Tag: vertaling

Ernst Jansz – Dromen van Johanna, nu met band

Ernst Jansz gaat na zijn solotour Dromen van Johanna nu ook met bandbezetting spelen op diverse podia en festivals.

Van september vorig jaar tot in januari 2011 toerde Ernst Jansz langs een kleine 40 theaters in Nederland en België met zijn theatervoorstelling Dromen van Johanna: Ernst Jansz zingt Bob Dylan vertaald met Guus Paat als tweede muzikant. Deze voorstelling was zo succesvol dat het programma in het theaterseizoen 2011-2012 in reprise gaat, heeft impresariaat Jacques Senf laten weten. In de tussenliggende maanden speelt Jansz enkele keren op diverse poppodia en festivals de liedjes uit het programma met muzikanten waarmee hij ook het album Dromen van Johanna opnam. De verbindende teksten tussen de nummers, vaak uit zijn gelijknamige boek, komen in deze setting te vervallen. Aan de nummers op de cd werkten behalve Ernst Jansz o.a. afwisselend mee Guus Paat, Richard Wallenburg, Roy Bakker, Jan Hendriks, Charles Nagtzaam en Jos Haagmans.

• Zaterdag 4 juni 2011, aanvang 19.30 uur Waterval Internationaal Vertelfestival Zwolle (Dromen van Johanna met band).
• Zondag 19 juni 2011, aanvang 15.00 uur Parkfeest Oosterhout (Dromen van Johanna met band).
• Zaterdag 25 juni 2011, aanvang 20.30 uur Zomer op het Plein Alkmaar (Dromen van Johanna met band).
• Donderdag 1 september 2011, aanvang 21.00 uur Nazomerfestival Middelburg (Dromen van Johanna met band).

Nicolás Guillèn – Hebben en houden

NICOLAS GUILLEN
Hebben en houden Cuba / Poëzie
Vertaling: Stefaan van den Bremt
Ingenaaid, 136 blz., 20 x 14,5 cm, 17,95
ISBN 90-6265-539-4
Eerste druk 2003

In 2002 was het honderd jaar geleden dat de in 1989 overleden beroemde Cubaanse dichter NICOLAS GUILLEN werd geboren. Met zijn generatiegenoten Pablo Neruda en César Vallejo behoort hij tot de grote dichters van Spaanstalig Amerika. Met Hebben en houden verschijnt voor het eerst in Nederlandse vertaling een uitgebreide selectie uit een tiental poëziebundels van Nicolás Guillèn. Stefaan van den Bremt voegde een Nawoord toe over dé nationale dichter van Cuba en zijn dichterschap.

Nicolás Guillèn, zelf zoon van een mulat, legde de grondslag voor een Afro-Cubaanse poëzie en brak daarmee met de tot dan bestaande aan Europa schatplichtige poëzie. De Cubaanse volksmuziek, waarin tradities uit West-Afrika en Spanje elkaar gevonden hebben, werd zijn inspirerend voorbeeld. Nu de Cubaanse son in het Westen weer volop in de belangstelling is komen te staan, kan het niet anders of juist deze dichter moest mee herontdekt worden!

Lof van Cees Nooteboom: ‘Nicolás Guillèn is niet alleen de grootste Cubaanse dichter, hij is ook één van de boeiendste, muzikaalste en meest bewogen dichters van het Spaanse taalgebied, waarin hij een aantal totaal nieuwe elementen bracht, nieuwe klanken, woorden en ritmes uit zijn Afrikaanse erfenis.’

Hebben en houden is samengesteld en vertaald door STEFAAN VAN DEN BREMT, bekroond met de Belgische nationale prijs voor literaire vertalingen.

De pers over Hebben en houden
“Hoewel sommige gedichten van Guillèn uitgesproken politiek zijn, vond hij zichzelf in de eerste plaats een dichter met een melancholische inborst. Stefaan van den Bremt heeft Guillèns gedichten zo mooi en soepel vertaald dat ook de Nederlandstalige lezer zal aanvoelen dat hij een onvervangbare plaats inneemt in het Latijns-Amerikaans poëtisch panorama.” – Guy Posson in Standaard der Letteren

Jerzy Andrzejewski – Duisternis bedekt de aarde

JERZY ANDRZEJEWSKI
Duisternis bedekt de aarde
Pools Roman
Vertaling: Lisetta Stembor
Gebonden, 176 blz. € 17,90
90-6265-513-0
Eerste druk 2002

De Poolse schrijver Jerzy Andrzejewski (overleden in 1983) toonde zich van het begin af een zoeker naar duurzame waarden. In zijn eerste naoorlogse roman As en diamant (in 1958 verfilmd door Andrzej Wajda) komt duidelijk het dilemma tot uitdrukking: mag men in oorlogstijd andere maatstaven aanleggen dan in vredestijd?

De auteur maakte in eigen land twee totalitaire regiems mee, de nazi-terreur die werd opgevolgd door de stalinistische. In Duisternis bedekt de aarde (dat in 1957 ten tijde van de dooi verscheen) staat de vijftiende-eeuwse Spaanse Inquisitie model voor de totalitaire systemen in onze tijd: de onverbiddelijke intolerantie, de pressie om anderen te verraden, de wrede martelingen waarmee onzinnige bekentenissen werden afgedwongen, de persoonsverheerlijking, de geregisseerde toejuichingen en bovenal de angst.

In Duisternis bedekt de aarde is het dilemma van een der hoofdpersonen nog dramatischer. Een jonge monnik, die openlijk zijn afschuw van de inquisitiemethoden heeft laten blijken, wordt niettemin tot secretaris van de Grootinquisiteur benoemd. Hij wordt heen en weer geslingerd tussen geloof en twijfel. Wanneer hij ertoe komt zijn beste vriend te verraden, betekent dit zijn ultieme onderwerping aan het systeem. En wanneer de Grootinquisiteur op zijn sterfbed tot inkeer komt en de inquisitie wil opheffen, snoert zijn opvolger hem de mond. Het systeem is de winnaar.

Van Duisternis bedekt de aarde werd in 1988 een indrukwekkende televisiefilm van bijna tweeënhalf uur gemaakt door Stanislav Barabas.

De pers over Duisternis bedekt de aarde
“Een desolate historische roman uit 1957 over de ketterjacht in Spanje als metafoor voor het stalinisme, nu voor het eerst in het Nederlands verschenen en hoogst actueel: een goed boek kan een tweede leven aan.” Vrij Nederland

“Duisternis bedekt de aarde bewijst dat de logica van de angst machtiger is dan de menselijke hoop.” Leeuwarder Courant

“De roman is geschreven in een gedragen stijl, bevat prachtige dialogen en leest als een thriller.” Nederlands Dagblad

Nawal El Saadawi – Reis naar India

NAWAL EL SAADAWI
Reis naar India
Egypte, India
reisroman
Vertaling: Astrid de Groot en Karen Malta
Paperback, 153 blz., € 15,00
ISBN 978-90-71035-50-0
imprint Uitgeverij Furie
Eerste druk 1992
Alleen nog rechtstreeks bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Misschien was het de zwaarste reis die ik ooit in mijn leven, waarin ik de meeste landen van de wereld bezocht heb, maakte. Hij leek op de levensweg vanaf de geboorte tot de dood, als de cirkel die begint en eindigt op hetzelfde punt dat evenwel niet hetzelfde punt is, omdat de geboort niet met de dood en het begin niet het einde is.» – Nawal El Saadawi

De pers over Reis naar India
«Naipaul trok naar het Oosten om het Westen te leren kennen. En terwijl Saadawi het Oosten omarmt als eerlijker, menselijker en waarheidslievender dan het Westen, wijst Naipaul het Oosten af.» – Anil Ramdas in ‘In mijn vaders huis’

«Reis naar India is een bijzonder persoonlijk document van een sociaal bewogen vrouw en een beeldend geschreven verslag waarin Saadawi in weinig woorden een totaalbeeld schetst van het immense land met de vele gezichten.» – Henk Boon in Intermediair

«Je moet van goede huize komen om echt iets nieuws te maken van een reisverhaal over India. En dat kan Nawal El Saadawi. Ze gat tot de bodem om erachter te komen wat ze wil weten. En dat levert verhalen op die je wilt lezen.» – Friesch Dagblad

«Moed kan Saadawi niet worden ontzegd. Al met al leert dit boek ons meer over de denkbeelden van haar zelf dan over India. Het is dan ook vooral hieraan dat het zijn waarde ontleent.» – Surplus

Nawal El Saadawi – Het eeuwige refrein

NAWAL EL SAADAWI
Het eeuwige refrein
roman
Egypte
Paperback, 112 blz., € 13,50
ISBN 978-90-71035-29-?
imprint Uitgeverij Furie
Eerste druk 1989
uitverkocht

De tweeling Hamida en Hamido groeien op in een klein dorp in Egypte. Nadat Hamida is verkracht door haar oom, wordt zij naar Cairo gestuurd om de familie-eer van schande te vrijwaren. Hamido, haar broertje, wordt gedwongen haar te volgen. Beiden worden zij, gescheiden van elkaar, in Cairo geconfronteerd met bruut maatschappelijk geweld: seksuele en economische uitbuiting, onderwerping aan de heersende ‘dubbele‘ moraal. Hun leven raakt in de ban van de gesloten cirkel van corruptie en geweld.
Nawal El Saadawi verteld de geschiedenis in de vorm van een parabel. Haar scherpe pen legt de meedogenloosheid van het Egyptische systeem bloot. Dat maakt Het eeuwige refrein (1989) tot een aanval op de scheiding van seksen, de scheiding van klassen, de situatie van de overheerser en overheersten.

Nawal El Saadawi, geboren in Egypte, studeerde medicijnen. Haar politieke activiteiten en haar feministische geschriften leidden in 1981 tot gevangenschap. Na haar vrijlating heeft haar schrijverschap haar oorspronkelijke beroep naar de tweede plaats gedrongen. De positie van de Arabische vrouw staat centraal in haar romans. Met De gesluierde Eva (1985), Ferdaoes (1987), God stierf bij de Nijl (1986), Vrouwengevangenis (1987) en De val van de Imam (1988) heeft Saadawi inmiddels ruime bekendheid verworven.

De pers over Het eeuwige refrein
«Het eeuwige refrein is een parabel over de tweeling Hamido en Hamida die in Cairo geconfronteerd worden met seksuele en economische uitbuiting net met de dubbele religieuze moraal. Hoewel altijd mooi verpakt in een obsederende en lyrische taal, zijn het dé thema’s in Saadawi’s werk.» – Trouw

«De stijl van Het eeuwige refrein is ondanks de beschreven gruwelijk folteringen ‘romantisch’ en blijft zeer lezenswaard.» – Opzij

«Een schitterend geschreven parabal over lijden, onrecht en onderdrukking. Ook technisch gezien heeft Saadawi een heel boeiende roman geschreven. In essentie komt haar techniek erop neerdat grenzen tussen droom en werkelijkheid, dood en leven, mens en dier en tussen de hoofdpersonen in de tekst vervagen. Die romantechniek eist concentratie van de lezer, maar de adembenemende beeldende kracht, die van deze techniek het resultaat is, is een vorstelijke beloning.» – Leeuwarder Courant

«Saadawi heeft een ongenadige pen en deze gruwelijke parabel mag terecht haar sterkste boek genoemd worden.» – De Boekengids
Meer over Nawal El Saadawi