Over ‘Het eind van de kaart’ van Albert Helman op Lezers tippen lezers, 16 juni 2019:
(…) Als auteur debuteerde Albert Helman in 1926 met ‘Zuid-Zuid-West’, een roman over Suriname en de verwaarlozing en uitbuiting ervan door de Nederlandse kolonisator, gevolgd door een vergelijkbaar boek qua thema, ‘De Stille Plantage’. Vele andere romans, essays en gedichten zouden volgen. Ook hield hij zich bezig met film. Zo schreef hij o.a. de muziek voor ‘Regen’ (1929) van Joris Ivens. In 1932 (…) vocht Helman aan republikeinse zijde mee in de Spaanse Burgeroorlog. Voor de kranten NRC en de Groene Amsterdammer schreef hij verslagen over de overlevingsstrijd (…) tegen de fascisten van generaal Francisco Franco. (…) In 1939 keerde hij terug in Nederland. (…) Helman dook aan het begin van de oorlog onder omdat hij zo bekend was als antifascist dat hij niet langer in het openbaar kon verschijnen. Actief in het verzet vervalste hij persoonsbewijzen, publiceerde verzetsverzen en protesteerde bij rijkscommissaris Seyss-Inquart tegen de oprichting van de zogenaamde Kultuurkamer waar kunstenaars lid van moesten worden. (…) Het reisjournaal ‘Het eind van de kaart’ schreef hij in 1955. Het zou een boek blijken dat eeuwig jong blijft!
Lees hier de aankondiging
Meer over ‘Het eind van de kaart’
Meer over ‘Verdwenen wereld’
Meer over Albert Helman bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michiel van Kempen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Verdwenen wereld
«Boeiend boek over interessante ontdekkingstocht.» – K. Troost
Over ‘Het eind van de kaart’ van Albert Helman voor NBD / Biblion, 14 mei 2019:
In 1955 heeft Helman deelgenomen aan een ontdekkingstocht in de binnenlanden van Suriname. Tijdens deze reis heeft hij een journaal bijgehouden, dat voor het eerst in 1980 gepubliceerd werd. Het is een boeiend boek geworden zowel om de beschrijvingen van de mensen met wie hij de tocht maakt, en van het landschap waardoor ze trekken, als om de beschrijving van de innerlijke veranderingen die zich bij hem voltrekken als gevolg van deze tocht door de wildernis. Een interessant werk van Helman, dat door de aard van het onderwerp vrij sterk afwijkt van zijn andere boeken.
Meer over Albert Helman bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michiel van Kempen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Albert Helman – Het eind van de kaart. Reisverslag
Albert Helman
Het eind van de kaart
reisverslag
nawoord Michiel van Kempen
gebrocheerd in omslag met flappen,
254 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-760-5
oorspronkelijke uitgave 1980
heruitgave 2019
Het eind van de kaart is in alle opzichten een unicum in het toch al zo veelzijdige, grote oeuvre van Albert Helman.
Albert Helman (Lou Lichtveld) schreef het reisjournaal Het eind van de kaart in 1955, maar het boek zou pas 25 jaar later in 1980 verschijnen in de prestigieuze reeks egodocumenten Privé-Domein van Uitgeverij De Arbeiderspers. In 1955 waren hele stukken van de kaart van Suriname nog wit, oningevuld, onbekend, behalve in het hoofd van de bewoners van het diepe binnenland: inheemsen (Indianen) en marrons (nakomelingen van slaven die eeuwen geleden de plantages ontvlucht waren). Mensen die het binnenland in kaart probeerden te brengen, waren dus werkelijk pioniers, en Helman trok er ook zelf op uit hen aan het werk te zien, verkenningen die hij neerlegde in een tiental verhalen die later in Verdwenen wereld (1990) werden gebundeld. Maar bovenal is Het eind van de kaart een verkenning van zijn eigen psyche en zijn eigen fysieke onvolkomenheid in een omgeving waar hij is overgeleverd aan an¬deren. Helman laat zijn cynisme varen en geeft zich over aan ‘de magie van het oerland’.
Helmans reisverslag wordt tegenwoordig beschouwd als een van de allerbeste en leesbaar gebleven boeken van Albert Helman. Aan deze editie is een Nawoord toegevoegd van prof. dr. Michiel van Kempen.
Albert Helman (1903 -1996) heeft een uitgebreid oeuvre aan romans, verhalen, essays en toneelstukken op zijn naam staan. Begonnen als onderwijzer, componist, organist en muziekcriticus bewoog hij zich in de jaren dertig van de vorige eeuw steeds meer in de richting van polemische en sociaal en politiek uiterst strijdbare journalistiek. In Spanje vocht hij aan republikeinse zijde. Al in diverse romans en verhalen voor de oorlog gaf Helman blijk van interesse voor West-Indië, de Caraïbische regio. Na de tweede wereldoorlog was hij enige tijd minister in Suriname.
Van Albert Helman verschenen eerder bij Uitgeverij In de Knipscheer de verhalenbundels Verdwenen wereld en Peis noch vree, de romans Mijn aap lacht, Chieftains of the Oayapok!, De G.G. van Tellus, Zomaar wat kinderen, de poëziebloemlezing Mexico zingt en de ‘ecologische geschiedschrijving’ Kroniek van Eldorado (2 delen).
Over Albert Helman/Lou Lichtveld verscheen in 2016 van de hand van Michiel van Kempen de geprezen biografie Rusteloos en overal.
Meer over Albert Helman bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michiel van Kempen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Albert Helman – Verdwenen wereld
ALBERT HELMAN
Verdwenen Wereld
Verhalen en schetsen uit Suriname
Suriname, Verhalen
Paperback, 224 blz. € 13,50,
ISBN 90-6265-333-2
Eerste druk 1990
De verhalen en schetsen die Albert Helman in Verdwenen wereld bijeengebracht heeft, spelen zich af in een Suriname dat eigenlijk niet meer bestaat – verhalen over reizen naar en ervaringen in Indianendorpen, herinneringen aan de wegbereiders en de pioniers in de binnenlanden en schetsen van het dagelijkse leven in en rond de stad. Zij geven een beeld van een verdwenen wereld in al haar eenvoud en veelkleurigheid, maar ook van de bijzondere relatie die de auteur met Suriname heeft.
Albert Helman heeft in zijn veelbewogen leven de hele wereld bereisd en behalve in Suriname en Nederland ook langdurig gewoond en gewerkt in o.m. Spanje, de Verenigde Staten, Mexico en Tobago. Daardoor heeft hij het bijzondere vermogen ontwikkeld om tegelijkertijd van binnenuit en van een afstand over zijn geboorteland te kunnen denken en schrijven. Hij kan lyrisch zijn, maar ook heel kritisch. Hoe kritisch hij zich echter ook uitlaat over de ontwikkelingen van de laatste jaren, tegelijkertijd is hij lyrisch in zijn verlangen naar een Suriname dat ooit zal bestaan.
Albert Helman (1903-1996) is de auteur van circa tachtig boeken: romans, verhalen, gedichten, essays en studies. Zijn bekendste ‘Surinaamse’ romans zijn Zuid Zuid West (1926), De stille plantage (1931), De laaiende stilte (1952) en Hoofden van de Oayapok (1984). Verdwenen wereld is een nieuw hoogtepunt in het rijke oeuvre van de tot op hoge leeftijd actieve en productieve oude meester.
«Zelfs al had Albert Helman na de Tweede Wereldoorlog nooit meer een boek geschreven, zijn naam in de Nederlandse literatuur zou toch wel zijn gevestigd.» – NRC Handelsblad
«De schetsen en impressies uit Verdwenen wereld mogen zich dan in een voorbije tijd afspelen, dat wil niet zeggen dat de onderliggende thematiek aan actualiteit heeft ingeboet. De vraag naar het wezen van ‘vooruitgang’ en de waarde van culturen moet steeds opnieuw beantwoord worden.» – Leeuwarder Courant
«Het herboren Suriname leeft in Helmans Verdwenen wereld. Hij is een geboren verteller.» – Gemenebest