«Je gedichten lijken gemakkelijk en vlot geschreven, soms als vrij vers, soms met eindrijm.» – Cora de Vos

Els 4Over ‘Wakker vallen’ en ‘Hebben mollen weet van zonsondergangen?’ van Els de Groen op Meander, 6 juli 2023:
(…) ‘Elk gedicht ontstaat uit een ingeving, een intrigerende gedachte die zich aan me opdringt en me pas weer loslaat als ik er vorm aan gegeven heb. Hoe origineel de gedachte ook is, vorm is cruciaal. Poëzie is muziek en moet vloeien. In een gedicht over de zee heb ik middenrijm gebruikt om de golfslag hoorbaar te maken, maar er is ook poëzie die zich niet leent voor rijm. Verder speel ik graag met woorden en klanken. Taal is een onuitputtelijke bron.’ (…) ‘Ik ben poëzie gaan schrijven toen ik tijdens de Balkanoorlog door Joegoslavië reisde. Ik kon mijn verbijstering niet ophouden tot ik mijn boek had voltooid. Ik moest mijn gedachten ordenen; poëzie is de trap naar het diepst van je ziel. Die filosofische component is voor mij altijd heel belangrijk. Niet voor niets is mijn lievelingsdichter Wisƚawa Szymborska. Maar ook haar humor waardeer ik. Onbevangen blijven is moeilijk, maar relativeren verlicht. De mooiste definitie van humor vind ik: als je toch moet lachen.’ (…)
Lees hier het interview ‘Poëzie is de trap naar het diepst van je ziel’ op Meander
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over ‘Hebben mollen weet van zonsondergangen?’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Drie gedichten bij de presentatie van ‘Even kaas halen’

VoorplatKaas-75Op de presentatie van ‘Even kaas halen’ van Els de Groen in de Pletterij, 6 juli 2023:
Bij de presentatie van de novelle ‘Even kaas halen’ in de Pletterij op 2 juli 2023 las auteur Els de Groen drie gedichten rijmend met het thema van ‘Even kaas halen’. De gedichten zijn getiteld ‘Toneel’, ‘Ja hoor’ en ‘Vragen’. Het gedicht ‘Ja hoor’ werd op 6 juli 2023 ook gepubliceerd in Meander, het Literair e-magazine voor Nederlandstalige poëzie bij een interview dat Cora de Vos met haar had over haar verschenen bundels ‘Wakker vallen’ en ‘Hebben mollen weet van zonsondergangen?’ Op haar vraag ‘Over toekomst gesproken, wat kunnen we nog van jou verwachten, welke schrijfplannen heb je?’ volgt dit antwoord van Els de Groen: ‘Er zijn al veel nieuwe gedichten, maar met Even kaas halen heb ik de voorrang aan proza gegeven. Even kaas halen is een novelle en het deels autobiografische verhaal van een oma die het contact met haar kleinkinderen heeft verloren. Een afschuwelijke ervaring waarvan ik ziek ben geweest, nog ben. Alleen al in Nederland heb ik zo’n twintigduizend lotgenoten. Geen grootouder praat er graag over, waardoor het nog moeilijker wordt het taboe te doorbreken. In onze samenleving wordt veel geappt en gechat, maar te weinig gesproken. We moeten taliger worden en vooral de tijd daarvoor nemen.’
Lees hier de drie gedichten
Lees hier het interview in Meander
Kijk hier naar de presentatie
Meer over ‘Even kaas halen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Els De Groen weet enorm te charmeren met goedgemaakte gedichten, die bovendien ook nog een geweten schoppen.» – André Oyen

VooprlatMollenOver ‘Hebben mollen weet van zonsondergangen?’ van Els de Groen op Ansiel, 23 oktober 2020:
Schrijver, dichter en schilder is Els de Groen een globetrotter. Ze heeft haar hele leven gereisd, wat tot uiting komt in de onderwerpen van haar boeken. (…) Vooral met Oost-Europa is ze erg vertrouwd, reden waarom politici haar in 2004 overhaalden zicht te kandideren voor het Europees Parlement. Ze hield het vijf jaar vol; politiek is een cynisch bedrijf. Weer op vrije voeten greep ze opnieuw naar de pen. Maar haar proza werd steeds bondiger en kreeg de vorm van gedichten. Haar tekeningen groeiden uit tot olieverfschilderijen. Zo ontstond ‘Wakker vallen’, haar eerste dichtbundel in 2018. En nu is er de prachtige geëngageerde bundel ‘Hebben mollen weet van zonsondergangen?’ (…) De mate van vrijheid waarin dieren leven is doorslaggevend geweest. (…) Erwin Vermeulen, Animal Rights Campagneleider, verzorgde het voorwoord. Hij schrijft onder meer: “Wat deze gedichten zo sterk maakt, is dat alle dieren er in hun eigenheid worden beschreven en daarmee in hun waarde gelaten. De bundel staat vol prachtige observaties en kleine miniatuurtjes van dierenlevens. Vooral van wilde dieren die verwondering wekken en respect afdwingen. Vaak – ironisch verpakt – is er ook een kritische toon om ons mensen te wijzen op onze arrogantie in de omgang met de planeet en met onze medebewoners. Terecht vraagt de dichter meer nederigheid van ons mensen.” Bij deze woorden sluit ik mij volkomen aan. Els De Groen weet enorm te charmeren met goedgemaakte gedichten, die bovendien ook nog een geweten schoppen.
Lees het signalement op de Facebookpagina van Ansiel
Meer over ‘Hebben mollen weet van zonsondergangen?’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Gedicht over atoomschuilkelder in Oss bekroond

Lelystad, ElsOp 7 september 2019 ontving Els de Groen in Lelystad uit handen van Tsead Bruinja, Dichter des Vaderlands, de derde prijs in de stadsgedichtenwedstrijd voor dichters uit Nederland en Vlaanderen voor haar gedicht ‘Schuilkelder’. In Oss bevindt zich de enige operationele atoomschuilkelder van Nederland die nog volkomen in tact is. De kelder werd gebouwd in 1986, tijdens de Koude Oorlog. Voor de stadsgedichtenwedstrijd waren er dit jaar meer dan 500 inzendingen. De vijfkoppige jury was unaniem in haar oordeel welke gedichten tot de 3 beste behoorden. De jury schrijft in haar rapport over “Schuilkelder” van Els de Groen voor de derde prijs: “De dichter mijmert over de (on)zin van een van de laatste operationele schuilkelders in ons land gelegen in Oss. In stevige ritmiek wordt het dilemma duidelijk; schuil ik er bij dreiging of trek ik weg. De ontreddering wordt beeldend beschreven. Uiteindelijk blijkt het niet uit te maken wat je kiest”. De eerste prijs was voor Onno Sven-Tromp (gedicht: Callantsoog), de tweede prijs voor Monique Wilmer-Leegwater (gedicht: Het gebed van Beulaeke). Drie jaar geleden won Els de Groen al eens de eerste prijs in deze wedstrijd. Onlangs verscheen haar dichtbundel ‘Wakker Vallen’ in vierkleurendruk, geïllustreerd met haar eigen schilderijen. Zij schreef 50 boeken waarvan er wereldwijd 1,75 miljoen exemplaren werden verkocht. Haar werk is 30 maal vertaald in 14 talen.

Schuilkelder

Als de wereld ten ondergaat, scheep ik me niet in.
Arken zijn onbetrouwbaar. Als de wereld sterft ga ik
naar de kelder met zesendertighonderd mede-Ossenaren.

Een plaatselijke supermarkt doet ons uitgeleide.
Op is Op, orakelt de reclame op de ramen. VOL is VOL
echoën stemmen uit de diepte. We lopen al sneller.

In een parkeergarage schuilen kelderkamers: bedden
knus gestapeld, wc’s als schouwburgstoelen in een
rechte rij. Er is ventilatie, zowaar gekoelde lucht.

Om beurten gaan we liggen, om beurten ook weer staan.
Tijd wordt iets wat slobbert, ruimte iets wat knelt
redding wat ontreddert. Tot we buiten mogen.

Boven roert zich niets. Zelfs de vogels zijn gevlogen.
We plunderen de winkel tot OP waarachtig OP is.
Dan gaan we het volk dat niet kon schuilen achterna.

Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Stadsgedichtenwedstrijd
Meer over ‘Wakker vallen’

Haar hart ligt bij de poëzie.

Els de GroenDrie gedichten van Els de Groen op Meander, 3 september 2019:
Na een groot aantal boeken voor kinderen en volwassenen te hebben geschreven, debuteerde Els de Groen (Den Haag, 23-12-1949) vorig jaar met de dichtbundel ‘Wakker vallen’ (die ze als beeldend kunstenaar zelf met olieverf illustreerde. Haar eerste gedichten verschenen sinds 1998 in diverse verzamelbundels en literaire tijdschriften. Hoewel ze soms nog wel proza schrijft, ligt haar hart bij de poëzie. Een tweede bundel is in voorbereiding. De titels van de gedichten op Meander zijn ‘Berouw’, ‘Gemis’, ‘Lachglas’.
Lees hier de drie gedichten op Meander
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Belangwekkend boek over vijf jaren in Europarlement.» – René Zwaap

VoorplatVoorhetVolk1_Opmaak 1.qxdOver ‘Voor het Volk’ van Els de Groen in De Republikein, mei 2019:
Els de Groen schreef een belangwekkend boek over haar vijf jaren in het Europarlement. (…) Het is een soms deprimerend beeld dat Els de Groen schetst in haar boek ‘Voor het volk’. (…) In haar boek waarschuwt ze voor ‘een herhaling van de holocaust’, (…) voor de opkomst van partijen als het Nationaal Front voor de Verlossing van Bulgarije, dat openlijk heeft gepleit voor concentratiekampen voor Roma. (…) In ‘Voor het volk’ schrijft De Groene: ‘Eigenlijk heeft de eenwording van Oost- en West-Europa een volk (…) van zijn rechten beroofd omdat het geen natiestaat met een grens erom heeft. (…).
Lees hier het artikel ‘Tegen de verbruining’ van René Zwaap
Meer over ‘Voor het volk’
Meer over Els de Groen bij ‘Uitgeverij In de Knipscheer’

Gedicht van Els de Groen vertaald in het Indonesisch

Groen Omslag def2Uit ‘Wakker vallen’ van Els de Groen op Nederlandse poëzie in het Indonesisch, 8 mei 2019:
Op ‘Suara suara dari utara’ (‘Stemmen uit het noorden’), het blog Puisi Belanda, is op 7 mei 2019 het gedicht ‘Wetmatigheden’ in een Indonesische vertaling van Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars geplaatst. Het gedicht is afkomstig uit de bundel ‘Wakker vallen’. Het is het 181ste gedicht in een almaar groeiende digitale poëziereeks van een keur van vooral Nederlandse en Vlaamse dichters.
Lees hier het gedicht ‘Wetmatigheden’ in het Nederlands en het Indonesisch
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Laurens Jz. Coster kiest gedicht van Els de Groen

Groen Omslag def2Uit ‘Wakker vallen’ van Els de Groen op Laurens Jz. Coster, 20 februari 2019:
Laurens Jz. Coster plaatst sinds jaar en dag onder redactie van Raymond Noë iedere werkdag een gedicht op het gelijknamige blog. Het gedicht wordt ook geplaatst op Neerlandistiek.nl. Op 20 februari 2019 is het gekozen gedicht ‘Geld’ van Els de Groen uit het door haarzelf geïllustreerde poëziedebuut ‘Wakker vallen’ dat eind 2018 verscheen.

Geld

Ooit betaalden bakkers
hun hemden met hun broden
kleermakers een kleerkast
met zelfgemaakte pakken
en schrijnwerkers tapijten
met eigen meubilair.

We ruilden tot het geld kwam
waarmee je brood kon kopen
en hemden, meubels, kleden
en liefde, trots en vriendschap
onschuld, aanzien, eer.
Zo werden we bekochten

huichelaars en hoeren
hielenlikkers, horigen
handlangers, gehoornden
die zichzelf inruilen
en als de koersen dalen
met lege handen staan.

Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De bundel heeft me meermaals overtuigd van Els de Groens dichterschap.» – Romain John van de Maele

Groen Omslag def2Over ‘Wakker vallen’ van Els de Groen op MeanderMagazine, 15 februari 2019:
(…) Er zijn pretentieloze gedichten die me echt aanspreken, zoals ‘Waarheid’. (…) Els de Groen is vaak een pragmatische dichteres, zoals blijkt uit ‘Hiernamaals’. (…) In een gedicht als ‘Randstad’ treedt ze echter als een geëngageerde, principevaste observeerster naar voren. (…) Niet alleen de ‘Randstad’ werd gekalanderd, ook het leven van de nijvere inwoners van de kuststrook werd door de mangel gehaald. Els de Groen illustreert dit in het gedicht ‘Kijkers’ [met] een tafereel dat behoorlijk kritisch is, maar ook een pragmatische houding verraadt. (…) Het pragmatisme van Els de Groen is niet haar algemeen richtsnoer, het is een dichterlijke houding om soms ongemakkelijke inhouden door te geven. (…) ‘Meisjes’ illustreert niet alleen een verworven inzicht, maar ook dat er verschillende waarheden bestaan, niet in de zin zoals politici en populisten het woord misbruiken, maar in de fenomenologische context die elke vorm van verstehen meebepaalt. (…) De bundel heeft me meermaals overtuigd van Els de Groens dichterschap. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Luchtige reflecties op het leven in een spel met taal.» – E. Miranda

Groen Omslag def2Over ‘Wakker vallen’ van Els de Groen voor NBD / Biblion, 21 januari 2019:
Een bundel met gedichten die luchtige reflecties op het leven vormen. De gedichten worden vergezeld door kleurrijke illustraties van de schrijfster zelf. Deze bieden extra visuele verdieping en hier en daar een verrassend detail voor de oplettende kijker. Terugkerende onderwerpen zijn algemene, dagelijkse, vaak actuele zaken uit de hedendaagse maatschappij. De gehele bundel zou in zekere zin gezien kunnen worden als een gepoëtiseerde versie van een krant. De stijl kenmerkt zich door een spel dat de schrijfster speelt met taal en door de ideeën die de gedichten verwoorden en die oproepen om herkenbare zaken vanuit een ander perspectief te bekijken. (…) Bestemd voor een algemene doelgroep. De Groen heeft veel reiservaring en was enkele jaren actief in de politiek. Zij ontving voor een interviewproject met kinderen (voor de Kinderkrant van het Algemeen Dagblad) de Jantje Betonprijs. (…)
Klik hier voor de recensie
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer