Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin in MUG, 8 december 2018:
Door de dichterlijke aderen van Diana Tjin stroomt Surinaams, Chinees en joods bloed en wie weet wat nog meer. Diana bracht haar kinderjaren echter niet in Paramaribo door, maar in Amsterdam-Zuid. (…) Tjin heeft een moeder met joodse achtergrond, die katholiek gedoopt is en een Chinees-Surinaamse vader. In 1974 verhuisde het grote gezin van Amsterdam-Zuid naar de hoogbouwflat Dennenrode in de Bijlmermeer. (…) Tjin gebruikte haar ervaringen in Zuidoost voor het schrijven van haar tweede roman ‘Een Bijlmerliedje’. (…) In de roman maken we kennis met de vroegwijze boekenwurm Sheila die met haar ouders en broers dezelfde weg aflegt als Diana Tjin. (…) Vrijwel elke gebeurtenis in Sheila’s leven wordt opgehangen aan een Bijlmerliedje, vooral soulliedjes. (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
Tag: soulmuziek
«Levendige vignetten, herkenbaar en realistisch..» – Peter Bosma
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin voor NBD / Biblion, 6 december 2018:
Het tienermeisje Sheila verhuist met haar ouders en drie broers naar een flat in de Bijlmer. Ze zijn de eerste bewoners. De terugblik op haar schooltijd in de jaren zeventig bestaat uit levendige vignetten, herkenbaar en realistisch. De muziek waar ze naar luistert, speelt de hoofdrol: deze soundtrack geeft een treffend tijdsbeeld en biedt ook een weerspiegeling van haar gemoed. Daarnaast is ook plaats voor humoristische herinneringen aan de couleur locale, zoals de excentrieke buren op de galerij, of de komst van de metrolijn, waardoor het stadscentrum plotseling goed bereikbaar wordt. (…) Een heldere en gedetailleerde beschrijving van een meisje dat opgroeit. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«In helder proza schetst Diana Tjin een tijdsbeeld.» – Jannie Trouwborst
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin op Mijn Boekenkast, 16 november 2018
(…) De jaren zeventig herleven in deze coming-of-age roman over een Surinaams meisje dat opgroeit in een warm gezin in de Bijlmer. In dat gezin (vader, moeder, drie broers en een zus), maar ook in de omgeving, speelt soulmuziek een belangrijke rol. Sommige van de in het verhaal genoemde titels zullen wellicht bekend in de oren klinken, maar voor de volledigheid heeft Diana Tjin achterin het boek een lijst opgenomen met alle songs die een rol spelen in het boek. De opgroeiende kinderen uit het gezin vinden in de teksten van de songs een weerklank van hun gevoelens: twijfel, hoop, boosheid of verlangen. (…) In fragmentarische hoofdstukken, vrijwel chronologisch gerangschikt, maken we mee hoe Sheila zich ontwikkelt van timide brugklasser op het gymnasium tot een zelfbewuste jonge vrouw. Stapje voor stapje schildert Diana Tjin in helder proza hoe Sheila ontdekt wie ze is en wat ze wil. Een verhaal over vriendschappen die onder druk komen te staan, over verliefdheden, over het zoeken naar erkenning als een meisje met een Surinaamse achtergrond, over het aftasten van de door haar ouders opgelegde grenzen. Maar ook over haar verzet tegen discriminerende taal, over het besef van klassenverschil en de ergernis over leugens en afwijzing. (…)
Waar Karin Amatmoekrim met ‘Het Gym’ in de eerste plaats een belangrijk thema (discriminatie) onder de aandacht wilde brengen, wil Diana Tjin vooral een tijdsbeeld schetsen (opgroeien in De Bijlmer in de jaren zeventig). Zo bekeken zijn ze allebei geslaagd in hun opzet. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Portret van de beginjaren van de Amsterdamse Bijlmer.» – Theo Jordaan
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin op Alles over boeken en schrijvers, 20 oktober 2018:
(…) In haar tweede roman ‘Een Bijlmerliedje’ schildert schrijfster Diana Tjin een portret van de beginjaren van de Amsterdamse Bijlmer. (…) In korte schetsen tekent Diana Tjin op aardige wijze een beeld van de eerste bewoners van de Bijlmer. Daarnaast slaagt ze er goed in om het gezinsleven van een jaren 70 familie op een prettige manier te beschrijven. Rode draad in het boek is de muziek. Bovenal de soulmuziek uit de jaren 70 die als een soort van soundtrack dient voor deze sympathieke roman. (…) Het grote en kleine leed van een ontluikende puber gecombineerd met een schets van de snelle teloorgang van de Bijlmer maken het boek lezenswaardig.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Verzet tegen discriminerende taal.»
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin in Opzij, oktober/november 2018:
Tiener Sheila wordt bewust van wie ze is, van wat ze wil en denkt. Ze vraagt zich af waarom ze ‘typisch Aziatische benen’ en steil haar heeft. Een meisje dat de grenzen aftast van wat mag van haar ouders, dat zich verzet tegen discriminerende taal, klassenverschil haarscherp aanvoelt, zich ergert aan leugens en afwijzing omdat ze echt wil leven en de wereld wil ontdekken.
Lees hier het interview
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin