«Een onbewuste, onuitgesproken diepe trouw en liefde als hier weergegeven, is haast niet te vatten.» – Els Ruijsendaal


Over ‘Nerf en flanken’ van Chawwa Wijnberg in Noord & Zuid, jrg. 3 nr. 5, september 2020:
(…) Het gedicht ‘Nerf en flanken’ uit de gelijknamige bundel van Chawwa Wijnberg is het eerste gedicht dat ik van haar las. Het raakte mijn ziel. De ontroering die ik voelde, is me altijd bijgebleven. Een onbewuste, onuitgesproken diepe trouw en liefde als hier weergegeven, is haast niet te vatten. (…) In diezelfde bundel staat ook een heel ander gedicht, ‘Wat dan?’, dat zo aangrijpend de angst en wanhoop van een mens beschrijft als de dood nadert en er geen liefde om je heen is, dat ik achteraf begreep welke gang Chawwa Wijnberg door het leven gemaakt moet hebben om tot een zo liefderijk gedicht als ‘Nerf en flanken’ te komen. En dat is geen wonder, als je in 1942 bent geboren, in oorlogstijd, wat je als kind al snel kon voelen, maar nog niet echt beseffen: de angst, de dood, het verlies waarmee je, als je er nog bent, moet leren doorgaan. (…) Uiteindelijk moest haar oerangst vanuit het verleden een veiliger plaats krijgen. Dat kan het beste door die angst als volwassene aan te kijken, toe te staan en daarna, met woorden, een veiliger plaats te geven in je gevoel. Wijnberg deed dat onder meer in het zo schrijnende gedicht ‘Wat dan?’, waarin zij een oude vrouw beschrijft, die in wanhoop en eenzaamheid haar dood tegemoet gaat. Het is een beeld dat helaas ook in onze coronatijd past. Zo, al dichtend, poogde Chawwa Wijnberg de wanhoop in de ogen te kijken en een plaats te geven. (…)
Lees hier en hier het artikel
Meer over ‘Nerf en flanken’
Meer over Chawwa Wijnberg bij Uitgeverij In de Knipscheer