Over ‘Medardo de Marchena: staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’ door Aart G. Broek voor NBD / Biblion, 22 september 2021:
Een vroeg voorbeeld van verzet tegen het Nederlandse koloniale bestuur op Curaçao was P.M.M. Medardo de Marchena (1899-1968), die in 1929 een publicatie het licht liet zien met scherpe kritiek op Nederland, de Rooms-Katholieke Kerk en de missie en tenslotte het internationale grootkapitaal. Hij schreef dit in het Papiaments, de Creoolse moedertaal van Curaçao. In dit boek is een Nederlandse vertaling opgenomen met vooraf een uitgebreide inleiding over de situatie in de Nederlandse Antillen voor en na de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de oorlog werd hij geïnterneerd op Bonaire, waar hij na zijn vrijlating bleef wonen. De
uitgave is uitvoerig verantwoord en voorzien van een literatuuroverzicht. Behoudens een portrettekening is de publicatie niet geïllustreerd.
Meer over ‘Medardo de Marchena. Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: slavernij
«Fascinatie voor Edgar Allan Poe omgezet in schitterende vertelling.» – Kees de Kievid
Over ‘Mallura’ van Clyde Lo A Njoe op Boekenbijlage, 21 augustus 2021:
Het overlijden in het Washington College Hospital op 7 oktober 1849, van de in eigen land en tijdsperiode, miskende auteur is Edgar Allan Poe (Boston 1809-Baltimore 1849), is met raadselen omgeven. Wat is de doodsoorzaak en wat is er gebeurd in de dagen voordat men hem in deplorabele toestand op straat aantrof? (…) Vanuit allerlei disciplines is er (wetenschappelijk) onderzoek gedaan, maar definitieve conclusies werden er niet getrokken. Dat geldt ook voor de, naar mijn weten, enige roman (Matthew Pearl: ‘The Poe Shadow’ – 2006) waarin twee koppels speurders geen uitsluitsel gaven over de mysterieuze dood van Poe. Zou het nu dan eindelijk gaan gebeuren in de nieuwe roman ‘Mallura’ van Clyde R. Lo A Njoe? Hij geeft zeker blijk een eminent kenner van het leven en werk van Poe te zijn. Daar moet grondige research hebben plaatsgevonden. Zelfs een zekere mate van fascinatie. (…) De personen in zijn roman hebben werkelijk geleefd en zijn allen op een of andere manier bij het leven en het werk van Poe betrokken geweest. Zijn twee protagonisten, de speurders Mallura en Dempsey zijn wel uit zijn brein afkomstig. (…) Buiten een schitterende vertelling, in taal passend bij de beschreven tijdsperiode, over de speurtocht en het leven van Edgar Allen Poe, moeten we bewondering hebben voor hoe de auteur zijn fascinatie omzet in een roman. Een boek dat je niet alleen moet lezen, maar vooral voelen!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Mallura’
Meer over Clyde Lo A Njoe bij Uitgeverij In de Knipscheer
Online bijeenkomst met Aart Broek over Medardo de Marchena
Dutch Caribbean Book Club organiseert op zaterdag 31 juli 2021 een online bijeenkomst met dr. Aart G. Broek over zijn onlangs verschenen boek over Medardo de Marchena.
Op 1 juli 1863 maakte een proclamatie van koning Willem III formeel een einde aan slavernij op de Nederlands-Caribische eilanden. De slaven verloren de status van bezit en zouden gaandeweg volwaardige burgers worden. Ruim 65 nadien schreef Medardo de Marchena het schotschrift Ignorancia ó Educando un pueblo, waarin hij onomwonden stelde dat van de beoogde emancipatie niets terecht was gekomen. Het kwam De Marchena duur te staan. Gebrandmerkt als ‘staatsgevaarlijk’ bracht hij de oorlogsjaren door in een interneringskamp op Bonaire. Bent u geïnteresseerd en wilt u deelnemen aan deze online bijeenkomst? Dan kunt u zich vóór 30 juli aanmelden via: dutchcaribbeanbookclub@gmail.com. Daarna ontvangt u een link voor het bijwonen van de bijeenkomst. Aanvang 15.00 uur (NL) / 9.00 uur (ABC-eilanden). Organisatie Magda Lacroes van Dutch Caribbean Book Club.
Lees hier verder
Meer over ‘Medardo de Marchena. Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het beeld van het koloniale verleden van Nederland kantelt.» – Aart G. Broek
Over ‘Medardo de Marchena. Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’ van Aart G. Broek op Dossier Koninkrijksrelaties, 28 juni 2021:
Het beeld van het koloniale verleden van Nederland kantelt. De bijstelling rechtvaardigt het vernoemen van straten, lanen en pleinen naar Medardo de Marchena én dat de beeltenis van hem in marmer, brons en olieverf her en der opduikt. (…) Deze dwarsligger verdient meer aandacht. (… ) In 1929 publiceerde Medardo de Marchena het Papiamentstalig schotschrift ‘Ignorancia ó Educando un pueblo’. (…). Hierin haalt hij onstuimig uit naar het koloniale bestuur, de rooms-katholieke missie en het internationale grootkapitaal – met name de invloedrijke raffinaderij – op Curaçao. (…) Afgelopen week verscheen het pamflet, voorzien van een uitgebreide inleiding, voor het eerst in Nederlandse vertaling: ‘Onwetendheid of De vorming van een volk’. (…) Verzet vereiste leiderschap in het organiseren ervan. De Marchena kwam door de uitgave in beeld bij de inlichtingendienst op het eiland. Inspanningen om hem gevangen te zetten mislukten, omdat wetgeving over vrijheid van meningsuiting juridische hindernissen opwierp. Die verdwenen met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Medardo werd opgepakt vanwege de dreiging om een staatsgevaarlijk gedachtegoed uit te dragen. Hij bracht de vijf oorlogsjaren door in een interneringskamp op Bonaire. (…) Hij overleed op 15 mei 1968 op het eiland waar hij zich thuis was gaan voelen. (…)
Lees verder op Dossier Koninkrijksrelaties
Meer over ‘Medardo de Marchena. Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Naar Medardo de Marchena mogen we wel een straat vernoemen en zijn beeltenis mag wel in brons worden gegoten.» – Aart G. Broek
Over ‘Medardo de Marchena. Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’ van Aart G. Broek op Joop [BNN Vara], 28 juni 2021:
Op 1 juli 1863 werd voor de Antilliaanse eilanden de slavernij afgeschaft, waarmee de Afro-Antilliaanse emancipatie een motiverende impuls kon worden gegeven. Ruim vijfenzestig jaar nadien constateerde Medardo de Marchena dat er van die emancipatie absoluut niets terecht was gekomen. In 1929 publiceerde Medardo de Marchena het Papiamentstalig schotschrift ‘Onwetendheid of De vorming van een volk’. (…) In ongekend felle bewoording hekelde De Marchena het racisme en de hypocrisie van de – lokale en moederlandse – blanke elite en de uitbuiting van de Afro-Curaçaose bevolking. (…) De slavernij had onderdanigheid er systematisch ingeramd. Ook na decennia kon nederigheid pas worden omgebogen naar krachtdadig verzet door manmoedig handelen van onbevreesde enkelingen die zich gesteund wisten door massa’s aanhangers. (…) Naar Medardo de Marchena mogen we wel een straat, een laan en een plein vernoemen en zijn beeltenis mag wel in brons worden gegoten. (…) Bij gelegenheid van de herinnering aan de afschaffing van de slavernij is het pamflet, voorzien van een uitgebreide inleiding, voor het eerst in Nederlandse vertaling verschenen. (…)
Lees verder op Joop.nl
Meer over ‘Medardo de Marchena. Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer
Online interview door Reinjan Mulder via Zoom over ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar.
Reinjan Mulder over ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar, woensdag 21 april 19.30 uur:
Vijfenveertig jaar geleden, bij de onafhankelijkheid van Suriname, konden Surinamers hun Nederlandse paspoort alleen behouden als zij naar Nederland verhuisden. Wat hun komst met hen deed, en met Nederland, laat Henna Goudzand Nahar zien in haar nieuwe roman ‘De geur van bruine bonen’. «‘De geur van bruine bonen’ wroet nog het diepst in de psychologie van een Surinaams gezin in Nederland; Henna Goudzand Nahar laat op tal van bladzijden subtiel merken hoezeer de slavernijgeschiedenis ook in een moderne setting kan doorwerken. Intussen passeren tal van zaken die kenmerkend zijn voor mensen die een andere cultuur met zich meedragen.’» – Michiel van Kempen, hoogleraar Caribische literatuur aan de Universiteit van Amsterdam. Reinjan Mulder, schrijver en voormalig criticus bij NRC, gaat met Henna Goudzand Nahar in gesprek over ‘De geur van bruine bonen’ en haar visie op de integratie van Surinamers in Nederland, de drugsproblematiek van de jaren 70 en de daarmee verbonden generatieconflicten. Aanmelden kan via info@linnaeusboekhandel.nl
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Daarom is dit boek nu belangrijker dan ooit.» – Estefanía Pampín Zuidmeer
Over ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op La Chispa, 13 maart 2021:
(…) De roman (…) behandelt complexe thema’s zoals verstoorde familierelaties, psychische crisissen én het slavernijverleden. (…) Goudzand (1953, Paramaribo) weet verder heel goed de emotionele lading van persoonlijke kwesties uit te leggen, maar tegelijkertijd slaagt ze erin een breder beeld te geven over de personages, hun geschiedenis en hun land van herkomst. Ze legt haarfijn in haar boek uit hoe het slavernijverleden vandaag de dag het leven van een deel van de Surinaamse bevolking beïnvloedt. (…) Via de personages reflecteert Goudzand op de impact van de slavernij op zaken als opvoeden, het gezin, de schaamte om kroeshaar en de directheid waarmee soms gesproken wordt. (…) Zaken die soms botsen met de Nederlandse cultuur en doordrongen zijn van vooroordelen. In onze huidige tijd moeten we praten over ons gezamenlijk slavernijverleden, en erkennen wat voor impact dit nog steeds heeft op mensen en samenlevingen in de wereld. Daarom is dit boek nu belangrijker dan ooit. Het biedt kansen om Suriname te begrijpen en mensen te verbinden. Niet alleen voor Nederlanders, maar ook voor Surinamers zelf.
La Chispa is een journalistiek platform over Latijns Amerika.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een kleinood van een singer-songwriter.» – Pablo Cabenda
Over het werk en de 2021-tour van dichter en singer-songwriter Raj Mohan in De Volkskrant, 17 februari 2021:
(…) Raj Mohan, die in 1974 uit Suriname hiernaartoe kwam en 47 jaar in Utrecht woont, besloot een eigen repertoire in zijn taal [het Sarnámi van de Hindoestanen in Suriname] bij elkaar te schrijven. (…) Zoals Indiërs migreerden van het ene continent naar het andere, zo doet de muziek van Raj Mohan talloze plekken aan. Ook in zijn teksten zijn sporen van de Hindoestaanse diaspora te vinden. Zijn laatst verschenen ep Dui Mutthi en het oudere nummer Kantráki vertellen over hoe Indiërs rond 1900, na de afschaffing van de slavernij, werden verscheept naar Suriname om er te werken als contractarbeiders. (…) Niet dat Mohans verhaal altijd weerklank vond. Na succes in het live circuit van de jaren negentig, sloeg de kaalslag toe. De draconische culturele bezuinigingen in 2011 resulteerden erin dat bijna alle Nederlandse podia die voornamelijk niet-westerse muziek programmeerden hun deuren moesten sluiten. (…) In India werd Mohan een graag geziene gast in het land waar hij elk jaar toert. Hij heeft de muziek gecomponeerd en gezongen voor de Indiase film Papihra, een familiedrama met een internationale cast, die ook in Nederland en Suriname uit zal komen. En vorig jaar werd hij benoemd tot adjunct-professor diasporastudies aan de Mahatma Gandhi Central University in Motihari in India. En zo kwam de muziek van de ambassadeur van de Sarnámi, na omzwervingen over oceanen en transformaties door de tijd, weer naar huis. (…)
Zijn beide dichtbundels en diverse van zijn cd’s zijn te bestellen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lees hier het interview in De Volkskrant
Lees hier het signalement op Caraïbisch Uitzicht
Meer over het werk van Raj Mohan op deze site
«Met ‘Kollektieve schuld’ schreef Edgar Cairo in 1976 een boek waar uitgevers nu naar snakken.» – Rasit Elibol
Over ‘Kollektieve schuld’ van Edgar Cairo in De koloniale leeslijst, (Dichters & Denkers) De Groene Amsterdammer, nr. 37, 10 september 2020:
Na het lezen van het werk van Edgar Cairo (1948-2000) kun je maar één ding concluderen: Nederland was nog niet klaar voor een schrijver als hij, met zijn eigen taal, zijn eigen woorden, zijn eigen vertelstructuren. Een Afro-Surinaamse man die vond dat de kolonisator geen alleenrecht had op de taal en dat de eigen taal niet onder mocht sneeuwen. (…) Misschien kun je ook wel zeggen dat Cairo zijn tijd te ver vooruit was. Zijn boodschappen zouden vandaag de dag hier in veel betere aarde vallen. Eigenlijk is het gek en opvallend dat Cairo niet ontdekt is door de huidige generaties die opkomen en gelijkheid eisen voor zwarte levens. (…) Met ‘Kollektieve schuld’ schreef Cairo een speelse familieschets waarvan het verhaal ogenschijnlijk simpel is: een Surinaamse familie – niet zomaar een uiteraard, maar een met allerlei gebreken – wordt bijeengeroepen om een reeks winti-rituelen te organiseren om de ‘collectieve schuld’ uit het verleden af te wassen en zo de problemen en ziektes weer onder controle te krijgen. (…) De verhouding die het boek heeft met de winti-praktijken is nogal ambivalent en je voelt al snel aan dat het helemaal misgaat. Gruwelijk mis zelfs. Winti is een typisch Surinaamse religie, een samensmelting van verschillende Afrikaanse religies die op plantages samen werden gebracht door tot slaaf gemaakten. Tot het begin van de twintigste eeuw was het verboden, net als de eigen taal dus. (…) Die wat vreemde eigen taal van die grote Afro-Surinaamse man die voor anderen speels was en voor Cairo niks minder dan een statement: als zwart persoon moet je jezelf niet verloochenen.
Lees hier het artikel van De Groene-redacteur Rasit Elibol
Meer over ‘Kollektieve schuld’
Meer over Edgar Cairo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lees ook over andere In de Knipscheer-auteurs in ‘De koloniale leeslijst’
Caribische eyeopeners in Podium Mozaïek
Caribische eyeopeners in Podium Mozaïek op 18 oktober 2020:
Uitgeverij In de Knipscheer, de kleurrijkste uitgever van Nederland, nodigt u uit Caribische eyeopeners, een spannende presentatie van de nieuwe boeken uit het Caribisch Gebied, op zondag 18 oktober 2020 in Theater Podium Mozaïek in Amsterdam. Het is voor het 10de achtereenvolgende jaar dat de uitgeverij op deze wijze aandacht vraagt voor de literatuur uit de voormalige Nederlandse koloniën, inclusief voormalig Nederlands-Indië. Met presentaties, lezingen, voordrachten, muziek en film. In de loop van de maanden augustus en september is hieronder het programma regelmatig nader ingevuld met de nieuwe titels van 2020 en optredende auteurs.
Ronny Lobo met De bouwval, Clyde Lo–A-Njoe met Het dossier van de drakendoder, Henna Goudzand-Nahar met De geur van bruine bonen, Diana Tjin met De catalograaf, Saya Yasmine Amores met Het verdriet van de fluit, Sakoentela Hoebba met Een schoolvakantie, Henry Toré met De eed, Michiel van Kempen met Het eiland en andere gedichten, Carla van Leeuwen met Because en andere gedichten (bezorgd door Klaas de Groot), Fred de Haas met Servus. Macht, slavernij, uitsluiting en verzet.
Noteer de datum in uw agenda.
Kaarten online. € 10,00 incl. pauzedrankje*
Geen kaartverkoop aan de zaal, ook niet op 18 oktober.
* Reserveer snel. Het aantal toegangskaarten is i.v.m. coronarichtlijnen beperkt.
Podium Mozaïek, Bos en Lommerweg 191, 1055 DT Amsterdam. Klik: Route & bereikbaarheid. Op zondag in de omgeving vrij parkeren.
Zondag 18 oktober 2020, foyer open 13.30 uur; zaal open 14.15 uur, programma 14.30 tot 17.00 uur. Na afloop boekenverkoop en signeren in de zaal; niet in de foyer.
Podium Mozaïek: 020-580 0381 [++ 3120 580 0381]
*Alleen als het digitaal bestellen van kaarten bij het theater niet lukt, mag u de kaarten ook bestellen bij indeknipscheer@planet.nl
Meer over de vorige edities in Podium Mozaïek