Aly Freije / Annemarie van Buuren – De donkere kamer. Poëzie en fotografie

VoorplatDonkereKamer-75Aly Freije
De donkere kamer
gedichten
fotografie Annemarie van Buuren
foto omslag Annemarie van Buuren
gebrocheerd in omslag met flappen,
48 blz., geïllustreerd met 14 zwartwit foto’s,
€ 16,50
ISBN 978-94-93214-11-8
eerste druk september 2023

In de zomer van 2021 werkten dichter Aly Freije en fotograaf Annemarie van Buuren samen tijdens het jaarlijks terugkerende kunstproject Monnikenwerk, kunst in de kerk. Zes weken lang reageerden ze, ieder vanuit een andere middeleeuwse kerk in het noorden van Groningen, op elkaars experimenten. Ze onderzochten de beelden en associaties die bovenkwamen en probeerden daar een gezamenlijke vorm voor te vinden.

De donkere kamer is een voortzetting van deze samenwerking. In deze bundel is een belangrijke rol weggelegd voor het besef van de eindigheid en een sterke verbondenheid met de omringende natuur, met de elementen, de planten en dieren en de gevaren die overal dreigen op planeet Aarde. Dichter en fotograaf dwalen door aangetaste landschappen, stuiten op sporen, zijn op zoek naar een zeker evenwicht. Ze moeten beiden ‘de donkere kamer in’ om de betekenissen aan het licht te brengen, ieder in hun eigen genre. Een dichter kan wellicht het onzichtbare bovenhalen en de fotograaf het onzegbare laten zien.

In de interactie tussen beeld en taal ontstaan in tussenruimtes nieuwe gedichten en foto’s die samen een mozaïek vormen. Engelen veranderen in gevleugelden, die tijdens hun reis boodschappen beginnen over te seinen. Wanhoop maar ook verwondering en verlangen gaan hand en hand.

Annemarie van Buuren (1961) zoekt in haar werk graag de grenzen van fotografie op. Van klassieke fotografie met moderne camera’s tot avonturen met oude camera’s, van fotograferen met een conservenblikje tot het ombouwen van het gebouw van de reddingsbrigade tot enorme camera obscura. Voor deze bundel werkte ze veel met een houten droge-plaat camera uit 1880. De papieren negatieven en de ongecorrigeerde lenzen van deze antieke camera geven beelden een extra dimensie: ze gaan niet langer alleen over ruimte, maar ook over tijd. Ze won met haar fine art fotografie internationale prijzen en eervolle vermeldingen.

Aly Freije (1944) bracht haar jeugd door in de Oost-Groninger Veenkoloniën, vlak bij de Duitse grens. Grensganger zijn en tussen de regels het onzichtbare, het leven met verlies en het niet-gezegde bovenhalen was steeds de inzet van haar schrijven. Haar verbondenheid met het landschap speelt daarbij een eigen rol. In 2008 werd aan haar de Duitse Freudenthal-prijs voor Nedersaksische literatuur toegekend. Ze publiceerde in 2009 de Groningstalige poëziebundel Wondpoeier bij Uitgeverij kleine Uil. Daarna volgde Nederlandstalig werk bij Uitgeverij In de Knipscheer:  in 2016 de poëziebundel Door het vanggat,  in 2018 de novelle De vloeivelden in en 2021 de dichtbundel Een engel aan de deur.

De pers over haar eerder werk:
«Het afgelopen jaar waren er heerlijke eerstgeborenen [zoals] het romantisch-zwarte Door het vanggat van Aly Freije.» – Ellen Deckwitz in De Morgen
«Meteen aan het begin van het boek De vloeivelden in worden al je zintuigen aangesproken: het gaat over warmte, licht, geluid. (…) De natuur spiegelt de sfeer van het verhaal, die nu eens weids, dan weer onheilspellend is.» – Nels Fahner in Fries Dagblad
«Wat opvalt in Een Engel aan de deur is dat Freije niets invult (…) maar door de sfeertekening, de stapeling van beelden voel je des te meer, en dat vraagt om rustige herlezing, na rustige herlezing.» – Erik-Jan Hummel op Tzum
«Ik heb nog nooit gedichten over stilte gelezen met zoveel geluiden en lawaai.» – Tonnus Oosterhoff

«Ik heb nog nooit een boek als dit gelezen. Groots boek over een klein leven.» – Rob Verschuren

VoorplatBik-75Over ‘Bik’ van Cor Gout uit Vietnam, 18 juli 2022:
Gisteren kreeg ik eindelijk de gelegenheid ‘Bik’ te lezen. De vorige verzending – tijdens de lockdown – is nooit aangekomen, maar Franc vroeg me welke titels van de uitgeverij hij mee kon sturen met de auteursexemplaren van mijn eigen nieuweling ‘Carmona’. Mijn eerste reactie toen ik de envelop had opengescheurd: wat een schitterend uitgegeven boekje! Dit verkleinwoord slaat overigens alleen op het formaat. ‘Bik’ is een groots boek over een klein leven. ‘Een uniek boek binnen het Nederlandse literatuurlandschap’ herinnerde ik me uit een recensie. Ik heb het nagezocht, die was van Tzum. Nu ken ik weinig Nederlandse literatuur, maar ik heb nog nooit een boek als dit gelezen. Wat een uitdaging heb je jezelf gesteld om zo’n ‘onbetekenend’ leven te documenteren alsof het een biografie van, noem maar wat, Napoleon, betreft. Want het gaat over meer dan Bik. Het gaat over een tijdperk, over twee steden, die je tot leven brengt met een combinatie van feiten en anekdotes. Het Berlijn van voor de oorlog als een plek vol dynamiek, het voorbije Den Haag niet zonder nostalgie, geloof ik. Je belangrijkste stilistische keuzes – droog, feitelijk, met een veelheid aan details – zullen niet bij iedereen empathie voor de hoofdpersoon opwekken. Maar ik houd van schrijvers die de lezer vragen zelf een stapje te doen. Voor mij heb je Bik onsterfelijk gemaakt. Na het gisteren in één ruk uitgelezen te hebben, ligt het nu op mijn nachtkastje (twee clichés, maar echt waar) om het nog eens in stukjes tot me te nemen.
Meer over ‘Bik’
Lees hier de reactie van Cor Gout op deze recensie
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

Aly Freije – Een engel aan de deur. Gedichten

VoorplatEngelAly Freije
Een engel aan de deur

gedichten
Nederland
fotografie omslag Annemarie van Buuren
gebrocheerd in omslag met flappen,
58 blz., € 17,50
ISBN 978-94-93214-18-7
eerste uitgave september 2021

In haar dichtbundel ‘Door het vanggat’ en de novelle ‘De vloeivelden in’ ging Aly Freije op zoek naar de impact van ontheemd raken en cirkelde ze rond de betekenissen van leven met verlies. In deze nieuwe gedichten in Een engel aan de deur dringt ze daar dieper in door. In de spanning tussen spreken en zwijgen stuit ze op de draagwijdte van gemis en rouw. In flarden van stiltes duiken stemmen op. Tussen de polen van verwondering en wanhoop dwaalt ze door aangetaste landschappen, stuit op sporen, is ze op zoek naar een zeker evenwicht.

Wat doet het meisje aan een keukentafel
dat over ijsschotsen de overkant wil halen.
Ze trotseert gezichten, spreekt de honden toe, zingt
zigzagt langs scherpe randen, waagt de sprong…

Veel is in beweging, de fantasie stuwt voort, paarden draven, voertuigen versnellen, een luchtbed verandert in een watervliegtuig. En altijd zijn er de vogels, de gevleugelden die boodschappen overseinen.

Aly Freije publiceerde in 2009 de Groningstalige poëziebundel Wondpoeier, uitgeverij kleine Uil. Daarna volgde Nederlandstalig werk bij uitgeverij In de Knipscheer, in 2016 de poëziebundel Door het vanggat en in 2018 de novelle De vloeivelden in. Poëzie van haar hand verscheen in literaire tijdschriften als Het Liegend Konijn, Krakatau, Brakke Hond, Extaze, Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift (G), Meander en Tzum. Ze trad vooral veel op noordelijke podia op, o.a. bij Dichters in de Prinsentuin, Explore the North, Het Grote Gebeuren en Grasnapolsky.

De pers over haar eerder werk:
«Overrompeld worden door een gedicht. Wie de bundel ‘Door het vanggat’ leest zal deze ervaring meermalen meemaken (…). Wat Freije doet, is een mentale ruimte openen, een ruimte in je geest, waarin je dingen kunt ervaren die de feitelijke werkelijkheid te boven gaan.» – Nels Fahner in het Friesch Dagblad

«Het afgelopen jaar waren er heerlijke eerstgeborenen zoals het romantisch-zwarte ‘Door het vanggat’ van Aly Freije.» –Ellen Deckwitz in De Morgen

«‘De vloeivelden in’ is een prachtig, indringend en aangrijpend prozadebuut(…). Op zeer poëtische en beeldende wijze weet Aly Freije het opgroeien van een uitzonderlijk meisje in de periferie van Nederland te beschrijven. Haar taalgebruik is prachtig, de natuurbeschrijvingen vaak adembenemend en de subtiele wijze waarop ze de ontwikkeling van de hoofdpersoon en haar innerlijke strijd beschrijft is uiterst bewonderenswaardig.» – Theo Jordaan in Alles over boeken en schrijvers

«Ik heb nog nooit gedichten over stiltes gelezen met zoveel geluiden en lawaai.» – Tonnus Oosterhoff

Meer over ‘Een engel aan de deur’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hier vindt de magie plaats die alleen topschrijvers gegeven is.» – Ezra de Haan

VoorplatRegensoldaten-75Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf in de Pletterij, 2 mei 2021:
(…) Met ‘Regensoldaten’ toont Kristien De Wolf voor de derde keer haar schrijftalent in een ontwikkelingsroman die zinnen oplevert om steeds weer te herlezen. Het begint al met de eerste regel en ik reken erop dat ‘Tzum’ deze zal bekronen als de beste van het jaar 2021. (…) Eindelijk draait het eens om de taal en niet het verhaaltje. (…) De Wolf grossiert in briljante passages waar het schrijfplezier van afspat. (…) In drie delen wordt haar leven geboekstaafd. Mus’ kindertijd wordt getekend door ziekte, maar ook door een groteske moederliefde. (…) Het tweede deel van de roman behandelt haar studententijd en de periode die daarop volgt als neuroloog. Hierin denkt Mus te genezen van haar jeugd. De lezer weet beter. ‘De ene dag’, het derde deel van deze roman beslaat slechts een 21 bladzijden, maar wat voor bladzijden! Hier lijkt De Wolf op de toppen van haar kunnen te presteren. Wederom schiet Nescio mij te binnen en met name Bavink, de niet succesvolle schilder die in de roman ‘De uitvreter’ van de spoorbrug stapt. Waar hij een definitief besluit nam, struint Mus vol verwachting op haar noodlot af en de lezer op de beste pagina’s van de roman. Het zijn regels zo uitstekend geschreven dat het je de adem beneemt. Eigenlijk lees je een film, zo sterk zijn de beelden die De Wolf oproept. Hier vindt de magie plaats die alleen topschrijvers gegeven is. Ooit golden wolven als boodschappers van de goden. Wie schrijven kan als Kristien De Wolf moet wel door de goden gezonden zijn.
Ezra de Haan schreef en schrijft recensies voor o.a. Literatuurplein, Antilliaans Dagblad en Caraïbisch Uitzicht.
Lees hier de recensie van Ezra de Haan
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer

28 november Extaze in de Houtrustkerk, presentatie Extaze 32: ‘De onzichtbare schrijver’

Extaze32AfficheExtaze in de Houtrustkerk, 28 november 2019, 20.15-22.15 uur:
De presentatie van het literair tijdschrift Extaze 32, getiteld ‘De onzichtbare schrijver’, sluit thematisch aan op het boek ‘De literatuur draait door’ van Sander Bax. Wanneer wordt de schrijver onzichtbaar? Wanneer hij verstrikt raakt in de wetten van de mediacultuur. Deze wetten bepalen dat de schrijver ‘succesvol’ is, dat er een band bestaat tussen zijn leven en werk (met andere woorden dat hij in zijn schrijven ‘authentiek’ is) en dat zijn werk gerelateerd is aan de buitentextuele (politieke) werkelijkheid, waarnaar in de het literaire werk verwezen wordt. Is er binnen deze regels nog wel ruimte voor ‘echte’ literatuur die vernieuwend of tegendraads is?

Sander Bax geeft tijdens de avond tekst en uitleg over zijn onderzoek naar deze ontwikkeling. Coen Peppelenbos (hoofdredacteur van het digitale tijdschrift ‘Tzum’) bespreekt voorbeelden van talkshows waarin precies die regels worden toegepast waar Bax over schrijft.
Muzikant en dichter Anne-Tjerk Mante, begeleid door Mischa Götz op gitaar en piano, zal proberen de zichtbare schrijver te ontmaskeren.
Beeldend kunstenaar Taconis Stolk zal vanuit zijn discipline een verbinding leggen met het thema van de avond.
Dorien Dijkhuis, die deze maand in Utrecht haar eerste poëziebundel – ‘Waren we dieren’ – ten doop zal houden, leest gedichten.

Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Parkeren kan gratis op het erf van de internationale school aan de overzijde. Aanvang 20.15 uur precies. Deur open van 19.45 uur tot 20.10 uur, dus graag op tijd aanwezig zijn. Entree € 10,00 met gratis consumptie in de pauze (alleen contant te betalen). Reserveren redactie@extaze.nl Presentatie Cor Gout, Licht en geluid Anton Simonis (Adesign).
Meer over ‘Extaze 32’
Klik hier voor vergrote versie van affiche

Letterenfonds wijst subsidieaanvraag literair tijdschrift ‘Extaze’ af.

ExtazeVoorplat72Redactie Extaze over de voortgang van Extaze, 14 juli 2017:
«Tot onze spijt (en ook verbazing) heeft het Letterenfonds onlangs een subsidieaanvraag van Extaze afgewezen. Een ‘deconstructie van de afwijzing’, zoals een bevriende schrijver het stuk noemde, kunt u vinden op de literaire website Tzum. Maar we zitten niet bij de pakken neer. Gesteund door goede kritieken en een kleine subsidie van de gemeente Den Haag gaan wij door zolang dat mogelijk is. Daarin worden we in materiële zin gesteund door enkele vrienden van Extaze die begin juli een bedrag aan het tijdschrift schonken. Ook u kunt ons steunen of met een bijdrage aan Stichting Trespassers W (NL17 INGB 0004 6172 05). Extaze is een uitgave van de Stichting Trespassers W en Uitgeverij In de Knipscheer. Mocht uw gift 80 euro (voor abonnees buiten Nederland: 100 euro) of meer bedragen, dan krijgt u van ons de eerste vier nummers van Extaze die na het aflopen van uw huidige abonnement verschijnen als aansluitend abonnement. Stichting Trespassers W is door de Belastingdienst aangewezen als een culturele Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI): uw gift is daarmee aftrekbaar, minus het abonnementsgeld. We hopen op zonnige tijden, voor u en voor ons.»
Het 0-nummer van Extaze werd in april 2011 met grote waardering ontvangen: «Na het lezen van Extaze blijft enthousiasme over, en het verlangen meer te lezen. Zo moet literatuur bedoeld zijn: het wakkert de geest aan en voert tot extaze» (Literair Nederland), «Extaze gaat vier keer per jaar verschijnen. Dat wordt vier keer per jaar genieten» (Literatuurplein), «een mooi nieuw literair tijdschrift» (Leeuwarder Courant), «Het biedt een mengeling van literair-historische gedegenheid en niet meer al te extravagante avant-garde» (De Groene Amsterdammer), «een hartstikke fijn en goed gemaakt geheel» (De Contrabas). Literair tijdschrift Extaze wordt sindsdien uitgegeven zonder steun van het Letterenfonds. Extaze 23, (derhalve het 24ste nummer van Extaze) met als thema ‘Onbereikbaar’ wordt op 14 september 2017 gepresenteerd in de Houtrustkerk Den Haag.
Meer over Extaze op de website van Extaze
Meer over Extaze op deze site

Bart Temme tipt Te leven op duizend plaatsen. Jo Otten 1901-1940 van Rob Groenewegen

Tzum.info presenteert de must reads van 2011! (zaterdag 31 december 2011)

Een biografie die nauwelijks aandacht heeft gekregen van recensenten. En dat is jammer. Het komt ongetwijfeld doordat biograaf Rob Groenewegen het leven beschrijft van een vergeten schrijver: Jo Otten. Otten heeft geen zogenaamde ‘klassiekers’ op zijn naam staan, wordt in geen enkele literaire canon genoemd, heeft nooit een literaire prijs gewonnen. Het enige werk dat van hem nog leverbaar is, is: Bed en wereld (een herdruk bij Uitgeverij In de Knipscheer). Toch schreef hij voor zijn tijd modernistische verhalen. Groenewegen beschrijft nauwkeurig het leven van de schrijver. Fijn is ook dat Groenewegen zeer uitgebreid én adequaat over Forum schrijft – Otten had namelijk contact met Menno ter Braak en publiceerde zijn werken in een tijd dat de mannen van Forum het literaire landschap overheersten. Het is een zeer toegankelijke biografie geworden. Groenewegen is nu bezig met een biografie over Victor E. van Vriesland – The Leading Man van de Nederlandse literatuur. Het is nog onduidelijk of hij een subsidiebeurs krijgt van het Nederlands Letterenfonds. Met deze biografie over Jo Otten heeft Groenewegen aangetoond dat hij over de kwaliteiten beschikt om over Van Vriesland te schrijven. Zie