Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Ansiel, 17 juni 2017:
Nog regelmatig komen er uit de tweede wereldoorlog dingen aan het licht waarvan de meesten onder ons totaal onwetend zijn. (…) In haar roman ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ beschrijft Diana Tjin enerzijds de internering van mensen met een Duitse nationaliteit in Suriname ten tijde van de Tweede Wereldoorlog en anderzijds kindermishandeling in Nederland anno 1990. In de zomer van 1990, vertelt Mevrouw Grünwald, een oude Surinaamse vrouw, aan de negentienjarige Anna in Amsterdam Oud-West haar levensverhaal. (…) Naarmate het verhaal vordert, begrijpt Anna waarom haar grootmoeder haar juist naar deze vrouw heeft gestuurd. Door de verzwegen geschiedenis die mevrouw Grünwald kan vertellen, zal Anna ook leren wat er mis zit in haar eigen familie. (…) Een diep humaan en goedgeschreven werk.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
Tag: suriname
«Een openhartige blik en een ruime geest.» – André Oyen
Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok op Ansiel, 5 juni 2017:
(…) Het boek is autobiografisch en vertelt over religie, cultuurshock, seks, muziek, Suriname, vrouwen en veel meer, kortom een mooie terugblik op zijn leven tot nog toe. Het boek staat vol opvattingen, levenslessen en ferme uitspraken en bevat ook een aantal verhalen over zijn jeugd in Suriname, zijn tijd als conservatoriumleerling, eigenaar van een muziekwinkel in Zoetermeer en zijn ervaringen met de vrouwen in zijn leven. (…) Frank Ong-Alok is een begenadigd verteller en muzikant. En hij laat zijn verhalen puur en soms gekruid met een pittig erotisch en/of exotisch sausje op zijn lezers los. Hij doet dit even passioneel als hij muziek ‘bedrijft’, want de muziek is voor Frank Ong-Alok de weg de waarheid en het leven. (…) Uit dit fraai uitgegeven boek komt een man naar voor die het leven met een openhartige blik en een ruime geest te gemoed treedt.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een huiveringwekkend relaas.» – Wim Bossema
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in De Volkskrant, 10 juni 2017:
(…) Een beschamende episode uit de koloniale geschiedenis: in Suriname werden de inwoners van Duitse komaf geïnterneerd nadat de nazi’s Nederland hadden bezet. Ook mevrouw Grünwald, haar man Fritz en hun twee kinderen. Diana Tjin brengt de verveling, de ontberingen en de uitzichtloosheid uit dit weggemoffelde deel van onze geschiedenis pakkend tot leven. Even sterk is haar schets van het naoorlogse Amsterdam waar mevrouw Grünwald belandt met haar twee kinderen – die bruin zijn en worden gediscrimineerd. (…) Maar dit is meer dan een historische roman, het is ook een aangrijpend boek over kindermishandeling, van generatie op generatie. Over zwijgen en vluchten, over verdenkingen en beschuldigingen. Het is het huiveringwekkende relaas van het meisje Anna dat houvast zoekt.
Lees hier of de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«Warm en rustig verteld oorlogsverhaal.» – Sonja Schulte
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in Dagblad van het Noorden, 19 mei 2017:
Anna, een 19-jarige vrouw, wordt het verhaal verteld waarvoor ze kwam: mevrouw Grünwalds geschiedenis als Surinaams-Duitse vrouw die in 1940 in Suriname werd opgepakt en tot 1947 met haar gezin een kamp moest overleven. (…) Diana Tjin stelt zich op als vertelster van een orale overlevering, en slaat rustig interessante zijwegen in. Hey geeft de inhoud warmte. Daarnaast fungeert de waardigheid van de oude vertelster als slimme afleidingsmanoeuvre: je verwacht de verrassingen, die ze uit haar mouw tovert niet. (…) De auteur kiest niet voor de politieke, maar voor de menselijke kant. Zij levert op rustige en ook spannende wijze een interessant, universeel verhaal over oorlog en hoe mensen in de slechtste omstandigheden met elkaar om kunnen gaan.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
Videoclip van lied ‘Kantráki/Contractarbeider’ van Raj Mohan
Raj Mohan brengt met ‘Kantráki/Contractarbeider’ een ode aan de miljoenen Indiërs die tussen 1833 en 1920 werden meegenomen naar Britse, Nederlandse en Franse koloniën zoals Suriname, Fiji en Mauritius om er te werken op de suikerrietplantages. Deze video is gemaakt ter nagedachtenis aan hen die nooit meer zouden terugkeren naar hun vaderland. Jaarlijks vindt in Suriname en in Nederland op 5 juni de herdenking en viering plaats van de Hindostaanse immigratie, in 2017 144 jaar geleden. De tekst werd als gedicht gepubliceerd in de bundel ‘Bapauti / Erfenis’. De song verscheen oorspronkelijk op de cd ‘Kantráki/Contract Labourer’ (PAN Records 213). Hieronder volgt de Nederlandse tekst.
contractarbeider
de zeven zeeën overgestoken
een droomland nieuw voorgespiegeld
hoe verleid door de arkáti
beland in het verre Suriname
kleding voedsel sieraden
alle hoop saamgebonden in een knapzak
met de zegen van God Rama
in onze handen
van vreemden afhankelijk op onze zeereis
overmand door spijt en verdriet
hopend op betere tijden
en ontvangen na lang dorsten
een vleugje warmte van zon
in opeenvolgende maanden
ontstaan er natuurlijke banden
het contract is veilig en diep weggeborgen
met vele gedachten telkens opduikend
wat voor mensen gaan wij ginds ontmoeten
zal het land een vruchtbare oogst bergen
de winst van vijf jaren sloven en slaven
zal ons verrijkt terugvoeren
naar het dorp dat wij eens verlieten
in Suriname wonen en leven
maakt ons één en verknocht aan zijn grond
geen laat in de steek wat verworven
zijn ziel dwingt hem er te blijven
nu de staat zorgt voor erf en grond
maar in het diepst van ons hart
leeft de droom om –wie weet– eens
terug te keren naar het dorp
van mijn jeugd
Meer over Raj Mohan op deze site
«De fans van zijn muziek komen in het boek ongetwijfeld aan hun trekken.» – Ko van Geemert
Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok in Parbode, juni 2017:
Frank Ong-Alok wordt geboren in Suriname, in 1958. Hij heeft zijn levensverhaal opgetekend, hier en daar voorzien van een foto, getiteld: ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ Zoals zo vaak voorbeeldig uitgegeven, inclusief cd, door In de Knipscheer. (…) Het boek staat vol opvattingen, levenslessen en ferme uitspraken. (…) ‘Als ik zou moeten analyseren wat het geloof mij heeft gebracht, kan ik zeggen: niets. En dat klopt ook. Integendeel, het heeft mij van veel zaken weerhouden die een normale puber wél zou hebben ondernomen. Spijt? Nee! Aanbevelen? Dat allerminst, behalve als je in sprookjes wilt blijven geloven.’ In de Epiloog stelt Ong-Alok: ‘Maar áls er al een God zou zijn, is die God dan mannelijk of vrouwelijk? Een heel menselijke vraag. Ik zou zeggen: vrouwelijk. Vrouwen weten namelijk leven te regenereren. Niet scheppen, want dat is weer iets wat aan God is voorbehouden.’ De fans van zijn muziek (…) komen in het boek ongetwijfeld aan hun trekken, zeker ook door de cd die bijgeleverd is, met 20 nummers, in het Sranantongo, Nederlands, Engels, nieuwe nummers, bewerkingen van oude bekende: ‘een dwarsdoorsnede van nummers die op één of andere manier een rol hebben gespeeld in mijn leven,’ zoals Ong-Alok in de Toelichting schrijft. Alle liedteksten zijn na te lezen.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Belangrijk document van de Nederlandse jazzgeschiedenis.» – John Valk
Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje voor NBD | Biblion, 20 mei 2017:
Op een losse, onderhoudende manier vertelt de in 1922 geboren half Surinaamse Ado Broodboom in de ik-vorm over zijn kleurrijke leven als jazztrompettist. Dat wordt nog eens aangescherpt door de inbreng van jazzkenner en schrijver Bert Vuijsje. We zien zijn jeugdjaren voorbijkomen, de oorlogsjaren te midden van het Amsterdamse joodse milieu, zijn eerste muzikale schreden achter de accordeon, alvorens over te stappen op de trompet. Waarna hij al snel een welkom lid werd van diverse bekende orkesten, zoals de Ramblers. Interessant zijn zijn beschouwingen over zijn spel en dat van andere coryfeeën. Hij improviseerde vooral op gehoor, maar kon tegelijkertijd goed van blad lezen. Zijn verhaal geeft tevens een blik op het muziekleven in de jaren veertig tot zestig, de hoogtijdagen van de Nederlandse jazz en dansorkesten. Bij het bereiken van zijn 57ste verjaardag was zijn embouchure kapot gespeeld en moest hij noodgedwongen stoppen met spelen. Met een cd waarop je behalve muzikale opnames ook zijn stem hoort. Een belangrijk document van de Nederlandse jazzgeschiedenis in de jaren veertig, vijftig en zestig.
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’
«Standaardwerk in de Surinaamse letterkunde.» – Jeroen Dewulf
Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen in Ons Erfdeel [jrg. 60 nr. 2], mei 2017:
(…) Helman begon zijn literaire carrière als jonge twintiger en bleef actief tot zijn tweeënnegentigste; zo publiceerde dezelfde man die het in 1940 met ‘Millioenen-leed’ voor de joodse vluchtelingen in Nederland had opgenomen nog een jaar voor zijn dood ‘Zomaar wat kinderen’, over de vluchtelingen van vandaag. Hij gebruikte in die periode niet minder dan vijftig pseudoniemen voor een totaal van honderddertig boeken en honderden artikelen. (…) Van Kempen verbergt zijn sympathieën niet. Een voorbeeld hiervan is zijn vergelijking tussen Helmans ‘De foltering van Eldorado’ met Anton de Koms ‘Wij slaven van Suriname’ en zijn conclusie dat het werk van Helman een vijf keer groter geografisch bereik heeft, tien keer zo goed gedocumenteerd en honderd keer beter geschreven is. Dergelijke passages laten zien dat Van Kempen een persoonlijke interpretatie van Helmans leven en werk heeft voorgelegd. (…) Had Helman in het Frans, Spaans of Engels geschreven, dan zou hij tot de grote Caraïbische schrijvers van de twintigste eeuw worden gerekend. (…)
Lees hier de recensie
Meer over Rusteloos en overal
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site
«Geïnterneerd in Suriname om Duitse nationaliteit.»
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in Trouw, 6 mei 2017:
Debuut van Diana Tjin (1961) die verhaalt over de Surinaamse mevrouw Grünwald die in 1945 in Suriname met haar man en drie kinderen wordt geïnterneerd in Kamp Copieweg omdat haar familie om sentimentele redenen nooit afstand deed van de Duitse nationaliteit. Pas in februari 1947 mogen ze het kamp weer uit en vestigt de familie zich in Nederland.
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«Het romandebuut van Diana Tjin.»
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in De Volkskrant, 6 mei 2017:
In 1990 doet een oude Surinaamse dame, mevrouw Grünwald, aan de jonge Anna verslag van haar leven. Vanaf 1940 moest ze met haar gezin bijna zeven jaar doorbrengen in Kamp Copieweg, op 20 kilometer van Paramaribo. Over deze en andere verzwegen geschiedenissen gaat ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’, het romandebuut van Diana Tjin (1961), werkzaam bij de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam.
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’