Over ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars op Poëzie-Leestafel, 02-12-2022
In deze bundel stelt de dichter in zeven delen van zeven gedichten de wereld in het gelijk. Hij is een enthousiaste toeschouwer en weet natuur en cultuur te belichten. (…) Hij verkent behendig de grenzen van zijn kunstenaarschap. De grenzen tussen schilderkunst, literatuur en natuur. En hij beschrijft bezoeken als een pelgrim aan bedevaartsplaatsen in Cambodja, China en Litouwen. (…) Albert Hagenaars heeft een mooie en ontroerende bundel verzen afgeleverd. Zijn pelgrimstocht toont aan dat een groot dichter grote thema’s niet schuwt. Fijn dat er dichters zijn die grote onderwerpen niet omzeilen
Lees hier de recensie van 14 november 2022
Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: T.S. Eliot
«Hagenaars blijft verwonderen.» – Roger Nupie
Over ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars in De Auteur, 14 september 2022:
(…) Kenmerkend voor de bundels van Hagenaars is steeds eenzelfde weloverwogen thematische indeling. Pelgrimsgrond bevat zeven cycli van telkens zeven gedichten, waar naast de voornoemde dichters ook beeldende kunstenaars, films, sacrale en bedevaartplaatsen, muziek en de liefde in de poëtische verf worden gezet. (…) Hagenaars lokt ons mee in een wereldje waar we al dan niet enigszins mee vertrouwd zijn en weet de nieuwsgierigheid van de eerste tot de laatste letter te prikkelen. (…) Binnen elke cyclus is hij verrassend eclectisch. (…) Om het even welk gedicht uit de zeven cycli we ook lezen, Hagenaars blijft verwonderen en weet de lezer in zijn ban te houden. (…) Hier hoeven we niet over te twijfelen: pelgrim-dichter Hagenaars heeft een ijzersterke bundel afgeleverd!
‘De Auteur’ is een driemaandelijks tijdschrift van de Vereniging van Vlaamse letterkundigen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De bundel bouwt ook mooi op, als een pelgrimage op weg naar de allerhoogste.» – Lauran Toorians
Over ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars in Brabants Literair, juli 2022:
(…) Albert Hagenaars pelgrimeert in zijn jongste dichtbundel en brengt een ode aan wie en wat hem inspireert. Zeven maal zeven klinkt als een ritueel en zeven maal zeven gedichten doet al gauw denken aan een bezwering. Als de titel van de bundel dan ook nog ‘Pelgrimsgrond’ luidt, is al snel duidelijk dat de dichter hier op zijn knieën gaat en hulde betoont aan zijn helden. Die dichter is Albert Hagenaars (Bergen op Zoom 1955) die we kennen als productief, bereisd en belezen en bovenal betrokken bij mensen. Scheppende mensen vooral. (…) De eerste afdeling heeft als titel ‘Te woord’. (…) De zeven gedichten reflecteren op zeven auteurs die – mogen we aannemen – Hagenaars inspireren: Hadewijch, Charles Baudelaire, T.S. Eliot, H. Marsman, Gerrit Achterberg, Jan Hanlo en Paul Celan. (…) In de afdeling ‘Onder ogen’ passeren zeven schilders. Hier ook de eerste naam die verrast doordat hij niet tot de breed geaccepteerde cultuurcanon behoort en dus meer dan de andere kunstenaars een persoonlijke keuze van Hagenaars is. Het betreft de Javaanse schilder Affandi (1907-1990) aan wie in Yogyakarta een museum is gewijd dat aanleiding gaf tot een gedicht. (…) De gedichten in deze bundel zijn nergens een-op-een beschrijvend. De titel en het noemen van de het kunstwerk of de kunstenaar bieden een handvat, maar de teksten zijn vooral poëtisch en associatief. De bundel bouwt ook mooi op, als een pelgrimage op weg naar de allerhoogste. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Geen twijfel: Hagenaars heeft een ijzersterke bundel afgeleverd!» – Roger Nupie
Over ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars in De Auteur, juni 2022:
(…) Zijn jongste dichtbundel, ‘Pelgrimsgrond’, opent met het gedicht Orewoet (wat zoveel betekent als ‘vurigheid’, ‘geestelijke gloed’ en ‘extase’), waarin cursief regels van de 13de eeuwse mystica Hadewijch zijn verwerkt. In dezelfde cyclus, ‘Te woord’, komen nog andere dichters aan bod: Charles Baudelaire, T.S. Eliot, H. Marsman, Gerrit Achterberg (…) en Paul Celan. Kenmerkend voor de bundels van Hagenaars is steeds eenzelfde weloverwogen thematische indeling. ‘Pelgrimsgrond’ bevat zeven cycli van telkens zeven gedichten, waar naast de voornoemde dichters ook beeldende kunstenaars, films, sacrale en bedevaartplaatsen, muziek en de liefde in de poëtische verf worden gezet. (…) Binnen elke cyclus is hij verrassend eclectisch: in ‘Tussen de oren’, waar de muziek hoogtij viert, komen zowel Erik Satie en de 18de eeuwse componist Giovanni Battista Pergolesi als Tsjaikovski en zangeres met de bezwerende contra-alt-stem Lisa Gerrard aan bod. (…) Om het even welk gedicht uit de zeven cycli we ook lezen, Hagenaars blijft verwonderen en weet de lezer in zijn ban te houden. (…) Hier hoeven we niet over te twijfelen: pelgrim-dichter Hagenaars heeft een ijzersterke bundel afgeleverd!
‘De Auteur’ is een driemaandelijks tijdschrift van de Vereniging van Vlaamse letterkundigen.
Lees hier de recensie in rubriek ‘De Boekhouding’
Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Goed beeld van het sprankelend en turbulent leven.» – Roger Nupie
Over ‘Dit is de beste aller tijden’ van Hans Plomp in De Auteur (De Boekhouding), 27 maart 2018:
(…) ‘Dit is de beste aller tijden’ is een ruime bloemlezing uit het poëtische oeuvre van Hans Plomp. Tevens is er een selectie van zijn vertalingen van gedichten van o.a. Yvan en Claire Goll, Samuel Taylor Coleridge, T. S. Eliot en Artur Rimbaud opgenomen en – beslist even interessant – poëzie uit India en Iran. (…) De levensschets van Peter de Rijk, in de vorm van een monoloog van Plomp zelf, geeft een goed beeld van het sprankelend en turbulent leven van de dichter, die stelt deze behoorlijk afschuwelijke tijd toch te ervaren als de beste aller tijden. (…) Een pluim voor samensteller Peter de Rijk, die al eerder een bloemlezing van Rogi Wieg bezorgde, ‘Even zuiver als de ongeschreven brief’ (2015), gevolgd door ‘In de kring van menselijke warmte. Hommage aan Rogi Wieg’ (2017), met meer dan 100 gedichten van voormalige uitgevers, vrienden en collega’s van Rogi Wieg. (…)
Lees hier de recensie
Lees meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Prachtig tijdsbeeld van het verzet tegen de gevestigde orde, de seksuele revolutie en het kunstenaarsleven.» – Louis Smit
Over ‘Dit is de beste aller tijden’ van Hans Plomp voor NBD | Biblion, 5 juni 2017:
Een bundel met circa honderd gedichten en vertalingen van gedichten. De auteur (1944) is dichter, schrijver, vertaler en organisator van literaire festivals. Hij was lid van de Provo-beweging en leidde het verzet tegen de sloop van het dorp Ruigoord, nu een kunstenaarsgemeenschap. Samen met Gerben Hellinga schreef hij op basis van eigen ervaringen een handleiding voor drugsgebruik. De bundel bevat merendeels niet-rijmende gedichten over onder meer liefde en seks. Verder vertalingen van gedichten van onder anderen T.S. Eliot en Arthur Rimbaud en een levensschets. De combinatie van gedichten en context spreekt erg aan en geeft een prachtig tijdsbeeld van het verzet tegen de gevestigde orde, de seksuele revolutie en het kunstenaarsleven. (…)
Lees hier de recensie
Lees meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Rogi Wieg heeft een godgegeven talent om jaloers op te zijn.» – Ezra de Haan
Over ‘Afgekapt dichtwerk’ van Rogi Wieg op Literatuurplein.nl, 16 juli 2014:
Rogi Wieg kijkt naar zichzelf en schetst de wereld als een God. Wanneer je het gedicht ‘Datering 2013’ leest denk je aan Willem Kloos en aan T.S. Eliot. Hun stemmen en ideeën klinken door, worden onderdeel van weer zo’n typisch Rogi Wieg gedicht, vol verwijzingen, fijne metaforen en onlogische logica. Kortom de dingen die je alleen met poëzie duidelijk kunt maken. Wieg legt de vinger op de pijnlijke plek(ken), klinkt als een profeet en is tegelijkertijd modern en uiterst tijdloos. Hij geeft vorm aan het vormeloze, maakt het abstracte tastbaar. Gedurende het tijdsbestek van een gedicht krijgt de lezer inzage in de wereld van Rogi Wieg. (…) Zijn gedichten blijven van uitzonderlijke klasse.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij In de Knipscheer
«Volmaakte eenvoudige poëzie, waarom is die zo zeldzaam?» – Levity Peters
Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury op MeanderMagazine, 18 februari 2014:
Het wonderlijkste van de poëzie van Nydia Ecury is dat je haar kunt blijven lezen; ze bevat blijkbaar dat mysterieuze aspect dat je keer op keer tot je wilt nemen, ook al ken je de gedichten van buiten. Het is, om Nijhoff te parafraseren, alsof je meer leest dan er staat. (…) Zulke volmaakte, eenvoudige poëzie, in die volgorde: volmaakte eenvoudige poëzie, waarom is die zo zeldzaam? Omdat zulke poëzie niet gemaakt wordt, maar geboren. Nydia Ecury had haar hart op de tong, en de taal leefde in haar hart; anders kan ik het levende van haar gedichten niet verklaren. Behalve met nog iets: Liefde. Wat mij het meeste raakt is de warmte waarmee elk gedicht geladen is. Ook het verdrietigste. Het zijn de gedichten van een vrouw die sterk genoeg was om haar zwakheid te kunnen blootgeven; dat gaat verder dan aanvaarden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een droom die ik heb’