Tag: sociologie

«Politieke correctheid is te vaak een obstakel.» – Eric de Brabander

Over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’ van Aart G. Broek uit 9de Cola Debrotlezing, 28 september 2024:

(…) De historisch socioloog en letterkundige Aart G. Broek gooide zijn gedachten in de ring in zijn dit jaar verschenen essaybundel Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken en maakte zich druk over hoe het bewustwordingsproces over het slavernijverleden vormgegeven wordt. (…) Aart Broek durfde het aan tegen de stroom in te roeien. Terecht, want politieke correctheid is te vaak een obstakel. Excuses, een miljoenen kostend slavernijmuseum en zelfs selectiecriteria voor diegenen die de boodschap aan de Nederlandse bevolking moeten overdragen. Ik vraag me af welke test je moet doorstaan om een officiële ‘emancipatoire heilsprofeet’ te worden. Behalve dan dat het belangrijkste criterium het ‘van kleur’ zijn is. Want, laten we eerlijk zijn, wie kan zich beter inleven in het perspectief van zwarte slaven dan zwarte mensen? Moeilijk, want zuiver zwarte mensen zijn op ons eiland nauwelijks meer te vinden. Alles is gemengd. Koffie met een klein beetje melk, met meer melk, met veel melk. Vrijwel iedereen is afstammeling van zowel slaaf als slavenhouder, of geïmporteerd van buitenaf. ‘Het zijn de heilsprofeten die met een door tientallen miljoenen euro’s gestutte campagne de witte  bewoners achter de duinen bewust maken van datgene waaraan zijzelf en hun voorvaderen zich in de koloniën hebben schuldig gemaakt en zich nog steeds schuldig maken,’ zo schrijft Broek. ‘Zo wordt de geschiedenis afgeschaafd, tot slechts de gefolterde zwarte slaaf resteert.’ Ik moet hem gelijk geven. Leed-concurrentie, noemde de schrijver Rudy Kousbroek het, al had hij het over Nederlands Indië en niet over de koloniën in de West. (…)

Bron
Meer over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’
Meer over de boeken van Eric de Brabander
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Bevrijd de nationale herdenking van het slavernijverleden van raciale ketenen.» – Aart G. Broek

Aart G. Broek over aankondiging van de conferentie “The National Slavery Museum: Building Bridges” op donderdag 10 oktober 2024:

Deze dag staat in het teken van het erkennen van onze gedeelde geschiedenis en de blijvende impact van slavernij op de huidige sociale, culturele en juridische systemen. De conferentie vindt plaats op donderdag 10 oktober 2024, met inloop vanaf 9:30 uur en het programma start om 10:00 uur en duurt tot 12:30 uur in De Duif, Prinsengracht 756, Amsterdam. Het programma is kosteloos, maar alleen toegankelijk na aanmelding. Onder de aankondiging van de conferentie op Caraïbisch Uitzicht plaatste onderzoeker Aart G. Broek onderstaande reactie: «Building Bridges? (…) Geketende en gevluchte slaven, schrijvers en vakbonden, vrouwen in alle mogelijke hoedanigheden, georganiseerde groepen en moedige dwarsliggers, religieus bevlogen rekkelijken en preciezen, wetenschappers en politici spanden en spannen zich in om werk- en leefomstandigheden te verbeteren. Met succes. Zij vormen voorbeelden om zich aan op te trekken en vooral ook om alert te blijven. Emancipatie is geen kleur gebonden behoefte maar een algemeen menselijk verlangen. Vandaag de dag met plezier aan de slag kunnen gaan, is in ieder geval de krachtige inspanning van voorgaande generaties met een waaier aan etnische diversiteit. Een indrukwekkende vooruitgang. Daar mogen we wel bij stilstaan, maar behoeft dit een specifiek zwarte huidkleur te krijgen? Kleurloos stilstaan bij emancipatie is wel zo gepast en ondermijnt het racisme in plaats van het te voeden. Bevrijd de nationale herdenking van het slavernijverleden van raciale ketenen (en lees: ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’, Haarlem: In de Knipscheer, 2024)»

Bron
Meer over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Kwetsend speurwerk, gebrekkige bronnen, gebelgde erven scherpen de geest.»

Lezing dr. Aart G. Broek in het Nationaal Archief van Curaçao op 9 oktober 2024:

Veertig jaar onderzoek verrichten naar en publiceren over mensen en over (hun) emancipatoire ontwikkelingen leveren vele opmerkelijke ervaringen op. Uitersten liggen op het pad, enerzijds archieven die sluiten, ernstige verwijten en zelfs dreigende rechtszaken, anderzijds zijn er onverwachte bronnen, hulpvaardige erven en inspirerende informanten.  Aan de hand van persoonlijke ervaringen opgedaan met meer of minder bekende yu’i tera (landskinderen) komen randvoorwaarden voor onderzoek in beeld. Een luchtige beschouwing over uitdagende actoren en factoren van un pueblo na kaminda (een volk op weg). Van Aart G. Broek verschenen recentelijk in boekvorm het schotschrift  ‘Medardo de Marchena: Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’ en het essay ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’

Klik hier voor de uitnodiging.
Meer over ‘Medardo de Marchena: Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’
Meer over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

«In een persoonlijke en soms bloemrijke stijl geschreven essays.»

VoorplatRazendestiltes-75Over ‘Razende stiltes’ van Artien Utrecht voor NBD/Biblion, 24 augustus 2022:
(…) Bundel met essays over onderwerpen rond kunst, architectuur, cultuur, sociologie en politiek. Aan alle essays ligt de persoonlijke ervaring van de schrijfster ten grondslag. (…) Artien Utrecht (1950), van huis uit stedenbouwkundige, is het grootste deel van haar leven als onderzoeker en projectmedewerker werkzaam geweest in de internationale samenwerking. (…) Daarin bekleedde zij posities waarin de strijd voor mensenrechten vooropstond. Opgegroeid in Indonesië, kwam zij op haar twintigste naar Nederland. In 2018 begon zij met het schrijven van essays. (…) ‘Razende stiltes’ is haar eerste essaybundel. (…)
Lees hier het signalement
Klik hier voor het bekijken van de boekpresentatie
Meer over ‘Razende stiltes’
Meer over Artien Utrecht bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De noodzaak van dwarsliggers.»

Aart G. Broek over Vestia-directeur Erik Staal op Joop.nl, 13 juni 2014:
Kritiek wordt nogal eens weggemoffeld binnen bedrijven en organisaties. Of komt door de heersende cultuur gewoon niet meer boven drijven. Niettemin is tegenspraak cruciaal om fiasco’s te voorkomen, zo tonen nu ook weer de debacles bij de woningcorporaties aan. Voor tegenspraak was bij de corporatie Vestia geen plaats onder het bestuurlijke regime van Erik Staal. Dit vernam de Parlementaire Enquêtecommissie Woningcorporaties uit de mond van de man die Staal opvolgde als interim-bestuurder, Gerard Erents. Geen constatering die opzien zou hoeven baren: het veronachtzamen van tegenspraak blijkt schering en inslag. (…) Bovendien mag van deugdelijk gefaciliteerde tegenspraak worden verwacht dat het een preventieve werking heeft op het steeds dreigende klokkenluiden. Rails worden stevig door dwarsliggers; organisaties ook.
Lees hier het hele artikel
Meer over ‘Dwarsliggers’

Buchi Emecheta – Het hoofd boven water

BUCHI EMECHETA
Het hoofd boven water
Oorspronkelijke titel Head Above Water
Vertaling Andrea Goldberg
Nigeria, autobiografie
Globepocket, 366 blz. € 7,50
ISBN 978-90-6265-713-1
Eerste druk maart 1993

«Openhartig en onderhoudend. Haar autobiografie is een aanwinst.» – NRC Handelsblad

Buchi Emecheta breekt met de Nigeriaanse familietraditie door de man van haar keuze te trouwen. In 1962 verhuist ze, achttien jaar oud, met hem en hun eerste kinderen naar Londen. Het huwelijk blijkt niet bestand tegen de cultuurschok van een tweederangs burgerschap. Als alleenstaande moeder wordt ze alsnog verkracht door haar gewezen man, waarna haar vijfde kind geboren wordt. Toch ziet ze kans dit leven van vernedering en pure armoede te combineren met werk (als jongerenwerkster onder vooral zwarte drop-outs), een carrière als schrijfster en een afgeronde studie sociologie.

«Een schrijnend relaas dat respect en bewondering afdwingt.» – Het Parool

Buchi Emecheta (1944) debuteert in 1972 met In the Ditch, en wordt in 1983 gekozen tot een van de Best of Young British Writers. Haar autobiografie Het hoofd boven water (1989) draagt zij op aan haar in 1984 overleden dochter Chiedu. Haar nieuwste roman Gwendolen (1991) gaat over een Caribisch meisje dat in Engeland slachtoffer wordt van incest.