«Een werelds en betrokken dichter. Achter deze poëzie gaat een subtiele droefgeestigheid schuil.» – Alain Delmotte

Over ‘Mens is de naam’ van Philip Hoorne op De Schaal van Digther, 6 september 2024:

(…) Het zou te goedkoop om te gaan poneren dat Hoorne zijn kwetsbaarheid met gestoer en gestoei probeert toe te dekken. Want iedereen maskeert zich, want iedereen is even kwetsbaar – al geven de meesten dit uiteraard niet graag toe. Wat betekent dat we met z’n allen een masker dragen (…). Het menselijke bedrijf is carnavalesk. Niemand weet wie er zich achter het masker bevindt – zelfs niet wie het masker draagt. (…) Hoorne is nooit expliciet wat zijn kijk op de wereld betreft. Op de mensheid. Op de taal. Hoorne is een dichter die schrijft vanuit een ontnuchterde en ontnuchterende houding, veel meer dus dan vanuit een gemis (vanuit het grimmige) dan vanuit een verlangen (vanuit het lyriserende).(…) In sommige gedichten komen allerlei liefdesrelaties ter sprake. Ze zijn toevallig, vol ontrouw, onbetrouwbaar. Ze blijven onbeantwoord of volgen elkaar op. Of ze zorgen voor onverwachte ‘wendingen’. Het zijn vergissingen. Zou de liefde wel bestaan?Uiteindelijk is er voor de dichter maar één eindconclusie mogelijk en die klinkt bitter: het gaat in deze wereld niet om beter/ wel om het ego en hoe het te strelen . Is dit nu ironie of ernst? Daar is die ambiguïteit dus weer. Het kan dus beide zijn. Niettemin heb ik het gevoel dat er achter deze poëzie een subtiele droefgeestigheid schuil gaat. Een tristezza. (…)Nee, Hoorne is niet alleen pose. Hij is minder oppervlakkig of doelloos dan hij lijkt. Daarom dat ik hem niet langer als een nihilist of cynicus durf te omschrijven. Hij heeft er misschien de allure van maar in de diepte is hij een werelds en betrokken dichter. Het volstaat om hem dus vooral tussen de regels te durven lezen.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Mens is de naam’
Meer over Philip Hoorne bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ik benadruk graag de gedichten waarin ik de lichtjes gestoorde ‘bad boy’uithang.»

Antony Samson in gesprek met Philip Hoorne over ‘Mens is de naam’ op Roer, september 2024:

(…) «Ik houd mensen een spiegel voor. Kijk eens hoe mooi en lief je bent, of hoe belachelijk, boosaardig, hautain, en vul maar aan met alle andere eigenschappen die een mens kan hebben.» (…) «Tragiek en hilariteit gaan samen, die symbiose komt vanzelf. De hilariteit is meestal de buitenste laag en als je krabt komt er een tragische laag tevoorschijn. Hoewel er heel vaak verwezen wordt naar de humor in mijn poëzie, zit er ook veel ernst in. Humor is eigenlijk de overtreffende trap van ernst. Wie bij humor wil belanden, moet zich eerst een weg banen doorheen ernst.» (…) «Ik benadruk graag de gedichten waarin ik de lichtjes gestoorde bad boy uithang. Dat komt waarschijnlijk omdat ik in het echte leven zo’n nette, vriendelijke, beleefde, attente, welopgevoede man ben. In mijn geschriften schep ik er plezier in wat tegengas te geven.» (…) «Ik ben geen voyeur. Eerder een spons. Ik absorbeer. Alles gaat in de emmer in mijn hoofd en daar ga ik dan met de Hoorne-mixer doorheen om er een gedicht, een verhaaltje of een stukje voor op mijn weblog van te bakken.» (…)

Lees hier het interview
Meer over ‘Mens is de naam’
Meer over Philip Hoorne bij Uitgeverij In de Knipscheer

Boekpresentatie ‘Mens is de naam’ van Philip Hoorne op 1 juni 2024

Op zaterdag 1 juni vindt om 16.00 uur in Bib in het Park in Wevelgem (B) de presentatie plaats van Mens is de naam, de tweede dichtbundel van Philip Hoorne bij Uitgeverij In de Knipscheer. Het programma bestaat uit: Openingswoord door Geert Breughe, schepen van Bibliotheek; redacteur Peter de Rijk over ‘Mens is de naam’; auteur en oud-klasgenoot Koen D’haene gaat in gesprek met Philip Hoorne; Philip Hoorne leest enkele gedichten voor; uitgever Franc Knipscheer overhandigt het eerste exemplaar. Aansluitend receptie aangeboden door het gemeentebestuur. Locatie: Vanackerestraat 20, 8560 Wevelgem. De toegang is gratis; wel graag uw komst vooraf, uiterlijk op 26 mei, bevestigen op www.wevelgem.be/voorstelling-dichtbundel  of telefonisch via 056 43 35 40. Met dank aan Kurt Parmentier (algemeen directeur Bib in het Park), Jan Seynhaeve (burgemeester) en Geert Breughe (schepen van Bibliotheek) voor hun medewerking aan deze presentatie.

Meer informatie over bundel en presentatie
Meer over ‘Mens is de naam’
Meer over Philip Hoorne bij Uitgeverij In de Knipscheer

Philip Hoorne – Mens is de naam. Gedichten

Philip Hoorne
Mens is de naam
gedichten
België
gebrocheerd in omslag met flappen,  66 blz.,
formaat 170 x 200 mm.
€ 18,50
ISBN 978 94 93368 05 7
eerste uitgave 2024

In Mens is de naam bespeelt Philip Hoorne net als in ‘Het dikke meisje en de ziener’ wederom alle registers van la condition humaine. Deze gedichten gaan over u, want mens is ook uw naam. Hoeveel wendingen het leven ook neemt, de story van ons bestaan is een antwoord op een vraag dat eindigt met een vraag. Uiteindelijk ga je van mens-zijn dood, daar weet zelfs de antwoordman geen raad mee. Is deze nu eens schalkse en dan weer bittere, maar altijd originele en bijwijlen schaamteloze poëzie een manier om de schuchterheid van de dichter te maskeren?

Philip Hoorne (Kortrijk, ) debuteerde in de Sandwich-reeks onder redactie van Gerrit Komrij. ‘Mens is de naam’ is zijn achtste dichtbundel en zijn tweede bij Uitgeverij In de Knipscheer.

Verder publiceerde hij een verhalenboek en was hij de samensteller van een aantal poëziebloemlezingen. Over leven en werk van Hoorne verscheen een monografie met als titel ‘Wachten is het hele leven’. Behalve dichter en schrijver is Philip Hoorne fotograaf, redacteur en schrijfbegeleider. Googel je zijn naam, dan is het eerste zoekresultaat zijn weblog, tevens zijn digitale thuisbasis.

De pers over Het dikke meisje en de ziener:
‘De dichter vangt de ruis van het leven om hem heen op. Hij grijpt de lezer bij zijn nekvel, hij bruuskeert en charmeert, hij strijkt tegen de haren in, monkelt en glimlacht – of beter: hij grimlacht – om wat mensen ervan bakken in het leven.’ – Jooris Van Hulle in Poëziekrant

‘Grimmigheid is in deze bundel een attractief winstpunt. Psychopathische hersenspinsels veroorzaken uiteindelijk meestal wel een goedkeurende glimlach. Philip Hoorne is de meester van de poëtische hypnose; zijn lezers zullen hem volgen.’ – Frank Decerf op De Schaal van Digther

‘Zoals met echte humor altijd het geval is, is ze nooit alleen maar grappig. Ook bij Hoorne is er ondanks alle hilariteit altijd een ondertoon te bespeuren van onvrede met de wereld en van teleurstelling.’ – Hettie Marzak op Literair Nederland

Meer over Philip Hoorne bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hoe is het mogelijk dat de beste boeken die ik in 2021 heb gelezen alle uit België afkomstig zijn?» – Cor Gout

VoorplatRegensoldaten-75Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf in Boekenpraat in De Veerman, februari 2022:
(…) De boeken van de Belgische schrijfster Kristien De Wolf reiken hun letters, hun klinkers, hun medeklinkers, hun geluidloze, verborgen letters en hun ritmes naar me uit. Dat gebeurt al in het eerste hoofdstuk ‘Magda’, de voornaam van het hoofdpersonage, bijgenaamd ‘Mus’. Aangetrokken door het huwelijksportret van haar moeder ontstaat in haar gedachten de idee van een belichaming van die beeltenis. De objecten die zij op weg naar haar doel tegenkomt lijken die idee steun te geven, hoewel ze in alle gevallen weerstand en weerspannigheid oproepen. (…) De weerstand van de dingen is voelbaar in de keuze van de woorden en de zwaarte daarin, alsook in de zinnen. (…) Eind april 2021 bereikte ik, lezend in bed, de laatste pagina (150) van Regensoldaten. ‘En, wat vond je ervan?’ vroeg mijn vriendin, die naast mij lag. ‘Ik weet het nog niet,’ antwoordde ik, ‘het verhaal komt nu bij me binnen en zoekt een plaats.’ Een half uur later dacht ik dat het zover was. (…) Voorzichtig vertel ik mijn vriendin hoe het boek eindigt, maar terwijl ik dat doe, merk ik dat ik tegen een rustige, regelmatige ademhaling praat. Wanneer ik haar gezicht opzoek, zie ik dat ze slaapt. Misschien is dat ook wel het beste. (…) (PS: hoe is het mogelijk dat de beste boeken die ik in 2021 heb gelezen alle uit België afkomstig zijn? Genoten heb ik van Revolusi van David van Reybrouck, Weekdier van Hans Depelchin, Regensoldaten van Kristien de Wolf en het nog ongepubliceerde eerste deel van Blue Suede Shoes van Didi de Paris.)
Lees hier de recensie vanaf blz. 34 of hier
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Didi de Paris bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Elke bladzijde is een pareltje om te lezen.» – Liliane Verlinden

VoorplatRegensoldaten-75Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf in Boekenpraat op Radio Centraal (Antwerpen), 29 december 2021:
(…) Het verhaal van Mus is tegelijk ontroerend en pijnlijk. Mus is heel haar leven zoekend en dolend, onzeker en fragiel. Als kind was er gemis, gebrek aan warmte en gebrek aan echte ouderlijke aanwezigheid. Haar vader is de grote afwezige in haar leven. Haar moeder leeft in haar eigen wereldje. Kristien De Wolf schrijft met heel veel literair talent in een rijke taal waardoor elke bladzijde een pareltje om te lezen is. Elk personage is psychologisch sterk uitgediept en herkenbaar. Als lezer hoop je dat ook Mus haar geluk zal vinden maar een happy end is er helaas niet. Misschien is het dat wat de schrijfster bedoelt met deze zin die ik op haar website vond over de onderliggende thematiek en betekenis van haar boeken en verhalen: “Voor de zoekende mens die het licht niet vindt heb ik heel veel mededogen, maar hem redden doe ik niet.” Dit boek is een absolute aanrader!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Geprezen omwille van de vaart, de humor en de fijne taal.» – Kees de Kievid

VoorplatRegensoldaten-75Interview met Kristien De Wolf n.a.v. ‘Regensoldaten’ op Boekenbijlage, 17 juli 2021:
(…) ‘Regensoldaten’, dat in 2021 uitkwam, werd in recensies geprezen omwille van de vaart, de humor en de fijne taal in het boek. (…) «Op ‘Regensoldaten’ komen er soms heftige reacties. Sommige lezers vragen of alles wel goed is met me of ze vinden me wreedaardig en blijken ontstemd omdat ik Magda niet gered heb. Iemand zei zelfs: had je haar niet wat kunnen coachen? Maar zo werkt dat niet. Het is al bijna zoals mensen boos kunnen zijn op God omdat hij een ramp had kunnen tegenhouden en dat niet gedaan heeft. Maar ‘Regensoldaten’ had niet anders kunnen aflopen, echt niet. Er is geen leven zonder pijn en dus is er ook geen verhaal als er geen pijn of gemis of verlangen is, en dat spartelen van alles en iedereen, zowel personages als lezers, dat moet dan maar. Dat heb ik er graag voor over, zeg maar, voor het leven én voor de verhalen. (…) Humor is een relativerend principe. Je kunt niet uitvergroten zonder tegelijk afstand te nemen. Net dat maakt het leven draaglijk. Zo kan je het over pijnlijke dingen hebben. Ironie, ook een vorm van humor, veinst onwetendheid, schort het oordeel op en maakt aldus de opening om veel bloot te kunnen leggen. Ik vind beiden, humor zowel als ironie, onmisbaar in het leven, en dus ook in de literatuur.(…)
Lees hier het gehele interview door Kees de Kievid
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Probeer jezelf hierna nog maar eens te overtreffen!» – Kees de Kievid

VoorplatRegensoldaten-75Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf op Boekenbijlage, 28 juni 2021:
(…) Mus is de bijnaam van Magda, omdat ze na haar geboorte niet huilde maar piepte. (…) Inmiddels heeft ze kennis gemaakt met buurjongen Andy Callens en zijn moeder Bertien. Beide worden vrienden voor het leven. Dan is het tijd geworden om uit te vliegen. (…) Hierover vertelt het eerste deel van het boek. (…) Mus blijft haar hele leven snakken naar verhalen, maar in haar studententijd duiken er vele op waar aan zij zelf part noch deel heeft, tot haar grote ergernis. Met een groep studenten in Gent, waar ook Andy – hij noemt haar zijn musmeisje – toe hoort, feest, zuipt en sekst zij er lustig op los, maar toch is zij een meer serieuze student dan de meesten uit haar groep en behaalt zij de universitaire dokterstitel als neurologe. Ze drijft steeds verder af in haar alcoholverslaving en vraagt zich soms af of haar patiënten niets daarvan merken. Daarover verhaalt het tweede boekdeel. In het derde en kortste slotdeel lijkt ze de moed te hebben gevonden een nieuw leven te beginnen als ze haar fles met sterke drank in de gootsteen leeg gooit. Ze heeft een afspraak met Andy en gaat op weg naar hem toe. (…) Stilistisch is dit boek een juweeltje. Als waren het de “legomasters” zelf, zo bouwt de auteur een panorama van taaltempels. (…) Tragiek verwoordt De Wolf met een milde humor en zelfspot, die ertoe leiden dat ook wrange passages lichtvoetig worden beleefd. (…) Probeer jezelf hierna nog maar eens te overtreffen Kristien!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Veel mooie taalvondsten, beeldend geschreven.» – C. la Roi

VoorplatRegensoldaten-75Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf voor NBD Biblion, 17 juni 2021:
Magda (ik-figuur) wordt geboren op 30 oktober 1971. Ze krijgt de bijnaam ‘Mus’ omdat ze klein is en piept. Haar moeder klopt haar geboorteverhaal en haar eerste levensjaren op tot epische verhalen. Deze verdringen de eigen herinneringen van Mus. De geboorte van een broertje markeert een nieuwe periode. Buurjongen Andy wordt haar steun en toeverlaat. Samen gaan ze studeren. Mus leidt een losbandig studentenleven, met veel alcohol. Na een buitenlandstage concludeert Mus dat ze haar leven wil beteren, samen met Andy. Een gemiste kans? Mus studeert af, wordt neuroloog en betrekt het ouderlijk huis. Haar leven bestaat uit werken en drinken. Er komt een moment waarop ze haar gemiste kans kan goedmaken. De drie getitelde delen omvatten de verschillende levensfasen van Mus. De beginzin wijst vooruit naar het einde. Bevat veel mooie taalvondsten, zoals de vergelijking tussen de matige fysieke groeicurve met de (vermeende?) psychologische ontwikkeling van Mus. Universeel door het motief van verhalen vertellen. Beeldend geschreven waardoor de lezer gaat nadenken over de eigen keuzes in het leven. Ogenschijnlijk eenvoudig verhaal met grote tijdsprongen, naast veel gedetailleerde beschrijvingen. Tweede roman van de auteur (1969), die in 2019 debuteerde met ‘Ava Miller en ik’.
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De Wolf is een schrijfster die nogmaals bewijst dat we niet om haar heen kunnen!» – Marjo van Turnhout

VoorplatRegensoldaten-75Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf op Leestafel, 10 juni 2021:
Magda, neuroloog van beroep, met een eigen praktijk. Ze wordt veelal dokter Mus genoemd, een bijnaam die uit haar jonge jaren aan haar is blijven kleven. (…) Het enige goede in haar leven is Andy. De buurjongen bij wie ze een toevlucht vindt. Andy gaat mee als ze gaat studeren, en blijft jarenlang een vast onderdeel van haar leven. Ook als ze zich te buiten gaat aan het studentenbestaan, aan drank en vriendjes, veel vriendjes. Hij is haar veilige haven. Andy is er altijd immers. Een vanzelfsprekendheid. Tot het te laat is. Of… krijgt ze nog een herkansing? Terwijl Mus ons haar verhaal vertelt neemt ze slokken uit de fles. (…) Kristien de Wolf vertelt in fraaie volzinnen over een tragisch verlopen leven, en dat doet ze niettemin met humor, zodat het opnieuw een prachtige roman is geworden. Een tragisch verhaal zo mooi vertellen, dat kan alleen een Vlaming. De Wolf is een schrijfster die nogmaals bewijst dat we niet om haar heen kunnen!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer