Over ‘Jongen met rood vest’ van Hein van der Hoeven in Haarlems Dagblad, 20 februari 2018:
(…) Er vallen geen doden, het is ook geen aaneenschakeling van spektakel, maar het boek is wel een pageturner. Het is vernuftig opgebouwd, zodanig dat de schrijver de lezer hongerig houdt naar de afloop. (…) Hein van der Hoeven krijgt het voor elkaar een fictief verhaal over roofkunst aannemelijk te vertellen. Het draait om een schilderij van Frans Hals dat tijdens de Tweede Wereldoorlog is verdwenen. (…) Het boek laat zich lezen als een historische detective. (…) Knap hoe de schrijver verhaalt over de morele en juridische verwikkelingen bij het terug claimen van roofkunst en welke impact die op nabestaanden kunnen hebben. Ondertussen verhaalt hij even zo fraai over de kunstgeschiedenis. (…)
Lees hier interview en recensie
Meer over ‘Jongen met rood vest’
Meer over Hein van der Hoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: tweede wereldoorlog
«Grondige kennis in toegankelijke, interessante psychologische roman.» – Marita de Sterck
Over ‘Dochters’ van Ton van Reen voor NBD | Biblion, 25 januari 2018:
De auteur (1941) schreef gedichten, luisterspelen, romans, jeugdboeken en journalistieke bijdragen, vooral over Afrika. Bekend zijn de verfilmde jeugdboeken over de Bokkenrijders en romans als ‘Het winterjaar’ en ‘Roomse meisjes’. Hoofdfiguur in deze roman is Lennert, een Nederlandse journalist die in Afrika werkt. Hij reist naar Zwitserland, waar zijn dochter zal huwen. Onderweg ontmoet hij een jonge vrouw met wie hij al gauw vertrouwelijk praat. Ze vertellen elkaar hun levensverhalen. Zij hoe haar familie in de oorlog naar Zwitserland vluchtte en haar vader zijn Joodse roots verstopte om een Zwitser te worden. Hij hoe hij Nederland verruilde voor Afrika om aan zijn voorgeschiedenis te ontsnappen. Uiteindelijk zorgen Lennerts dochters, de bruid, de Amsterdamse verpleegster en de geadopteerde Keniaanse dochter, ervoor dat hij met dat verleden in het reine komt. Uit de roman blijkt de grondige kennis van de auteur inzake Afrika en de Tweede Wereldoorlog, maar de informatieve passages breken iets te vaak de spanning in deze toegankelijke, interessante psychologische roman.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een bijzonder en mooi boek.» – Monique van der Hoeven
Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink op Alles over boeken en schrijvers, 17 januari 2018:
(…) Het verhaal begint in 1913, vlak voor de Eerste Wereldoorlog. In Amsterdam woont kandidaat-notaris Theo Borret, die uiteindelijk een baan aanneemt en trouwt met Sophie. Theo is homoseksueel en houdt dat wanhopig verborgen voor de buitenwereld – in eerste instantie ook voor zijn familie en zijn ouders, aan wie hij het later wel vertelt. Sophie is op de hoogte van zijn geaardheid, maar is niet erg blij met Theo’s escapades in Amsterdam. Via Theo’s baas adopteren zij een vluchtelingen-kind uit België. Er heerst zwijgplicht binnen de familie over de achtergrond van de kleine Hélène. Theo overlijdt als Hélène nog jong is en Sophie hertrouwt. Hélène krijgt in de loop van de jaren steeds meer twijfels over haar herkomst. In het Vlaamse Aarschot moeten Frans en Rosalie de Sobrie met hun gezin vluchten door de oorlog. Hun kinderen gaan op de vluchtelingenboot naar Amsterdam, samen met de pasgeboren Florence. Florence raakt zoek. Vanuit de familie de Sobrie wordt al die jaren gezocht naar Florence, vooral de Marie de Sobrie. Pas 34 jaar later kunnen de beide vrouwen de puzzelstukjes bij elkaar leggen. (…) ‘Zwijgplicht’ is een bijzonder en mooi boek – een mooie verweving van een persoonlijke geschiedenis (vooral van Theo Borret en zijn stief-dochter Hélène) en een heel duidelijk sprekend tijdsbeeld van de periode rondom de twee wereldoorlogen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een welsprekend pleidooi voor tolerantie.» – Camiel Hamans
Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink in Brabant Cultureel, 4 januari 2018:
‘Zwijgplicht’ is het verhaal van Stokkinks moeder, die er pas lang na het overlijden van haar vader achter komt dat zij geadopteerd (…). Voor zijn boek heeft de auteur zich volstrekt ingeleefd in de problemen van de één miljoen Belgische vluchtelingen die Nederland overstroomden aan het begin van de Eerste Wereldoorlog. Hij beschrijft die met veel meegevoel. Waar het gaat over art. 248bis (dat toen homoseksueel contact met minderjarigen onder de eenentwintig strafbaar stelde) is zijn toon echter feller en directer. Met een deskundigheid die een uitgebreide research verraadt, vertelt hij hoe in 1911 de Limburgse, katholieke minister van justitie Robert Regout volstrekt onverwacht, ineens een nieuw artikel in het wetboek van strafrecht wist te smokkelen. (…) De angst en ellende die de hieruit voortvloeiende homojacht veroorzaakt heeft, wordt in ‘Zwijgplicht’ navoelbaar. (…) ‘Zwijgplicht’ is niet alleen een goed geschreven familieroman, maar tegelijk een welsprekend pleidooi voor tolerantie. Daarmee is dit boek een actuele ‘Tendenzroman’; bij uitstek een genre dat een verhaal vereist dat niet uit fictie bestaat, maar op feiten teruggaat. Zo’n roman stelt maatschappelijke misstanden aan de kaak en probeert de lezer er met literaire middelen van te overtuigen eventuele vooroordelen te herzien. Het is een boek dat meer is dan een verzonnen verhaaltje en dat de werkelijkheid wil veranderen. Stokkinks nieuwste boek ‘Zwijgplicht’ voldoet voor de volle honderd procent aan de eisen die het genre stelt. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink bij Uitgeverij In de Knipscheer
Helen Knopper – Een onfatsoenlijk afscheid. Roman
Helen Knopper
Een onfatsoenlijk afscheid
roman
gebrocheerd in omslag met flappen,
212 blz., € 18,50
Heruitgave 2018
ISBN 978-90-6265-968-5
In 2016 verrast Helen Knopper bijna twee decennia na haar vorige boek met haar twintigste titel ‘Het loopt het ademt het leeft’, een biografie van een vriendschap. De roman wordt meteen genomineerd voor de Halewijnprijs 2016 en de Reinaerttrofee 2016. In 1977 verscheen van Helen Knopper Een onfatsoenlijk afscheid, een psychologische roman over een vader-dochterrelatie en de zoektocht van de dochter naar wie haar vader was. Een ontroerende roman van onmiskenbaar literaire kwaliteit door de directe en sobere taal, een heruitgave meer dan waard.
Want de laatste keer dat ik hem zag was in Scheveningen en toen ben ik me zo rot geschrokken dat je dat ook geen fatsoenlijk afscheid kunt noemen.
In deze autobiografische roman onderzoekt Helen Knopper (1934) de invloed van de Tweede Wereldoorlog op haar ontwikkeling van meisje tot jonge vrouw. Haar vader wordt in die oorlogsjaren voorgoed weggevoerd. Tientallen jaren later probeert ze als volwassen vrouw te achterhalen wat het gezinsleven in Amsterdam en de onderduikperiode in Friesland voor haar innerlijke groei hebben betekend. Tenslotte zoekt ze de plaats van zijn dood op, Bützow in de Oostzône, waar een goederentransport de film van haar leven voltooit en hem in gedachten terugbrengt.
«Interessant en gevoelig verteld.» – Biblion
Helen Knopper werkt momenteel aan een essayboek ‘Het brandende huis’, een pleitrede voor het behoud van een geestelijk gezond milieu, als een noodzakelijk goed én aan de nieuwe roman ‘Het onbesproken beeld’ naar aanleiding van haar ziekbed begin 2017.
Meer over Helen Knopper bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het ongelooflijke levensverhaal van zijn moeder.» – Hijlco Span
Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink op Volgspot (NPO Radio 5), 29 december 2017:
Op maandag 18 december was Theo Stokkink de gast van Hijlco Span in het tweede uur van Volgspot over zijn nieuwe roman ‘Zwijgplicht’. Vlak daarvoor (vanaf 52.45 en vanaf 1.08.49 op de tijdbalk) wordt al even teruggeblikt op zijn carrière als radio- en televisiemaker, met name op zijn legendarische Theo Stokkink Show op wat toen nog Hilversum 3 heette. Vanaf 1.20.00 op de tijdbalk gaat het gesprek over de op historische feiten gebaseerde familieroman ‘Zwijgplicht’, over de kidnapping van zijn moeder als baby in 1913, over haar 34-jarige zoektocht naar haar Belgische ouders en over het taboe op homoseksualiteit in die jaren.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Ik ben geboren in 1941 en daardoor te jong om eigen herinneringen aan de oorlog te hebben.» – Ton van Reen
‘Kalverjöbke’ column van Ton van Reen, 18 december 2017:
(…) Veel oorlogsverhalen hoorde ik van de vrouwen uit onze straat die bij mijn moeder op bezoek kwamen. Weduwen, net als zij. (…) Ik heb het altijd vreemd gevonden dat er tijdens de Tweede Wereldoorlog, zelfs in de heftigste strijd, toch gefilmd werd. De filmers en oorlogsverslaggevers moeten ware helden zijn geweest. Ze stonden vooraan in de zwaarste gevechten en hebben hun werk vaak met de dood moeten bekopen. Ze lieten ons de beelden na die ons na afloop van de oorlog vertelden wat er echt was gebeurd. (…)
Lees hier de column
Meer over Ton van Reen op deze site
«Theo Stokkink schreef met ‘Zwijgplicht’ een opzienbarende roman.» – Peter de Rijk
Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink op Paperback Radio, 15 december 2017:
Op vrijdag 15 december sprak Peter de Rijk op Paperback Radio met Theo Stokkink. Dertig jaar bedacht en presenteerde hij radio- en televisieprogramma’s. Daarna ging hij schrijven. Los van de 11 non-fictieboeken die hij schreef, verschenen er twee romans en een verhalenbundel. In zijn roman ‘Aanvechtingen’ beschreef hij de homoseksuele liefde in Azië. ‘Zwijgplicht’ is een kloek boek waarin het gecompliceerde leven van de homo in het begin van de vorige eeuw, met name dankzij het discriminerende artikel 248 bis van het Nederlands Wetboek van Strafrecht, dat in 1911 aan de Zedelijkheidswet werd toegevoegd. Maar het boek gaat over veel meer. Zo raakt er een baby zoek, een kind dat bij andere ouders opgroeit en later de moeder van Theo Stokkink blijkt. ‘Zwijgplicht’ is een bijzonder boek over het roerige begin van de vorige eeuw en de gevolgen van deze tijd.
Paperback Radio is een unicum, want nooit eerder in de Nederlandse radiogeschiedenis werd iedere dag van 14.00 tot 15.00 uur aandacht geschonken aan boeken, schrijvers en uitgevers. Iedere uitzending is er een andere presentator die het programma een eigen karakter meegeeft. Bert van Galen behandelt het lichtere genre, Peter de Rijk (op de vrijdagen) de literatuur, Gerrit Hoogstraten het boekenvak en Frans van der Beek geeft de talrijke zondagsschrijvers een platform. Hieke Jippes, Machteld van Laer en Henk Steenhuis wisselen elkaar op woensdagmiddag af met hun persoonlijke visie op letterkunde. Zo ontstaat een gevarieerde beeld van wat er in de boekhandel verschijnt.
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Twee verhaallijnen in een innemende roman.» – Margot Poll
Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink in NRC Handelsblad, 15 december 2017:
De historische familieroman ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink is gebaseerd op het waargebeurde verhaal over de homoseksuele Theo Borret in Amsterdam aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. Om de reputatie van zijn familie niet te schaden en zijn eigen carrière als kandidaat-notaris niet in gevaar te brengen, wringt hij zich in alle bochten om aan sociaal wenselijke verwachtingen te voldoen: een schijnhuwelijk, een adoptiedochter – aan het begin van de Grote Oorlog kwamen Belgische vluchtelingen per boot van Antwerpen naar Rotterdam. Tegelijkertijd blijft een Belgische vader zoeken naar zijn dochter. Twee verhaallijnen in een innemende roman.
Meer over ‘Zwijgplicht’
«**** Een gevoelige en heel menselijke roman.» – Adri Gorissen
Over ‘Dochters’ van Ton van Reen in De Limburger, 12 december 2017:
(…) Hoofdpersoon is Lennert Rosenberg, een net voor zijn pensioen zittende krantencorrespondent in Afrika. Een man die eigenlijk is blijven hangen in de late jaren zeventig, nog altijd een ouderwetse linkse rakker is en daarom teleurgesteld is in de wereld. Goed en kwaad, daar draait het om in ‘Dochters’. Maar er is meer, Rosenberg is per trein op weg naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter met wie hij het contact is kwijtgeraakt. In de trein ontmoet hij de jonge Nena, eveneens op weg naar de Alpen voor een bezoek aan haar joodse ouders. Beiden moeten, zo blijkt al snel, in het reine zien te komen met hun verleden om verder te kunnen in het leven. ‘Dochters’ is een gevoelige en heel menselijke roman, maar door de maatschappijkritiek tevens een boek vol vuur en venijn.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer