«Een feest van licht.» – Jan de Jong

Over ‘De donkere kamer’ van Aly Freije en Annemarie van Buuren op Tzum, 26 december 2023:

Sommige van de mooiste gedichten zijn geïnspireerd op beeldende kunst. Zij brengen het voor iedereen zichtbare onder woorden zonder de meerduidigheid van het kunstwerk in kwestie, vaak een schilderij, geweld aan te doen. We kennen voorbeelden van zo uiteenlopende dichters als Vasalis of Hugo Claus, maar ach, welke dichter heeft zich niet ooit door de muze van een ander laten inspireren? Daar is helemaal niets mis mee. Met de samenwerking tussen dichter Aly Freije en fotograaf Annemarie van Buuren is evenwel iets anders aan de hand. Hun samenwerking dateert van enkele jaren geleden, toen ze in een project op elkaars werken reageerden met nieuw werk. In ‘De donkere kamer lijkt de samenwerking weer iets losser, maar juist daardoor wel weer intenser. Zowel de dichter als de fotograaf ging op zoek naar onvolmaakte of beschadigde landschappen en liet die op zich inwerken, waarna de ‘dichter […] wellicht het onzichtbare [kan] bovenhalen en de fotograaf het onzegbare laten zien’, zo belooft de achterflap. Een belofte die de bundel zeker waar maakt. ‘De donkere kamer bestaat uit drie delen. Het laatste deel, ‘Grondwerk’, opent met een foto van Annemarie van Buuren. Daarop volgt dit gedicht van Aly Freije [dat eindigt met de strofe]: schoffelde door brandnetels en zevenblad / er moest een moestuin komen / ze kroop de woning in, omarmde zichzelf / tot het avondlicht door het bladerdak / oranje-rood over haar schouders stroomde / ze vouwde fantasieën open //. (…) Toch vermag de taal hier iets, wat het beeld ten enenmale ontbeert. (…) In die laatste regel van het gedicht schuurt die dynamiek ineens onvoorwaardelijk tegen de statische tekst aan. Zo’n beetje als bij het gedachtestreepje aan het eind van veel gedichten van Gerrit Kouwenaar. Juist die schuring verheft poëzie net dat beetje boven beeldende kunst en maakt van deze donkere kamer alsnog een feest van licht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De donkere kamer’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Annemarie van Buuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Sevenster blinkt uit in scherpe observaties van personen en situaties.» – Ben Koops

Opmaak 1Over ‘De wind van morgen’ van Arjan Sevenster op Literair Nederland, 3 juli 2020:
(…) Als het noodlot toeslaat bij Arjan Sevenster krijgt hij te horen dat hij uitgezaaide prostaatkanker heeft. In de twee jaren die hem nog vergund zijn schrijft hij verslagen over zijn ziekte in ‘De wind van morgen’. Tevens blikt hij daarin terug op zijn verblijf in Japan, op een vriendschap met de dichteres Vasalis en peinst hij over zijn nalatenschap. Dit maakt het boek behalve tot een kroniek van een slopende ziekte ook tot een proces van acceptatie. Het is een zeer intiem relaas waarin de auteur constant herhaalt ‘ik ben het proces’ en probeert in het hier en nu te leven. (…) Sevenster blinkt uit in scherpe observaties van personen en situaties. Daarnaast geeft hij door zijn kwetsbaarheid een onvermijdelijk kijkje in het leven van een terminale patiënt, zodat je niet anders kunt dan meeleven. (…) Op ontroerende wijze legt hij rekenschap af en ordent hij zijn emoties. Hij heeft weinig woorden nodig om je met zijn fijnzinnige poëzie te raken. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De wind van morgen’
Meer over ‘Bloemen in de regen’

Klaas de Groot praat over ‘Tempels in woestijnen’ van Boeli van Leeuwen

VoorplatTemepelsWoestijnen75Peter de Rijk in gesprek met Klaas de Groot op Amsterdam FM Radio, 20 oktober 2014:
Ruim 65 jaar na de eerste druk van Tempels in woestijnen, het eerste boek en enige dichtbundel uit 1947 van de Curaçaose schrijver Boeli van Leeuwen (1922-2007), is deze lange tijd onvindbaar gebleven bundel deze maand opnieuw uitgebracht. Neerlandicus Klaas de Groot, die de auteur in zijn Arubaanse en Curaçaose periode vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw vele malen ontmoette, en betrokken raakte bij het veiligstellen van zijn literaire nalatenschap, praat over Boeli van Leeuwen en zijn werk en met name Tempels in woestijnen in het boekenuur van het programma Kunst & Cultuur op Amsterdam FM-Radio dat op maandagen live vanuit de Openbare Bibliotheek Amsterdam wordt uitgezonden tussen 16.00 en 17.00 uur.
Luister hier naar de uitzending
U kunt door het verschuiven van de tijdbalk ‘springen’ in de uitzending: na 9 minuten komen even Aletta Beaujon en de bloemlezing ‘Vaar naar de vuurtoren’ ter sprake, daarna gaat het over Boeli van Leeuwen en vanaf circa 23 minuten specifiek over ‘Tempels in woestijnen’.
Meer over ‘Tempels in woestijnen’
Meer over Boeli van Leeuwen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Extaze 2: ‘JA, DIT IS HET. Nooit Meer Veranderen! De tragiek van de mens is dat hij naar zichzelf kijken kan.’

EXTAZE 2
JA, DAT IS HET. Nooit Meer Veranderen…

Nederland
Ingenaaid, 17,6 x 24,8 cm128 blz., € 15,00
januari 2012
ISBN 978-90-6265-689-9

Het nieuwe literair tijdschrift Extaze verschijnt vanaf september 2011 vier keer per jaar en werd in april 2011 voorafgegaan door een 0-nummer. Het formaat is 17,6 x 24,8 cm. Het uitgangspunt voor de omvang is 96 pagina’s, maar als daartoe redactionele aanleiding bestaat kan een nummer ook meer pagina’s tellen. De redactie is in handen van Cor Gout en Els Kort en wordt gesteund door diverse medewerkers en adviseurs. Het 0-nummer (Water dat niet meer bewoog) had een omvang van 112 blz., het officiële eerste nummer (Droom op ander leven) 120 blz. Een enkele keer zal de inhoud van een nummer met name uit een dvd of cd kunnen bestaan. Elk nummer bevat ook een illustratieve bijdrage met tekeningen of foto’s van een beeldend kunstenaar. De definitieve inhoud wordt in een zo laat mogelijk stadium vastgesteld, zodat onderstaande opsomming voor het januari-nummer nog een onvolledige is.

Wat beweegt iemand tot het vervaardigen van een zelfportret? Wim Noordhoek beantwoordt deze vraag naar aanleiding van het beeldend werk van Philip Akkerman die voor dit nummer de beeldbijdragen heeft geleverd. Veel ‘zelfportret’ en (auto-)biografie in de verhalen van John Sillevis, Sarah Verroen en Kees ‘t Hart en in de poëzie van Rob H. Bekker. Verder in dit nummer: een ongepubliceerd verhaal van Willem Bijsterbosch, Kees Schuyt schreef over de dichteres Vasalis en Didi de Paris over de HBO-televisieseries uit Amerika. Poëzie is er ook van Willem van Toorn en Ezra de Haan.

Extaze 2 verschijnt in januari 2012 en wordt op donderdagavond 26 januari 2012 gepresenteerd met ‘Extaze in Pulchri’, een gevarieerd cultureel programma in Pulchri Studio in Den Haag.

www.extaze.nlwww.extaze.nl