Tag: stefaan van den bremt

«Van den Bremt onderzoekt de houding van schrijvers en dichters tegenover de moderniteit.» – Hugo Brems

Opmaak 1Over ‘De oude wereld moe. Over vernieuwers en voortzetters in de literatuur’ van Stefaan van den Bremt:
In 16 essays onderzoekt de auteur de houding van schrijvers en dichters als Nijhoff, Maeterlinck, Verhaeren, Ocavio Paz, Federico Garcia Lorca en tal van anderen, tegenover de moderniteit, tegenover de breuk tussen de oude en de nieuwe wereld. Die essays en vertalingen vormen het complement van zijn eigen poëzie. (…) Zij fungeren als elementen van een dialoog tussen Van den Bremts denken en dichten en dat van wie hem omringen of zijn voorgegaan. Hun woorden zijn aangeslibd in zijn eigen taal.

Lees hier
verder
Meer over “De oude wereld moe’

Meer over Stefaan van den Bremt

«Het zijn opmerkelijke verzen, waarin de ik zich als in een mystieke ervaring leeg maakt.» – Hugo Brems

VoorplatBlauwSlikOver ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt bij presentatie Gent, 4 oktober 2013:
Een aanzienlijk gedeelte van de poëtische kracht van deze gedichten zit juist in de manier waarop het simplisme van de tegenstelling, van eenduidige antwoorden op heldere vragen, overspoeld wordt door de ondoorgrondelijkheid van het raadsel. (…) Het zijn opmerkelijke verzen, waarin de ik zich als in een mystieke ervaring leeg maakt, een en al ontvankelijkheid voor het blauw, voor het transcendente. Spreken wijkt voor luisteren. (…) Vooral in de begin- en de slotafdeling van de bundel is de boodschap, of zelfs het engagement, het duidelijkst: met een maatschappelijk accent in de eerste afdeling, een meer existentieel in de slotafdeling. In het middendeel valt het spel met klank en ritme het meest op, het scheppen van een schoonheid in taal. Dat is daar de vorm waarin de schoonheid van de overbodige en vergankelijke dingen wordt gevat. Maar het is ook de poëtische bevrijding uit de dwang van vraag en antwoord.

Lees hier de introductie

Meer over ‘Blauw slik’

Nicolás Guillèn – Hebben en houden

NICOLAS GUILLEN
Hebben en houden Cuba / Poëzie
Vertaling: Stefaan van den Bremt
Ingenaaid, 136 blz., 20 x 14,5 cm, 17,95
ISBN 90-6265-539-4
Eerste druk 2003

In 2002 was het honderd jaar geleden dat de in 1989 overleden beroemde Cubaanse dichter NICOLAS GUILLEN werd geboren. Met zijn generatiegenoten Pablo Neruda en César Vallejo behoort hij tot de grote dichters van Spaanstalig Amerika. Met Hebben en houden verschijnt voor het eerst in Nederlandse vertaling een uitgebreide selectie uit een tiental poëziebundels van Nicolás Guillèn. Stefaan van den Bremt voegde een Nawoord toe over dé nationale dichter van Cuba en zijn dichterschap.

Nicolás Guillèn, zelf zoon van een mulat, legde de grondslag voor een Afro-Cubaanse poëzie en brak daarmee met de tot dan bestaande aan Europa schatplichtige poëzie. De Cubaanse volksmuziek, waarin tradities uit West-Afrika en Spanje elkaar gevonden hebben, werd zijn inspirerend voorbeeld. Nu de Cubaanse son in het Westen weer volop in de belangstelling is komen te staan, kan het niet anders of juist deze dichter moest mee herontdekt worden!

Lof van Cees Nooteboom: ‘Nicolás Guillèn is niet alleen de grootste Cubaanse dichter, hij is ook één van de boeiendste, muzikaalste en meest bewogen dichters van het Spaanse taalgebied, waarin hij een aantal totaal nieuwe elementen bracht, nieuwe klanken, woorden en ritmes uit zijn Afrikaanse erfenis.’

Hebben en houden is samengesteld en vertaald door STEFAAN VAN DEN BREMT, bekroond met de Belgische nationale prijs voor literaire vertalingen.

De pers over Hebben en houden
“Hoewel sommige gedichten van Guillèn uitgesproken politiek zijn, vond hij zichzelf in de eerste plaats een dichter met een melancholische inborst. Stefaan van den Bremt heeft Guillèns gedichten zo mooi en soepel vertaald dat ook de Nederlandstalige lezer zal aanvoelen dat hij een onvervangbare plaats inneemt in het Latijns-Amerikaans poëtisch panorama.” – Guy Posson in Standaard der Letteren

José Lezama Lima – Mijn ziel rust niet in een asbak

JOSÉ LEZAMA LIMA
Mijn ziel rust niet in een asbak Cuba, Poëzie
Vertaling : Stefaan van den Bremt
Paperback, 120 blz. € 17,90
ISBN 90-6265-523-8
Eerste druk 2001

De Cubaan José Lezama Lima (1910-1976) is een van de topauteurs uit de Spaans-Amerikaanse literatuur: hij wordt nu eens de Caribische Joyce genoemd, dan weer de Caribische Proust. Niet eerder werd van hem een boek in Nederlandse vertaling uitgebracht. Zoals vaak bracht proza hem de wereldroem die hij als dichter al verdiende.

In Mijn ziel rust niet in een asbak brengt vertaler Stefaan van den Bremt een belangrijke keuze van Lezama Lima’s poëzie en poëtisch proza bijeen uit elk van zijn vijf van 1941 tot 1977 uitgebrachte gedichtenbundels, zijn debuut uitgezonderd: ‘Zijn eerste dichtbundel was een revelatie. De tweede was een revolutie. De overvloed aan beelden is getemperd om een hogere vlucht te gunnen aan hyperbolische taferelen die werkelijkheid en droom laten fuseren.’ (Max Henriaquez Urena in Panorama historico de la literatura cubana).

Voor Lezama’s is poëzie een antwoord op de uitdaging van de werkelijkheid. De dichter transformeert alles wat tot het rijk van zijn verbeelding wordt toegelaten. Het onderscheid tussen mythe en wetenschappelijk feit is snel opgeheven.

Stefaan van den Bremt (1941, Aalst), sinds 2000 lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, is een erkend dichter van een 15-tal bundels (waarvan deels vertalingen verschenen in het Duits, Frans, Engels, Italiaans en Spaans) en vertaler van een dozijn werken uit het Frans (o.m. Ségou I van Maryse Condé), Spaans (o.a. Octavio Paz) en Duits (Bertolt Brecht en Franz Kafka). Zijn werk is meermalen bekroond, o.a. met de prijs voor het beste literaire debuut in 1968 en met de Belgische staatsprijs voor literair vertaalwerk in 1988.

Stefaan van den Bremt – Van een. Gedichten

Stefaan van den Bremt
Van een. Gedichten
België
Paperback, 68 blz.,
ISBN 90-6265-212-3
Eerste uitgave september 1986

Van een is een gedichtenbundel in twee cycli: het eerste deel, ‘Het onpare paar’ is een monoloog van de dichter over liefde, erotiek en de ambiguïteit binnen een liefdesrelatie; het tweede deel, ‘Zwermcel’, is geschreven in de vorm van een dialoog tussen de muze die opdrachten geeft, en de dichter die hierop reageert. Het onderwerp wordt daarmee uitgebreid tot een zoeken naar de betekenis van de inspiratie van buitenaf.
De toonzetting van Van een is muzikaal en beheerst, waarbij het sentiment door een strakke vorm in toom wordt gehouden.

Stefaan van den Bremt (1941, Aalst) heeft Romaanse filologie gestudeerd en doceert literatuur in Antwerpen. Als dichter debuteerde hij met de bundel Sextant in 1968; later verschenen Een valkuil in de wolken (1971), Lente in Vorst (1976), Andere gedichten (1980), Op een bordje volgt de rekening (1982) en Mijn verbeelding is jouw slaaf niet (1982), een verzameling essays over Latijns-Amerikaanse literatuur.
Stefaan van den Bremt vertaalde poëzie van Emile Verhaeren, Nicolas Guillén en Bertolt Brecht, evenals proza van Marie Gevers en Maryse Condé.
Hij is redacteur van het tijdschrift Kreatief en secretaris van het pen-centrum Vlaanderen. Voor zijn literair werk werd hem o.m. de Louis Paul Boonprijs (1980) toegekend.
Meer over Stefaan van den Bremt

Stefaan van den Bremt – Mijn verbeelding is jouw slaaf niet. Essays

Stefaan van den Bremt
Mijn verbeelding is jouw slaaf niet
Over Latijns-Amerikaanse literatuur
België
Paperback, 190 blz.,
ISBN 90-6265-113-5
Eerste uitgave september 1982

«Hoe zouden we geen angst hebben? We moeten onszelf nog uitvinden! We hebben onszelf alleen nog maar uitgevonden in de literatuur.
Ten overstaan van een Latijns-Amerikaanse elite die de Franse grondwet kopieert of Angelsaksische modellen, maak ik me sterk dat onze literatuur die Latijns-Amerika van binnenuit portretteert, in zijn grootheid, zijn ellende en eigenheid, het eerste rijpe discours is over Latijns-Amerika. Onze literatuur heeft een grote voorsprong op het filosofische of politieke discours.» – Alfredo Bryce Echenique in een televisie-interview met Guy Posson.

De jaren zeventig waren een ongekende bloeiperiode voor de Latijns-Amerikaanse literatuur. Critici, uitgevers en het publiek in Europa en Noord-Amerika toonden de hoogste waardering voor het werk van de romanciers, vertellers en dichters uit het subcontinent – een eer die nog nooit eerder in die mate aan auteurs uit Derde-Wereldlanden ten deel is gevallen.
In de essaybundel Mijn verbeelding is jouw slaaf niet brengt de Vlaamse dichter/vertaler Stefan van den Bremt kritieken, interviews en literaire reisverslagen bijeen, die hij in de loop der jaren aan de Latijns-Amerikaanse literatuur heeft gewijd. Op zeer omzichtige en subtiele manier ontleedt hij het werk van vele groten der Spaanstalige letteren, probeert hij achter hun drijfveren, hun engagement en hun maatschappelijke rol en positie te komen. De resulterende observaties over het schrijverschap van Neruda, Márquez, Carpentier, Cortázar, Cardenal, Llosa e.a. kunnen zonder meer gerkend tot hoogtepunten in de hedendaagse Nederlandstalige literaire kritiek.
Meer over Stefaan van den Bremt