Première documentaire Rogi Wieg (1962 – …) op maandag 8 juni 2015 om 22.00 uur in Filmtheater Cinerama Rotterdam:
Op de vooravond van het 46ste Poetry International Festival Rotterdam, dat van 9 tot en met 13 juni plaatsvindt in de Rotterdamse Schouwburg, presenteren Poetry International en International Film Festival Rotterdam voor het eerst gezamenlijk een avondvullend filmprogramma: Poetry on as Film, poëziedocumentaires, Poetry Shorts en bewegende gedichten. Om 22.00 uur gaat de documentaire ‘Rogi Wieg (1962 – …)’ in première. ‘Vrouwen trekken lippenstift en geen revolver’, zo staat het op een Rotterdamse vuilniswagen. Het is een dichtregel van dichter, schrijver, musicus en beeldend kunstenaar Rogi Wieg. Een markant figuur in het Nederlandse literaire landschap, ook als schrijver en criticus. Zijn ouders waren Hongaarse joden die in 1956 Hongarije ontvluchtten, een last die ook hun zoon meedroeg en die zijn levensgeschiedenis tekende. Angst en depressie maakten hem tot een psychiatrisch patiënt, die naarstig op zoek bleef naar verlossing, in poëzie, blues, kunst en in de natuurwetenschappen. VPRO presentator en dichter Wim Brands sprak met Rogi Wieg in diens Amsterdamse bovenhuis, dat hij zelden meer verlaat. Een aantal door Brands gekozen gedichten bood een verrassende en effectieve ingang in leven en lijden van een veelzijdig kunstenaar. Filmer Peter Gielissen smeedde zijn opnames tot een indringend en roerend portret. Rogi Wieg was verschillende keren op Poetry International te gast.
Kaarten voor Poetry on / as Film à € 10,-
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Wim Brands
«Wederom is ‘Extaze’ eenzaam in zijn kwaliteit.» – Ezra de Haan
Over literair tijdschrift Extaze 12 (De outsider) op Literatuurplein, 1 april 2015:
Inmiddels ligt hier alweer het twaalfde nummer van Extaze op mijn bureau. Alsof het gewoon is. Maar het is bijzonder. In een tijd waarin het ene na het andere literaire tijdschrift het loodje legt stond Extaze op, rekte zich uit en begon het aan een literair avontuur dat zijn weerga niet kende. (…) Deze keer buigt Extaze zich over De outsider, kenmerkend in beeld gebracht op de cover door een schaap dat, in tegenstelling tot de meute, de fotograaf nieuwsgierig aanstaart. De andere laten hun achterste zien. De inhoud van dit Extaze-Outsidernummer is van grote kwaliteit. Alleen al voor de essays zou je dit nummer willen kopen. (…) En dan zijn er nog de verhalen en gedichten. (…) Er rest u niets anders dan aankopen en lezen. Ook omdat het hele tijdschrift is verlucht met werken van Jurjen de Haan, kunstenaar en levende legende. Wederom is Extaze eenzaam in zijn kwaliteit.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Extaze 12’
«Extaze 12: een boekwerk vol literaire delicatessen.» – André Oyen
Over ‘Extaze 12’ op Ansiel, 15 februari 2015:
Cor Gout opent met ‘Het gat-in-de-muur-zusje’, waarin hij terugdenkt aan zijn overleden zusje die hem een stukgelezen exemplaar van The outsider van Colin Wilson naliet. (…) Dit korte maar o zo doorleefde essay zet de toon voor een andermaal sterk én boeiend themanummer. (…) Toch enkele bijdrages naar voren schuiven die ik persoonlijk erg intrigerend vond. In een voor hem zeldzaam verhaal ‘De onverharde weg’ keert Wim Brands terug naar de momenten in zijn leven waarop hij zich meer een insider dan wel een outsider voelde. En dat verlangen om bij de wereld te horen is altijd blijven bestaan. Mischa van den Brandhof haalt in ‘Boekenwurmen’ dierbare herinneringen op aan de boekhandel die haar opa oprichtte in 1947 en waar eenieder zich een insider hoorde te voelen. Jan Wychers beschrijft in zijn essay ‘Gerard Fieret (1924–2009), een ietwat wild talent’, die in zijn tijd de outsider beter dan geen ander kon personifiëren in zijn grafisch- en dichtwerk. Marc Van den Bossche schreef een uiterst gedreven essay ‘Outside of society – Over anesthetisch leren kijken’ rond de in Gent werkzame fotograaf Lieven Nollet. Die fotografeert geïnterneerden in een psychiatrische instelling. Hij geeft ze niet alleen een identiteit maar ook een masker. (…) Dichter Aly Frije neemt de lezer in ‘Het meisje en het paard’ mee in de wondere wereld van paardentaal en gevlochten staart met vurige linten. Extaze 12: een boekwerk vol literaire delicatessen waarin je je als gulzige consument zeker geen outsider hoeft te voelen.
Lees hierde recensie of op Ansiel
Meer over ‘Extaze 12’
De kleine schepper: beeldend werk van Rogi Wieg in Arti et Amicitiae
Bij Arti et Amicitiae, Rokin 112 in Amsterdam, zijn in het weekend van vrijdag 30 januari, zaterdag 31 januari en zondag 1 februari 2015 voor het eerst een kleine veertig tekeningen en schilderijtjes te zien van Rogi Wieg.
Hij is beroemd als dichter maar zijn beeldend werk is nog volslagen onbekend. Dit werk is bijzonder sprekend, soms duister en soms humoristisch, maar altijd geladen met betekenis. Zijn vrienden vinden dat deze bijzondere kant van zijn talent het verdient ook nog eens in de aandacht te staan. Ter gelegenheid van de tweedaagse tentoonstelling verschijnt de catalogus ‘De kleine schepper’, die belangeloos is samengesteld door Maria Barnas, Wim Brands, Herman Keppy, Abys Kovacs, Ester Naomi Perquin, Stephan Raaijmakers, Felix Salut, F. Starik, Menno Wigman, Esther Wils, Joost Zwagerman en Noek Zwaan. Het Amsterdams Fonds voor de kunst nam de drukkosten voor zijn rekening. De catalogus zal vanaf eind januari à € 10 te koop zijn bij Uitgeverij West, Athenaeum Boekhandel en tijdens het tentoonstellingsweekend bij Arti et Amicitiae. De opbrengst komt ten goede aan Rogi Wieg en zijn vrouw Abys Kovacs. De tentoonstelling is vrij toegankelijk voor leden en niet-leden van Arti et Amicitiae. De opening is op vrijdag 30 januari om 17.00 uur.
Kijk hier naar gefilmde impressie van ‘De kleine schepper’ in Arti et Amicitiae
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer
Literair tijdschrift Extaze 12 ‘De outsider’ [Jrg. 3, nr. 4]
Extaze 12 – De outsider
derde jaargang nr. 4
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 112 blz.
€ 15,00
januari 2015
ISBN 978-90-6265-873-2
‘Extaze 12’, dat op 15 januari 2015 zal worden gepresenteerd in Sociëteit De Vereeniging in Den Haag, heeft als thema: de outsider. Niet alleen in de essays, die hieronder kort worden samengevat, ook in de verhalen en gedichten wordt de buitenstaander in verschillende gedaanten zichtbaar gemaakt. Zo kruipt Theo van der Wacht in de huid van de eigenzinnige schrijver-journalist Willem Walraven sr., die voor een carrière in Nederlands Indië had gekozen, dienst nam als beroepsmilitair, maar al gauw ontdekte dat hij meer geschikt was als pennenvoerder. Als een der weinige ‘Hollanders’ begreep hij de Indische ziel, uitte zich kritisch over het koloniaal bestuur en voorzag de ophanden zijnde ‘koloniale tragedie’.
In een voor hem zeldzaam prozastuk keert Wim Brands terug naar de momenten in zijn leven waarop hij zich een insider dan wel een outsider voelde. Mischa van den Brandhof beschreef dierbare herinneringen aan de boekhandel die haar opa in 1947 in Leiden oprichtte. Dichter Rob H. Bekker staat op de dansvloer en vraagt zich af wat ‘die anderen’ hier doen. Aan het eind van het gedicht gaat eindelijk van ze houden bekent hij: ‘Voor de wereld ben ik ongeschikt. / Vergeef het de anderen / geef ze wat je over hebt.’
Wie kon in zijn tijd ‘de outsider’ beter personifiëren dan fotograaf, tekenaar en dichter Gerard Fieret (1924-2009)? Jan Wychers beschrijft in zijn essay Gerard Fieret, een ietwat wil talent de amusante en hinderlijke trekken van de mens Fieret en de zonderlinge en geniale kanten van zijn werk. ‘Hij mag dan gek zijn geweest,’ laat Wychers een kenner zeggen, ‘maar zijn werk staat.’
Marc Van den Bossche plooit zijn essay Outside of society–Over anesthetisch leren kijken rond de in Gent werkzame fotograaf Lieven Nollet, op wiens werk het begrip ‘anesthetiek’ (de thematisering van het verlies, de belemmering of onmogelijkheid van sensibiliteit) volledig van toepassing is. Nollet fotografeert geïnterneerden in een psychiatrische instelling, niet vanuit zijn standpunt als fotograaf, maar vanuit de dialoog. In het wit en vooral zwart van de foto’s geeft hij hun de identiteit terug die ze in de rechtsgang en tijdens hun opsluiting zijn kwijtgeraakt.
In zijn essay Gouddelvers van de eenzaamheid ontdoet Jan-Hendrik Bakker de kluizenaar van zijn stigma van de eenzame gek. Je kunt hen zien, schrijft Bakker, als excentrieke individuen die buiten het economisch systeem zoeken naar spirituele schatten. Het ‘goud’ kun je opvatten als de glans, de zingeving van het leven. Door middel van taal oefenen ze invloed op ons uit en herkennen we in hun uitingen een krachtig politiek signaal. Hun afzondering is ook een protestuiting.
In zijn betoog ‘Homo digitalis mobilis’ geeft René de Ryck redenen aan waarom groepen mensen afhaken bij de voortdurend veranderende wereld van informatie, cybernetica en technologie, en op zoek gaan naar zogenaamde coldspots. Resulteert dit ‘tot hier en niet verder’ in een nieuwe klassenstrijd van ‘knows’ en ‘know nots’? Ontstaat er een wereld van insiders en outsiders?
De korte verhalen in dit nummer zijn van: Gert-Jan van den Bemd, Mischa van den Brandhof, Wim Brands, Bram Esser, Ronnie Krepel, Theo Monkhorst, Rob Verschuren en Theo van der Wacht. De gedichten zijn van: Rob H. Bekker, Peter WJ Brouwer, Aly Freije, Ruud Jaspers, Herman Rohaert en Tanya van der Wacht. Het beeldend werk is van de grand old man van de Nederlandse fotografie en beeldende kunst, Jurjen de Haan.
Meer over Extaze
Meer over Extaze in De Vereeniging
«Ik hoop dat Rogi Wieg nog heel veel gedichten gaat schrijven.» – Wim Brands
Over ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg op VPRO Boeken, 13 april 2014:
Rogi Wieg is nog steeds een even merkwaardig dichter als hij ook een merkwaardige poëziecriticus was. En ik bedoel dit als een reuzencompliment. Hij kan zinnen schrijven die niet veel andere dichters kunnen schrijven. Ik hoop dat Rogi Wieg nog heel veel gedichten gaat schrijven.
Meer over ‘Afgekapt Dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij In de Knipscheer
Letterij met zigeunergeschiedenissen van Felicita Vos en Kemal Rijken
Affiche Mart Warmerdam
Letterij, het maandelijkse programma met schrijvers, in het Haarlemse centrum voor debat en cultuur de Pletterij, belicht op 26 maart 2014 de geschiedenis van de zigeuners in Nederland en doet dat met twee Nederlandse auteurs die over dit onderwerp publiceerden, de een als journalist, de ander ook als romancier.
Van journalist Kemal Rijken verscheen in 2012 het boek Roma over de geschiedenis van de Sinti en Roma met hun lange geschiedenis van uitsluiting en vervolging. Het boek gaat in op de vraag waarom deze groep, in de volksmond vaak zigeuners genoemd, nog altijd zoveel ophef veroorzaakt in onze samenleving. Ook het naoorlogse compensatiegeld, dat de groep in 2000 van toenmalig premier Wim Kok heeft ontvangen, wordt door de auteur in dit boek ter sprake gebracht.
Felicita Vos, dochter van een Roma-vader en een Nederlandse moeder, debuteerde in 2004 als dichter. In 2008 kwam bij Uitgeverij Meulenhoff Blauwe haren, zwarte ogen uit, waarin de zigeuner-cultuur van binnenuit wordt beschreven (inmiddels 5de druk); de auteur was daarmee te gast in Wim Brands’ programma Boeken op de VPRO-tv. Begin april 2014 verschijnt Duivelsklauw, haar eerste roman, die de lezer deelgenoot maakt van een bizarre geschiedenis van een zigeunerfamilie en die het leven schildert van een man die niet wist te overleven in het tumult van onze Nederlandse samenleving.
De avond wordt gepresenteerd door Franc Knipscheer, de gesprekken met de auteurs worden gevoerd door Peter de Rijk.
Locatie: Pletterij, Lange Herenvest 122, Haarlem. Aanvang: 20.00 uur. Zaal open: 19.30 uur. Toegang 5 euro.
Vooraf reserveren op: reserveren@pletterij.nl of 023 542 3540.
Meer over Felicita Vos bij In de Knipscheer
«Extaze 5 biedt de lezer veelzijdige ‘inkijkjes’, zelfs de intrigerende kaft kan minutenlang bekeken worden.» – L.A.A. Kruse
Over Extaze 5 voor NBD Biblion, 06-03-2013:
‘Maak je eigen Extaze!’ Het Haagse literaire tijdschrift, dat voor het eerst verscheen in september 2011, wil naast proza, poëzie en beeldende kunst ook ruimte bieden aan essays over literatuur en muziek. Het beheert een bijbehorende website en organiseert culturele avonden. Dit vijfde nummer gaat over ‘kijken’, wat meer is dan ‘zien’: creatief kijken en omkijken (retro/nostalgie). Er zijn verhalen van onder anderen Huybregts, Klein Nulent, Minten, Verhoeven en Van der Werf, en gedichten van Brands, Didden, Engelhart en Mirck. Beeldend kunstenaar Babette Wagenvoort probeert in tekeningen zoveel mogelijk natuur te ‘vangen’. Er zijn drie essays. In het eerste essay gaat Agerbeek in op de zeggingskracht van een vrouwenportret van de schilder Pieter Ouborg, in het tweede kijkt Wim Willems terug naar de kring schrijvers rond Willem Kloos, en in het derde houdt Aart Broek een pleidooi voor (politieke) tegenspraak. Extaze 5 biedt de lezer veelzijdige ‘inkijkjes’, zelfs de intrigerende kaft kan minutenlang bekeken worden.
Meer over Extaze
«Hoog niveau.» – Peter de Rijk
Kijken en luisteren: Extaze in Pulchri
Bij elk nieuw nummer van ‘Extaze’ een literaire avond in Pulchri Den Haag, 31 januari 2013:
Het verschijnen van ‘Extaze 5’ wordt gevierd op Gedichtendag 2013 met het programma ‘Extaze in Pulchri’, gepresenteerd door Cor Gout. In het programma o.a. een column door Tuncay Cinibulak, poëzie en een fuga, gespeeld door de PC met strijkersamples (Harrie Geelen), korte films van Film: Olphaert den Otter (‘Getekend’) en Babette Wagenvoort (‘Nature-caught’), poëzie door D. Hooijer en ‘Boeken en eigen boeken’ met Wim Brands.
Lees hier over Extaze 5
Meer over Extaze