«Bundel boordevol verlangen.» – Arne Rombouts

CoverStromenvoorDef.inddOver ‘Stromen die de zee niet vinden’ van Rob Verschuren in Enjoy Beauty (B), zomer 2019:
Rob Verschuren reist in elf verhalen de wereld rond en deelt met de lezer de zoektocht van elf alledaagse en vreemde personages. Je ontdekt alle ingrediënten van melancholie, humor en avontuur. Soms onwerelds, soms als een kind in een veel te grote wereld, zet hij de dwaasheid tegenover de wijsheid. Een aandoenlijke bundel, boordevol verlangen, steeds in een spanningsveld tussen verschillende culturen.
Meer over ‘Stromen die de zee niet vinden’
Meer over Rob Verschuren op deze site

Rob Verschuren – Het karaokemeisje. Roman

VoorplatKaraoke75Rob Verschuren
Het karaokemeisje

roman
Nederland, Vietnam
vormgeving Els Kort
gebrocheerd met flappen,
188 blz., € 18,50
Eerste uitgave 2019
ISBN 978-90-6265-768-1

In Het karaokemeisje tekent Rob Verschuren de belevenissen van de hartveroverende criminele familie Le op in een schitterende stijl, doorspekt met subtiele humor.

In een Vietnamese badplaats houdt de familie Le zich in leven met allerhande zwendeltjes, waarvan vooral buitenlandse toeristen het slachtoffer worden. Zoals vader Duc het verwoordt: ‘Internationale samenwerking is de toekomst’. De heldin van deze wervelende schelmenroman is Phoenix, een barmeisje met een gecompliceerd gevoelsleven. Ze gaat alleen met mannen mee wanneer ze geld nodig heeft. Haar tweelingbroer Tommy tilt de snode projecten van de familie naar een hoger niveau via het internet en Moeder drijft een stalletje met ‘organische’ groenten en fruit dat ze bevoorraadt met afval van de markt. En dan is er nog opa, die sinds oma’s begrafenis geen woord heeft gesproken en is vastgegroeid in de houding waarin hij na de noodlottige tocht naar de stad van de brommer werd geholpen.

Rob Verschuren is in 1953 in Malden geboren. Hij heeft lang als copywriter in de reclame gewerkt. Als auteur debuteerde hij met een kort verhaal in Tirade. Na verschillende publicaties in andere tijdschriften verscheen in 2016 zijn verhalenbundel Stromen die de zee niet vinden in de Extaze-reeks van uitgeverij In de Knipscheer, in 2018 gevolgd door zijn romandebuut Tyfoon. Beide titels werden in de literaire kritiek geprezen om hun stilistische kwaliteiten en volkomen eigen geluid. Sinds het midden van de jaren tachtig woont Verschuren buiten Nederland, de laatste tien jaar in Vietnam. Hij is een voorbeeld van wat Salman Rushdie ‘translated men’ heeft genoemd, expatschrijvers wier geografische, culturele en linguïstische grensoverschrijdingen leiden tot een rijke kruisbestuiving tussen identiteiten en perspectieven.

Cees Nooteboom over Tyfoon: ‘Een spannende roman met de allure van een sprookje. Je zult niet gauw een Nederlands boek vinden met zulke personages.’
Jan-Hendrik Bakker over Stromen die de zee niet vinden (in Den Haag Centraal): ‘In dit type verhaal kan Verschuren zich met Borges meten’.

Meer over Rob Verschuren op deze site
Lees ook zijn maandelijkse blog in de serie ‘Literatuur als avontuur’ op ‘Extaze Digitaal’

In de Knipscheer gezien bij Boekhandel Limerick Gent

LimerickKleinBoekhandel Limerick zet het fonds van Uitgeverij In de Knipscheer in het zonnetje, Gent 11 april 2019:
Op de foto (klik hier vergroting) zijn te zien:

Niek van Bremen * Bang voor de liefde
Kristien De Wolf * Ava Miller en ik
Peter Lenssen * Pleisterplaats Belleville [Reinaerttrofee 2018]
E. de Haan * De Zwijguren
Theo Stokkink * Zwijgplicht
Theo Monkhorst * De zegen van weemoed
Lucas Hirsch * De weinigen
Ilona Verhoeven * In het licht
Kristien De Wolf * Rotgeluk
Rob Verschuren * Stromen die de zee niet vinden
Annette van ‘t Hull * Grote meisjes
Ulises Segura * De mooie mond van Bobby Cespedes
Dieuwke van Turenhout * Olifanten warm houden

Verder kwamen we nog tegen:
Arjen van Meijgaard * We hebben alles bij ons
Cor Gout * Tien muziekmomenten

Meer over Boekhandel Limerick

«Rob Verschuren komt met een eigen geluid.» – Olivier Rieter

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op Literair Nederland, 26 oktober 2018:
(…) Rob Verschuren komt met een eigen geluid. Het is moeilijk hem te situeren in het Nederlandse literaire landschap. Hij woont al decennia in het buitenland, de laatste jaren in Vietnam, en dat is te merken in de thematiek van deze dunne roman. Tyfoon past niet bij een nationale traditie van calvinistisch spruitjesproza en misschien ook niet bij de tijdgeest in Nederland (en elders in Europa), waar nog maar weinig belangstelling lijkt te zijn voor wat er buiten de landsgrenzen gebeurt. (…) Het is prettig als een Nederlandse schrijver eens wat verder kijkt dan de polder. (…) Als Verschuren zich had geconformeerd, in stijl (maar ook in thematiek en locatie) aan wat in de Nederlandse letteren gebruikelijk is, hadden we een passage als deze moeten missen: ‘Lang nadat de trein was verdwenen, konden ze hem nog horen loeien als een verre krijgshoorn die ten aanval riep, en daarna, toen alle achterblijvers waren vertrokken en ze alleen op het perron stonden in de bleke lichtplas van een lamp die zwaaide in de wind, als een langzaam uitdovend gejammer op een verlaten slagveld bij het vallen van de nacht.’ Dit is stilistiek die iets van de lezer vraagt, omdat deze zin zijn geheimen niet meteen prijs geeft. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Knappe staaltjes zintuiglijk schrijven.» – Marita de Sterck

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren voor NBD / Biblion, 16 juli 2018:
De auteur (1953) debuteerde in 2016 met de verhalenbundel ‘Stromen die de zee niet vinden’. Zijn eerste roman speelt in een fictief Aziatisch land, dat lijkt op Vietnam, waar de auteur met zijn Vietnamese vrouw woont. Twee jongens en een meisje beloofden tijdens hun jeugdjaren in een vissersdorpje op een eiland dat ze altijd bij elkaar zouden blijven. Als er een burgeroorlog uitbreekt, sluit een van de jongens zich aan bij de opstandelingen en keert terug als een machtig man. De andere jongen huwt met het meisje en wordt een ervaren plukker van vogelnestjes, die levensgevaarlijke omstandigheden trotseert in een mysterieuze grot. De twee mannen worden vijanden, maar hun levens blijven verbonden, tot de plukker een tyfoon trotseert om een laatste keer naar zijn grot te gaan. Net als zijn debuutbundel valt ook dit boek op door knappe staaltjes zintuiglijk schrijven. De auteur zet boeiende personages neer, gevangen in een complexe driehoeksverhouding, en weet de sfeer van het eiland goed te treffen. Een interessante psychologische roman die een ruim publiek kan boeien.
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Klampt zich vast in geheugen en laat nooit meer los.» – Marjo van Turnhout

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op Leestafel, 29 juni 2018:
(…) Het land wordt niet nader benoemd, maar het is duidelijk dat het gebaseerd is op Vietnam. Er is sprake van een jonge vorst, die een zeer luxe leventje leidt, waartegen de bevolking in opstand komt. Er volgt een oorlog. (…) Het is door de oorlog dat de vriendschap tussen de drie jonge mensen op scherp komt te staan. Er moeten keuzes gemaakt worden en die hebben gevolgen. Hun levens zullen met elkaar verbonden blijven, maar niet zoals zij zich dat gedroomd hadden. (…) Het is het verhaal van tegengestelde levens, van twee mensen die anders denken over de veranderende wereld. Rob Verschuren schetst de teloorgang van een traditionele beschaving, waarbij symbolen en beelden het werk doen. Feiten moeten af en toe verteld worden, maar de opgeroepen beelden zijn onmiskenbaar en onontkoombaar. Eenmaal in dit verhaal gezogen, kan je er niet meer uit. De lezer voelt de spanning en kent de afloop, het is een verhaal zoals dat vaker verteld is, maar waarschijnlijk niet in eenzelfde prachtige taal. (…) ‘Tyfoon’ is met zijn magische elementen een sprookjesachtig mooi verhaal geworden, dat zich in je geheugen vastklampt, en nooit meer loslaat. Helaas is het ook een realistisch verhaal, over de moderne tijd en de Vooruitgang, die misschien helemaal niet zo goed is als men dat graag wil denken. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Boeiende debuutroman.» – André Oyen

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op Ansiel, 10 juni 2018:
(…) Twee jongens en een meisje groeien op in een klein vissersdorpje. Tijdens de laatste schoolweek, spreken ze de belofte uit voor altijd met elkaar verbonden te blijven. Maar dan breekt er een burgeroorlog uit. (…) En de oude vrienden worden vijanden waartussen Mai probeert te manoeuvreren. Ondanks alles kunnen de drie hoofdpersonen niet loskomen van elkaar en blijven hun levens met elkaar verweven, tot het bittere einde. Rob Verschuren is er in geslaagd om een boeiende debuutroman te schrijven die op een indringende wijze verhaalt over de bewogen geschiedenis van een land. Het uitgangspunt van de verteller ligt vooral bij Duc. Hij draagt het drama. Zijn wereld, de wonderschone wereld van de grotten en de vogels, dreigt vernietigd te worden door mensen zoals Vinh. Ducs ontwikkeling van zachtmoedige dromer naar een wat wantrouwige einzelgänger, is overtuigend neergezet. Van Vinh zelf zien we vooral het imago van streber die zijn emoties aan de kant tracht te schuiven wat hem niet altijd lukt. Soms draait de schijnwerper helemaal naar Mai . Zij behoudt haar kalmte en blijft, zo goed en zo kwaad als het kan, verbonden met beide mannen. De roman is in een bijzondere knap opgebouwd, aangrijpend en indringend, met een mooie gelaagdheid vol humor, ernst en weemoed.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De agressie in de wereld verklaard in wonderschoon boek.» – André van Leijen

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op Trefpunt Azië, 19 mei 2018:
Zo langzamerhand krijg ik het idee dat we voor het betere boek niet meer bij de grote uitgeverijen moeten zijn. Want steeds meer bepaalt de lezer wat de schrijver schrijft. Dat is commercieel verantwoord. Het zijn juist de kleine uitgeverijen waar het borrelt en waar de schrijver bepaalt wat de lezer te lezen krijgt. En als dat een goede schrijver is, neemt hij je mee en voert je naar gebieden waar je nog nooit bent geweest. Eén zo’n schrijver is Rob Verschuren. Met zijn nieuwe roman ‘Tyfoon’ voert hij je mee naar een onbepaald land, dat veel overeenkomsten heeft met Vietnam. Maar juist door de naam van het land niet te noemen, krijgt zijn verhaal een universele betekenis. (…) In de wereld die de schrijver schept, ontmoeten we drie kinderen, twee jongens en een meisje, die een eeuwig verbond met elkaar sluiten. Dat verbond valt echter gaande het verhaal steeds meer uiteen en uiteindelijk komen de twee jongens, als ze volwassen zijn, tegen over elkaar te staan. (…) ‘Tyfoon’ is een wonderschoon boek waarin aan de hand van de levensgeschiedenis van drie kinderen, de agressie in de wereld verklaard wordt door het onvermogen elkaars taal te begrijpen. Een taal overigens, waarmee Rob Verschuren zich zo trefzeker bedient.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een kleine ‘Honderd jaar eenzaamheid’.»

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op bol.com [esenco], 11 mei 2018:
‘Tyfoon’ van Rob Verschuren is een kleine ‘Honderd jaar eenzaamheid.’ Klein vanwege zijn omvang. Klein vanwege het beperkt aantal personages. Honderd jaar eenzaamheid, vanwege de drie vrienden die een leven lang worden gevolgd en o.a. door een burgeroorlog uit elkaar groeien. Honderd jaar eenzaamheid ook, omdat er in deze roman nogal wat magische dingen voorkomen. Daarmee houdt de vergelijking met Márquez’s grootse roman op. ‘Tyfoon’ is geschreven in een volkomen eigen stijl, zoals we die hebben leren kennen in Verschurens debuut, de verhalenbundel ‘Stromen die de zee niet vinden.’ Die eigen stijl kenmerkt zich door een sfeervol en zintuigelijk proza. Er is geen ontkomen aan: je ruikt de vis op de markt, en bent zelf aanwezig op die markt. Aan de vormgeving van de zinnen, het detail en de vergelijkingen valt veel te genieten. Regelmatig zijn de vergelijkingen en beschrijvingen van een poëtische schoonheid. Over een klein meisje: ‘Onder haar T-shirt tekenden spitse schouderbladen zich af als de samengevouwen vleugels van een insect.’ En dat zonder dat zij de loop van het verhaal in de weg staan. Dat komt ook omdat de ene zin heel natuurlijk de andere zin voortbrengt. Je blijft doorlezen. Binnen de roman ontwikkelt zich een onderhuidse spanning in de drie hoofdpersonages Vinh, Duc en Mai, die vroeg of laat aan de oppervlakte zal moeten komen. Die spanning is gekoppeld aan een dreigende tyfoon. Mooi vond ik de totaal onverwachte wending in de climax. In die climax wordt het motto van de roman schitterend uitgewerkt: ‘It’s hard to hold the hand of anyone who is reaching for the sky just to surrender’ (Leonard Cohen – The Stranger Song). Wanneer je ‘Tyfoon’ voor de tweede keer leest, merk je hoe doordacht hij is opgebouwd. Bijvoorbeeld: in een paar zinnen staat op pagina 12 en 13 het lot van de drie hoofdpersonages al min of meer vast. Over Mai valt er daar te lezen: ‘Ze leek op weg een van die stevige, huiselijke vrouwen te worden die als baken en reddingsboei dienen voor mannen met wilde, onbegrepen en rampzalige verlangens.’ Met die zin is de hele roman samengevat. Door de hele roman heen blijkt alles met alles te zijn verbonden. Een must voor iedereen die de stijl even belangrijk vindt als de inhoud.
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Aangrijpend en indringend, met een mooie gelaagdheid.» – Theo Jordaan

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op Alles over boeken en schrijvers, 2 mei 2018:
(…) Twee jongens en een meisje groeien op in een klein vissersdorpje. Tijdens de laatste schoolweek, spreken ze de belofte uit voor altijd met elkaar verbonden te blijven. Maar dan breekt er een burgeroorlog uit. (…) Dit zorgt voor confrontaties tussen Duc en Vinh. En de oude vrienden worden vijanden waartussen Mai probeert te manoeuvreren. Ondanks alles kunnen de drie hoofdpersonen niet loskomen van elkaar en blijven hun levens met elkaar verweven, tot het bittere einde. Rob Verschuren is er in geslaagd om een boeiende debuutroman te schrijven die op een indringende wijze verhaalt over de bewogen geschiedenis van een land dat sterk lijkt op Vietnam. Soms aangrijpend en indringend, met een mooie gelaagdheid.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer