Tag: Saya Yasmine Amores

De pers over ‘Oude onbekenden’ (2001) van Saya Yasmine Amores (Cándani)

De sensualiteit en lichamelijkheid van het leven in een tropisch land wordt voelbaar. De schrijfster Roshni raakt in Suriname in de ban van dagboeken van de eerste contractarbeiders. Gelijktijdig onthullen verhalen uit eigen familiekring haar een geheim.

«Cándani’s debuutroman ‘Oude onbekenden’ staat als een remigratieroman in een lange traditie. Cándani (Saya Yasmine Amores) is een van de ‘jongere’ auteurs die de dubbele migratie van de Hindostanen van India naar Suriname en vervolgens naar Nederland thematiseren.» – Wim Rutgers, Amigoe

«Erg mooi en origineel is de lijn van de manuscripten van contractanten die Roshni te zien krijgt. Cándani (Saya Yasmine Amores) wil de contractanten met deze gefingeerde getuigenissen in hun oorspronkelijke taal een eigen stem geven. Cándani schrijft poëtisch proza; dat maakt de bekende thematiek nieuw en bijzonder.» — Els Moor, De Ware Tijd Literair

«Het verhaal is vele malen, op vele verschillende wijzen verteld. Het komt er op aan hoe men dat doet. Cándani (Saya Yasmine Amores) doet dat heel bespiegelend en poëtisch, een lyrisch essay met een autografische inslag.» – Jan-Hendrik Bakker, Haagsche Courant

«Cāndani (Saya Yasmine Amores) geeft blijk van een heel eigen stijl. Met een minimum aan woorden bereikt ze een maximaal effect.» – Jos de Roo, Trouw

«Het einde van het boek is zeer origineel en het zou zonde zijn het te verklappen. De titel blijkt zeer toepasselijk te zijn.» – Wilfred Lionarons, Weekkrant Suriname

Meer over ‘Oude onbekenden’
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Saya Yasmine Amores bij Uitgeverij In de Knipscheer

De pers over ‘Een zoetwaterlied’ (2000) van Saya Yasmine Amores (Cándani)

De 35 kortere en langere gedichten vormen samen een cyclus van het leven van de immigrant, de contractant, in het district Nickerie in Suriname, het district van de ‘rijstesmart’.

«Begonnen met schrijven in het Sarnámi geeft Cándani (Saya Yasmine Amores) nu in het Nederlands een stem aan het levensgevoel van de Hindoestanen in ons land en in Suriname. Zij spreekt van de mens en de aarde op een manier die nieuw is in de Nederlandse poëzie.» – Koos van den Kerkhof, Tijdschrift Jonas

Noot van auteur: Ik begon met schrijven in de Nederlandse taal en ik had een manuscript vol gedichten in de Nederlandse taal ‘Gisteren ging je langs’, voor ik met Sarnámi begon. Maar mijn Sarnámi-dichtbundel werd als eerst uitgegeven.

«De toon van de gedichten is verhalend, het simpele waarnaar wordt terugverlangd is raadselachtig. Het is Cándani (Saya Yasmine Amores) gelukt om een bundel met grote samenhang te schrijven.» – C.H. Gajadin, NBD / Biblion

«Haar pregnante beelden en taalreflecties zijn uniek. Vooral met de onuitputtelijke stroom intuïtieve beelden lonkt Cándani (Saya Yasmine Amores) naar een plaats in de eregalerij van onze literatuur.» – De Ware Tijd

«Een nieuwe geboorte. Je bent nu uitgestegen tot op eenzame hoogte. Voorwaar een achtenswaardige presentatie!» – Shrinivási

Meer over ‘Oude onbekenden’
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Saya Yasmine Amores bij Uitgeverij In de Knipscheer

Saya Yasmine Amores – Bánsuri ke gam / Het verdriet van de fluit. Gedichten

voorplatFluit1-75Saya Yasmine Amores
Bānsuri ke gam / Het verdriet van de fluit
tweetalige poëzie
Nederland – Suriname
voorwoord ds. Simon van der Lugt
gebrocheerd in omslag met flappen,
100 blz., € 17,50
ISBN 978-94-93214-02-6
eerste uitgave oktober 2020

Bānsuri ke gam / Het verdriet van de fluit zijn gedichten van een dromerige tiener. Een stem uit het verleden, een land in het ongewisse. De uitzichtloze tienerjaren. De onzekere tijden op de kunstacademie, het erbij willen horen. Tijden waarin racisme hoogtij vierde. Geen zakgeld om eten te kopen. Altijd dezelfde goedkope kleren. Wachten op de grote toekomst en gedichten schrijven vormden de enige troost. ‘De taal is een parsād, heilig voedsel. Iedere bevolkingsgroep heeft zijn eigen parsād. Schrijf in het Sarnāmi en deel onze parsād uit; laat ook anderen ervan proeven,’ zei Jan Soebagh. Moestafa Nabibaks wees Saya Yasmine Amores de weg naar het publiceren. Een Sarnāmi-dichter was geboren.

Ek nayá jiwan – Een nieuw leven

[…]
ciryā gāwe-bolāwe
suraj ugal
ceharā par roshni paral

milal āj hamme
ek nayā jiwan

[…]
een vogel zingt en roept
de zon rijst
op het gezicht valt licht

vandaag heb ik
een nieuw leven gekregen

Saya Yasmine Amores is dichter, schrijver en beeldend kunstenaar. Zij publiceerde eerder gedichten en romans onder het pseudoniem Cāndani.

Meer over Saya Yasmine Amores op deze site
Meer over Cāndani bij Uitgeverij In de Knipscheer

Caribische eyeopeners in Podium Mozaïek

eyeCaribische eyeopeners in Podium Mozaïek op 18 oktober 2020:
Uitgeverij In de Knipscheer, de kleurrijkste uitgever van Nederland, nodigt u uit Caribische eyeopeners, een spannende presentatie van de nieuwe boeken uit het Caribisch Gebied, op zondag 18 oktober 2020 in Theater Podium Mozaïek in Amsterdam. Het is voor het 10de achtereenvolgende jaar dat de uitgeverij op deze wijze aandacht vraagt voor de literatuur uit de voormalige Nederlandse koloniën, inclusief voormalig Nederlands-Indië. Met presentaties, lezingen, voordrachten, muziek en film. In de loop van de maanden augustus en september is hieronder het programma regelmatig nader ingevuld met de nieuwe titels van 2020 en optredende auteurs.

Ronny Lobo met De bouwval, Clyde Lo–A-Njoe met Het dossier van de drakendoder, Henna Goudzand-Nahar met De geur van bruine bonen, Diana Tjin met De catalograaf, Saya Yasmine Amores met Het verdriet van de fluit, Sakoentela Hoebba met Een schoolvakantie, Henry Toré met De eed, Michiel van Kempen met Het eiland en andere gedichten, Carla van Leeuwen met Because en andere gedichten (bezorgd door Klaas de Groot), Fred de Haas met Servus. Macht, slavernij, uitsluiting en verzet.

Noteer de datum in uw agenda.
Kaarten online. € 10,00 incl. pauzedrankje*
Geen kaartverkoop aan de zaal, ook niet op 18 oktober.
* Reserveer snel. Het aantal toegangskaarten is i.v.m. coronarichtlijnen beperkt.
Podium Mozaïek, Bos en Lommerweg 191, 1055 DT Amsterdam. Klik: Route & bereikbaarheid. Op zondag in de omgeving vrij parkeren.
Zondag 18 oktober 2020, foyer open 13.30 uur; zaal open 14.15 uur, programma 14.30 tot 17.00 uur. Na afloop boekenverkoop en signeren in de zaal; niet in de foyer.
Podium Mozaïek: 020-580 0381 [++ 3120 580 0381]
*Alleen als het digitaal bestellen van kaarten bij het theater niet lukt, mag u de kaarten ook bestellen bij indeknipscheer@planet.nl
Meer over de vorige edities in Podium Mozaïek

«Heel de bundel geurt naar het boslandleven van de indianen en de Marrons.» – Saya Yasmine Amores

Opmaak 1Over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ van Karin Lachmising op Caraïbisch Uitzicht, 23 mei 2020:
(…) Deze ene boom (…) doet mij denken aan alle immigranten wereldwijd. Hebben al de nazaten van hen de aarde onder hun voeten gevonden? Het zich thuis voelen in den vreemde? Of hebben ze een heimwee naar hun voorouderland? (…) Dichter Dorus Vrede zal zichzelf terugvinden in deze dichtbundel, vermoed ik, want heel de bundel geurt vanaf het eerste tot het laatste gedicht naar het boslandleven van de indianen en de Marrons. De gedichten hebben vaak woorden die mij doen denken aan het boslandleven van Suriname. (…) Een stromend beekje is erg belangrijk voor een boslandbewoner, want zonder water kunnen zij niets. Behalve voor eten en drinken en vissen hebben ze het water ook nodig om zich varend te verplaatsen. En een boslandbewoner gelooft erin dat de natuurkrachten hem of haar hebben voortgebracht. (…)
Dichter en beeldend kunstenaar Saya Yasmine Amores publiceerde eerder gedichten en romans onder het pseudoniem Cándani.
Lees hier de recensie/impressie
Meer over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Saya Yasmine Amores op deze site
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Poëtische stijl, diepgaande wijsheid.» – Saya Yasmine Amores

SelmanOver ‘En de zee spleet in tweeën’ van Ibrahim Selman:
Ik heb dit boek gelezen omdat ik de auteur ervan, Ibrahim Selman, ken. Wij zaten bij dezelfde uitgever en als je elkaar kent dan informeer je naar elkaars boeken. Een andere reden waarom ik dit boek ben gaan lezen, is dat ik de omslag mysterieus vind. Het is alsof iemand zijn gezicht niet wil laten zien en toch komt hij heel even wazig tevoorschijn. Zoiets van: Ik ben er nog. ‘En de zee spleet in tweeën’ gaat over de oorlog in Koerdistan. De verzetsstrijders, genaamd Peshmerga, strijden tegen het regiem van Saddam Hoessein. Shero, een programmamaker bij de Iraakse staatsomroep, draagt bij aan de stem van de Peshmerga. Zijn leven is in gevaar. Hij moet zijn vrouw en twee kinderen achterlaten en wegvluchten van Bagdad. Zijn vluchtroute is: Bagdad, Iran, Syrië om uiteindelijk in Nederland aan te komen – het land van vrijheid. Onderweg ontmoet Shero talloze mensen met wie hij korte vriendschappen heeft. Hij is goed in het leggen van sociale contacten. Hij spreekt mensen aan alsof hij ze allang al kent. En de vriendelijkheid wordt even hartelijk beantwoord. (In oorlog en nood praten mensen veel gemakkelijker tot elkaar en delen elkaars leed.) Hij hoeft alleen maar zijn naam te noemen en mensen weten meteen wie hij is: de radioprogrammamaker die kort geleden dingen zei die hij niet had moeten zeggen. (…) Het boek is in een poëtische stijl geschreven. Zinnen resoneren met een diepgaande wijsheid. (…)
Dichter en beeldend kunstenaar Saya Yasmine Amores publiceerde eerder gedichten en romans onder het pseudoniem Cándani.
Lees hier verder
Meer over En de zee spleet in tweeën
Meer over Saya Yasmine Amores op deze site
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het is zover! De befaamde dichter komt op zijn dooie gemak aanlopen.» – Saya Yasmine Amores

VoorplatZoekennaarSlory75Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op Caraïbisch Uitzicht, 30 december 2019:
(…) Het verhaal is spannend geschreven, het houdt de aandacht van de lezer vast. Het zoeken naar de legendarische dichter is de bezieling van dit boek. De lezer wil weten wanneer De Haan de dichter Michaël Slory ontmoet – en hoe de ontmoeting zal gaan. En waarom zoekt hij eigenlijk naar hem? Suriname heeft toch veel meer dichters! Deze reis die De Haan naar Suriname maakt is te vergelijken met een reis naar een voorouderland of een vaderland. Iemand die vele generaties later op zoek gaat naar dingen waar hij heel zijn leven mee bezig was. Dan heb je zoveel vragen, fantasieën en beelden over hoe dat land zal zijn. En je afvragen wie en wat je wel tegen zal komen. Het is zoeken naar iets: een thuisgevoel. Een soort van herkenning en erkenning dat je er bent in je land van oorsprong. Ik voel een spanning bij De Haan. En die spanning heeft niet alleen te maken met Michaël Slory. Maar ook met het gegeven dat De Haans literaire carrière als schrijver en dichter al tientallen jaren verbonden is met de Surinaamse schrijvers en dichters. Los hiervan heeft Suriname een koloniaal verleden. Zal Suriname wel hetzelfde Suriname zijn als De Haan in zijn gedachtewereld geschapen heeft aan de hand van de verhalen die hij over Suriname gehoord heeft door de jaren heen? (…) Het boek begint met een flashback waarin de schrijfster Cynthia McLeod en De Haan elkaar ontmoeten. Zij vertelt dat zij Michaël Slory sinds haar schooltijd kent. Ze zaten samen in één klas. En dat Michaël Slory ook een heel goede pianist is. Piano spelen leerde hij van de paters op de katholieke school. Michaël Slory ging naar Nederland om Spaans te studeren. Hij maakte zijn studie niet af – heimwee bracht hem terug naar zijn vaderland. Hij nam een map vol met gedichten mee. Terug in zijn vertrouwde omgeving begon hij nog meer gedichten te schrijven en te publiceren in eigen beheer. Hij werd een bekende dichter. Hij zou niet meer terugkeren naar Nederland. Ook niet toen hij vele jaren later een van de grootste dichters van Suriname werd en verschillende uitnodigingen kreeg voor optredens in Nederland. Hij wees iedere uitnodiging af. (…)
Dichter en beeldend kunstenaar Saya Yasmine Amores publiceerde eerder gedichten en romans onder het pseudoniem Cándani.
Lees verder op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over Michaël Slory op deze site
Meer over E. de Haan op deze site
Meer over Saya Yasmine Amores op deze site
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Heb ik die avond met een professor zitten dineren?» – Saya Yasmine Amores

RudyBedachtFoto Michel Szulc-Krzyzanowski

S. Yasmine Amores over Rudy Bedacht (Paramaribo, 14 september 1932 – Amsterdam, 2 oktober 2019);
Op 2 oktober 2019 overleed op 87-jarige leeftijd de Surinaamse dichter en muziekpedagoog Rudy Bedacht (ps. van Corly Verlooghen). Uitgeverij In de Knipscheer was en is niet de uitgever van zijn werk, maar zijn dichterschap kwam wel in woord (inleiding, poëzie) en beeld (fotografie) aan bod in ‘Woorden op de Westenwind’ van Michiel van Kempen en Michel Szulc-Krzyzanowski , waarin hij een van de tien geportretteerde ‘Surinaamse schrijvers buiten hun land van herkomst’ is. Dichter en beeldend kunstenaar S. Yasmine Amores (die eerder publiceerde onder het pseudoniem Cándani) haalt in haar artikel ‘Hij vertelt geen sprookjes!’ herinneringen aan hem op.

«Hij kwam binnen met muziek. Eerste keer dat ik Rudy Bedacht gitaar hoorde spelen was op een literaire avond in de Bijlmerflat van Michiel van Kempen. Dat was begin 1991. (…) Na die avond zou ik Rudy Bedacht verschillende keren ontmoeten. De gesprekken gingen over poëzie. In zijn gesprekken was hij zeer vakgericht en hij had een overtuigingskracht in zijn zeggen en doen. In zijn stem had hij een gehalte – een rijpheid die te vergelijken was met een pianotoets die een volle klank nalaat in een woonkamer. Zou hij blues kunnen zingen? Heeft hij dat ooit gedaan? Ik ken zijn repertoire niet. Ik heb hem fragmentarisch mogen leren kennen op literair gebied. Een keer, toen ik net weg wilde gaan van een bezoek aan MvK, kwam Rudy Bedacht binnenlopen. Hij vertelde dat hij het manuscript van zijn laatste dichtbundel afhad. Toen vroeg ik aan hem: ‘O, is dat zo?’ Dat zei ik om hem te complimenteren, zoiets van: ‘Ik sta versteld van jouw productiviteit.’ Verbaasd vroeg Rudy Bedacht: ‘Natuurlijk is het zo, ik vertel je toch geen sprookjes?’ Dat antwoord van hem komt altijd terug in mijn gedachten wanneer ik aan hem denk. Gedichten en Sprookjes. Twee schone woorden naast elkaar. Wanneer ik tot hem sprak, werd ik soms ongeduldig. Ik wilde snel-snel en gauw-gauw zoveel mogelijk horen en weten over de gedichten. (…) ‘Je moet rustig aan doen in het leven,’ zei hij tegen mij. (…)»
Lees hier verder
Meer over ‘Woorden op de Westenwind’
Meer over Cándani