De expositie ‘Rebels en Onbegrensd’ bestrijkt ruim zestig jaar grafisch ontwerp van Henrik Barends [Amsterdam 1945]. De tentoonstelling geeft een tijdsbeeld vanaf de start van Henriks vormgeving in de jaren 60 en 70 tot heden en toont zijn ontwikkeling gedurende deze zes decennia. Ook al lijkt het einde van zijn carrière in zicht, Henrik ontwerpt nog elke dag. Ook deze expositie heeft hij zelf vormgegeven, samen met zijn zakelijke en levenspartner Anneke Pijnappel [Amsterdam 1949]. Centraal staan de vormgeving, de typografie en de aan de vormgeving dienstbare fotografie. Deels chronologisch en deels thematisch laat de expositie de kwaliteit en originaliteit van zijn werk zien in onder een selectie voorontwerpen plus het uiteindelijke omslag de kijker een verrassende blik op het ontwerpproces. Het resultaat is een feest voor het oog. Zo wordt de sfeer van de sixties en de seventies ‘rebels en spectaculair’ zichtbaar met grote prints. Een ander deel van de expositie toont de ontwerpen van boekomslagen voor uitgeverij In de Knipscheer, de ‘kleurrijkste uitgever van Nederland voor avontuurlijke lezers’. De ontwerpen waren soms controversieel. In 1993 weigerden tal van boekhandels de novelle ‘De palingvijver’ van Koos Dalstra in te kopen omdat ze het omslag van Henrik Barends te walgelijk vonden. ‘Laat Barends maar poëzieomslagen ontwerpen, die worden toch niet verkocht…’ (…) Locatie: Rietveldpaviljoen, centrum voor fotografie en beeldcultuur, Zonnehof 8, 3811 ND Amersfoort.
Lees hier de complete aankondiging in de vormgeving van Henrik Barends
Meer over Henrik Barends bij Uitgeverij In de Knipscheer
Klik hier voor ‘De palingvijver’
Tag: Uitgeverij Voetnoot
Howard Krol / Arthur Lava (1955-2020), in herinnering
Ik zou het moeten nakijken, en dat kan ik niet want ik zit net een weekje in Frankrijk op adem te komen, maar ik denk dat het eind 1986 begin 1987 geweest moet zijn dat mijn broer Jos Knipscheer († 1997) vanuit Amsterdam met Howard Krol de uitgeverij in Haarlem binnenstapte. Howard, tien jaar jonger dan Jos, lang, knap, energiek. Zijn bruinverbrande kop stak af tegen het immer bleke gelaat van Jos, die het toen al moest redden met een energieschaal van 6% vanwege falende nieren. Hij zou zeker voor vijf jaar de rechterhand worden van Jos – en gezamenlijk zouden zij een nieuwe generatie jonge schrijvers aan de uitgeverij binden, niet alleen een aantal Maximalen (als Arthur Lava), maar ook bijvoorbeeld Diana Ozon en Adriaan Bontebal († 2012). Howard was behalve een goed redacteur, een goed organisator, een man met contacten en daardoor een promotioneel uithangbord van de uitgeverij. Hij voelde zich thuis op het podium, bracht het tijdschrift De Held bij ons binnen, hielp de uitgeverij eind 1988 begin 1989 verhuizen naar het Singel 450 in Amsterdam en een paar jaar later het 15-jarig bestaan van de uitgeverij daar vormgeven. Het klikte tussen hem en de in die tijd gezichtsbepalende vormgever van de uitgeverij Henrik Barends, een samenwerking die zich ook nadien zou voortzetten bij Uitgeverij Voetnoot, een initiatief van Henrik en zijn partner, vertaalster Anneke Pijnappel. En natuurlijk kwamen we elkaar in recenter jaren tegen bij het afscheid van zoveel gezamenlijke dierbaren. En die regelmatige ‘weerzienen’ waren altijd een warm genoegen en deden ons ieder in gedachten terugdenken aan die tijd dat de uitgeverij als een jonge puber te groot was voor servet en te klein voor tafellaken. En nu zit ik hier te proberen ook eens een bruinverbrande kop te krijgen en moet ik veel te vroeg achter jouw naam een jaartal zetten met een kruisje; †2020. Howard, bedankt voor je commitment aan en inzet voor de uitgeverij.
franc knipscheer, Vaux, 16 september 2020