«****  ‘Voor echo’s van een vroeger leven hoeven we niet bang te zijn.’ Een aanradertje!» – Jan Stoel

Over ‘De vloek van de familie Darkland’ van Craig Strete op Bazarow 23 januari 2024:

‘De vloek van de familie Darkland’ van de Amerikaanse auteur Craig Strete (1950) is een echt spookverhaal dat je in de greep houdt vanaf de eerste zinnen tot aan de ontknoping. (…) Het grote thema in het verhaal is het zoeken naar je identiteit. Net zoals Strete daar zelf op zoek naar was is de hoofdpersoon in deze roman, Sees Jane, dat ook. “Sees beseft dat ze zich tussen twee werelden bevond en dat ze dus eigenlijk nergens was. Dat zou zo blijven totdat ze zichzelf gevonden had.” Strete koppelt dat fraai aan een verhaal waarin geesten die niet tot rust zijn gekomen zich manifesteren. “Geesten zijn echo’s van een vroeger leven en voor echo’s hoeven we niet bang te zijn.” (…) Op haar kamer hoort ze een raspend geluid onder haar bed. Iets raakt haar aan, maar er is niets onder haar bed. Wel heeft ze ineens een schram op haar gezicht. Het vormt het begin van een reeks huiveringwekkende en levensbedreigende verschijnselen, gebeurtenissen. Dat wordt ook onderkend door Jason Two Elks, de broer van de vriend van Mary. Sees ziet Jason wel zitten. “Je voelt hier de dood teveel,” zegt Jason tegen Sees. Dat is ook weer een mooie verbinding. Voor Indianen vormen dood en leven een hechte eenheid. De mens moet niet voor de dood vluchten. Die visie is in deze roman terug te vinden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De vloek van de familie Darkland’
Meer over Craig Strete op deze site

Maryse Condé – De pelgrimage van Veronica

MARYSE CONDÉ
De pelgrimage van Veronica

Guadeloupe, Roman
Vertaling: José Rijnaarts
Pocket, 248 blz. 7,50
ISBN 90-6265-706-0
Oorspronkelijke uitgave Heremakhonon/Wacht op het geluk 1980
Eerste druk als Globe Pocket 1992

«Ik ga niet meer terug naar Ségou. Ik wil niet dat de mensen me in deze toestand zien. Ik lees, wat moet ik anders? Ik lees mandingo-heldendichten. Die voorouders waren misschien de mijne – en dan ben ik geen bastaard. Lezen. Ik moet proberen te lezen.»

De Antilliaanse Veronica gaat naar een Afrikaans land om les te geven en tegelijk ‘de voorouder’ te zoeken. Ze denkt hem te vinden in Ibrhima Soray, de minister van Defensie. Maar als deze minnaar een opstond van haar studenten hardhandig de kop indrukt beseft ze haar vergissing.

«Het knappe van de roman is dat Veronica’s ontdekking al in haar jeugd besloten ligt. Herinneringen daaraan en haar belevenissen in Afrika spiegelen elkaar.» – Trouw

Maryse Condé (Guadeloupe, 1937) maakte wereldnaam met haar monumentale romancyclus over Afrika, Ségou, dat in 1990 maandenlang de Nederlandse boeken-toptien aanvoerde. Met haar romans Tituba, de zwarte heks van Salem, Tocht door de mangrove, Het valse leven, De laatste koningszoon en De pelgrimage van Veronica (dat eerder verscheen onder de titel Heremakhonon/Wacht op het geluk) wordt zij tot de groten van de Caribische literatuur gerekend.

Maryse Condé – Heremakhonon / Wacht op het geluk. Roman

Maryse Condé
Heremakhonon / Wacht op het geluk
Oorspronkelijke titel Hérémakhonon
Vertaling José Rijnaarts-van Dongen
Guadeloupe
Paperback 220 blz.,
ISBN 90-6265-043-0
Eerste uitgave 1980

In Heremakhonon / Wacht op het geluk laat Maryse Condé ons kennismaken met de jonge vrouw Veronica, die afkomstig is van de Antillen, in Frankrijk gestudeerd heeft en in een niet met name genoemd Afrikaans land een baan als lerares aanvaardt. Veronica komt niet alleen naar Afrika om les te geven, maar vooral ook om er achter te komen wie ze zelf is en wat ze met de Afrikanen gemeen heeft. ‘In ben gekomen om een land te vinden dat niet wordt bevolkt door negers (…) maar door zwarten. Dat wil, wat duidelijker geformuleerd, zeggen dat ik op zoek ben naar wat er over is van het verleden.’ De realiteit van het zich in de stroomversnelling van de dekolonisatie bevindende Afrika blijkt echer een heel andere te zijn. In plaats van de aloude waarden treft Veronica slechts folklore en ondoorgrondelijke politieke intriges aan. Het verleden bestaat niet meer. De droom van een op ras gebaseerde culturele identiteit blijkt een illusie. Vrijheid en persoonlijk geluk zijn alleen mogelijk door hardnekkig elk radicaal standpunt te weigeren.

Maryse Condé, gebeuren in 1937 in Pointe-à-Pitre op Guadeloupe, wordt, sinds de publicatie van deze debuutroman in 1976, tot de groten van de Caribische literatuur gerekend.
Meer over Maryse Condé