Tag: suriname

Karin Lachmising- Ademhalen. Theater

Opmaak 1Karin Lachmising
Ademhalen. Theater
Suriname
Gebrocheerd in omslag met flappen,
48 blz., € 12,50
Eerste uitgave 2017
ISBN 978-90-6265-974-6
Presentatie 3 september 2017

Hum log ke himmat dekh! Kijk ons moedig zijn!

‘Wie een tori weet is belangrijk en wie vertelt is nog belangrijker!’

In Ademhalen ontmoeten Radha, Nishta en Nanda, drie onafhankelijke vrouwen uit het district Nickerie in Suriname elkaar na een mislukte poging tot zelfdoding van een vriendin. Ze laten hun eigen levens de revue passeren en maken zo de benauwenis van een kleine gemeenschap, die van oudsher vastzit aan orthodoxe wijzen van samenleving en godsdienst met sterke tradities, voelbaar. De ervaring van niet adem te kunnen halen, van jezelf niet te kunnen ontplooien, het gevoel steeds te moeten gehoorzamen aan ongeschreven wetten. Het tot zwijgen gemaand worden op het moment dat je wilt schreeuwen. ‘Chub! Blijf stil!’ Ze maken duidelijk hoe beperkt hun bewegingsvrijheid als vrouw letterlijk en figuurlijk is en hoe ze zich aan die ongelijkheid tussen de seksen ontworstelden of erbij neergelegd hebben. Wanneer ze elkaar beter leren kennen, realiseren ze zich dat zij door hun moed en gezamenlijke ervaringen met elkaar verbonden zijn.

‘Waar zijn jullie zo bang voor? Wie heeft geen twijfels? Wie wil kiezen moet eerst twijfelen.’

Het thema is niet alleen een onderdeel van de Surinaamse en Caribische gemeenschap maar sluit ook aan bij het universele thema over de rechten van de vrouw: vrouwen en meisjes die nog steeds een kwetsbare en tweederangspositie bekleden wat betreft hun ontplooiing en respect.

‘Vrijheid en vrouwen! Ik mocht nergens naar toe, en vooral niet alleen.’

Ademhalen is geschreven door Karin Lachmising in poëtische taal op basis van verschillende verhalen in Nickerie. De Hindoestaanse cultuur speelt daarbij een belangrijke rol. Het stuk, in de regie van Alida Neslo, beleefde in 2017 succesvolle opvoeringen in Nickerie en Paramaribo.

Karin Lachmising (1964) is schrijver van de dichtbundel ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ (2013).

Meer over ‘Ademhalen’
Meer over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’
Meer over Karin Lachmising op deze site

Etchica Voorn – Dubbelbloed

Dubbelbloed_01Etchica Voorn
Dubbelbloed
Biografische roman
Suriname – Nederland
Gebrocheerd in omslag met flappen,
192 blz., € 17,50
ISBN 978-90-6265-969-2
Presentatie 3 september 2017

De pijn is scherp en snijdend als mijn oudere Surinaamse nicht zonder enige aanleiding haar naaldhak in mijn rug plant.
‘Je moet niet denken dat je beter bent omdat je wit bent.’
Ik ben tien jaar en begrijp er niets van. Ze heeft haar punt gemaakt en het doet zeer.

Etchica is een dubbelbloed, kind van een Surinaams-creoolse vader en een Nederlandse moeder. Lang is zij zich niet bewust van haar moksi, haar gemengde afkomst. Als opgroeiend meisje is zij onwetend en naïef, als twintiger onbekommerd met een twist van verwarring. Pas na de geboorte van haar zoon op haar dertigste wordt zij nieuwsgierig naar haar dubbele achtergrond.
Na het overlijden van haar vader groeit het verlangen meer te weten over haar creoolse afkomst. Haar oma uit Drenthe biedt liefde en bescherming in een oer-Hollandse omgeving. Maar als ook haar Surinaamse oma, die zij nooit echt heeft gekend, het leven laat, vreest Etchica een deel van de familiegeschiedenis en daarmee een deel van zichzelf kwijt te raken. Ze besluit op zoek te gaan naar haar Surinaamse wortels, naar de familie voor wie zij een vreemde is, in het land waar ze nooit eerder is geweest.
Etchica ervaart dat zij als moksi uiteindelijk nergens bij hoort, niet bij haar Nederlandse witte familie, niet bij haar Surinaamse zwarte familie. Tegelijk beseft ze dat zij als dubbelbloed het beste van twee culturen in zich draagt, dat onafhankelijkheid en zelfstandigheid belangrijker zijn dan afkomst en kleur.
Dubbelbloed is het autobiografische verhaal van ondernemer, blogger en schrijver Etchica Voorn. In haar boek beschrijft zij vanuit haar bi-raciale achtergrond haar zoektocht naar de eigen identiteit.

Lof vooraf:
«Vroeger werd ik altijd aangesproken als halfbloedje. Ik heb dat overigens nooit als negatief ervaren. Toen Etchica mij voor het eerst op ‘dubbelbloed’ attendeerde, voelde dat als een enorme verrijking. Afkomstig zijn uit twee culturen zie ik als pure rijkdom!» – Diana Matroos

«Haar thema is sterk en gedurfd. Ze pakt het ook heel eigenzinnig en authentiek aan. Niets dan lof daarvoor. Het opent opnieuw je ogen.» – Koos van den Kerkhof

Meer over de presentatie

«Wat mevrouw Grünwald heeft meegemaakt, moet Anna’s ogen openen.» – Marjo van Turnhout

VoorplatGrunwald75Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Leestafel, 12 augustus 2017:
(…) Dit verhaal, dat mevrouw Grünwald aan Anna vertelt, onthult een vergeten historisch feit: de internering van mensen van Duitse afkomst, die in Suriname woonden toen Nederland aan Duitsland de oorlog verklaarde. (…) Mevrouw Grünwald, haar man Fritz en hun twee kinderen waren onder hen. Ze werden bijna zeven jaar lang opgesloten in Kamp Copieweg. Ze hadden Duitsland nog nooit gezien, laat staan dat ze iets te maken hadden met het nazisme. (…) Maar wat moet het kind Anna er mee? Natuurlijk blijkt er een verband te zijn, want het boek gaat ook om een groot sociaal probleem. Wat mevrouw Grünwald heeft meegemaakt, moet Anna’s ogen openen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’

«Boeiende verhalenbundel vol afwisseling.» – Ko van Geemert

VoorplatVersVleesOver ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré in Parbode [nr. 136], augustus 2017:
(…) De bundel bestaat uit veertien verhalen, variërend van vijf tot vijfendertig pagina’s. De verhalen variëren niet alleen in lengte, maar ook in onderwerp en stijl. Naast realistische verhalen presenteert De Noré ons sprookjes, science fiction, horror. (…) Wat mij betreft sprongen er een paar verhalen uit: het bizarre ‘Vooroordelen’, dat wel wat weghad van een verhaal van Roald Dahl: ‘Na haar weidse woordeloze zwaai stapte ik op mijn hoede de salon binnen. Toch hapte ik naar adem. Recht tegenover me zat op een strakke, zwarte bank met glimmende metalen poten een op het eerste gezicht deftig geklede dame uit het begin van de vorige eeuw. […] Het gezicht was onvervalst dat van een skelet.’ Van een heel andere orde is het aandoenlijke ‘Het geheim’: ‘Onderweg naar de parkeerplaats is mijn beste vriend door messteken om het leven gebracht na een gezellig huwelijksfeest van een van mijn andere vrienden. Het ergste is dat een derde vriend als dader wordt gebrandmerkt.’ (…) In de verhalen herkennen we soms Suriname, soms Nederland, soms blijft de plek ondefinieerbaar. Wellicht het meest Surinaams is het slotverhaal ‘De Zeemeerman’ met de slotwoorden: ‘Samen liepen we naar buiten. In de etalageruit ving ik een blik van ons op. We hadden een tweeling kunnen zijn. Ik was trots op mijn jonge vader. Ik wiste de tranen uit mijn ogen. Ik had een vader. En wat voor een!’ (…) Boeiende verhalenbundel vol afwisseling (…) van een Surinaamse schrijfster die het waard is te volgen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zowel geschikt voor oudere jeugd als voor volwassenen.» – N. Jessen

VoorplatVersVleesOver ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré voor NBD | Biblion, 3 augustus 2017:
Deze verhalenbundel van de Surinaamse auteur (1950) bevat veertien zeer uiteenlopende verhalen, van sciencefiction en een sprookje tot realistische verhalen. (…) In ‘Het geheim’ wordt bijvoorbeeld een heel leven verteld in twaalf pagina’s. Er komen verschillende universele thema’s aan bod, zoals liefde en vriendschap, en hoe deze begrippen in een mensenleven kunnen veranderen. (…) In de futuristische verhalen reflecteert de auteur op de huidige maatschappij. Wat bijzonder is aan de bundel is dat zij duidelijk tussen de Surinaamse en Nederlandse wereld in zit. Zo gaat het verhaal ‘Zeemeerman’ over jongvolwassen opgroeiende Surinaamse jongens zonder vaders, die vastbesloten zijn om iets anders van hun leven te maken maar worden tegengewerkt door hun omstandigheden. Door de zeer uiteenlopende onderwerpen is de bundel zowel geschikt voor oudere jeugd als voor volwassenen. (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Schrijft goed en op een aangename wijze.» – Ria Warmerdam

VoorplatMijnGod-75Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok voor NBD | Biblion, 28 juli 2017:
(…) Deze memoires zijn veel meer een algemeen levensverhaal. In korte hoofdstukken worden herinneringen opgehaald en levensfases geëvalueerd. Frank Ong-Alok werd in 1958 in Suriname geboren en verhuisde met zijn familie eind jaren zestig naar Nederland. Vanaf zijn vroegste jeugd speelde de muziek een belangrijke rol in zijn leven. Als klein jochie speelde hij al (klassiek) gitaar, net als zijn vader. In Nederland wordt hij naast uitvoerend musicus ook gitaardocent. (…) Naast de muziek gaat het veel over de liefde. De zachtmoedige gitarist schrijft goed en op een aangename wijze. (…) Bij het boekje een cd met eigen composities en bewerkingen van (Surinaamse) liedjes die hem na aan het hart liggen. Met foto’s en de songteksten van de cd.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De Tweede Wereldoorlog in Suriname.» – Estefanía Pampín Zuidmeer

VoorplatGrunwald75Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in La Chispa, 26 juli 2017:
Mevrouw Grünwald, een oude Surinaamse vrouw, is eigenwijs en heeft een scherpe tong. (…) De drang naar vrijheid is niet zo vreemd bij mevrouw Grünwald. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werd ze, samen met haar familie, door de Nederlandse regering in Suriname, geïnterneerd in Kamp Copieweg omdat ze de Duitse nationaliteit had. Echter, ze was niet geboren in Duitsland en had niets met het naziregime of het nazisme te maken. De debuutroman Het geheim van Mevrouw Grünwald van Diana Tjin (1961) laat een minder bekende kant van de oorlog zien. Suriname, toentertijd een Nederlandse kolonie, raakte betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. (…) Om de rust in Suriname te handhaven werden alle Duitsers geïnterneerd, ongeacht hun idealen. Zo eindigen nazi’s en zelfs joden in dezelfde interneringskampen. (…) In de jaren vijftig moet mevrouw Grünwald met haar kinderen Suriname verlaten. (…) Uiteindelijk blijft ze noodgedwongen in Nederland. Hier wordt ze gediscrimineerd, omdat haar kinderen een getinte huidskleur hebben, en omdat ze een Duits paspoort heeft. (…) Het boek toont een ander gezicht van Nederland tijdens en na de oorlog. Eenmaal in Nederland kan de familie Grünwald de oorlogsjaren maar niet achter zich laten door de dagelijkse vernederingen die ze ondergingen. (…) ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ biedt een historische perspectief over de oorlog en de periode erna. (…) Dat dit een debuutroman betreft, is niet te merken. Diana Tjin weet met een eigen, karakteristieke stijl te schrijven en doet hopen dat er meer van dit soort boeiende, gelaagde boeken van haar hand zullen komen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’

«De auteur weet heel behendig een mysterieuze sfeer te scheppen.» – André Oyen

VoorplatVersVleesOver ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré op Ansiel, 26 juli 2017:
(…) ‘Vers vlees oud bloed’ is een zeer gevarieerde bundel met sterke verhalen. Verschillende genres worden door de auteur heel geraffineerd gebruikt maar toch is er niettegenstaande de grote variëteit aan verhalen een harmonieus geheel ontstaan. (…) Een mens met al zijn beperktheid faalt heel vaak in zijn zoektocht want je hebt als individu te weinig invloed op je eigen lot. En deze stelling tracht Annel de Noré in deze verhalen te onderlijnen. De auteur weet heel behendig een mysterieuze sfeer te scheppen en het verhaal over het jongetje dat op zijn zevende voor het eerst alleen een busrit maakt (…) bezorgt de lezer hartkloppingen. (…) Een bijzondere en verrassende bundel.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Specifieke kwaliteit geperfectioneerd.» – Arjan Peters

VoorplatVersVleesOver ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré in De Volkskrant, 8 juli 2017:
Veel tekst heeft Annel de Noré (66) niet nodig om een situatie te schetsen. Dat was al bekend uit de eerste drie boeken van deze auteur – geboren in Paramaribo, sinds 2001 in Nederland woonachtig -, maar in haar verhalenbundel ‘Vers vlees oud bloed’ heeft ze die specifieke kwaliteit geperfectioneerd. (…) De situatie is niet buitengewoon, de plot evenmin schokkend, maar trefzeker en herkenbaar zijn haar verhalen wel. (…) Twee vriendinnen op school, Linda en Irma, de een wil afkijken, de ander heeft zich voorgenomen niet meer bij zich te laten afkijken, en omdat het natuurlijk toch weer gebeurt gaan er klappen vallen, en er bemoeien zich ook anderen mee, waardoor er een nieuw probleem verschijnt; wanneer heeft een dader genoeg straf gekregen? In nog geen vijf pagina’s heeft De Noré de gemoedsgesteldheid van de meisjes geschilderd. (…) Of het jongetje dat op zijn zevende voor het eerst alleen een busrit maakt, omdat hij een briefje moet bezorgen op het adres dat zijn zieke moeder hem heeft opgegeven. Na twee van de vijf pagina’s zijn we al net zo bang als hij.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een onbekend stukje Surinaamse geschiedenis.» – Ko van Geemert

VoorplatGrunwald75Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in Parbode, nr. 135, juli 2017:
Mevrouw Grünwald, in het bezit van de Duitse nationaliteit, wordt in Suriname, in 1940, meteen na de Duitse inval in Nederland, met haar man en drie kinderen geïnterneerd. Voor heel wat mensen is deze interneringskwestie een onbekend stukje Surinaamse geschiedenis. Ze gaan eerst naar Mariënberg, vervolgens naar Groningen, en komen tenslotte in Kamp Copieweg terecht, waar ze de jonge Hans Dietrich ontmoet op wie ze zeer gesteld raakt. Hij overlijdt in het kamp. Dietrich blijkt later de broer te zijn van Anna’s grootmoeder. Mevrouw Grünwald ontmoet deze grootmoeder wanneer ze haar een ketting gaat brengen die ze had gevonden in Hans’ nalatenschap. Mevrouw Grünwald vertelt [de 19-jarige] Anna verder over haar leven (ze is maar liefst zeven jaar geïnterneerd geweest), over haar kinderen, over haar man. Daartussendoor lezen we dat ook Anna geen makkelijk leven heeft gehad.
Lees meer
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’