«Een gewaagd boek dat er toe doet. » – Ezra de Haan

VoorplatLichtkamer75Over ‘De lichtkamer’ van Henriette de Mezquita op Literatuurplein, 11 december 2015:
Henriette de Mezquita had duidelijk een missie toen zijn haar eerste en enige boek schreef. Ze wilde iets duidelijk maken en er geen doekjes om winden. Discriminatie in de zorg op Curaçao leverde doden op. En het recht weigerde te zegevieren. Waarschijnlijk om die laatste reden is deze roman geschreven. Een non-fictie boek over hetzelfde onderwerp levert je zo een aanklacht van smaad op. En in een roman kan en mag je alles beschrijven. Zelfs de waarheid. Juist doordat het een roman is, kon de auteur voor een verrassende oplossing van deze kwestie zorgen. De lichtkamer toont aan dat een aanklacht en een spannende roman samen kunnen gaan. En niet voor de eerste keer. Denk aan de Max Havelaar. Toch zou ik het boek tekort doen als ik het slechts over het onderwerp zou hebben. De Mezquita weet met opvallend weinig woorden veel te beschrijven.
Lees hier de hele recensie of op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘De lichtkamer’

«Een deel van de Surinaamse geschiedenis een stem gegeven.» – Ezra de Haan

Opmaak 1Over ‘Geen weg terug’ van Iraida van Dijk-Ooft op Literatuurplein.nl, 8 december 2015:
Met haar debuutroman Geen weg terug toont Iraida van Dijk-Ooft aan dat de Surinaamse literatuur zich inmiddels kan meten met de wereldliteratuur. Zelden las ik een op historische feiten gebaseerde roman die zo authentiek overkwam. Waar Cynthia McLeod het bij de ontsluiting van de Surinaamse geschiedenis voor een groot publiek hield, gaat Van Dijk-Ooft verder. Bij haar gaat het eerst om de taal, om het schrijven, pas daarna komt het ongelooflijke verhaal van de Afobakadam en het Brokopondostuwmeer, en wat dat allemaal teweeg bracht, aan bod. (…) Iraida van Dijk-Ooft heeft de roman dusdanig vernuftig in elkaar gezet dat ieder puzzelstukje pas tevoorschijn komt als het verhaal het echt nodig heeft. Juist door heen en weer in de tijd te springen, zie je hoe Suriname in de periode van 1962 tot 2012 veranderde. Daarmee heeft ze een deel van de Surinaamse geschiedenis een stem gegeven. Geen weg terug is een meesterlijke roman. Een roman die qua verhaal en schrijven alles biedt wat je mag hopen van een boek. Het is soms best ontluisterend en regelmatig keihard wat je leest, maar het is wél een boek over echte mensen.
Lees hier de recensie of op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘Geen weg terug’

«Goed geschreven debuut over corruptie en onrecht.» – Aarti Rampadarath

VoorplatLichtkamer75Over ‘De lichtkamer’ van Henriette de Mezquita voor NBD Biblion, 30 november 2015:
Twee bejaarde zussen beramen een plan. Dan blijkt dat ze niet de enigen zijn. Debuut van Henriette de Mezquita (1930), een schrijfster op hoge leeftijd. De Mezquita is geboren en getogen op Curaçao. In het verhaal noemt ze ook Suriname en Nederland. Het boek gaat over sociale verhoudingen op het eiland. De blanke elite behandelt de ‘landskinderen’ vaak met minachting. Als een radiologenpraktijk het niet nauw neemt met de gezondheid van de lokale bevolking, vallen er slachtoffers. De nabestaanden raken vervuld van wraakgevoelens. De novelle schetst een beeld van de samenleving, maar ook van het landschap. (…) Goed geschreven. (… ) Dit debuut laat zien hoe corruptie voortwoekert in een kleine gemeenschap. Maar onrecht blijft knagen en vraagt uiteindelijk om genoegdoening.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Lichtkamer’

Trailer film ‘De wereld heeft gezicht verloren’

RoemerAnsichtZonderSnijtekens1-75

Op 7 december 2015 vindt in Theater van ’t Woord (in de OBA) de première plaats van de documentaire over Astrid H. Roemer. ‘De wereld heeft gezicht verloren’ is de zoektocht van regisseur Cindy Kerseborn naar de Surinaamse-Nederlandse auteur Astrid H. Roemer. Zij vermijdt al 15 jaar de publiciteit. Aanvang 20.00 uur.
Kaarten
Meer over deze film
Meer over Cindy Kerseborn op deze site
Meer over Astrid H. Roemer op deze site

«Vlot, met humor en gedegen gedocumenteerd.» – Michiel van Kempen

VoorplatRooPraatjes_Opmaak 1.qxdOver ‘Praatjes voor de West’ van Jos de Roo voor NBD Biblion, 16 november 2015:
In de jaren na de Tweede Wereldoorlog kreeg de Nederlandse Wereldomroep een Caraïbische afdeling. Deze was bijzonder actief in het promoten van de cultuur van Suriname en de Antillen. Allerlei schrijvers die later beroemd werden, schreven hun eerste teksten in opdracht van de Wereldomroep: Boeli van Leeuwen, Frank Martinus Arion, Jules de Palm enzovoort. In dit boek doet Jos de Roo, criticus van Trouw en zelf werkzaam bij de Wereldomroep, uit de doeken wat een enorme invloed de omroep heeft gehad op de Caraïbische schrijvers. Hij laat een compleet nieuw licht schijnen op de ontwikkeling van de schrijvers, schetst hoe de omroep functioneerde en hoe de teksten in het oeuvre van de schrijvers nieuw gelezen moeten worden. Dat doet hij vlot, met humor en gedegen gedocumenteerd. Dit boek is een noodzakelijke aanvulling op de literatuurgeschiedenis.
Meer over ‘Praatjes voor de West’

«Deze auteur weet aan ieder verhaal spanning mee te geven.» – Ezra de Haan

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Literatuurplein, 4 november 2015:
Sakoentela Hoebba is een auteur die het schrijven van korte verhalen verbluffend goed beheerst. Soms zijn ze melancholisch, soms schrijnend, hier en daar zelfs komisch. Verhalen als het titelverhaal ‘De lottowinnaar’, maar ook het verhaal ‘Mijn zesde’, doen aan Roald Dahl denken. De elf verhalen die deze bundel telt, leveren een leeservaring op die je niet snel zal vergeten. Vaak hoop je dat een verhalenschrijver zich ook eens aan een roman zal gaan wagen. Bij Sakoentela Hoebba komt die vraag niet bij mij op. Haar verhalen zijn romans in een notendop. Ieder verhaal is precies lang genoeg, met aandacht voor details geschreven en telkens verrassend. Wat wil je nog meer? Hoogstens nog zo’n prachtbundel!
Lees hier de recensie of op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘De lottowinnaar’

«De Roo komt met overtuigende analyse van het totale oeuvre van Boeli van Leeuwen.» – Brede Kristensen

VoorplatRooPraatjes_Opmaak 1.qxdOver ‘Praatjes voor de West. De Wereldomroep en de Antilliaanse en Surinaamse literatuur 1947-1958’ van Jos de Roo in Ñapa (Amigoe), 24 oktober 2015:
Academische proefschriften zijn doorgaans lastig te lezen Dat van Jos de Roo behoort tot de gunstige uitzonderingen. (…) Verhalen lenen zich uitstekend voor radiojournalistiek. Zeker in die tijd. Verhalen werden dan ook veel voor de microfoon gelezen. Zo wist de Wereldomroep in de loop der jaren een beeld te geven van de orale literaire tradities in Suriname, Curaçao en St. Maarten. Mensen als Johan Ferrier (die later president van Suriname werd) en Raul Römer uit Curaçao vertelden over de avonturen van de legendarische spin Nanzi. (…) Een belangrijke plaats wordt ingenomen door enkele bekende Surinaamse en vooral Curaçaose schrijvers, te beginnen met Boeli van Leeuwen. In drie jaar tijd heeft Van Leeuwen een recordaantal van 36 ‘causerieën’ of ‘babbeltjes’ voor de omroep gehouden. (…) Ook in die beginjaren van zijn schrijverschap was Van Leeuwen scherp, origineel, diepgravend en verrassend. (…) De Roo komt met een doorwrochte en overtuigende analyse van het totale oeuvre van Boeli van Leeuwen. Duidelijk is dat Van Leeuwens werk een grote eenheid vormt. Samenvattend noemt De Roo: de droom van een eeuwig leven zoals die in de zoektocht aan het verloren paradijs tot uiting komt, het besef van eindigheid, het symbool van de zee voor dood en oneindigheid (ze hangen samen) en de aarde als symbool van leven en ongemak, de momenten van verlichting en inzicht, de oude huizen die de mensen overleven en van hun sterfelijkheid getuigen. Dat alles typeert Van Leeuwen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Praatjes voor de West’

Dries van Agt kiest gedicht van Hugo Pos voor zijn overlijdensannonce

VanAgt-PosFotoportret Hugo Pos: Nicolaas Porter

Over ‘Nestoriaanse kwatrijnen I’ van Hugo Pos op HP/De Tijd, 03 juli 2015:
‘Het gedicht dat ik graag voor deze bundel aan zou willen dragen, komt uit de ‘nestoriaanse kwatrijnen’ van de Surinaamse dichter Hugo Pos (1913 – 2000). Wel curieus dat ik u dit schrijf op de dag dat ik 84 jaar word, besef ik nu. Dit is namelijk de tekst die straks op mijn eigen overlijdensannonce zal worden gezet.’

Beloof me, kind, als ik van hier verdwijn
treur niet om mij, straks bloeit weer de jasmijn
en geurt de kamperfoelie. Erger zou het wezen
als zij verdwenen waren, — ik er nog zou zijn.

Lees hier het hele bericht
Meer over Nestoriaanse kwatrijnen van Hugo Pos
Meer over Hugo Pos bij Uitgeverij In de Knipscheer

‘De wereld heeft gezicht verloren’, film van Cindy Kerseborn over Astrid H. Roemer

RoemerAnsichtZonderSnijtekens1-75Met Bea Vianen behoort Astrid H. Roemer tot de belangrijkste vrouwelijke schrijvers van Suriname. Bea Vianen wordt in november 2015 tachtig jaar, Astrid H. Roemer is 68.
Over Astrid H. Roemer gaat op 7 december in Theater van ’t Woord de documentaire film ‘De wereld heeft gezicht verloren’ in première, waarmee regisseur Cindy Kerseborn haar drieluik over Nederlandse schrijvers uit de West (Edgar Cairo, Frank Martinus Arion, Astrid H. Roemer) afsluit. Astrid H. Roemer leek al een decennium van de aardbodem verdwenen, maar Cindy Kerseborn ging op zoek en vond haar.
Meer over deze film
Meer over Cindy Kerseborn op deze site
Meer over Astrid H. Roemer op deze site

Lezing (18 oktober) Janny de Heer over ‘Gentleman in slavernij’

Op zondagmiddag 18 oktober 2015 is Janny de Heer te gast in het Leescafé van Bibliotheek en Volksuniversiteit Hellevoetsluis.
Deze lezing over haar historische roman ‘Gentleman in slavernij’ is bijzonder, want in het bijzijn van nazaten van de hoofdpersoon in de roman die in Hellevoetsluis wonen. Janny de Heer verrichtte in Suriname uitgebreid historisch onderzoek voor het schrijven van ‘Gentleman in slavernij’, een roman over een Duitse immigrant in het 19de eeuwse Suriname. Een jongeman uit een welgestelde Duitse familie, Johann Dieterich Horst, zoekt in 1827 zijn geluk in Suriname. In de loop der jaren klimt hij op van ‘blankofficier’, directeur tot administrateur op diverse plantages. Als hij zeker weet dat hij in Suriname wil blijven, koopt hij zelf plantages. In een maatschappij waar slavernij een gegeven is zou hij de slaven het liefst willen behandelen zoals hij vroeger thuis op het landgoed van zijn vader geleerd heeft met het personeel om te gaan. Hij is begaan met de slaven, en vanaf het begin voelt hij zich vooral betrokken bij het lot van Candasie en haar kinderen, al is hij niet altijd in staat de slavin te beschermen. ‘Gentleman in slavernij’ is een meeslepende geschiedenis over het koloniale Suriname in de 19de eeuw, een tijd van grote veranderingen in de verhoudingen tussen de bevolkingsgroepen. Meeslepend omdat de roman vertelt over hoe het dagelijks leven op en om de plantages werkelijk was. Janny de Heer ontraadselt daarbij knap de familiegeheimen die rond Johann Dieterich Horst zijn ontstaan tot aan zijn dood op 72-jarige leeftijd op een wel heel dramatisch moment. Ook ander werk van Janny de Heer, zoals ‘Landskinderen / Yu di tera’, haar Curaçaose ‘roman-in-drie verhalen’, komt ter sprake, alsmede de ‘Indische’ biografie ‘Hey buddy de andere voet is voor jezelf’.
Locatie: Woordbouwerplein 1, 3224 XL Hellevoetsluis, van 13:30 – 16:00 uur.
Meer over ‘Gentleman in slavernij’
Meer over ‘Yu di tera / Landskinderen’