Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen voor NBD | Biblion, 24 juni 2017:
Sjef Sonneschein is een oudere verbitterde man die voortdurend heden en verleden door elkaar haalt. Hij herbeleeft de oorlogsjaren waarin zijn vader stierf, de vriendschap met zijn vriend Sjors die in Nederlands-Indië de politionele acties heeft meegemaakt, zijn huwelijk met Jeanne die aan kanker stierf. (…) Sjef lijdt aan Alzheimer en heeft ook kanker. De enige die hij in zijn nabijheid accepteert is het drugsverslaafde hoertje Mounia. Sjef koestert een niet aflatende wrok tegen zijn buurman met een naziverleden. Het verhaal is heel beeldend geschreven. De lezer wordt helemaal meegetrokken in de wereld van de hoofdpersoon. Er is veel actie maar alle gebeurtenissen lopen slecht af, van de voettocht met zijn vader van Heerlen naar Aken, de hechte relatie met zijn vriendje Matty, tot de vlucht van Joodse vrienden uit Duitsland. Het verhaal speelt (…) in Zuid-Limburg en bestrijkt vrijwel het hele leven van Sjef. Een indrukwekkend maar pijnlijk verhaal.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site
Tag: tweede wereldoorlog
«Een diep humaan en goedgeschreven werk.» – André Oyen
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Ansiel, 17 juni 2017:
Nog regelmatig komen er uit de tweede wereldoorlog dingen aan het licht waarvan de meesten onder ons totaal onwetend zijn. (…) In haar roman ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ beschrijft Diana Tjin enerzijds de internering van mensen met een Duitse nationaliteit in Suriname ten tijde van de Tweede Wereldoorlog en anderzijds kindermishandeling in Nederland anno 1990. In de zomer van 1990, vertelt Mevrouw Grünwald, een oude Surinaamse vrouw, aan de negentienjarige Anna in Amsterdam Oud-West haar levensverhaal. (…) Naarmate het verhaal vordert, begrijpt Anna waarom haar grootmoeder haar juist naar deze vrouw heeft gestuurd. Door de verzwegen geschiedenis die mevrouw Grünwald kan vertellen, zal Anna ook leren wat er mis zit in haar eigen familie. (…) Een diep humaan en goedgeschreven werk.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«Een huiveringwekkend relaas.» – Wim Bossema
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in De Volkskrant, 10 juni 2017:
(…) Een beschamende episode uit de koloniale geschiedenis: in Suriname werden de inwoners van Duitse komaf geïnterneerd nadat de nazi’s Nederland hadden bezet. Ook mevrouw Grünwald, haar man Fritz en hun twee kinderen. Diana Tjin brengt de verveling, de ontberingen en de uitzichtloosheid uit dit weggemoffelde deel van onze geschiedenis pakkend tot leven. Even sterk is haar schets van het naoorlogse Amsterdam waar mevrouw Grünwald belandt met haar twee kinderen – die bruin zijn en worden gediscrimineerd. (…) Maar dit is meer dan een historische roman, het is ook een aangrijpend boek over kindermishandeling, van generatie op generatie. Over zwijgen en vluchten, over verdenkingen en beschuldigingen. Het is het huiveringwekkende relaas van het meisje Anna dat houvast zoekt.
Lees hier of de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«Indrukwekkend boek.» – Peter de Rijk
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Amsterdam FM-Radio, 21 mei 2017:
In een meeslepend gesprek vertelt Peter Lenssen over zijn tot nu verschenen proza (waaronder zijn debuutroman ‘Töpless/Mijnverdriet’ over de mijnstreek in Limburg en zijn roman ‘In dit land wil niemand wonen’ die enkele jaren voor het generaal vluchtelingenpardon verscheen) in het bijzonder over zijn onlangs verschenen monumentale roman ‘Bitterdagen’. Het betreft de beschrijving van het dagelijks leven van een boze, oude man dat eigenlijk alleen nog bestaat uit het ophalen van herinneringen. Herinneringen aan traumatische ervaringen van hem als 6-jarig jongetje bij de dom van Aken, en later aan de jodenvervolging in zijn Limburgse geboortestreek (een prachtig monument voor hen die er niet meer zijn), de bombardementen vlak over de grens op Aken die de hemel rood kleurden. Wat is goed, wat is slecht? Hij poogt goed te doen door opvang te bieden aan een verslaafde prostituee. Een indrukwekkend boek waarin grote en kleine geschiedenis een belangrijke rol spelen.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Bitterdagen’
«Strijdbaarheid en engagement als van Don Quichot.» – Adri Gorissen
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen in Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad, 6 mei 2017:
In ‘Bitterdagen’ is Sjef Sonneschein de hoofdpersoon. Het is een verbitterde, nurkse en wrokkige man, een historicus die leeft in het verleden en voortdurend herinneringen ophaalt. Aan gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog, aan zijn vader die in de mijn werkte, aan zijn vrouw Jeanne die aan kanker is gestorven, aan zijn vriend Sjors die in Indonesië direct na de oorlog de politionele acties heeft meebeleefd, aan zijn Limburgse jeugd en nog veel meer. Maar Sjef heeft alzheimer, waardoor al die herinneringen door en over elkaar gaan buitelen en een maalstroom van verhalen worden. Een draaikolk die Lenssen ondersteunt met een schrijfstijl van korte, afgebeten zinnen. Evengoed blijft voor de lezer altijd helder waarom Sjef is geworden wat hij nu is. Hij is overigens niet alleen wrokkig en verbitterd, maar heeft ook mededogen, kan niet tegen onrecht en is sociaal bewogen. Reden waarom hij bijvoorbeeld het verslaafde hoertje Mounia in zijn huis onderdak biedt.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Bitterdagen’
«Madurolezing in licht van Boy Ecury.»
Giselle Ecury over Boy Ecury in Antilliaans Dagblad, 8 mei 2016:
Giselle Ecury is zich, net als haar oom Boy Ecury destijds, bewust van het feit, dat Nederland overzeese gebiedsdelen heeft. ‘Daarom waren er onder meer Antillianen en Surinamers tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Zij die het onrecht niet konden aanzien, stelden hun leven in de waagschaal om zich ertegen te verzetten.’ De les die zij er al jong uit leerde was: ‘[…] dat je altijd iedereen kan blijven aankijken, trots en zonder schaamte. Gun iedereen het beste, ontneem een ander niets. Ook niet zijn waardigheid.’
Lees hier het verslag van de lezing op 5 mei in ‘Antilliaans Dagblad’
Luister en kijk hier naar de lezing
Meer over Madurolezing op deze site
Meer over Boy Ecury op deze site
Meer over Giselle Ecury op deze site
«Prettig leesbare en verrassende roman.» – Theo Jordaan
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Alles over boeken, 4 mei 2017:
Suriname en de Tweede Wereldoorlog. Niet echt een combinatie die voor de hand ligt. Maar ook aan Suriname is de Tweede Wereldoorlog niet voorbij gegaan. Voor de meeste Surinamers zorgde deze periode voor vooruitgang en voorspoed. Maar er zijn uitzonderingen. En daarover gaat de debuutroman van schrijfster Diana Tjin ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’. In 1940, direct na het begin van WOII, werden Surinamers die maar enigszins van Duitse afkomst waren gevangen gezet in interneringskampen. Of deze mannen, vrouwen en kinderen nazisympathieën hadden was totaal niet relevant. Sterker: de Nederlandse koloniale autoriteiten die de dienst uitmaakten in Suriname pakten iedereen op. Dit ging zover dat zelfs uit Duitsland voor de nazi’s gevluchte joden werden opgepakt en vastgezet. (…). Diana Tjin is het gelukt om in haar debuutroman dit stukje Surinaams-Nederlandse oorlogsverleden op een inlevende en betrokken wijze te vertellen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«Mooie roman met veel aandacht voor het schrijven.» – Peter de Rijk
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in Literat-uur op Amsterdam FM-Radio, 1 mei 2017:
Via een aanloop die de na-oorlogse jaren vijftig in Amsterdam beschrijft, belandt de lezer van deze roman in Suriname tijdens de Tweede Wereldoorlog, meer in het bijzonder in Kamp Copieweg even buiten Paramaribo waar Surinamers met Duits bloed in de aderen, en met een Duitse naam in hun paspoort, werden geïnterneerd. In het gesprek dat Peter de Rijk met Diana Tjin voert komen ook kort de twee andere interneringskampen ter sprake in ‘de West’, te weten Kamp Jodensavanne, meer in het binnenland van Suriname, en het interneringskamp op Bonaire, een van de eilanden van de voormalige Nederlandse Antillen. Voor de geïnterneerden van Kamp Copieweg duurde de internering, dus de oorlog, overigens tot in 1947. Verder komen aspecten van het romanschrijven ter sprake, zoals waarin een roman zich onderscheidt van non fictie. Vanaf 1:28:15 op de tijdlijn leest Diana Tjin een fragment uit de roman. Literat-uur is het tweede uur van het live vanuit de OBA uitgezonden radioprogramma Kunst & Cultuur.
Luister hier naar de uitzending door de tijdlijn helemaal onderin te schuiven naar 57:07.
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«Geen woord over de zinloosheid van al die doden.» – Peter Lenssen
‘4 mei – Mijn dodenherdenking’ column van Peter Lenssen, 27 april 2017:
(…) Een oud verzetsman sprak bij DWDD zijn teleurstelling uit over het feit dat jongeren erevelden als de Grebbeberg niet meer bezoeken. De meeste jongeren weten niet eens dat ze bestaan, zei hij. Ik troost me bij de gedachte dat dat komt doordat die erevelden in feite schandevelden zijn. Zoveel geleden, niets geleerd.
Peter Lenssen is de auteur van o.a. ‘Bitterdagen’, een roman waarin ook de echo van de Tweede Wereldoorlog luid doorklinkt.
Lees hier de column
Meer over Peter Lenssen op deze site
Het lot van kinderen van NSB-ouders.
Over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Havenstad.FM, 21 april 2017:
Met het oog op de aanstaande mei-herdenkingen praat programmamaker Jan Wildeman met schrijfster Janny de Heer over haar boek ‘De Barones’ dat inzoomt op het lot van de kinderen van NSB-ouders. ‘De kinderen van foute ouders in de oorlog waren meer de dupe van het stempel “fout” dan hun ouders zelf.’ Woensdag 3 mei organiseert Bibliotheek Delfzijl in Theater de Molenberg een lezing door Janny de Heer over haar boek ‘De Barones’, het waargebeurde verhaal van Mien Bezemer, een kind van ‘foute ouders’.
Luister hier naar de uitzending, op de tijdbalk vanaf 45:06
Meer over deze lezing
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer op deze site