Over ‘De stilte van het ongesproken woord’ in Parbode, juni 2014:
In de eerste plaats natuurlijk de gedichten van achtereenvolgens Trefossa (Henri Frans de Ziel, 1916-1975), Shrinivási (Martinus H. Lutchman, geboren in 1926) en Dobru (Robin Ewald Raveles, 1935-1983). Deze dichters worden respectievelijk ingeleid door Hein Eersel, Geert Koefoed en Cynthia Abrahams. Een deel van het boek is gevuld door persoonlijke gedachten over de dichters, van onder anderen schrijfster Cynthia Mc Leod en muziekpedagoge Mavis Noordwijk (over Trefossa), lerares, publiciste Lila Gobardhan-Rambocus en dichter, zanger Raj Mohan (Shrinivási), schrijver Gerrit Barron en redacteur Chandra van Binnendijk (Dobru). En, last but not least, wordt een deel van het boek ingenomen door het muziekproject Silence of the unspoken word, de dvd met achtergrondinformatie en 15 gedichten die op muziek zijn gezet door Dave MacDonald en Robin van Geerke. (…) Een geslaagd experiment, dat niet zelden swingende en melodieuze muziek opleverde.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De stilte van het ongesproken woord’
Tag: Sranan
«Een mooie dubbeluitgave – boek en dvd – rond het werk van Trefossa, Shrinivási en Dobru.» – Joop Leibbrand
Over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’ op MeanderMagazine, 22 mei 2014:
Onder de subtitel ‘Drie Surinaamse dichters op muziek gezet’ verscheen onlangs een mooie dubbeluitgave – boek en dvd – rond het werk van Trefossa, Shrinivási en Dobru, dichters die, mede omdat ze in een sterke orale traditie staan, geworteld zijn in het collectieve geheugen van de Surinamers. Samenstellers Cynthia Abrahams (eindredactie), Hein Eersel en Geert Koefoed behandelen na enkele algemene inleidingen de drie dichters in afzonderlijke hoofdstukken, waarbij naast uiteraard een gedichtenkeuze, persoon en werk door middel van biografische overzichten, korte essays en interviews met personen die er in cultureel Suriname toedoen, ruimschoots worden belicht. Trefossa is onlosmakelijk verbonden met de verheffing van het minderwaardig geachte negerengels tot het literaire Sranan. Van zijn gedichten spreekt vooral ‘gronmama’ aan, met de beginstrofe ‘Ik ben niet ik’. Op de dvd is het een van de beste nummers geworden, verrassend gezongen door Martin Buitenhuis, leadzanger van Van Dik Hout. (…) Een van de aardigste bijdragen over Shrinivási is het korte gesprek dat Geert Koefoed over hem voerde met dichter-zanger Raj Mohan. Waarom heeft Nederland deze dichter niet omarmd? (…) Dobru was van de drie degene met de duidelijkste revolutionaire inslag. (…) Lang niet altijd heeft een bijgevoegde cd of dvd ook echt een toegevoegde waarde. Bij Silence of the Unspoken Word is dat volstrekt anders, want je zou deze dvd best als hoofdaankoop kunnen beschouwen en dan het boek als bonus. Het betreft een speciale registratie in het Amsterdamse BIM-Huis, met veel plezier en grote inzet professioneel gedaan. Beslist een aanrader, dit hele project!
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’/‘Tiri fu den wortu… di no taki’/‘Silence of the Unspoken Word’
«Een sieraad voor elke liefhebber van de Surinaamse literatuur.» – Jerry Dewnarain
Over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’ in De Ware Tijd Literair, 17 mei 2014:
‘De Stilte van het Ongesproken Woord’ is een mooie, informatieve en zeer creatieve uitgave waarin poëzie van drie stonfutu Surinaamse dichters Trefossa (Henny de Ziel), Dobru (R. Raveles) en Shrinivási (Martinus Lutchman) is verwerkt tot prachtige muziek op dvd. (…) Ieder van de drie dichters heeft zijn eigen prachtig vormgegeven deel van het boek gekregen, met veel foto’s, informatie over hun leven en werk door kenners en uiteraard een keuze uit hun gedichten. De invloed van de drie behandelde dichters op de Surinaamse literatuur is bijzonder groot. ‘Tiri fu den wortu … di no taki. De Stilte van het Ongesproken Woord’ is een sieraad voor elke liefhebber van de Surinaamse literatuur. Ook jongeren kunnen op een moderne manier kennis maken met dit muzikaal bewerkte culturele erfgoed en zelfs aangespoord worden werken van Surinaamse dichters te gaan lezen en deze creatief te gebruiken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Stilte van het Ongesproken Woord’/‘Tiri fu den wortu… di no taki’/‘Silence of the Unspoken Word’
«Een festijn van woord, beeld en klank. Werkelijk een streling voor oog, oor en geest.» – André Oyen
Over ‘De stilte van het ongesproken woord. Trefossa, Shrinivási, Dobru. Drie Surinaamse dichters op muziek gezet.’ op Ansiel, 16 april 2014:
‘De stilte van het ongesproken woord’ is een multimediaal eerbetoon aan drie grote Surinaamse dichters: Trefossa, Shrinivási, Dobru. De gedichten van deze grootheden zijn samengebracht in een schitterend boekwerk, verlucht met prachtige foto’s en tekeningen. Bij dit juweeltje zit dus ook de DVD met een keur van muzikanten die deze mooie poëzie in een onvergetelijk muzikaal en kleurrijk schouwspel brengen. Een waar Caraïbische vuurwerk vol diverse en kleurige patronen. Het project ‘Silence of the Unspoken Word’ is een festijn van woord, beeld en klank. Werkelijk een streling voor oog, oor en geest.
Lees hier de recensie of hier de kortere versie op iedereenleest.be
Meer over ‘De stilte van het ongesproken woord’
De stilte van het ongesproken woord
De stilte van het ongesproken woord [boek + dvd]
Tiri fu den wortu di no taki
Trefossa, Shrinivási, Dobru. Drie Surinaamse dichters op muziek gezet
Gedichten, essays, muziek
Nederland – Suriname
‘Silence of the Unspoken Word’ is een initiatief van Dave MacDonald
gerealiseerd door IKO Foundation
inleidingen Cynthia Abrahams (eindredactie), Hein Eersel, Geert Koefoed
fotografie/beeld Jean van Lingen, Antoinette van Maarschalkerwaart
genaaid gebonden, 22,6 x 22,6 cm, 136 blz., duur dvd 56:59
geïllustreerd met tientallen foto’s € 28,50
6 april 2014
ISBN 978-90-6265-852-7
Trefossa, Dobru en Shrinivasi zijn dichters die, elk op zijn eigen manier, een plaats hebben ingenomen in het collectieve geheugen van Surinamers. Dit op zich maakt hen al de moeite van aandacht waard. Deze mannen hebben veel meer te bieden. Hun poëzie is de uitdrukking van hun levensgang en hun zijn. Ken hen, en je zal de diepgang in hun poëzie vinden.
De poëzie van Suriname heeft zich nooit beperkt tot het papier. Integendeel. Gedichten waren er om gehoord te worden. Hun werk is al eerder in muzikale vertolking verschenen. Componisten Dave MacDonald en Robin van Geerke bouwen met de IKO Foundation voort op deze lijn. Hindi, Nederlands, Sranan, Sarnami en Engels wisselen elkaar af op een kleurrijk palet van muziekstijlen. Jazz, blues, gospel en rap gaan hand in hand met klanken van de tabla, kaseko en Caraïbische patronen.
MacDonald en Van Geerke hebben gezocht naar de stilte tussen de woorden. In die stilte hebben zij het recht opgeëist om het dichterlijk erfgoed van hun cultuur te vermengen met andere culturen, om te experimenteren en nieuwe dimensies te zoeken.
De gekozen gedichten, de levensschetsen van de dichters en de interviews zijn afgestemd op een zo breed mogelijk lezerspubliek. De samenstellers hopen dat de gedichten, die een tijdloos fenomeen zijn, door de koppeling met muziek op de bijbehorende dvd, Silence of the Unspoken Word, nog meer zullen gaan leven. Alle lezers, in Nederland of in Suriname, of ze nu tot de jongere of de oudere generatie behoren, hopen we hiermee zo enthousiast te maken dat hun belangstelling en waardering voor poëzie toenemen: voor Surinaamse poëzie in het bijzonder maar misschien ook wel voor poëzie in het algemeen.
De volgende schrijvers en musici werken aan het project Silence of the Unspoken Word mee:
Cynthia Abrahams, Gerrit Barron, Chandra van Binnendijk, Hans Breeveld, Martin Buitenhuis, Eric Calmes, Dobru, Hein Eersel, Zanillya Farrell, Quinsy Gario, Norman van Geerke, Lila Gobardhan-Rambocus, Satya Jadoenandansing, Geert Koefoed, Claudius de Krentenkoning, Ismene Krishnadath, Sanne Landvreugd, Julya Lo’ko, Dave MacDonald, Desiree Manders, Cynthia Mc Leod, Adinda Meertins, Chy-Kyria Mezas, Raj Mohan, Mavis Noordwijk, Nitti Ranjan, Roetoe Raveles, Lucas Shepherd, Shrinivási, Sim’Ran, Robert Harman Sordam, Trefossa, Armando Vidal, Yoran Vroom, Sarah-Jane Wijdenbosch,
Meer over ‘Silence of the Unspoken Word’
«Bijzondere gedichten, van hoge kwaliteit.»
Over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ van Karin Lachmising in De Ware Tijd Literair, 25 januari 2014:
Er is wél veel verschenen het afgelopen jaar. (…) En dan is er de Schrijversvakschool onder leiding van Ruth San A Jong die zelf een bundel met verhalen over de dood heeft uitgebracht, ‘De laatste parade’, mooi gedaan en een gedurfd onderwerp. Onlangs zijn er drie studenten afgestudeerd aan de Schrijversvakschool, onder anderen Karin Lachmising die kort daarna bij In de Knipscheer uitkwam met een dichtbundel, ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’, met bijzondere gedichten, van hoge kwaliteit. (.…) Het Surinaamse literaire leven is aan het veranderen.
Lees hier hier het artikel
Meer over Karin Lachmising
Meer over ‘De laatste parade’
«Liefde voor het woord in verstild dichterschap.» – Wim Rutgers
Over ‘Torent een man hoog met zijn poëzie’ van Michaël Slory in Ons Erfdeel, 18 oktober 2013: Persoonlijke ontdekkingen in de pracht van de Surinaamse natuur met zijn flora en fauna, een natuur die een nagenoeg religieuze connotatie krijgt en die op haar beurt uitmondt in een belijdenis van de liefde voor een vrouw, maar in essentie de liefde voor het leven zelf. Alles bevindt zich in één groots en samenhangend verband, waarin de dichter verblijd en verwonderd rondwaart. Zijn verbazing uit zich in talrijke vraagtekens en zijn blijdschap met haast even zovele uitroeptekens. … ). Zijn vroege poëzie was links strijdvaardig, nationalistisch met een mondiale insteek, en aanklacht tegen politiek en maatschappelijk onrecht. Maar die droom van een rechtvaardige(r) maatschappij wordt aan stukken geslagen met de militaire coup in Suriname die uitmondde in de gruwelijke decembermoorden op vooraanstaande burgers. Slory ruilde daarna de nationalistische revo-droom en de idee spreekbuis van de verdrukte gemeenschap te moeten zijn in voor een persoonlijke poëtica.
Lees hier verder
Meer over ‘Torent een man hoog met zijn poëzie’
«Shrinivási is een dichter die het leven liefheeft, en dat weet over te brengen. Eenvoudig en groots.» – Levity Peters
Over ‘Hecht en Sterk’ van Shrinivási op MeanderMagazine, 21 januari 2013:
Er is een beroemd filmpje van Pablo Picasso waarop hij, al op leeftijd, moeiteloos een duif op papier tovert. Wat komt er ook in deze poëzie een vakmanschap tot uitdrukking! Alleen wie met poëzie leeft, kan zo dichten, nee; ik schrijf het verkeerd: Alleen wie poëzie leeft kan zo dichten.
Wat is het toch waardoor je bij deze verzen het gevoel krijgt dat zij de essentie raken? Al heeft hij het alleen maar over een blad, een boom, versteende aarde…
Lees hier de recensie
Meer over ‘Hecht en Sterk’
«Behoort tot de beste poëzie die in Zuid-Amerika is geschreven.» – Ezra de Haan
Over ‘Torent een man hoog met zijn poëzie’ van Michaël Slory op Literatuurplein, 1 oktober 2012:
Dichters als Michaël Slory leven om te dichten. Eigenlijk is de man niets anders dan poëzie. De twee bloemlezingen vormen een ode aan de liefde en Suriname en behoren tot de beste poëzie die in Zuid-Amerika is geschreven.
Lees hier de recensie
Meer over Michaël Slory
«Geslaagde meesterproef.» – Ezra de Haan
Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong op Literatuurplein, 10 december 2011:
Eigenlijk is het verrassend hoeveel Ruth San A Jong in deze negen verhalen weet kwijt te raken. En natuurlijk gaan het niet alleen maar over de dood. Want ook het leven komt aan bod en de liefde, het alledaagse Surinaamse leven. Juist al die doodgewone dingen die je zelden in een roman tegenkomt. Door geen taboe uit de weg te gaan en veel humor te gebruiken is De laatste parade een mooi en erg bijzonder boek geworden. Misschien schreef de auteur de verhalen met de laatste woorden van Baas Hugo in het achterhoofd ‘Mi no wani no wan babari’: Mocht ik ooit sterven dan geen schandaal aan mijn oren, maar wel vrolijkheid en plezier.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De laatste parade’