Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 6 november 2021:
De roman’ Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere is een merkwaardig, intrigerend, veel-lagig boek; een boek dat zich ontvouwt als een huis dat aan de binnenkant veel groter blijkt dan het van buitenaf leek. (…) Toen je om het huis heen liep, had je niet de indruk dat het al die ruimtes en verdiepingen, doorgangen en lagen, kón bevatten. Dat maakt het onwerkelijk – surrealistisch, misschien wel magisch-realistisch. (…) Irma Weever is een jonge Surinaams-Curaçaose vrouw. (…) Zij heeft (ik citeer) ‘zwart bloed’. (…) Paul Fadel is een betrouwbare, hoffelijke, veilige vriend, een soort broerfiguur; en seculiere moslim. (…) Irma wil rechten gaan studeren omdat zij al van jongs af aanvoelde dat alles in de wereld draait om het overtuigen, niet om wie het beste verhaal heeft, maar om wie dat het best weet te brengen. (…) Later komt Irma in New York te wonen. (…) Hier verliest zij haar vriend Paul aan een verslaving. Hij verdwijnt in de nevelen, in de rook van een crackpijp. Of toch niet? Want in deze roman is niets wat het lijkt, en vooral: is niemand wie hij lijkt. (…)
Lees hier de complete recensie
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: thriller
«Een listig, vindingrijk spel met genres.» – Willem Thies
Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere in Pletterij, 11 oktober 2021:
‘Irma. Een mikado van boze goden’ is een veel-lagige roman, een matroesjka: een reeks van in elkaar passende poppen. Wát is de láátste pop, de pop uit één stuk, de naadloze pop? Je zou ‘Irma’ een surrealistische of magisch-realistische roman kunnen noemen; maar met evenveel recht een postmoderne roman. In de roman worden verschillende genres vermengd: één laag of genre is dat van de sterk geëngageerde roman: niet alleen maatschappelijk betrokken en urgent, maar veelal ook universeel filosofische vragen worden gethematiseerd en geproblematiseerd. Kun je iemand werkelijk kennen? (…) Wat is identiteit? Heeft die een kern of vele lagen? En wat als een laag meer naar binnen de laag daarbuiten ontkent of tenietdoet? Is de binnenste pop uit één stuk en naadloos, of bevat de laatst geopende pop enkel leegte, niets? Een andere laag is die van een misdaadverhaal, een detective, een thriller: een spannende te ontrafelen plot of intrige tegen de achtergrond van het geweld van de orkaan Irma en de aanslagen op de Twin Towers. Nóg een andere laag is die van een hedendaags sprookje, of het eerder genoemde magisch-realistische verhaal. Kees Broere speelt een listig, vindingrijk spel met genres. In ‘Irma’ volgt wending op wending op wending, pop ontspringt aan pop. Ik citeer: ‘Het is een spel. Een schaakspel. Wit begint, maar met de juiste zetten kan zwart evengoed winnen.’ Ja, het is een spel: een schaakspel én een mikadospel in één. Het vergt strategisch inzicht en vernuft, maar ook tact en delicate, voorzichtige vingers, én een dosis geluk: de stokjes moeten één voor één ontward worden, zónder de ándere in beroering te brengen, en dat op meerdere tafels. Als er een ander stokje gaat rollen, is het spel verloren. Broere toont zich in ‘Irma’ een simultaanmikadospeler én schaakspeler in één.
Lees hier de complete recensie
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Sportieve misdaadroman.» – Lilian Brugel
Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt op Thrillers & More, 6 december 2020:
Met ‘De fatale etappe. Vergelding in de Vuelta’ schreef Hans van Hartevelt een literaire thriller én ‘wielerroman’ in één. Het is zijn tiende boek bij Uitgeverij In de Knipscheer. Van Hartevelt was lange tijd directeur van de 250 jaar oude bibliotheek van het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam, totdat vanwege overheidsbezuinigingen tot veler verbijstering het doek viel voor de wereldberoemde bibliotheek. Over het hoe en waarom schreef Hans van Hartevelt in 2014 de roman ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’, die veel stof deed opwaaien.
Klik hier voor origineel bericht
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Je slaat soms zelf buiten adem een bladzijde om.» – Alexander
Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt op Thrillers & More, 3 december 2020:
Een wielerroman en thriller in één? Daar kon ik als wielerliefhebber geen nee tegen zeggen. Terwijl de renners van La Vuelta op televisie de neutrale zone uit rijden, zit ik het eerste gedeelte van de rit met mijn neus in ‘De fatale etappe’. (…) In het eerste deel maken we kennis met de wielrenners Marco en Miguel Muñoz, een identieke tweeling in de ploeg van La Tienda de Salud. Twee toptalenten die al vele ritzeges hebben weggekaapt voor het overige peloton, ze lijken wel onverslaanbaar. Maar gaat alles wel eerlijk? De concurrenten zijn ervan overtuigd dat er vuil spel wordt gespeeld. (…) Er is maar één manier om dit een halt toe te roepen en dat is ongeschreven wielerwetten overtreden. Het tweede deel (…) lijkt wat meer op een detectiveroman. Het wordt voornamelijk verteld vanuit het perspectief van hoofdcommissaris Santos Escartin en inspecteur Leticia Gil Parra, vroeger zelf een verdienstelijk wielrenster. (…) De ronde stopt voor niemand, dus het duo moet snel reageren voordat het circus met de zuiderzon is vertrokken. ‘De fatale etappe’ zal menig wielerliefhebber aanspreken. Een geromantiseerde blik op de wielerwereld met een dosis spanning, maar ook een verhaal dat zich richt op het tactisch schouwspel die de camera’s nooit zien. (…) De schrijfstijl is bevlogen. (…) De gebruikte wielertermen zijn herkenbaar voor iedereen die op de racefiets zit en zorgen ervoor dat je zelf soms buiten adem een bladzijde omslaat. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«En dat de Ronde van Spanje moordend kan zijn? Dat weet iedereen.» – Aernout Van Lindt
Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt op Wielerkrant, 6 november 2020:
De Vuelta is de derde grote ronde zoals elk jaar, ook in dit speciale jaar. En dat de Ronde van Spanje moordend kan zijn? Dat weet iedereen. Het is ook de insteek van een leuke roman. De handen moeten ineengeslagen worden om Miguel Muñoz van een legendarische overwinning af te houden. Prachtig boek.
Lees hier het signalement
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Fascinerende thriller, een echte ‘whodunnit’.» – Corrie van der Laan
Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt in Leiderdorps Weekblad, 14 oktober 2020:
(…) Neem een schijnbaar onverslaanbare wielrenner, Miguel Muñoz, die in één seizoen al zowel de Tour de France (Ronde van Frankrijk) als de Giro d’Italia (Ronde van Italië) heeft gewonnen en op het punt staat ook de Vuelta op zijn naam te schrijven. Waarbij hij steeds kan rekenen op excellent knechtenwerk van zijn identieke tweelingbroer Marco. Voeg daarbij wantrouwen en gekonkel in de andere ploegen, die er alles aan willen doen om te voorkomen dat Miguel een legendarische drieslag maakt. Gooi er ploegleiders met twijfelachtig moreel besef bij, en je hebt alle ingrediënten voor een fascinerende thriller. (…) Voor wielerliefhebbers is het boek een feest der herkenning. Het staat vol met verwijzingen naar toppers en gebeurtenissen uit het wielercircuit en is gelardeerd met typische wielrentaal als ‘opgebaard over de streep komen’ en ‘iemand een kwak geven’. Daarnaast is ‘De fatale etappe’ gewoon een lekker spannende detective. Van Hartevelt laat de lezer uit verschillende hoeken meekijken waardoor je in het verhaal gezogen wordt. De ruime keuze aan verdachten en onverwachte plotwendingen zorgen ervoor dat de dader niet eenvoudig te raden is. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Is er sprake van doping, van persoonsverwisseling, een tweelingbroer?»
Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt op Leidsch Dagblad, 26 september 2020:
Drie rondes in één jaar winnen: de Giro d’Italia, de Tour de France en de Vuelta a España. Zelfs Eddy Merckx is dat nooit gelukt. Op een dag kondigt een zekere Miguel Muñoz aan dat hij het gaat presteren. Ongeloof alom. Gefluister in het peloton. Is dat wel zuivere koffie? (…) Is er sprake van doping, van persoonsverwisseling, een tweelingbroer? Ploegleiders en renners doen alles om Muñoz’ ambities te dwarsbomen. Ploegen slaan de handen ineen. Al gauw wordt duidelijk dat achter de schermen dingen bekokstoofd zijn die het daglicht niet verdragen. Om deze gebeurtenissen draait de thriller ’De fatale etappe’ van schrijver Hans van Hartevelt. (…) “Met subtiele gegevens maak ik voor de oplettende lezer duidelijk wie het níét gedaan heeft. Zo beweeg ik langzaam in de richting van de dader, al wordt nergens voorspelbaar wie dat is. Ik houd er niet van als de dader pas vlak voor het eind in het verhaal verschijnt. Die is er al vanaf het begin.” (…)
Lees hier het interview van Maarten Baanders
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Niet alleen een thriller, maar ook een aanklacht.» – Kees de Kievid
Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt op Boekenbijlage, 10 september 2020:
De droom van iedere wielrenner is het winnen van een grote etappekoers. (…) Een nog groter verlangen is het winnen van alle drie. (…) Maar iedereen is het erover eens dat drie rondes in één jaar winnen onmogelijk is. (…) Van Hartevelt staat op het punt om het in zijn nieuwste boek, de thriller ‘De fatale etappe’ wél te laten gebeuren. (…) Misdaadboeken die zich in de sportwereld afspelen zijn niet uniek. Ook zijn er over diverse wielergrootheden een aantal biografieën verschenen. Maar een thriller in de wereld van de wielersport is zeldzaam. Hans van Hartevelt vond kennelijk dat dit nu maar eens moest veranderen. (…) De meest bizarre scenario’s passeren de revue. De verdachtmakingen vliegen de lezer om de oren. (…) De auteur is op z’n best wanneer hij de gevoelens van renners beschrijft. Het beste voorbeeld daarvan is de ‘gedachtegang’ van Marco tijdens de slotklim naar Les Praeres. Deze etappe lijkt sterk op de veertiende etappe van de Vuelta in 2018. Ook de harde, soms meedogenloze wereld waarin de renners zich bevinden doet hij perfect uit de doeken. Het lijkt er zelfs sterk op dat Van Hartevelt met zijn boek niet alleen een thriller schrijft, maar ook een aanklacht indient tegen de soms ongeoorloofde praktijken in de wielerwereld. (…) Hans van Hartevelt heeft een inside kijk gegeven op de wielerwereld en daarmee een waardevolle bijdrage geleverd aan de sportboekerij. (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Wielerepos is een ware page turner.» – Karel de Vey Mestdagh
Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt, 10 september 2020:
Verhalen in de trant van zadelpijn op een Alpenflank kunnen me gestolen worden, een goedgeschreven wielrenroman, zoals ‘De Ronde van Italië’ van Dino Buzzati, is zeldzaam, en beter dan ‘De renner’ van Tim Krabbé wordt het in de regel niet. Met enige scepsis begon ik dan ook aan ‘De fatale etappe’. Een wielrendetective…! Die had ik nog niet in mijn fietsbibliotheek. De titel – met als ondertitel ‘Vergelding in de Vuelta’ – verraadt dat er stront aan de knikker is in de bekende Spaanse ronde en deed mij aarzelen. Niet dat de wielerwereld niet bekend is met nijd en afgunst, maar vergelding met een fatale afloop getuigt van wel heel veel kwade opzet. Daar een interessant verhaal van maken, leek mij een erg gewilde en daarom weinig geloofwaardige exercitie. En het is waar, de eerste paar pagina’s moest ik er even inkomen en overtuigd raken van dit wielerepos. Maar al gauw werd ik gegrepen door wat Hartevelt mij voorschotelde. De karakters van ploegbazen, artsen en renners begonnen al snel te leven. Realistisch en zonder in de afgekloven clichés te vervallen. Heerlijk! Wat opvalt is dat de auteur maar weinig beschrijvingen geeft van de hoofdpersonen, maar het vooral laat aankomen op dialogen. En dat het hele boek door. Die schrijfstijl moet je beheersen en dat doet Van Hartevelt. Hij heeft mij met zijn verhaal oprecht geboeid en ik las het dan ook achterelkaar uit. Hij weet de spanningsboog mooi door zijn roman heen te verwerken, waardoor het een ware page turner is.
Karel de Vey Mestdagh is ontwerper van Cyclefit, Perfect Bicycle Adjustment, omarmd door elke profrenner en alle wielerploegen.
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Leest als een peloton in volle vaart.» – Herman Ram
Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt, 10 september 2020:
‘De fatale etappe’ leest als een peloton in volle vaart. Was er doping in het spel? En wie heeft het gedaan? Het zijn vragen die de lezer tot het einde bezig houden. Ik worstel in mijn functie met dezelfde vragen, maar mijn werk is een stuk minder spannend dan deze roman. Een aanrader voor iedere wielerliefhebber.
Herman Ram is voorzitter Dopingautoriteit.
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer