Over ‘De wind van morgen’ van Arjen Sevenster in Arjen Sevenster & Japan: de geboorte van de dichter, 23 april 2020:
(…) Wanneer ik Arjen’s gedichten lees in ‘De wind van morgen’, het indrukwekkende verslag van zijn laatste twee jaar, vermoed ik dat zijn taalgebruik en zelfs zijn kijk op het leven door zijn verblijf in Japan wezenlijk veranderd is. Sterker nog, ik durf te beweren dat Japan, waar hij niet meer dan vijf jaar woonde (en waar hij zelfs een nieuwe grammatica-methode ontwikkelde om het Japans onder de knie te krijgen), de geboortegrond is geworden van de dichter Arjen Sevenster. Daisetsu Teitaro Suzuki, de grote promotor van zenboeddhisme in het Westen, beweerde dat ‘Zen het beste kan worden uitgedrukt in poëzie, eerder dan in filosofie, want het heeft meer affiniteit met gevoel dan met een intellectuele benadering.’ Mijn stelling is: de poëzie zat in Arjen, maar had om te ontstaan een andere voedingsbodem nodig dan de nuchtere Nederlandse klei. En eenmaal weer terug in Nederland was voor Arjen de bron ontsloten. (…)
Lees hier het volledige artikel van Radboud Molijn
Meer over ‘De wind van morgen’
Meer over ‘Bloemen in de regen’
Tag: wiskunde
«Een even inspirerend als indrukwekkend boek in glasheldere stijl.» – Maarten Asscher
Over ‘De wind van morgen’ van Arjen Sevenster in De levenskunst van Arjen Sevenster, 21 april 2020:
(…) Arjen Sevenster (…) heeft in de laatste twee jaar van zijn leven een spoedcursus ‘leren sterven’ opgelegd gekregen. Dankbaar gebruik makend van de hulp van velen heeft hij die opleiding met goed gevolg – ik zou bijna zeggen: ‘cum laude’ – afgerond. Het bewijs daarvoor is het boek ‘De wind van morgen’. In dit boek zijn de kronieken gebundeld waarmee hij ongeveer twee jaar lang tijdens zijn ziekte en uiteindelijk vanaf zijn sterfbed ruim honderd familieleden en vrienden regelmatig via de email op de hoogte hield van zijn ervaringen, zijn observaties en zijn gedachten, nadat bij hem een agressieve vorm van prostaatkanker was geconstateerd. Het resultaat is een boek waarin je volgens mij op een bewonderenswaardige manier kunt lezen hoe het is om te sterven. Hoe je dat aanpakt. Welke houding ten opzichte van andere mensen aan te nemen. Hoe het beste uit je zelf te halen, terwijl je ondertussen stap voor stap wordt gesloopt. Hoe om te gaan met pijn, met slecht nieuws, met het verlies van een toekomstperspectief. Hoe je dierbaren te betrekken bij zo een hoogstpersoonlijk traject. Hoe ruimte te maken voor de af en toe tijdelijk opflakkerende hoop op verbetering, en ondertussen te leven met de permanente vrees voor – nee, de zekerheid van – wat onvermijdelijk staat te gebeuren. De vraag is: hoe heeft Arjen Sevenster dat gedaan? Hoe is hij erin geslaagd zijn onvrijwillige cursus in de aloude ars moriendi – de kunst van het sterven – zo te ondergaan dat de schriftelijke neerslag daarvan zo’n diepe indruk maakt, ook op lezers die de auteur helemaal niet zo lang of zo intensief of misschien zelfs helemaal niet hebben gekend? (…)
Lees hier het hele artikel van Maarten Asscher
Meer over ‘De wind van morgen’
Meer over ‘Bloemen in de regen’
«Ook op een heel ander vlak was hij actief: inmiddels zijn er twee dichtbundels verschenen.» – Teun Koetsier
Over ‘Bloemen in de regen’ van Arjen Sevenster in NAW [5/20 nr. 1], maart 2019:
Wiskundige Arjen Sevenster vertrok na zijn studie voor een aantal jaren naar Japan. Terug in Nederland werd hij acquisiteur wiskunde bij uitgeverij Elsevier. In die functie is hij voor veel wiskundigen en informatici van betekenis geweest. Na zijn pensioen vervulde hij bestuursfuncties bij het Koninklijk Wiskundig Genootschap en bij Stichting Epsilon. Ook op een heel ander vlak was hij actief: inmiddels zijn er van zijn hand twee dichtbundels verschenen. (…) “Het is mij nooit gelukt om in de wiskunde creatief werk te doen. Des te verheugder was ik dan ook toen ik ontdekte dat ik op literair gebied wel creatieve prestaties kon leveren. Als ik probeerde een wiskundig probleem op te lossen dan was het alsof de grote wiskundigen over mijn schouder meekeken en zich vermaakt afvroegen of ik nou werkelijk dacht een bijdrage te kunnen leveren die niet volkomen triviaal was. Maar als ik bezig was met een gedicht dan stonden de grote dichters om mij heen en moedigden mij aan. In de loop van 2014 verscheen bij Inner Peace Publications in kleine oplage de bundel ‘Ogenblik’ en onlangs heb ik bij de Haarlemse uitgever In de Knipscheer een bundel uitgegeven, getiteld ‘Bloemen in de regen’.”
Lees hier het hele interview in ‘Nieuw Archief voor Wiskunde’ (Vrije Universiteit Amsterdam)
Meer over ‘Bloemen in de regen’