Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Reading & Writing, 12 januari 2021:
‘Onomkeerbaar’ is het aangrijpende verhaal over een jonge vrouw die op zoek gaat naar haar afkomst en het verhaal van haar ouders. Als decor van haar debuutroman heeft Ines Nijs gekozen voor de omgeving Mechelen. Nijs geeft met dit debuut blijk over een fraaie schrijfstijl te beschikken en haar verhalend vermogen is zeker ook in orde. De constructie van het verhaal is uitgekiend. Veelal kabbelt het verhaal voort om zo nu en dan ineens in een volgende versnelling te schieten. Toch is er, ook tijdens de kalmere gedeelten, continu een onderhuidse spanning aanwezig. Heel subtiel en knap verwerkt. Overigens is ook het vermogen van de auteur om de omgeving en situaties te schetsen, zeer goed. De personages zijn bovendien heel goed gekarakteriseerd, terwijl ze toch zeker niet ‘standaard’ zijn en de emoties van haar personages, vooral die van Zoé uiteraard, zijn fraai in woorden gevat. Kortom, een veelbelovend debuut van deze Nijs waar we ongetwijfeld nog meer van gaan horen (lezen)!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
Tag: Vatersuche
«Zoé’s honger naar geluk treffend en met vlagen hartverscheurend.» – Patrice van Trigt
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Perfecte buren, 10 december 2020:
De achttienjarige Zoé woont samen met haar moeder in een meer dan bijzondere situatie, vader is niet in beeld en wat moeder betreft is niets wat hem aangaat bespreekbaar. (…) Zoé is op een leeftijd waarop ze wil weten waar haar roots liggen. (…) Het verhaal is in de basis rauw en mooi te noemen. (…) Het kloosterverhaal past perfect bij het Italiaanse element, daar is goed over nagedacht. (…) Al bij al is ‘Onomkeerbaar’ een behoorlijk traumatisch verhaal waarin een jonge vrouw op zoek gaat naar haar eigen identiteit en invulling van een leven dat nog in de kinderschoenen staat. Dat is zonder extra uitdagingen, aannames en emoties van anderen, al moeilijk genoeg. Zoé’s honger naar geluk vond ik treffend en met vlagen hartverscheurend. (…) Ines Nijs heeft absoluut een treffend verhaal geschreven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«De geïsoleerdheid van het hoofdpersonage is aangrijpend en tastbaar.» – Nathalie Brouwers
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 13 juni 2020:
De debuutroman van Ines Nijs (…) ‘Onomkeerbaar’ is een psychologische roman over opgroeien en persoonlijke ontwikkeling. De geïsoleerdheid van het hoofdpersonage is aangrijpend en tastbaar. Het meisje Zoé Veneur groeit op bij haar labiele moeder Alida in de jaren 70 van de vorige eeuw. Vanaf haar tiende gaat Zoé op internaat, wat haar ook niet altijd even goed af gaat. Over haar vader weet ze niets, en naarmate ze ouder wordt, probeert ze meer te weten te komen over haar afkomst. De nonnen die haar internaat runnen, willen haar moeder beschermen en proberen er alles aan te doen dat ze niet achter de waarheid komt. Dat kan echter niet blijven duren. (…) De personages komen allemaal erg goed uit de verf; ook de geschiedenis van haar moeder wordt duidelijker na een tijd. Haar moeder werkt hard, maar is ook een zwijgzame vrouw en ze heeft haar buien. Het geheim dat zich ontvouwt naar het einde toe en waar naar toe wordt gewerkt met de nodige spanning, is natuurlijk erg pijnlijk voor beiden. Zorgt het ook voor de nodige loutering? De boodschap blijft in ieder geval even hangen… (…)
Lees hier de recensie ‘Een aangrijpende debuutroman die blijft hangen’
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Veelzijdige roman van Diana Lebacs.» – Wim Rutgers
Over ‘Duizend leugens bruidstaart’ van Diana Lebacs in Antilliaans Dagblad, 11 maart 2017:
(…) Caribische romans zijn vaak te karakteriseren als spiegel en perspectief: ze houden de lezers niet alleen een kritische spiegel voor, maar bieden daarnaast ook een ethisch perspectief op een positieve toekomst. (…) ‘Duizend leugens bruidstaart’ kan ook gelezen worden als een verhaal in de traditie van de Caribische ‘novels of childhood’, die de ontwikkelingsgang van een jonge man beschrijven op zijn weg naar volwassenheid en zelfstandigheid. (…) Naar zijn vorm in zowel inhoud als taal en stijl heeft het verhaal met zijn terugblikken en tal van vooruitblikken ook kenmerken van een spannend jongensboek, ook al door de leeftijd van de hoofdpersoon en de afwisselende complicaties waarin deze steeds weer verzeild raakt. Daarmee vult ‘Duizend leugens bruidstaart’ een leemte van de jongvolwassenen-literatuur voor twaalf tot achttienjarigen die tot nu toe schaars is op onze eilanden. (…) Met deze veelzijdige roman heeft Diana Lebacs inhoudelijk een heel ander verhaal geschreven dan in haar publicaties tot nu toe, maar is ze zichzelf tegelijkertijd trouw gebleven door vast te houden aan haar centrale intermenselijke thema, dat je zou kunnen omschrijven als: niet zwijgen maar spreken is goud.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Duizend leugens bruidstaart’
Meer over Diana Lebacs op deze site