«Theo Monkhorst rasschrijver.» – Johannes Thoen

Over ‘De vriend van Matisse’ van Theo Monkhorst, 30 december 2023:
Met ‘De vriend van Matisse’ bewijst de Haagse schrijver Theo Monkhorst ten overvloede dat hij een rasschrijver is. Dat deed hij vrij recent al met de romans ‘De zegen van weemoed’ en ‘Rozen en rook’. Drie absolute aanraders. Theo Monkhorst verdient meer bekendheid en misschien, maar dat is deels aan hemzelf, een grotere uitgever.

Johannes Thoen schrijft regelmatig over boeken op Facebook in zijn ‘serie (2023) over schrijvers en gelezen boeken’. Deze bijdrage dateert van 3 december 2023; Thoen schreef eerder over werk van Theo Monkhorst.

Meer  over ‘De vriend van Matisse’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Centraal staat een portret van een jonge vrouw.»

Over ‘De vriend van Matisse’ van Theo Monkhorst in Amsterdams Dagblad,  3 oktober 2023:

Wat is de relatie tussen een huis in het niemandsland tussen Champagne en Vlaanderen en drie romans die Theo Monkhorst de laatste vijf jaren heeft geschreven? (…) Waarom schreef Monkhorst die romans op het moment in zijn leven dat hij ze schreef  (…)  en speelt zijn nieuwe roman in een tijd zonder elektriciteit? Kortom: Waarom schrijft een schrijver wat hij schrijft op het moment van schrijven? (…)  In ‘De vriend van Matisse’ staat een portret van een jonge vrouw centraal. (…) De jonge Henri Matisse schildert het portret in het jaar 1903 als hij te gast is bij een boer op het Franse platteland. (…)
Bron
Meer  over ‘De vriend van Matisse’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

Presentatie ‘De vriend van Matisse’ op 3 september in HKK

VoorplatVriend-75"‘De vriend van Matisse’, de nieuwe roman van Theo Monkhorst, zal worden gepresenteerd op zondag 3 september om 15:00 uur in De Haagse Kunstkring.

De roman: Een portret van een jonge vrouw waarin alles samen komt: liefde, familie, vriendschap, de plaats van de mens tussen dieren en in de natuur, de dreiging van de dood, schoonheid en zelfs kapitalisme en oorlog. Dat is wat de jonge Henri Matisse schildert in het jaar 1903 als hij te gast is bij een boer op het Franse platteland. Ten noordoosten van Parijs, een halve dag te paard van Reims, in het niemandsland tussen Champagne en Vlaanderen. Hij raakt er verzeild als hij een plaats zoekt waar zijn paard water kan drinken en Théodore, de boer, hem gastvrij ontvangt. Een boer die cider maakt, varkens fokt, kippen houdt en bovendien dagelijks zijn gedachten noteert om beter na te kunnen denken. Tussen de twee mannen, de schilder en de schrijver, ontstaat een bijzondere vriendschap.

De auteur: Tijdens de presentatie vertelt Theo Monkhorst over het huis in Frankrijk waar hij vaak verblijft, een huis met een oude traditie, dat in drie van zijn romans een belangrijke rol speelt. Zo ook in ‘De vriend van Matisse’, een roman die speelt in de korte periode van vrede in de campagne voor La Grande Guerre. Theo Monkhorst legt uit dat in de drie romans het huis steeds een andere rol speelt, die te maken heeft met de periode waarin hij leefde tijdens het schrijven. Zo is dat huis ook een portret van de auteur.

De acteur Piet van der Pas zal fragmenten uit de drie romans voorlezen. Gastheer is Peter de Rijk, redacteur bij Uitgeverij In de Knipscheer. U bent van harte welkom. Na afloop napraat. U kunt het boek ter plekke aanschaffen (pin aanwezig). Theo Monkhorst zal desgewenst ‘De vriend van Matisse’ graag voor u signeren. Locatie:  HKK Denneweg 64, 2514 CJ  Den Haag. Toegang gratis.
Meer  over ‘De vriend van Matisse’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

Theo Monkhorst – De vriend van Matisse. Roman

VoorplatVriend-75"Theo Monkhorst
De vriend van Matisse
roman
gebrocheerd in omslag met flappen,
196 blz., € 19,50
ISBN 978-94-93214-10-1
eerste druk september 2023

Een portret van een jonge vrouw waarin alles samen komt: liefde, familie, vriend – schap, de plaats van de mens tussen dieren en in de natuur, de dreiging van de dood, schoonheid en zelfs kapitalisme en oorlog. Dat is wat de jonge Henri Matisse schildert in het jaar 1903 als hij te gast is bij een boer op het Franse platteland. Ten noordoosten van Parijs, een halve dag te paard van Reims, in het niemandsland tussen Champagne en Vlaanderen. Hij raakt er verzeild als hij een plaats zoekt waar zijn paard water kan drinken en Théodore, de boer, hem gastvrij ontvangt. Een boer die cider maakt, varkens fokt, kippen houdt en bovendien dagelijks zijn gedachten noteert om beter na te kunnen denken. Tussen de twee mannen, de schilder en de schrijver, ontstaat een bijzondere vriendschap. Zij wonen samen tussen de dieren en praten over hun dagelijkse beslommeringen, ambities en de taak van de kunstenaar en de boer. Matisse speelt op zijn viool en Théodore ontdekt het begrip schoonheid. Matisse raakt geïnspireerd door de dochter van Théodore, echtgenote van een ambitieuze jonge boer. Als hij haar portret wil schilderen ontstaat er onrust in de landelijke gemeenschap. Maar ook een bijzondere relatie tussen de schilder en zijn model.

De vriend van Matisse speelt zich af in een analoge wereld, waar het leven traag verloopt, de dood dichtbij is en een boer de taal van een dichter schrijft: Ik denk wel eens dat woorden op een schep lijken, waarmee ik steeds dieper kan graven zonder ooit op het diepste punt te geraken. Wel kom ik onderweg van alles tegen: wormen, mieren, een mol, die op zichzelf weer een wereld vormen. Met woorden open ik steeds nieuwe diepe holen om in rond te kruipen en te bewonderen, waarachter zich steeds nieuwe gangen bevinden. Na de dood van zijn vriend schrijft Matisse een brief aan zijn dochter. Lieve Marianne, Ik heb de notities van mijn vriend Théodore gelezen en ze hebben mij zeer ontroerd. Plotseling zag ik wat ik al die tijd wist als ik met hem sprak: een wijs en bescheiden man die zijn talent voor zichzelf hield. Hij schreef zijn teksten als troost voor zichzelf en om te begrijpen wat zijn leven betekende. Als ik mijzelf met hem vergelijk dan schaam ik mij voor mijn ijdelheid, mijn behoefte aanbeden te worden, kunstenaar voor de wereld te zijn. Ik dank hem mij deze spiegel voor te hebben gehouden. Hij kwetst mij niet met die woorden, integendeel ik ben hem dankbaar dat hij zich verwaardigde over mij na te denken.

De Haagse schrijver Theo Monkhorst (1938) publiceerde romans, poëzie en toneelstukken. Zijn werk werd opgenomen in tal van literaire tijdschriften, waaronder Extaze. Bij Uitgeverij In de Knipscheer kwamen in 2016 de roman De blijmoedige leugenaar  en in 2018 de eerste delen in één band van zijn trilogie De zegen van weemoed uit, in 2020 gevolgd door de afsluitende roman Rozen en rook. Zijn dichtbundel Huis Huid verscheen in 2019, en zijn roman De Schrijver en de Luchtvrouw in 2021.
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Telkens ben ik diep onder de indruk bij elk boek, zodanig zelfs dat ik stiekem een personage in één van zijn werken zou willen zijn.» – André Oyen

VoorplatLuchtvrouw-75Over ‘De Schrijver en de Luchtvrouw’ van Theo Monkhorst op Ansiel (België), 5 december 2021:
De Haagse schrijver Theo Monkhorst (1938) publiceerde romans, poëzie en toneelstukken. Zijn werk werd opgenomen in tal van literaire tijdschriften, waaronder ‘Extaze’. Bij Uitgeverij In de Knipscheer kwamen in 2016 de roman ‘De blijmoedige leugenaar’ en in 2018 de eerste delen in één band van zijn trilogie ‘De zegen van weemoed’ uit, een uiterst sterke kroniek van onzekere tijden en mooie momenten die van het mensenleven een stevige brok labeur maken. In ‘Rozen en rook’ laat hij op een prachtige manier de kracht van het woord gekoppeld aan muziek tot leven komen. Het is een onweerstaanbare combinatie. Monkhorst maakt een duel tussen poëzie en wetenschap. ‘De Schrijver en de Luchtvrouw’ speelt dan weer in een tijd van een klimaatcrisis en viruspandemie. (…) Jaren later ontmoet de Schrijver de hoogleraar en klimaatwetenschapper Lida Plantinga. Deze werkelijke Lida vertoont grote gelijkenissen met zijn creatie, het personage Lia, uit het onvoltooide verhaal. Lida doet onderzoek naar reële bedreigingen, de klimaatverandering, zij is een vrouw van feit en actie. De Schrijver is een man van fictie en verbeelding. (…) Langzaamaan vermengen waan en werkelijkheid zich met elkaar (…) Dan wordt Lida door een dodelijk virus geveld. Wie is zij eigenlijk? Er blijkt niets over haar bekend te zijn, ze lijkt als mens niet te bestaan. (…) Theo Monkhorst is in Vlaanderen te weinig bekend, maar ik persoonlijk ben telkens diep onder de indruk bij elk boek, zodanig zelfs dat ik stiekem een personage in één van zijn werken zou willen zijn.
Lees hier het signalement
Meer over ‘De Schrijver en de Luchtvrouw’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Kijk, daar is de kracht van de poëzie en de kunst.» – Johannes THoen

VoorplatRozen-75Over ‘Rozen en rook’ van Theo Monkhorst op Facebook, 26 januari 2021:

‘Dichters zijn de zwaksten / met de scherpste wapens / omdat ze direct het hart raken’.

De roman ‘Rozen en rook’ (2020) van Theo Monkhorst is een vervolg op de dubbelroman ‘De zegen van weemoed’ (2018). Kunstmatige intelligentie komt in dit deel aanvankelijk niet zo bedreigend over als in ‘De zegen van weemoed’. Dat komt ook door de toonzetting, die verschilt van de eerste delen. Er wordt een schijnsfeer van een idyllisch leven opgeroepen in het Frankrijk van 2050. Robots doen het werk op het land, personage Julia kweekt rozen en geuren om haar overleden moeder Carmen te eren. De rol van zingende vogels valt ook op in de roman. De Centrale Autoriteit in Groot-Parijs, geen mensen maar een grote autonome machine, lijkt op een verlichte dictator. Iedereen wordt in de gaten gehouden, maar ingegrepen wordt er zelden. De radicale moslims in Frankrijk zijn ongevaarlijk geworden, maar leven nog steeds in hun eigen wereld. Er zijn spionerende als vliegen vermomde minidrones, er zijn informanten die van alles overbrieven. Privacy bestaat niet meer. Het krijgen van baby’s is not done. Het verandert allemaal als de gevoelloze cyborg Karl geraakt wordt door de woorden van hoofdpersonage Walid Fransman, een dichter, de analoge mens, een Engelsman van Nederlands-Libanese afkomst. Kijk, daar is de kracht van de poëzie en de kunst. Ook de muziek speelt een belangrijke rol in de roman, de macht van een liedje dat heel het land in beweging zet, uitmondend in een revolutie. De Centrale Autoriteit wordt uitgedaagd en moet wel in actie komen.Net als in de eerdere delen voert de auteur de dreiging heel geraffineerd op, leidend naar een gruwelijke climax, maar niet tot de nederlaag van de poëzie, de kunst, de muziek. Het verhaal van ‘Rozen en rook’ is vaker verteld, maar zelden zo poëtisch als door Theo Monkhorst.
Meer over ‘Rozen en rook’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Interessant en verontrustend beeld schetsen van een mogelijke toekomst.» – Mick K. Zwart

VoorplatRozen-75Over ‘Rozen en rook’ van Theo Monkhorst voor NBD/Biblion, 16 juli 2020:
In 2050, in een Europa waar machines, robots en kunstmatige intelligentie de macht hebben, zijn het de kunstenaars, de creatieven die het verschil kunnen maken voor de mens. De jonge dichter Walid Fransman trekt van zijn woonplaats in Engeland naar Frankrijk om de nalatenschap van zijn grootvader, de schrijver Pieter Fransman (en hoofdpersoon in de eerste twee delen van deze trilogie) te zoeken. Daar ontmoet hij naast de liefde van zijn leven, een schare bijzondere dorpelingen die hem ieder op eigen wijze aanzetten tot filosofische beschouwingen, het schrijven van nieuwe dingen en zijn rol in de toekomst van de mensheid. Laatste deel dat volgt op de dubbelroman ‘De zegen van weemoed’ waarmee het samen een familiekroniek vormt. De auteur heeft reeds heel wat romans en dichtbundels op zijn naam staan en beheerst de kunst van het schrijven. Mooie bespiegelingen over kunst, liefde en het denken wisselen af met wat meer droge, feitelijke beschrijvingen van de gebeurtenissen, die tezamen een interessant en verontrustend beeld schetsen van een mogelijke toekomst. Verzorgde uitgave.
Meer over ‘Rozen en rook’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Aanklacht tegen de zich steeds verder ontwikkelende technologie.» – Marjo van Turnhout

VoorplatRozen-75Over ‘Rozen en rook’ van Theo Monkhorst op Leestafel, 30 juni 2020:
In 2050 reist de vijfendertigjarige Walid Fransman naar Frankrijk, waar zijn grootvader hem een huis heeft nagelaten. Walid was er al eerder, 30 jaar terug. Hij herinnert zich een dorp met een paar honderd inwoners. De burgemeester was een handelaar in spijkers toen, maar dat zal wel veranderd zijn, zoals de hele wereld veranderd is. Steeds meer technologische uitvindingen nemen het leven over. (…) Het boek is een aanklacht tegen de zich steeds verder ontwikkelende technologie, waarin de aandacht voor cultuur steeds meer ondergeschoven raakt. Dat zien we helaas in deze tijden om ons heen gebeuren, dus fictief is het allemaal niet. Er is ook een rol weggelegd voor de liefde, dat immers ook een ongrijpbaar iets is voor een technologische maatschappij. En even iets om over na te denken in deze tijd waarin immers ook over een basisloon gesproken wordt. (…) Hoewel ‘Rozen en rook’ een zelfstandig verhaal betreft, kan het gezien worden als het vervolg op de dubbelroman ‘De zegen van weemoed’. Walid Fransman is de kleinzoon van de schrijver Pieter Fransman uit de dubbelroman. ‘Rozen en rook’ speelt in 2050 en daarmee vormen de drie romans tezamen zowat het overzicht van een eeuw.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rozen en rook’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De kracht van het woord.» – André Oyen

VoorplatRozen-75Over ‘Rozen en rook’ van Theo Monkhorst op Lezers tippen lezers, 12 mei 2020:
(…) Het is werkelijk een prachtig boek voor wie er van houdt om mee te worden genomen in de psyche van de mens. (…) Hoewel ‘Rozen en rook’ een zelfstandig verhaal betreft, kan het gezien worden als het vervolg op de dubbelroman ‘De zegen van weemoed’, onderdeel van een trilogie in wording. (…) ‘Rozen en rook’ speelt in 2050 en daarmee vormen de drie romans tezamen zowat het overzicht van een eeuw! (…) Theo Monkhorst laat op een prachtige manier de kracht van het woord gekoppeld aan muziek tot leven komen. Het is onweerstaanbare combinatie en onwillekeurig moest ik denken aan het Italiaanse partizanenlied ‘La bella ciao’. (…) Monkhorst maakt een duel tussen poëzie en wetenschap en dat geeft een prachtig resultaat. Een buitengewoon intelligent boek!
Lees hier het signalement
Meer over ‘Rozen en rook’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Dit is zo’n goed boek.» – Harald Hameleers

VoorplatRozen-75Over ‘Rozen en rook’ van Theo Monkhorst op Paagman Boeken, 6 mei 2020:
(…) Dit is zo’n goed boek, goed geschreven, goede plot, fraaie karakters, leuke visies, en zoals een goed literair werk betaamt, te lezen op verschillende niveaus. (…) De roman is te lezen als een fictieve familiekroniek, een avonturenroman, maar ook als een maatschappijkritisch verhaal, waarin actuele problemen als klimaatcrisis, toegenomen automatisering, doorgeslagen overheidsbemoeienis en controle dwang, ontmenselijking, minachting voor cultuur, systeem boven menselijkheid, de zegeningen maar vooral ook de negatieve aspecten van kunstmatige intelligentie op een prettige manier worden aangepakt. (…) Kortom: een prachtige roman, een aanwinst voor het Nederlandse literaire arsenaal. Het gaat over het verlangen naar menselijkheid, de menselijke maat, het belang van cultuur en taal. Als ‘Rozen en rook’ in het Engels of Frans was verschenen, was Monkhorst een internationale literaire bestsellerauteur geworden met een miljoenenoplage.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rozen en rook’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer