venezuela – Uitgeverij In de Knipscheer

«De Gorbatsjov van Cuba.» – Walter Palm

WalterPalm Recensie over Che Guevara’s ‘Met gloedvolle revolutionaire groet. Brieven 1947-1967’ in Antilliaans Dagblad, 27 augustus 2022:
In de jaren zestig prijkte in menig studentenkamer een poster met de iconische foto van Che Guevara en nog steeds zie je het gezicht van deze legende op T-shirts en in het straatbeeld van de eenentwintigste eeuw. Er gaat nog steeds een enorme aantrekking en uitstraling van hem uit. De onlangs gepubliceerde brieven van Che Guevara in Met gloedvolle revolutionaire groet. Brieven 1947-1967 bieden, voor zover brieven daartoe in staat zijn, een boeiend inzicht in het leven en denken van deze bijzondere man. (…) Een intrigerende vraag is hoe deze Argentijnse huisarts zo kon radicaliseren dat hij duizenden kilometers van zijn geboorteland verwikkeld raakte in een guerrilla op Cuba. (…)

Lees hier of hier de hele recensie

Walter Palm (Curaçao, 1951) is een expert op het terrein van integratiebeleid. Vanaf 1982 tot aan zijn pensionering in 2017 was hij werkzaam bij de directie van de rijksoverheid die belast is met integratiebeleid. In de loop der jaren heeft hij zestien ministers mogen adviseren. Met meer dan dertig jaar ervaring op het terrein van integratiebeleid wordt hij na zijn pensionering regelmatig geïnterviewd als expert op het gebied van integratie. Ook publiceert hij vaak over dit onderwerp. Daarnaast maakte Walter Palm naam als dichter in het Papiaments, het Engels en het Nederlands. In 2019 publiceerde Uitgeverij In de Knipscheer zijn essay ‘Het sluipend gif van islamofobie – 1989-2019’. In voorbereiding voor uitgave in najaar 2022 is de titel ‘De vele gezichten van mijn pen’, zijn memoires als dichter en essayist.
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Amerikaanse invasies in het Caribisch gebied zijn, net als orkanen, een bekend fenomeen.» – Walter Palm

WalterPalm Walter Palm in artikel ‘Oorlog op Curaçao?’ in NRC, 19 februari 2019:
Dit artikel waarschuwt voor het gevaar dat Curaçao (en dus het Koninkrijk der Nederlanden) een oorlog in rommelt bij een militair conflict met Venezuela. Nog dezelfde dag dat het artikel is verschenen drongen D66, VVD, Groen Links en SP er bij het kabinet op aan, om ‘alles op alles’ te zetten om te voorkomen dat het Koninkrijk ‘een militair conflict wordt ingezogen’.
Lees hier of hier het artikel
Reactie politieke partijen
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een knappe compositie.»

Opmaak 1 Over ‘De rots der struikeling’ van Boeli van Leeuwen voor NBD/Biblion, 18 oktober 2018:
Heruitgave van een kleine klassieker uit de Antilliaanse literatuur, in 1966 bekroond met de Vijverbergprijs. Hoofdpersoon Eddy Lejeune, een Curaçaose advocaat die de balie verruild heeft voor een soort zwerversbestaan, verdrinkt in zijn droomrivier in Venezuela, op zoek naar diamanten. Zijn nalatenschap bestaat uit autobiografische, dagboekachtige aantekeningen, met verhalen over karakteristieke gebeurtenissen uit zijn leven. Indringend zijn de passages over de verhouding tot zijn ouders, van wie vooral de vader een diepe indruk op hem maakte, net als het woord van God dat hij in de vorm van de bijbel altijd bij zich droeg en intens vreesde. De roman van Van Leeuwen (Curaçao, 1922) heeft een knappe compositie.
Meer over ‘De rots der struikeling’
Meer over Boeli van Leeuwen

«Genieten van de ‘rode draad’ én de rijkdom aan details.» – Wim Rutgers

Over de drie romans van Eric de Brabander in Kristòf, 22 december 2014:
‘De supermarkt van Vieira’ vertelt het historische verhaal van de kaping van het luxueuze Portugese passagiersschip Santa Maria door een aantal Portugese dissidenten die daarmee publieke aandacht vragen vóór en protesteren tégen de dictatuur van de Spaanse dictator Franco en de Portugese dictator Salazar. Hoofdpersoon João leeft met een persoonlijke schuld door het ‘per ongeluk’ doden van een Angolese dwangarbeider en met de woede dat zijn vader door het fascistische bewind is vermoord. Hij sluit zich bij de kaping aan om een dubbele rekening uit het verleden te vereffenen. Zo lees ik deze roman als een verhaal van schuld en boete oftewel misdaad en wraak. Maar in zekere zin is er ook sprake van schuldeloze schuld als in een klassiek drama, want terwijl João zijn schuld delgt en zich wreekt, maakt hij zich opnieuw schuldig ten opzichte van zijn eigen gezin dat hij voor de rest van zijn leven in de steek laat.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De supermarkt van Vieira’
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij in de Knipscheer

«‘Terug tot Tovar’ is een indrukwekkend boek.» – Walter Palm

Over ‘Terug tot Tovar’ van Hans Vaders voor NBD Biblion, 30 november 2012:
Deze kleine roman heeft twee hoofdfiguren, namelijk Ramón Romero de las Rosas en Ilse Smiedt. Ilse is op Curaçao geboren. Haar vader kwam uit Colonia Tovar, een merendeels door Duitsers bevolke landbouwkolonie ten westen van de Venezolaanse hoofdstad Caracas. De Venezolaan Ramón heeft gewerkt voor een zekere Wolf Liebknecht die ook afkomstig was uit Colonia Tovar. Met hem heeft hij tijdens de oorlog gevochten aan Duitse zijde. In het boek blikken beide hoofdfiguren terug op hun leven. De schrijver imponeert met zijn machtige, maar tegelijkertijd lyrische pen.

Lees hier de recensie

Meer over Terug tot Tovar

«‘Terug tot Tovar’ zal zijn plek in de Caribische literatuur veroveren als een zeer originele roman. » – Ezra de Haan

Over ‘Terug tot Tovar’ van Hans Vaders op Literatuurplein, 29 oktober 2012:
‘Terug tot Tovar’ is een roman met meerdere stemmen. (…) Al deze mensen hebben met elkaar te maken. Allemaal zijn ze, zwervend over de wereld, direct of indirect op Curaçao beland. Al is het maar met de genen. Je duikt in een beklemmend labyrint van herinneringen waarin het heden en het verleden elkaar afwisselen. ‘Terug tot Tovar’ zal zijn plek in de Caribische literatuur veroveren als een zeer originele roman, eentje zoals alleen Hans Vaders die schrijven kan.

Lees hier de recensie

Meer over Terug tot Tovar

Meer over Hans Vaders

Tagged Hans Vaders, Terug tot Tovar, Curaçao, Antilliaanse letteren, interneringskamp Bonaire, Venezuela

Mooie woorden (7) over Het hiernamaals van Doña Lisa van Eric de Brabander

«Na de onlusten op 30 mei 1969 op Curaçao waarbij de hoofdstad Willemstad in brand werd gestoken kiezen Boyo Raven (tandarts), Kai Drop (oom van Boyo) en JonJon (monteur en halfzijdig verlamd) het ruime sop. Ze koersen naar Venezuela om een nieuwe polyesterboot te kopen, maar dan treedt een onverwachte wending in het verhaal op als Bebé, de bouwer van de boot, per ongeluk een man doodt. In allerijl vertrekken Boyo, Kai en JonJon naar Curaçao met de polyesterboot op sleeptouw. Dramatische gebeurtenissen volgen. Opmerkelijk van dit uitstekend geschreven boek is dat Dertig Mei niet alleen symbool staat voor een afgebrande stad, maar ook wordt geportretteerd als de voorbode van een nieuw tijdperk waarin de samenleving minder gesegmenteerd is naar kleur en afkomst. Deze roman is uniek in de Curaçaose literatuur omdat ze gaat over het eiland Curaçao, over de zee die het eiland omringt en over het vasteland aan de overkant.» – drs. O. Bachnoe voor NBD/Biblion

«Lang, erg lang werd de Antilliaanse literatuur bepaald door drie auteurs: Boeli van Leeuwen, Tip Marugg en Frank Martinus Arion. Toch werd er reikhalzend naar een nieuwe generatie Antilliaanse schrijvers uitgekeken. Het wachten werd in 2003 beloond met De engelenbron van Erich Zielinski. Eric de Brabander is de tweede auteur die voor nieuwe Antilliaanse literatuur gaat zorgen. Net als bij het debuut van Zielinski merk je direct de invloed van de Zuid-Amerikaanse literatuur in zijn roman Het hiernamaals van Doña Lisa. Hier schrijft een verhalenverteller, iemand die vanaf de eerste regel weet hoe hij de lezer bij zijn kladden moet pakken, hem overal heen sleurt en zodanig weet te boeien dat hij het liefst meteen weer opnieuw zou beginnen met het lezen van de roman. Ik moest bij het lezen aan Kroniek van een aangekondigde dood van Gabriel García Márquez denken. Met eenzelfde onontkoombaarheid begint de roman, alles ligt al vast, de rol van de personages, het toeval, het lot. En toch blijf je geboeid tot de laatste regel.» – Ezra de Haan op Literatuurplein.nl

«De Brabander vertelt het verhaal van drie boezemvrienden, mannen op leeftijd. Tandarts Boyo Raven, Kai en JonJon, die in een rolstoel zit. Het verhaal speelt tegen de achtergrond van 30 mei 1969, een van de roerigste perioden uit de geschiedenis van Curaçao. (…) Het aardige van De Brabanders werk is dat het Curaçao in een grotere, Zuid-Amerikaanse context plaatst. In Nederland bestaat nogal eens de neiging om het eiland af te doen als geïsoleerd en in zichzelf gekeerd. Niets is minder waar. Op een steenworp afstand ligt Venezuela. Vele latino’s bevolken de Antillen. Qua schrijfstijl is de roman onderhoudend, hoewel de auteur soms ingaat op de geschiedenis van Venezuela, zonder dat dit in het geheel van het verhaal past. De sfeer die De Brabander neer weet te zetten, is wel treffend.» – Mark Weenink op Chispa.nl

Meer over ‘Het hiernamaals van Doña Lisa’

«De sfeer die De Brabander neer weet te zetten, is treffend.» – Mark Weenink

Over ‘Het hiernamaals van Doña Lisa’ van Eric de Brabander in La Chispa, 1 juli 2010:
De Brabander vertelt het verhaal van drie boezemvrienden, mannen op leeftijd. Tandarts Boyo Raven, Kai en JonJon, die in een rolstoel zit. Het verhaal speelt tegen de achtergrond van 30 mei 1969, een van de roerigste perioden uit de geschiedenis van Curaçao. (…) Centrale thema´s van de roman zijn ouderdom, vriendschap en vergankelijkheid. De drie vrienden gaan per boot naar Venezuela om een nieuwe boot te kopen, Curaçao achterlatend in smeulende puinhopen. Onderweg overpeinzen de mannen het leven. Het aardige van De Brabanders werk is dat het Curaçao in een grotere, Zuid-Amerikaanse context plaatst. In Nederland bestaat nogal eens de neiging om het eiland af te doen als geïsoleerd en in zichzelf gekeerd. Niets is minder waar. Op een steenworp afstand ligt Venezuela. Vele latino´s bevolken de Antillen. Qua schrijfstijl is de roman onderhoudend.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Het hiernamaals van Doña Lisa’

Aart G. Broek (red.) – Met liefde behandelen; hommage aan Boeli van Leeuwen

MetLiefdeVoorenAchterplat Aart G. Broek (red.)
Met liefde behandelen.
Hommage aan Boeli van Leeuwen
Omslagfoto voorplat Carlos E. Tramm
Aquarel achterplat Herman van Bergen
Ingenaaid, met flappen 96 blz.
ISBN 978-906265-596-0
€ 15,00
Eerste druk januari 2008, tweede oplage maart 2008

Op woensdag 28 november 2007 overleed om elf uur ’s avonds plaatselijke tijd in een kliniek op Curaçao de Antilliaanse schrijver Boeli van Leeuwen op 85-jarige leeftijd. Op 10 oktober werd hem nog op Curaçao, op zijn verjaardag, een ‘oeuvre-geld’ uitgereikt door het Fonds voor de Letteren als waardering voor zijn schrijverschap.

Ter gelegenheid daarvan werd op Curaçao een serie lezingen (door Sylvia Dornseiffer, Tommy Wieringa, Aart G. Broek en Franc Knipscheer) georganiseerd, die als hommage aan de auteur zijn gebundeld onder de titel Met liefde behandelen – Van Leeuwens oproep aan de posterijen op de envelop waarin hij na een schrijfpauze van bijna twee decennia in augustus 1984 zijn manuscript Schilden van leem verstuurde. De redactie van de bundel werd enkele dagen voor zijn overlijden afgesloten om hors commerce op 1 januari 2008 te kunnen verschijnen.

Op veler verzoek komt op 1 maart 2008 de tweede oplage van het boek ook als handelseditie beschikbaar.

Boeli (dr. mr. W.C.J.) van Leeuwen debuteerde in 1959 met de roman De rots der struikeling, waarvoor hij later in Nederland de Vijverbergprijs (de tegenwoordige F. Bordewijkprijs) ontving, samen met de romans Een vreemdeling op aarde (1962) en De eerste Adam (1966) wel ‘de trilogie van een displaced person’ genoemd.

Na zijn rechtenstudie en advocatenpraktijk in Nederland, Spanje en Venezuela bekleedde hij als hoogste ambtenaar de functie van Secretaris van het eilandgebied Curaçao. In 1983 werd hij voor zijn literaire werk bekroond met de Cola Debrotprijs, de belangrijkste Antilliaanse culturele onderscheiding. Na zijn pensionering dat jaar werkte hij als pro-Deo-advocaat in de armenwijken die hij ‘schaduwzijde van the neat Dutch treat in the Caribbean’ noemde. Ook wijdde hij zich opnieuw aan het schrijven, wat onder mee resulteerde in de romans Schilden van leem (1985), Het teken van Jona (1988) en zijn befaamde columnverzameling Geniale anarchie (1990) waarmee hij een nieuwe lezersgeneratie aan zich wist te binden.

De bundel bevat verder bijdragen van Boeli van Leeuwen, Nic Moller en Jos de Roo.

Arturo Uslar Pietri – Rode lansen

ARTURO USLAR PIETRI
Rode lansen
Venezuela, Roman
Vertaling : Rikkie Degenaar
Gebonden, 224 blz. € 20,00
ISBN 90-6265-517-3
Eerste druk 2001

De Venezolaanse schrijver Arturo Uslar Pietri (Caracas, 1906-2000) gebruikte in 1948 als eerste de term `magisch realisme’ om de Latijns-Amerikaanse literatuur te beschrijven. Begin jaren dertig deelde hij zijn woning in Parijs met Alejo Carpentier en Miguel Angel Asturias en schreef hij Rode lansen, zijn beroemde historische roman over de onafhankelijkheidsoorlog van 1811-1821 in Venezuela.

Het verhaal verloopt lineair en kent drie hoofdpersonen. Presentación Campos is opzichter van El Altar, het landgoed van Fernando Fonta. Als de oorlog uitbreekt, met alle gruwelijkheden van de strijd, komen ook zij tegenover elkaar te staan: Campos komt met de slaven in opstand en schaart zich aarzelend aan de Spaanse kant, terwijl Fonta uit ideologische overwegingen voor het revolutionaire leger kiest. De derde hoofdpersoon, en uiteindelijke triomfator, is Simon Bolívar, die in de roman wel alom tegenwoordig is via anderen, maar alleen in het begin en aan het eind in eigen persoon aanwezig is. Daardoorheen speelt de liefde tussen de zus van Fernando, Inés, en zijn vriend, de Engelse kapitein David. Deze liefdesgeschiedenis krijgt een noodlottige wending wanneer Campos Inés verkracht en voorgoed een einde maakt aan de oude verhoudingen door ook haar ouderlijk landhuis in brand te steken.

Uslar Pietri is getuige geweest van de geschiedenis van Latijns-Amerika in de twintigste eeuw en was een van de voornaamste critici van Venezuela. Rode lansen, een jeugdwerk, wordt gezien als de eerste ‘moderne’ Spaans-Amerikaanse roman, die de Latijns-Amerikaanse vertelkunst op historische wijze heeft vernieuwd.

Rode lansen is spannend, mede dankzij de verhaalstructuur waarin de verteller buiten het verhaal staat en zich van commentaar onthoudt. De Nederlandse vertaling van deze klassieker is uitgebreid met een Voorwoord dat Uslar Pietri in 1995 schreef.