Over ‘Kromzang’ van Stefaan van den Bremt in De Auteur, 22 maart 2016:
Het lezen (…) wordt ruimschoots beloond door de krachtige verzen van een lyrische schoonheid en onthutsende beeldspraak. (…)Uit elk vers straalt de maitrise van een gerijpt dichter, een doorleefde kennis van de teksten, die aanleiding zijn en context vormen, maar die in elk gedicht getranscendeerd worden, waardoor een nieuw origineel werkstuk ontstaat. Van den Bremt hanteert geen gratuite stijlfiguren. Alles is afgemeten, weldoordacht met respect voor de refererende tekst. Zo ontstaat een eigen poëtica, een eigen idioom, die doorheen de bundel consequent wordt aangehouden. Het lange slotgedicht ‘Cantus firmus’ is de aangrijpende bekroning van het intertekstuele dichten van Van den Bremt. (…) Hier wordt opnieuw het engagement en afkeer voor onrecht van de dichter vertaald in een meeslepend en aangrijpend gedicht. Deze bundel moet men lezen en herlezen, een meesterlijk werkstuk.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kromzang’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Vlaamse letterkunde
«Een vernieuwde proeve van zijn gerijpt dichterschap.» – Jooris van Hulle
Over ‘Kromzang‘ van Stefaan van den Bremt in Kunsttijdschrift Vlaanderen, 5 maart 2016:
Een aantal gedichten uit de bundel ‘Kromzang’ beweegt zich tussen licht en donker, tussen vergeten en herinnerd worden. Dit is zeker het geval wanneer Stefaan van den Bremt zijn literaire voorbeelden memoreert: Bertold Brecht, Apollinaire, Emile Verhaeren, Maurice Materlinck en door hem vertaalde Latijns-Amerikaanse dichters als José Luis Sierra en Octavio Paz. In ‘Cantus firmus’, het slotdeel van zijn bundel dat geënt is op het kunstlied ‘L’homme armé’ dat geschreven werd in de kringen van Karel de Stoute en dat opriep tot een nieuwe kruistocht, roept Van den Bremt met subtiele verschuivingen de wreedheden op van Simon de Montfort tegenover de Katharen. (…) Intrigerend in ‘Kromzang’ is de cyclus ‘De meester en de menigte’ waarin de dichter op zoek gaat naar wat kunstenaars van weleer bezighield. Zo is er de sterke reeks van tien kwatrijnen waarin wordt gefocust op het licht in het werk van de Vlaamse Primitieven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kromzang’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Beklemmend boek in prachtige stijl en taal.» – André Oyen
Over ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht op Ansiel, 29 februari 2016:
In gebald proza tracht de auteur de menselijke gevoelens en psyche te doorgronden. Het hele verhaal draait rond twee hoofdpersonages Döppeler en E. die door mekaar bestuurd lijken en je als lezer mee sleuren in zowel leegte als geweld. (…). Het verhaal wordt door de hoofdpersonages langzaam opgebouwd om in soort verstild universum te eindigen. Döppeler is een succesvol schrijver, E. een loser, maar beiden hebben ze een vluchtroute. (…) Döppeler heeft zich in een appartement terug getrokken , E. dwaalt door steedse maar vijandige straten. ‘Slachtvlinders’ is een heel geraffineerde roman over angst, die de zoektocht naar leven en overleven zo moeilijk maakt. De schrijver Döppeler heeft angst om zijn woorden te verliezen, woorden die leven en liefde scheppen, E. heeft angst om gevoeligheid te verliezen die hem bindt met zijn zusje en zichzelf. Dit beklemmend en zelfs claustrofobisch boek had me van meet af aan in zijn greep door zijn sterke opbouw en zijn prachtige stijl en taal.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’
«Een boek dat je zou moeten lezen.» – Wim Naeyaert
Over ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht op Mappalibri [boeken nr. 3], februari 2016:
De symmetrie die we bij de vlinder op de cover zien, is ook doorgedrongen tot de twee hoofdpersonages. De misantroop en schrijver Döppeler probeert lege bladzijden te vullen maar wordt voortdurend gestoord en probeert zich angstvallig volledig af te schermen van de buitenwereld. Het steeds weer proberen en mislukken is een spiraal waaruit ook E. zich niet kan losrukken wanneer hij ’s nachts de straten op gaat om iemand in elkaar te timmeren of zelf klappen te krijgen om dan de volgende dag dwangmatig alles opnieuw in gang te zetten. Döppeler en E. zijn elkaars vertrouwde antipode waarbij de ene overdag leeft en de andere ‘s nachts, de ene met woorden aanvalt en de andere met gebalde vuisten, de ene binnen leeft en de andere buiten. (…) ‘Slachtvlinders’ is met zijn symmetrie en herhaling een boek geworden voor de oplettende lezer. De donkerzwarte wereld is perfect weergegeven en wordt zo nu en dan gecontrasteerd met lichtpunten die des te feller schitteren tegen hun achtergrond.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’
«Prima roman.» – Herman Brusselmans
Over ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht in Playboy, februari 2016:
In 1982 debuteerde ik bij In de Knipscheer. Ik gaf er nog een boek uit en daarna werd ik overgekocht door mogol Bert Bakker. Ik ben content dat In de Knipscheer nog steeds Vlamingen een kans wil geven, in dit geval een zekere Peter De Voecht, die op de proppen komt met de dystopische roman ‘Slachtvlinders’. Dystopisch is geen gemakkelijk woord, en ‘Slachtvlinders’ is geen gemakkelijk boek. Prima roman, nochtans en desalniettemin en allabonheur.
Lees hier de pagina in Playboy
Meer over ‘Slachtvlinders’
«Twee verhaallijnen, twee mannen, allebei gevangen in hun leven.» – Leonie Wolterink
Over ‘Slachtvinders’ van Peter De Voecht voor Biblion, 26 januari 2016:
Twee verhaallijnen, twee mannen, allebei gevangen in hun leven. Beiden op zoek om de herhaling in hun leven te doorbreken, op zoek naar een lichtpuntje aan de horizon. E., het eerste hoofdpersonage, leeft op straat en heeft een zusje met kanker in het ziekenhuis. Elke dag hoopt hij opnieuw dat het zijn laatste dag op straat zal zijn. Döppeler, het tweede hoofdpersonage, is schrijver en leeft als een vreemde voor zijn vrouw in een huis waar hij niet meer uitkomt. Voor beide personages ligt de oorlog op de loer, beide personages zijn op de een of andere manier besmet. Ze kunnen niet ontsnappen uit de verstikkende werkelijkheid waarin zij leven. (…) De stijl is niet verwonderlijk gezien het feit dat deze Vlaamse auteur (1982) eerder poëzie schreef. Dit is zijn romandebuut. Het zal mensen aanspreken die houden van een dystopisch beschreven werkelijkheid.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’
«Peter De Voecht geeft zijn visitekaartje af.» – Erick Kila
Over ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht op De Boekhouding, 30 december 2015:
In een (…) vaardig en dwingend geschreven brok proza probeert Peter De Voecht aan diepe, diepe menselijke gevoelens te raken. Angst staat daarbij centraal. Angst voor herhaling, voor gevoel, voor onechtheid. Het is een primaire emotie die door de auteur toch maar weer eens minutieus op de kaart wordt gezet. De westerse maatschappij van nu is immers afgestemd op verdringing en verdoving. Het decor voor De Voechts literaire onderneming is een stad. Een duister, vochtig en vuil oord, waar nog slechts geweld, vrees en verdringing de dienst lijken uit te maken. De tekening van dit alles is dan bovendien nog verbonden met de dreiging van oorlog. De belangrijkste ‘slachtvlinder’, een dolende ziel die nu en dan van meerdere personages terug waaiert naar één, woont zichzelf bijna letterlijk uit in zijn queeste naar waarheid en werkelijkheid. (…) Met dit eerste boek geeft Peter De Voecht zijn visitekaartje af. (…) ‘Slachtvlinders’ is een dappere en talentvolle poging om anders te schrijven. Wie de werkelijkheid zoekt, vindt haar niet. Het kan heel mooi zijn om iets vergeefs te zoeken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’
«Dankbaar grasduinen in grote variëteit aan poëzie.» – Albert Hagenaars
Over ‘Kromzang’ van Stefaan van den Bremt op Confetti, 27 december 2015:
Zoals zíjn traditie wil, offreert de dichter, vertaler en essayist Stefaan van den Bremt (1941, Aalst) weer een grote variëteit aan poëzie in slechts één bundel. (…) Het is niet alleen dankbaar grasduinen in dit boek maar ook hard werken. De dichter roept de lezer namelijk op om, door zo intensief mogelijk te lezen en mee te denken, van verkennen te komen tot (h)erkennen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kromzang’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een belangrijk debuut voor de Vlaamse letteren.» – Ezra de Haan
Over ‘Slachtvlinders’ van Peter de Voecht op Literatuurplein, 23 december 2015:
Peter de Voecht had een inktzwarte wereld voor ogen die angstig veel op Antwerpen leek. Nu weten we allemaal dat zijn literaire voorbeelden zelden een lichte of vredige wereld tonen. A Clockwork Orange van Burgess, 1984 van Orwell, Blokken van Bordewijk, Brave New World van Huxley en Wij van Zamjatin, allemaal zijn het baanbrekende, vaak visionaire boeken gebleken, rond een samenleving die louter akelige kenmerken kent. (…) Gelukkig kent Slachtvlinders ook een heel andere kant, een parallelle wereld die deels de agressie in die andere schaduwwereld verklaart. Er is immers sprake van een tragedie, er ligt een zuster met kanker in een ziekenhuis. Juist deze menselijke, breekbare kant zorgt voor de broodnodige balans in deze doordachte roman. (…) Wat maken Döppeler en E. mee? Is het een nachtmerrie of de keiharde werkelijkheid of bestaan beide werelden letterlijk naast elkaar. (…) Slachtvlinders is meer dan een dystopie, het is ook een roman over angst, met name die van de schrijver voor dat wat hij teweeg brengt. Of tot leven brengt. Het maakt Slachtvlinders tot een belangrijk debuut voor de Vlaamse letteren.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’
Presentatie ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht bij De Groene Waterman
Op vrijdag 20 november 2015 wordt vanaf 20.00 uur de debuutroman ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht gepresenteerd bij boekhandel De Groene Waterman in Antwerpen.
Aan de avond werken verder mee o.a. Pim Verhulst, Flor Decleir, Harry Vaandrager, Sophia Simons, Ewout Lehoucq en Peter de Rijk. Bart Vervaeck las de roman al en schreef: ‘Dit is een heel leesbaar, ingenieus en emotioneel werk.’ Locatie: Wolstraat 7, 2000 Antwerpen.
Meer over ‘Slachtvlinders’