “Vroeger, toen ik nog een stuk naïever was, zag ik in de taal soms oplossingen voor problemen. Het waren een soort cadeautjes. Zo’n woord als ‘loverution’ heb ik altijd prachtig gevonden. ‘Revolution’ betekent toch ‘omkering’, dus als je het eerste deel omkeert krijg je ‘loverution’. Schitterend woord. Dat soort ‘cadeautjes in de taal’ heb ik heel bewust in het boek verwerkt.”

Lees hier het artikel

Meer over ‘Murphy Slaughter’

Murphy Slaughter, Roni Klinkhamer, roman, Nederlandse literatuur, Lou Reed, Pont-Saint-Esprit, LSD, CIA, loverution,

«Gloedvolle beschrijvingen, een belangwekkend boek.» – Guus Bauer

VoorplatSupermarktKlein72Over ‘De supermarkt van Vieira’ van Eric de Brabander op Literatuurplein.nl, 17 januari 2014:
De Antilliaanse schrijver Eric de Brabander (1957) zag als kind elke zes weken het ‘statige, enorme marinegrijze gevaarte’ de MS Santa Maria, varend onder Portugese vlag, de haven van Willemstad op Curaçao binnenvaren. En wanneer het schip dan aangemeerd lag, genoot de jonge romanticus vooral van de oplichtende patrijspoorten in de avond en de chique geklede mensen die de loopplanken op en af liepen. (…) In 1961 werd het, nog maar net uit de Annabaai in Willemstad vertrokken, gekaapt door vrijheidsstrijders die een einde wilden maken aan de dictaturen op het Iberische schiereiland. Het repressieve beleid van zowel Franco als Salazar had tot enorme economische malaise geleid. Veel Portugezen vluchtten naar Zuid-Amerika, veelal naar Curaçao.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De supermarkt van Vieira’

«Haar plezier in taal, haar taalspel werkt aanstekelijk .» – Jeroen Heuvel

VoorplatRodeAppel75dpiKleinOver ‘De rode appel’ van Giselle Ecury in Antilliaans Dagblad, 11 januari 2014:
Giselle Ecury houdt van letters, woorden, zinnen, taal. Haar plezier in taal, haar taalspel werkt aanstekelijk op de lezer. (…) Het hoofdthema van ‘De rode appel’ is de problematiek die zich kan voordoen tussen ouders en kinderen. “Wat máákt iemand in wezen tot een vader, een moeder? Het feit dat je het kind verwekt, dat je het draagt en baart, of is het opvoeden belangrijker?” (p 431). (…) Aan het eind van deze ontwikkelingsroman is over het proces dat leven heet en dat vanuit de werkkamer van de hoofdfiguur op pagina 20 in gang was gezet, nagedacht, is er vrede gevonden. (…) Met ‘De rode appel’, haar derde roman, heeft Giselle Ecury zich stevig van een topplaats in de literatuur van Nederland en Aruba en Curaçao verzekerd.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De rode appel’