Hugo Pos / Erwin de Vries – Twaalf Balladen

HUGO POS
ERWIN DE VRIES
Twaalf Balladen

Poëzie, Suriname
40 blz., geïllustreerd, ingenaaid, april 2005.
Formaat: 34,3 (h) x 24,8 (b) cm.
€ 24,50
ISBN: 90-6265-535-1
Eerste uitgave 2005
Uitverkocht

In de maanden voorafgaand aan zijn dood op 11 november 2000 voltooide Hugo Pos (Paramaribo, 1913) Twaalf Balladen. Op zijn verzoek maakte Erwin de Vries (Paramaribo, 1929) bij elke ballade een tekening, die in dit boek op ware grootte is afgedrukt. Twaalf Balladen bundelt zo het unieke talent van twee grote zonen van Suriname.

Hugo Pos studeerde rechten in Leiden en Parijs. Hij werkte 13 jaar in Suriname als rechter en procureur-generaal en was vanaf 1964 rechter in Amsterdam en raadsheer in Den Haag. Na zijn pensionering krijgt zijn liefde voor literatuur de ruimte, eerst als recensent van Het Parool en Trouw en vanaf 1985 als schrijver van een 15-tal bundels kwatrijnen en verhalen en van zijn met de E. du Perron-prijs bekroonde autobiografie In Triplo (1995).

Schilder en beeldhouwer Erwin de Vries wordt als een van de belangrijkste hedendaagse kunstenaars beschouwd. Hij volgde zijn opleiding tekenen en beeldhouwen in Den Haag en Amsterdam en had zijn eerste tentoonstelling op 19-jarige leeftijd. In de jaren vijftig van de vorige eeuw was hij tijdelijk kunstdocent in Suriname, waar hij zich vanaf 1984 opnieuw vestigde. In 1998 had Erwin de Vries een tentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam. Hij is de maker van het Nationaal Monument Slavernijverleden (2002).

De tekeningen van Erwin de Vries zijn in Twaalf Balladen in duotone gedrukt op 150 grams houtvrij mat papier. De bundel kon op deze wijze worden uitgegeven dankzij het Prins Claus Fonds.

Kijk voor meer informatie over Erwin de Vries op Erwin de Vries 75 jaar. http://www.suriname.nu/210cult/index.htm

Hanneke van der Hoeven – In Afrika. Beeldroman

HANNEKE VAN DER HOEVEN
In Afrika. Beeldroman

Afrika, Beeldroman
Paperback, Groot formaat, 128 blz. Geïllustreerd
ISBN 90-6265-516-5
Eerste druk 2001
€ 19,50

In de ‘beeldroman’ In Afrika bundelt Hanneke van der Hoeven haar impressies van Ghana, Burkina Fasso en Mali, impressies die nauwelijks woorden behoeven. De beelden die op het netvlies bleven branden vonden hun neerslag in dit boek waarin de lezer letterlijk met Hanneke van der Hoeven meekijkt tijdens haar reis.

Als geen ander weet ze de soepele gang van de vrouwen met hun felgekleurde, doorstikte jurken in de brandende zon te schetsen. Ze toont ons het wonderschone landschap, de huizen van ongebakken klei, de moskee van Mopti, versierd met ornamenten en torentjes. Maar ook heeft ze ook voor het verval, het vuil en de oprdringerige verkopers. Het is de contrastrijke wereld van de Bambara, Toeareg, Dogon, Peul die voor ons zichtbaar wordt in een krachtige stijl.

De Afrikaanse beelden die ze ooit verwonderd had bekeken in de musea van Afrikaanse kunsten bleken dichter bij de werkelijkheid te staan dan ze dacht, en ook haar eigen tekeningen hebben soms die bizarre vervormingen – als in een door malaria opgewekte koortsaanval.

Hanneke van der Hoeven (1955) is schilder. Zij voltooide de kunstacademie in Groningen, publiceerde strips in onder meer de Groene Amsterdammer en maakte kinderboeken voor Querido, o.a. Staartenboek en het bekroonde Gijsbrecht.

De pers over In Afrika
«Bijzondere tekeningen en trefzekere ‘bijschriften’. De sobere impressie in zwart-wit vormen een sterke reeks.» – De Volkskrant

Lex van de Haterd (red.) Bloemen in het zand. Pieter Wiegersma, een oeuvre

Lex van de Haterd (red.)
Bloemen in het zand
Pieter Wiegersma, een oeuvre

Nederland. Kunst
Ing. groot formaat, 50 zw. ill., 37 kleurill, 104 blz.
Eerste druk, 2000, € 52,50
Tweede druk € 29,50
ISBN 978-90-6773-024-2

Pieter Wiegersma wordt vaak aangeduid als ‘de zoon van’ Hendrik Wiegersma, het vermaarde dubbeltalent, arts en schilder uit Deurne. Die aanduiding is een beetje de tragiek van zonen en dochters van alle beroemde vaders. Het is ook waar dat een deel van Pieter Wiegersma’s werk in het teken staat van en zelfs gewijd is aan zijn vader: diverse publicaties en het oprichten van Gemeentemuseum De Wieger, waar hij zelf tien jaar lang artistiek directeur was.

Echter, Pieter Wiegersma (1920) is vooral zelf ook beeldend kunstenaar van met name monumentaal werk (glas-in-lood, wandtapijten, mozaïek), en heeft daarnaast ook naam gemaakt met zijn sieraden, als schilder en tekenaar, en als schrijver.

Zijn solotentoonstellingen en groepsexposities van de laatste zestig jaar zijn misschien op een pagina te noemen. Toch is een belangrijk deel van zijn werk voortdurend te zien en openbaar toegankelijk op een kleine honderd locaties: (gebrandschilderd) glas-in-lood in talrijke kerken en kapellen (waaronder de St. Janskathedraal in Den Bosch), keramiek, mozaïek, wandtapijten in onder meer provinciehuizen, gemeentehuizen, ziekenhuizen, scholen en banken.

Bloemen in het zand bevat vier inleidingen (door de kunstpublicisten Lex van de Haterd, Rob Smolders, Maarten Beks en Jef van de Sande), die elk een aspect van Wiegersma’s veelzijdigheid belichten, gevolgd door ruim 50 pagina’s reproducties van zijn werk, waarvan 37 in vierkleuren, en besloten met een uitgebreide appendix.

Pieter Wiegersma – Postbode van de hemel

PIETER WIEGERSMA
Postbode van de hemel

Nederland. Verhalen
Luxe paperback met flappen, 222 blz., € 15,75
ISBN 90-6265-439-8
Eerste druk 1997

In de jaren dertig, en in vele jaren daarna, kende Nederland een unieke plek waar, toen nog onbekende, kunstenaars van binnen en van ver over de grenzen elkaar troffen, zoals de Zwitserse schrijver Charles Albert Cingria, de Belgische schilder en beeldhouwer Constant Permeke en de uit Rusland afkomstige Franse beeldhouwer Ossip Zadkine.
Plaats van samenkomst was niet Amsterdam of Den Haag, maar Deurne, middenin de Brabantse Peel ten huize van Hendrik Wiegersma, de schilder en legendarische arts op wie Anton Coolen zijn roman Dorp aan de rivier baseerde.
Meer dan eens vertrok het gezelschap naar Parijs om ook daar te duelleren met het potlood of het woord.

Pieter Wiegersma (1920), zoon van en zelf beeldend kunstenaar, groeide op in deze kunstanaarsscene en maakte hen allen van jongs af mee. Sindsdien heeft hij een open oog en oor voor de kwaliteiten van anderen, weet hij als geen ander dat ook de clochard of de vergeten kunstenaar zijn verhaal heeft en staat zijn leven in het teken van de kunst. Zo is hij initiatiefnemer van museum De Wieger in Deurne.

«Dat eens zo grote beroemdheden in onze tijd uit de vergetelheid te voorschijn gehaald worden is een grote verdienste van zulke vertellers als Pieter Wiegersma.» – Albert Helman in 1996

Vijftien verhalen over kunstzaken, zoals de stoel van Van Gogh, de bronzen penning van keizer Haile Selassie, De Zeug van Rik Wouters, over Solemis en andere ‘postboden van de hemel’, zoals de kunstenaars Ossip Zadkine, Constant Permeke, Charles Albert Cingria en Hendrik Wiegersma, opgetekend door Pieter Wiegersma, de ooggetuige die hen overleefde.