Week van het Korte Verhaal

auteursfoto Joost Pollmann, "Schertsfiguur", Uitgeverij in de Knipscheer 2018
auteursfoto Joost Pollmann, “Schertsfiguur”, Uitgeverij in de Knipscheer 2018

Pyrrhus door Joost Pollmann, februari 2019:

En toen was eindelijk de Dood overwonnen. Wereldwijd vierden de mensen feest, omdat ze nog dachten dat onsterfelijkheid iets goeds was. Aanvankelijk was het ook fijn, vooral voor de wetenschappers die het eeuwig leven mogelijk maakten: zij konden alle mooie meisjes krijgen. Maal al snel werd duidelijk dat deze wetenschappers iets belangrijks over het hoofd hadden gezien. Niet alleen voor de mensen was het sterven nu passé, ook voor de muggen en de brandnetels, voor eencelligen zo goed als potvissen. Slachterijen gingen failliet, omdat geen varken meer worst wou worden. Natuurwetten hebben algemene geldigheid, dus als je de Dood uitschakelt heeft dat gevolgen voor al het leven onder de zon. Het werd dus vol op straat nu crematies en begraafplaatsen ‘iets van vroeger’ waren. In ziekenhuizen deed men enkel nog aan pijnbestrijding; het mortuarium stond leeg. Miljarden, nee triljarden bacteriën plantten zich ongestoord voort, de teelaarde in de tuinen kwam in beweging en op de akkers golfde de maïs. Zwermen vogels botsten voortdurend met elkaar omdat het in de lucht te druk was. Ze stortten ter aarde, maar lijkjes werden het niet. In korte tijd vulde de dampkring zich met een zinderende laag leven, een verstikkende opeenhoping van krioelende organismen. Naïeve zelfmoordenaars doken als lemmingen de afgrond in, maar hun val wilde niet fataal worden. Een uitweg? Die was er niet meer. Stilte, verlatenheid, diepe rust op het kerkhof: voorgoed voorbij.
Meer over Joost Pollmann bij Uitgeverij In de Knipscheer