Over Boeli van Leeuwen op OOGST in Podium Mozaïek

9J7A2546 InDeKnipscheer Oogst foto: André Homan

Peter de Rijk leest de column ‘Satanic verses’ uit 1989 van Boeli van Leeuwen in Oogst, 29 november 2022:
Op 20 november 2022 werd in Podium Mozaïek voor de 10de keer sinds 2011 door Uitgeverij In de Knipscheer een grote Caraïbische boekpresentatie georganiseerd, gepresenteerd door Peter de Rijk, onder de titel OOGST. «Vorige maand, op 10 oktober, zou Boeli van Leeuwen 100 jaar zijn geworden. Om dat feit te vieren stelde Klaas de Groot uit het verhalend werk van Boeli van Leeuwen een biografische bloemlezing samen ‘Wie denk je dat ik ben?’ waarin de biografie van de schrijver te lezen is. In de bundel zijn zeven stukken opgenomen die niet eerder in boekvorm verschenen, waaronder een misschien controversiële column uit 1989 die om die reden niét in de legendarische verhalenbundel ‘Geniale anarchie’ uit 1990 werd opgenomen, maar die ik vanmiddag voor u voorlees omdat hij hoe dan ook veel zegt over Boeli van Leeuwen: ‘Satanic Verses’. Speciaal voor de viering in oktober en voor deze presentatie verscheen ‘Wie denk je dat ik ben?’ als paperback in een mini-oplage. Later verschijnt de titel in een gebonden uitvoering zoals inmiddels de meeste boeken van Boeli van Leeuwen.»
Luister hier naar de column ‘Satanic verses’ van Boeli van Leeuwen van 34:46 tot 44:40
Meer over ‘Oogst 2022’
Meer over ‘Wie zeg je dat ik ben?’
Meer over Boeli van Leeuwen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Aandacht voor Boeli van Leeuwen is mooi (en terecht).» – Ko van Geemert

VoorplatWieDenkJe-300Over ‘Wie denk je dat ik ben?’ van Boeli van Leeuwen door Ko van Geemert in Ñapa (Amigoe), 5 november 2022:
Op 10 oktober 2022 herdachten we het feit dat een van de bekendste schrijvers van Curaçao, Willem Cornelis Jacobus (Boeli) van Leeuwen, honderd jaar geleden was geboren. Ter gelegenheid hiervan gaf uitgeverij In de Knipscheer een bloemlezing uit, getiteld ‘Wie denk je dat ik ben?’, samengesteld door Klaas de Groot (1942), in de jaren 80 van de vorige eeuw leraar Nederlands op Curaçao, en ingeleid door journaliste Sheila Sitalsing (1968), opgegroeid op het eiland. (…) “De precisie waarmee hij de genadeloosheid van de tropen kan schetsen, zoals de eenzaamheid en de droefenis die je kunnen overvallen wanneer de schemering invalt, alsook de snelheid waarmee het verval kan intreden onder de meedogenloze zon.” Samensteller Klaas de Groot [koos werk] uit de verhalenbundels, plus uit het werk dat hij nooit in boekvorm publiceerde [zoals] ‘Satanic Verses’ uit 1989: “In tegenstelling tot mijn collega’s in de westerse wereld, die in dichte drommen op zijn komen dagen om zich solidair te verklaren met Salman Rushdie (thereby beating their own drums!) neem ik hierbij nadrukkelijk afstand van deze kwalijke figuur.” (…) Het lot van veel schrijvers is dat zij na hun dood snel worden vergeten. De aandacht voor Boeli van Leeuwen bij deze 100ste geboortedag is mooi (en terecht). (…)
Lees hier of hier ‘100e geboortedag Boeli van Leeuwen’
Meer over ‘Wie denk je dat ik ben?’
Meer over ‘100 Jaar Boeli van Leeuwen’

«Het literaire lichaam van Van Leeuwen bestaat nog steeds.» – Klaas de Groot

VoorplatWieDenkJe-300Over ‘Wie denk je dat ik ben?’ van Boeli van Leeuwen in Antilliaans Dagblad, 8 oktober 2022:
(…) Maar al is dan de mens van vlees en bloed verdwenen, het literaire lichaam van Van Leeuwen bestaat nog steeds. Dat lichaam is vooral te ontdekken in de vier bundels verhalen Ver weg dichtbij, De Ruïne van een kathedraal, De taal van de aarde en Geniale Anarchie. (…) Daarom is het goed om ter gelegenheid van de viering van de honderdste geboortedag van de schrijver een keuze te presenteren, waarin hij vooral zelf te ontdekken is. (…) Bij Van Leeuwen lijkt dat niet moeilijk, omdat een groot deel van zijn proza, en dan vooral de stukken uit eerder genoemde titels, gekenmerkt worden door een vertellende stijl die ervoor zorgt dat de lezer dicht in de buurt van de verteller blijft. (…) Af en toe richt hij zich letterlijk tot de lezer met de woorden ‘lieve lezer’, maar nog sterker: hij spreekt over ‘wij’ en laat duidelijk uitkomen dat hij het tegen zijn mede-Curaçaoënaars heeft. (…) Uit het stuk ‘Mozart in het oerwoud’ (in Geniale Anarchie) blijkt nog een vast gegeven uit het leven, dat is de bewondering voor grote kunstenaars. Met die eerbied begon ook de schrijver zijn publicitaire leven. Daarvoor moeten we terug naar 1947 als Van Leeuwen met drie krantenstukken naar buiten komt. In het dagblad Beurs & Nieuwsberichten verschijnen in maart en april drie artikelen die nooit in boekvorm zijn verschenen. De gemeenschappelijke titel is ‘Eenheid van Tegendelen’. De eerste twee gaan over bewonderde figuren, Rembrandt en Beethoven. In het stuk over Beethoven komt ook Mozart aan bod, maar nog niet zo krachtig als in later werk. (…) Voor de schrijvers en dichters uit zijn tijd kan Van Leeuwen weinig bewondering opbrengen. Zij voldeden niet aan de literaire geloofsbelijdenis van Van Leeuwen (…) Veel later spelen de literaire uitgangspunten een rol als Van Leeuwen het stuk over Salman Rushdie ‘Satanic verses’, eigenlijk voorbestemd voor Geniale Anarchie, niet zal opnemen in die bundeling. (…)
Lees hier het artikel 100 Jaar Boeli van Leeuwen’
Meer over ‘Wie denk je dat ik ben?’

«Suïcideslachtoffers gaan twee keer dood.»

Over ‘Azijn in mijn aderen’ van Orchida Bachnoe in interview met Sehrish Hussain in Virtual Beauty, juli-augustus 2014:
‘Azijn in mijn aderen’ is expliciet gericht op jongeren. Ik wilde hun een stem geven omdat ze vaak zo worstelen met het leven en daar moeilijk over kunnen praten. Bovendien rust er op het onderwerp van suïcide een groot taboe in de Hindostaanse gemeenschap. Suïcideslachtoffers gaan daarom twee keer dood; de eerste keer na hun overlijden en de tweede keer doordat ze worden doodgezwegen.
Lees hier het interview
Meer over ‘Azijn in mijn aderen’
Meer over Orchida Bachnoe