Tag: Ton van Reen

Ton van Reen – Het afscheid van Lucia. Historische roman

Lucia_defTon van Reen
Het afscheid van Lucia
historische roman
Nederland
gebrocheerd, 128 blz.
€ 13,50
NUR 342, 285
ISBN 978-94-93214-00-2
eerste uitgave oktober 2020

In Het afscheid van Lucia vinden een paar kinderen op de zolder van hun oma een stapel schriften. Ze zijn vol geschreven door de grootmoeder van hun oma. Samen met oma lezen ze de verhalen over de geschiedenis van hun familie. Er gaat een wereld voor hen open. Zo leren ze dat ze afstammen van een adellijke freule, van een koeienmeid en van reizende toneelspelers.

Lucia van Eyll en haar nicht Amalia zaten op de hooizolder, boven de koeienstal van kasteel De Berckt. Ze luisterden naar het verhaal dat Ruth, de dochter van koeienmeid Judith, aan hen vertelde. Haar verhalen riepen altijd wonderen op in de hoofden van Lucia en Amalia. Ze hingen aan haar lippen. Als altijd wanneer Ruth vertelde, kwamen ze in hun beleving terecht op de plaatsen waar het verhaal speelde. Zwevend op de zinnen van Ruth ontmoetten ze wonderlijke mensen in sprookjesachtige landen. Als Ruth vertelde leek het normaal om mee te vliegen met vogels, of door de wind over de horizon te worden geblazen.

Ton van Reen schrijft graag boeken over geschiedenis, zoals het verfilmde ‘De bende van de bokkenrijders’, ‘Gestolen jeugd’, ‘Vlucht voor het vuur’ en ‘De lichtverkoper’. Het afscheid van Lucia is gebaseerd op ware gebeurtenissen in de zeventiende eeuw en is evenals de andere genoemde titels heel goed geschikt voor Young Adults (fictie 15+).

«Misschien wel zijn beste boek.» – Arend van Dam

ReenTonvan_GestolenJeugd_03_aOver ‘Gestolen jeugd’ van Ton van Reen in Vol van Boeken (boekenmagazine Libris), 2 maart 2020:
In het Libris boekenmagazine ‘Vol van Boeken’ dat ter gelegenheid van de Boekenweek 2020 verschijnt, geven diverse auteurs hun 5 boekentips. Kinder- en jeugdboekenauteur Arend van Dam ‘tipt’ van Ton van Reen diens (jeugd)roman ‘Gestolen jeugd’. ‘Misschien wel zijn beste boek. Het speelt zich af in WOII, in Limburg, op het boerenland. Geen heftige oorlogsspanning, geen tanks, en dat vond ik een verademing. Het is zoals veel mensen in Nederland de oorlog beleefd hebben.’
Meer over ‘Gestolen jeugd’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Flyer: Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

FlyerDeel1Na succesvolle carrières bij onder meer Uitgeverij Contact en Uitgeverij De Geus heeft Ton van Reen sinds voorjaar 2016 als schrijver onderdak bij Uitgeverij In de Knipscheer. Een logische bond want hun beider wegen als uitgevers kruisen elkaar sinds medio jaren zeventig toen de fondsen van de uitgeverijen Corrie Zelen en In de Knipscheer gezamenlijk werden vertegenwoordigd naar de boekhandel. Een kleine tien jaar later zou In de Knipscheer een nog prille Afrikaanse Bibliotheek van Corrie Zelen overnemen en dankzij de verantwoordelijke hoofdredacteur Jan Kees van de Werk tot en met 1999 uitbouwen tot een imprintfonds van 50 titels uit het Afrikaanse continent bezuiden de Sahara. In dat jaar 2016 vierde Van Reen (1941) zijn 50-jarig schrijverschap en kon hij terugkijken op een imposant en omvangrijk oeuvre. Maar schrijvers gaan niet met pensioen. Vrijwel dagelijks publiceert hij bijdragen op zijn facebookpagina met honderden volgers. Bij In de Knipscheer is Ton van Reen zijn lezers sinds 2016 blijven verrassen met prachtige nieuwe titels als ‘De verdwenen stad’, ‘Dochters’ en afgelopen jaar met een van zijn magna opera ‘Vlucht uit Montaillou’.

Klik hier voor de flyer
Meer over ‘De verdwenen stad’
Meer over ‘Geen oorlog’
Meer over ‘Katapult. Oproer in Amsterdam’
Meer over ‘Dochters’
Meer over ‘De lichtverkoper’
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Ton van Reen – Eigen Wijs. Korte verhalen

eigen wijsTon van Reen
Eigen Wijs
korte verhalen
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen, 200 blz.
€ 17.50
ISBN 978 90 6265 790 2 NUR 303
Eerste druk 2021

Eigen Wijs bevat vijftig korte en zeer korte verhalen waarin de achtenzeventigjarige schrijver Ton van Reen terugkijkt op zijn leven en het korte pad verkent dat hem nog wacht. Hij beseft dat de verhalen die hij vroeger hoorde van zijn in 1876 geboren grootmoeder Jaantje van Asperen, dochter van een turfschipper uit de Peel, hem hebben gevormd tot schrijver en verteller. Tijdens het kaarten aan de keukentafel riep zij de wonderen van de wereld in hem op. Daarom komt zij veel voor in deze verhalen. Net als zijn moeder, die al heel jong weduwe werd. En de vader die stierf toen Ton tien jaar oud was.

De verhalen springen op en neer, van vroeger naar nu, van het eigenzinnige meisje uit de Peel dat grootmoeder werd, van de moeder die haar eigen weg ging, van het kind dat Ton zelf was naar de grootvader die hij nu is. Samen vormen de verhalen het levenspad van de schrijver. Het zijn verhalen over een wereld die totaal is veranderd, over de jaren vijftig waarin hij in Limburg opgroeide, waarin de kerk nog absolute macht had, tot de tijd van nu, waarin diezelfde kerk een achterhoedegevecht levert. De jaren waarin de heren met de hoeden en de vrouwen met de bontjes, samen met de pastoor, in het dorp de dienst uitmaakten.
Maar er zijn ook verhalen over het avontuur van het lezen, de kunst van het vertellen en de voldoening van het schrijven, tegen de stroom in, vanaf het kleine zolderkamertje waar Ton sliep als kind en waar hij zijn schrijftafeltje had, tot op de dag van vandaag, in zijn werkplaats, de voormalige koeienstal, vol duizenden boeken.

Deze verhalen sluiten naadloos aan bij de eerdere boeken die Ton van Reen schreef over de jaren vijftig, zoals Het winterjaar, In het donkere zuiden, Thuiskomst en Roomse meisjes. Eigen Wijs. Bij uitgeverij In de Knipscheer verschenen van Ton van Reen onder meer De verdwenen stad, Dochters, De Lichtverkoper en Vlucht uit Montaillou, Het afscheid van Lucia..
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De lezer wordt al lezend de tweede schrijver van het boek.» – Ton van Reen

VoorplatMontaillou-75Over het schrijven en beleven van ‘Vlucht uit Montaillou’ van Ton van Reen op Facebook, 6 november 2019:
In de roman ‘Vlucht uit Montaillou’ ontmoet de schrijver Boris Vian de hoofdpersonen uit zijn boek ‘Het schuim der dagen’. Hij bevindt zich op de bovenverdieping van een boekhandel, het antiquariaat, om te kijken of zijn boeken nog te vinden zijn tussen de afgeprijsde boeken en de winkeldochters. In een belendende kamer hoort hij stemmen, ze komen hem bekend voor. (…) De personen, die door al die jaren heen hetzelfde zijn gebleven, net als hij zelf, zijn blij dat ze hem zien. (…) Hoe kunnen hoofdpersonen in een boek tot leven komen en net als gewone stervelingen verwachtingen hebben, geliefd willen zijn en bemind willen worden? Hoe kan Chloé, die in het boek uit 1947 ziek wordt en jong sterft, in 2019 de hoop hebben op een mooi leven? Het is geen wonder. Dit soort dingen gebeurt in bijna elke goede roman waar een lezer aan begint. Op de eerste pagina van het boek weet hij nog niet welke personen hij aantreft in het verhaal, maar als hij een eind op weg is met lezen leert hij de hoofdpersonen beter en beter kennen. (…) Ten minste als het een goed boek is, een boek dat de lezer zelf deels mag invullen, doordat hijzelf al lezend de tweede schrijver van het boek is geworden, omdat hij elk woord dat hij leest inkleurt met de ervaringen uit zijn eigen leven, van zijn eigen omgeving, met de karakters van de mensen die hij kent. (…)
Lees verder op Columns
Of klik hier
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Driewerf hoera! Alle hulde! Petje af!» – Peter Lenssen

VoorplatMontaillou-75Over ‘Vlucht uit Montaillou’ van Ton van Reen op Facebook, 29 oktober 2019:
Wat een mooi boek heb je geschreven. (…) Ik was zeer verrast door het verhaal en de thematiek. Bijna on-TonvanReens. Ik bedoel: Limburg is in dit boek ver te zoeken. (…) Heerlijk, de figuren die je in allerlei klankkleuren opvoert en hun verhalen; een feest om te lezen, een feest van herkenning. Maar het mooiste aan je boek vind ik toch de achterliggende thematiek/dramatiek: wat blijft er van je werk over als je er niet meer bent? Wat betekent dat voor al dat magnifieke streven tijdens je schrijversleven? Wat is de zin nog van schrijven dan? (…) Terwijl ik de betreffende passages en overdenkingen in ‘Vlucht’ las, dacht ik daaraan: als dat in Frankrijk al zo is, hoe moet het dan in Nederland, waar de ‘ontkerkelijking’ van de literatuur al veel verder voortgeschreden is? Waar moet dat eindigen? Je snijdt een belangrijk thema aan. Wat een klus, dat ‘Vlucht uit Montaillou’! Ik weet wat het aan schrijftijd en denkmoeite kost om zoiets te componeren. (…) Hierbij beste schrijfcollega: driewerf hoera! Alle hulde! Ik zou mijn hoed afnemen als ik niet uit een arbeidersgezin kwam, dus voor jou welgemeend: petje af!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Lees dit boek! Het biedt genot en uitdaging tegelijk.» – Camiel Hamans

VoorplatMontaillou-75Over ‘Vlucht uit Montaillou’ van Ton van Reen in Brabant Literair, 1 oktober 2019:
Van Reen is met ‘Vlucht uit Montaillou’ terug als verteller van een modern sprookje vol maatschappijkritiek, maar vooral op topsnelheid. Hij mengt heden en verleden, fantasie en kritiek tot schitterend vuurwerk. (…) Montaillou, een forse knipoog naar het succesverhaal van historicus Emanuel le Roy Ladurie over het middeleeuwse ketterdorp in de Pyreneeën, is hoezeer het ook een kritiek vormt op de tijdgeest een volstrekt verzonnen, vrijwel surrealistisch verhaal. Een schrijver, luisterend naar de naam van de existentialist, jazztrompettist en protestzanger Boris Vian, staat op uit de dood en schrijft een nieuwe roman die zich vervolgens ook in de werkelijkheid blijkt te voltrekken. Een spel met literaire theorie, de realiteit van het Frankrijk van Macron en van ‘la France profonde’ van de Pyreneeën, de literaire en artistieke kliekjes van vroeger en nu, en een restje Rijk Rooms Leven, dat is de caleidoscoop die Van Reen de lezer voorzet. En geschreven alsof hij de lezers van een klassiek krantenfeuilleton uit de tijd van Zola of Couperus moet vasthouden: je kunt en wilt niet stoppen voor de paar honderd pagina’s uit zijn. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Enorme verbeeldingskracht, niet alleen wonderlijk maar ook duizelingwekkend.» – Adri Gorissen

VoorplatMontaillou-75Over ‘Vlucht uit Montaillou’ van Ton van Reen, 23 september 2019:
(…) Van Reen in zijn nieuwe boek zijn Franse collega Boris Vian (1920-1959) gewoon voortleven in het ‘Panthéon der onsterfelijken’. Daarin verblijft hij met vele eveneens nog levende Franse grootheden als Jean-Paul-Sartre, Edith Piaf en Serge Gainsbourg. Vian begint aan een nieuwe roman over de in een beer veranderde Napoleon die andermaal keizer van Frankrijk wil worden. Met het meisje Claire uit Montaillou, dat haar saaie dorp maar wat graag wil verlaten, gaat hij op pad naar Parijs om zijn droom waar te maken. Gaandeweg het schrijven wordt wat hij op papier zet werkelijkheid, raken de verhalen verknoopt en lopen fantasie en werkelijkheid steeds meer door elkaar. Een spel dat Van Reen op bekeken wijze met zijn lezers speelt. (…) Hij doet dat met een enorme verbeeldingskracht, zijn met vaart geschreven nieuwe roman is niet alleen wonderlijk maar ook duizelingwekkend. (…) ‘Vlucht uit Montaillou’ hoort naar mijn mening bij de beste drie boeken uit het inmiddels enorme oeuvre van Ton van Reen.
Lees hier de recensie ‘Alles mág en kán in de boeken… van Ton van Reen’
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ton van Reen trekt alle registers van zijn eruditie, humor en fantasie wijd open. Een schitterend sprookjesboek.» – Matthieu Kockelkoren

VoorplatMontaillou-75Over ‘Vlucht uit Montaillou’ van Ton van Reen voor Biblion, 5 september 2019:
In deze dikke roman trekt de bekende auteur Ton van Reen (1941) alle registers van zijn eruditie, humor en fantasie wijd open. Hoofdpersoon is de bijna vergeten romancier Boris Vian, die wordt gesitueerd in het Panthéon van onsterfelijke Franse beroemdheden als De Gaulle, Sartre en Georges Brassens. Er wordt daar veel afgekeuveld over vergane roem, actualiteit en verleden. Intussen probeert Boris Vian te herleven met het schrijven van een nieuwe roman over het dorpsmeisje Claire en de beer Napoléon. Als zijn personages steeds meer tot leven komen, nemen ze het heft in eigen handen en spelen zich in het huidige Parijs revolutionaire toestanden af. Een schitterend sprookjesboek, met geestige invallen, oeverloze fantasie en kritische terzijdes, zoals er sinds ‘De avonturen van Pa Pinkelman’ niet meer bedacht is.
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zeer bijzondere roman met een heel rijke inhoud.» – Piet Windhorst

VoorplatMontaillou-75Over ‘Vlucht uit Montaillou’ van Ton van Reen op Leeskost, 31 augustus 2019:
(…) In deze roman, die gewoon in onze tijd speelt, kom je tientallen figuren uit verschillende tijden tegen. Het begint met de beroemde schrijver Boris Vian (1920-1959). Hij zegt bijna honderd te zijn, hoewel hij in werkelijkheid slechts 39 jaar is geworden, maar in dit boek leeft hij gewoon door. Hij woont in het Panthéon samen met andere beroemde Fransen. (…) In de werkelijkheid zijn de meesten gestorven, maar hier leven ze verder zo lang ze nog niet vergeten zijn. (…) Verreweg de meeste hoofdstukken zijn gewijd aan de schrijver Boris Vian. In het café La Coupole wordt hij verwend door de ober Marc die hem regelmatig voorziet van een glas armagnac en een dubbele espresso. Na jaren heeft hij weer inspiratie. Hij begint aan een roman over een beer en een meisje. Elke dag schrijft hij een nieuw hoofdstuk. Zijn vele bewonderaars zijn enthousiast. (…) Op een dag moeten de bewoners van het Panthéon wegens bezuiniging verhuizen naar het voormalige klooster St. Lazare. Vian krijgt een goede relatie met de voormalige abt Vincentius. Deze is inmiddels een bekende heilige. Hij onthult allerlei geheimen van het leven in het Vaticaan. Hij had een bijzondere functie: bewaker van de heilige graal. In de roman begint dan een spannende verhaallijn: de zoektocht naar de graal. (…) Het is een modern sprookje waarin alles mogelijk is. Een mooi voorbeeld daarvan is de ontmoeting van Boris Vian met romanfiguren uit zijn beroemdste roman ‘Het schuim der dagen’. Dit soort absurde situaties maken het boek zeer vermakelijk. Een heerlijk boek voor liefhebbers van de Franse cultuur.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer