«Nielsen weeft rondom de kern van het verhaal een mooi web van intriges.» – Jan Stoel

Over ‘Vrouw met litteken’ van Harman Nielsen op Bazarow, 6 juli 2024:

Het verhaal speelt zich af in Den Haag en draait om het onderzoek naar de dood van Antonia van Staveren. Ze is voor BuZa en de AIVD beheerder van een safehouse, een veilige plek voor mensen die even onder de radar moeten blijven. Ze woont er ook. (…) De eenenzestigjarige juriste Suzanne Plantijn belt aan bij Jonkheer Daniël Rengers van Unia, voormalig diplomaat en nu kunstschilder. Suzanne werkt bij de CTIVD. Daar houdt men toezicht op de rechtmatigheid van het handelen van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. (…) Daniël is ongeveer even oud als Suzanne en ze hebben elkaar vijftien jaar geleden voor het laatst gezien tijdens een opdracht in Serajevo. (…) Ze vraagt Daniël om de dood van Antonia van Staveren mee te onderzoeken. Ze denkt namelijk dat hij als kunstschilder beter kan kijken dan zij zelf. (…) Het safehouse blijkt ook een bordeel dat bezocht werd door personeel van diverse departementen. (…) Nielsen weeft rondom de kern van het verhaal een mooi web van intriges. (…) Hij slaagt erin om de verhaallijnen van alle personages logisch met elkaar te verbinden tot een plausibel plot. Hij houdt de spanning vast – je wil doorlezen – en formuleert precies. (…) Het zijn de poëtische passages die je op meerdere manieren kunt uitleggen, die de roman qua taal zo aantrekkelijk maken. (…) De ontdekkingstocht door het safehouse wordt tot in detail verteld. (…) Het hoort bij de nauwgezetheid waarmee Daniël en Suzanne het raadsel ontrafelen en word je betrokken in het proces van het oplossen van de zaak rondom Antonia. (…)

Klik voor de recensie ‘Littekens doen ons herinneren aan het verleden’
Meer over ‘Vrouw met litteken’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Je zou Gout een hedendaagse ‘homo universalis’ kunnen noemen.» – Thomas van Lier

VoorplatKorenblauw75Over ‘Korenblauw’ van Cor Gout op Literair Nederland, 3 april 2015:
De verhalen in ‘Korenblauw’ hebben met elkaar gemeen dat ze teruggrijpen op het verleden van Cor Gout, die in het naoorlogse Scheveningen opgroeide, een rustige, welvarende plaats aan de rand van de grote stad. De Duitse bezetting is echter nooit ver weg. ‘Ze waren gebleven, in en rond het park, de Duitsers, als geestelijke verstekelingen’, schrijft Gout in het verhaal ‘Van Stolkpark, verboden gebied’. In het verhaal loopt zijn hoofdpersonage rond als jongen op zoek naar spanning en avontuur. (…) In het langere verhaal ‘Zelfportret in collages’ wordt verteld hoe hoofdpersoon Patrick op latere leeftijd een intiem beeld krijgt van zijn mysterieuze vader. ‘Zelfportret in collages’ vormt een van de hoogtepunten uit de bundel omdat Patricks vader een kant blijkt te hebben die Patrick niet had verwacht. Vooral de ontknoping is een gouden vondst.
Meer over ‘Korenblauw’

«Het heel precieze boek dat Cor Gout schreef over zijn Haagse jeugd.» – Wim Noordhoek

VoorplatKorenblauw75Over ‘Korenblauw’ van Cor Gout op Avondlog, 16 januari 2015:
Gisteren kreeg ik ‘Korenblauw’ in handen, het heel precieze boek dat Cor Gout schreef over zijn Haagse jeugd. En trof daar meteen het meest voorkomende woord in de boeken waarmee ik zelf leerde lezen: ‘geheimzinnig’. Het Den Haag van kort na de oorlog en dan zeker de buurt rond het Van Stolkpark – achter Scheveningen, in de oorlog Sperrgebiet – waar Gout opgroeide was geheimzinnig tot en met. De Duitsers hadden heel de villabuurt volgestopt met bunkers en onderaardse gangen die hij en zijn vriendjes binnendrongen.
Lees hier het betreffende log
Meer over ‘Korenblauw’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer